Silent Night (2023) — Film Recensie

Silent Night is een visueel sterke film. Dit is al duidelijk aan het begin van de film waarin we door een felrode ballon vaag het gezicht van het, door Joel Kinnaman gespeelde, hoofdpersonage zien. De rode ballon symboliseert de verblindende woede waarmee dit hoofdpersonage gevuld is. Cinematograaf Sharone Meir en filmmonteur Zach Staenberg weten onder leiding van regisseur John Woo creatieve overgangen in de film te plaatsen. Een prachtig voorbeeld hiervan is de overgang van een zwart beschaduwde muur naar de zwarte achtergrond van een hartmonitor in een operatiekamer. Daarnaast is Silent Night een film waarin zowel stilte als geluid een belangrijke rol spelen. De stilte van de cast is net zo belangrijk als de geluidsbewerking en geluidsmixing uit de film. Het concept van een man die zijn stem verliest en tegelijkertijd uit is op wraak voor de dood van zijn zoon is origineel. In de uitwerking van dit concept zorgt het gemis van dialogen en verbaal acteerwerk ervoor dat Silent Night regelmatig repetitief overkomt. Er zijn verschillende scènes met herhalende acties of gebeurtenissen, waardoor het verhaal ook repetitief en langdradig overkomt. Zo bevat de film veel scènes waar Kinnamans personage Brian terugkijkt op de tijd die hij samen had met zijn overleden zoon. De vele flashbacks zijn ontroerend echt, maar zorgen er ook voor dat het verhaal en de bijhorende actiescènes langzaam op gang komen. Het helpt ook niet dat Woo en scenarioschrijver Robert Archer Lynn tijdens deze herhalende filmmomenten weinig context geven over de situatie van deze scènes. Het probleem is niet alleen de onduidelijkheid van deze filmmomenten. Silent Night mist ook een duidelijke reden waarom deze overmatig gebruikte scènes zijn toegevoegd aan het filmverhaal. Gelukkig bevat Woo’s thriller en actiefilm wel meer pluspunten dan minpunten. Zo bevat de film sterke, bloederige en explosieve actiescènes. Het acteerwerk van de hoofdrolspeler Joel Kinnaman is ook uitstekend. De acteur levert een van zijn beste acteerprestaties tot nu toe. Bovendien worden thema’s als rouw en verlies sterk uitgewerkt. De positieve aspecten zorgen ervoor dat Silent Night overkomt als een ondergewaardeerde actiefilm.

Wednesday Seizoen 1 – Recensie

Wednesday Seizoen 1 lijkt de reactie van Netflix te zijn op grote Young adult franchises als Harry Potter. Het eerste seizoen van deze Netflixserie vertelt namelijk het soort verhaal dat (vooral) goed in de smaak valt bij tieners, adolescenten en jongvolwassenen. Sinds de filmreeksen rondom Harry Potter, The Hunger Games en The Maze Runner tot een einde zijn gekomen, hebben film- en seriemakers geprobeerd de magie van dit soort franchises weer terug te brengen. Met Wednesday Seizoen 1 lijkt dit gelukt te zijn. Wednesday Seizoen 1 bevat een verhaal waarin we worden meegenomen naar een school (en gemeenschap) van buitenbeentjes. Wednesday Seizoen 1 laat zien hoe de Harry Potter filmreeks eruit had gezien als de boeken door Edgar Allan Poe waren geschreven en door regisseur Tim Burton waren geadapteerd. In de Harry Potter boeken (en filmadaptaties) is het titulaire hoofdpersonage het buitenbeentje, maar in deze Netflixserie is het hoofdpersonage Wednesday Addams het buitenbeentje van de buitenbeentjes. Toch laten de seriemakers zien dat ook het grootste buitenbeentje vrienden kan vinden, avonturen kan beleven en potentiële liefdesinteresses kan tegenkomen. Dat is de magische kracht van het eerste seizoen van Wednesday. Bovendien lijken de seriemakers nog meer inspiratie genomen te hebben uit de wereld van Harry Potter. Net zoals bij Harry Potter bevat Wednesday Seizoen 1 een soortgelijke Hogwarts, genaamd Nevermore Academy. Bij Nevermore Academy zijn er (heel toevallig) ook vier gemeenschappelijke groepen freaks – net zoals dat er vier huizen zijn bij Hogwarts. Daarnaast is er, net zoals bij Harry Potter, een voorspelling dat de zogenaamde uitverkorene, Wednesday, het einde van Nevermore Academy kan veroorzaken of juist voorkomen. De seriemakers weten met Wednesday genoeg inspiratie te nemen uit de wereld van Harry Potter en dat hun eigen te maken, waardoor Wednesday Seizoen 1 net zo pakkend en leuk is om te kijken.

