Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik King Kong (1933). King Kong kan naar mijn mening beschouwd worden als de koning van de monsterlijke filmpersonages. Ondanks dat ik een zwak heb voor andere gruwelijke iconische monsterpersonages als Dracula, Frankensteins monster, de Wolfman en Godzilla, blijft King Kong (voor mij) de koning van alle monsters. Dit heeft deels te maken met mijn nostalgische gevoelens richting Peter Jacksons King Kong uit 2005. Maar het heeft nog meer te maken met mijn fascinatie met het monster dat ze King Kong noemen. Als jong kind zag ik enkele keren verschillende scènes uit King Kong (1933) voorbijkomen. Naast angst en gelach, bracht het me vooral fascinatie. Want hoe komt een filmmaker op zo’n geniaal idee voor een film? De oude filmscènes introduceerde me samen met Peter Jacksons remake tot het monster. Nu is het velen jaren later en heb ik eindelijk de kans gepakt om King Kong (1933) te kijken. De film maakte (onder andere) in de historische context van de filmgeschiedenis indruk op me. Peter Jacksons King Kong zal misschien altijd mijn persoonlijke favoriete versie zijn – sorry, not sorry – maar King Kong (1933) is overduidelijk het iconischt van alle King Kong-films. King Kong (1933) kan daarom ook wel de monsterlijke koning van de King Kong-films genoemd worden – en dit ligt meer aan de context, het verhaal en de thematiek dan je zou denken…