Kingdom of the Planet of the Apes zal gaan over de nalatenschap van Caesar

Kingdom of the Planet of the Apes is een direct vervolg op War for the Planet of the Apes. Deze vierde film uit de prequel reboot filmreeks zal de visie van Matt Reeves – de regisseur van Dawn of the Planet of the Apes en War for the Planet of the Apes – vervolgen. De prequel reboot filmreeks begon in 2011 met de eerste film Rise of the Planet of the Apes. Dit eerste deel moest filmliefhebbers, recensenten en alledaagse filmtoeschouwers opnieuw geïnvesteerd krijgen in een film rondom de Planet of the Apes filmfranchise. De vorige film – Tim Burtons gelijknamige remake – werd namelijk een stuk minder goed kritisch ontvangen.

Opnames van Kingdom of the Planet of the Apes zijn officieel afgerond

Het nieuws is al enkele dagen geleden uitgekomen, maar het leek me alsnog leuk om stil te staan bij het filmnieuws dat de opnames van Kingdom of the Planet of the Apes zijn afgerond. Dankzij een recente behind-the-scenes video zijn we dit te weten gekomen. In deze behind-the-scenes video zien we ook een vroege eerste blik op de met CGI gemaakte apen. Kingdom of the Planet of the Apes heeft een Amerikaanse releasedatum van 4 mei 2024 en zal alweer het vierde deel zijn in de reboot filmreeks van de oorspronkelijke Planet of the Apes franchise.

Marvel Comics gaat weer strips van Planet of the Apes uitbrengen

De iconische science-fiction franchise Planet of the Apes heeft niet alleen een nalatenschap in films. Zo bestaat de rijke geschiedenis van de franchise ook uit een televisieserie, een animatie televisieserie, boeken, bordspellen, actiefiguren, games, en (uiteraard) stripboeken. In 2023 keert Planet of the Apes terug in de vorm van stripboeken. De stripboeken zullen voor het eerst in meer dan 40 jaar uitgebracht worden door Marvel Comics.

Lightyear (2022) – Film Recensie

Na Toy Story 3 leek er een perfect einde te zijn gekomen aan de Toy Story-franchise. Toen Toy Story 4 werd aangekondigd, waren een redelijk aantal fans dus ontevreden en verward. Toy Story 4 zou uiteindelijk een commercieel en kritisch succes worden. Het is amper 3 jaar geleden en er is alweer een nieuwe film in deze grootse animatie franchise uitgekomen. Lightyear is de nieuwste animatiefilm van Walt Disney Studios Animation en Pixar Animation Studios. De animatiestudio’s hebben samengewerkt om de eerste spin-off film van de Toy Story-franchise tot leven te brengen. Toen Lightyear werd aangekondigd waren fans opnieuw niet blij en verward met dit nieuws. Een film over de fictieve astronaut Buzz Lightyear, zou niet zo vermakelijk kunnen zijn als een film over het gelijknamige speelgoedfiguurtje. Pixar en Disney bewijzen echter het tegendeel. Ze laten opnieuw zien waarom ze twee van de grootste animatiestudio’s ter wereld zijn. Lightyear is een epische animatiefilm die de samenwerking tussen Disney en Pixar “naar de sterren en daar voorbij” brengt. Lightyear draait vanaf 15 juni 2022 in de Nederlandse bioscopen. Dankzij The Walt Disney Company Benelux en Disney Nederland kon ik de film vervroegd zien bij een landelijke persvoorstelling. Mijn dank aan beide voor deze mogelijkheid.

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021) – Film Recensie

In 2018 brak de film Black Panther verschillende box office records. Tot op de dag van vandaag wordt er met lof gesproken over deze superhelden film. De zwarte bevolking had met Black Panther eindelijk (krachtige) representatie gevonden in het superhelden filmgenre. De Aziatische bevolking is voor een langere tijd minder goed gerepresenteerd in dit filmgenre. Zo kregen de Aziatische superhelden (als die er überhaupt waren) eerder kleine bijrollen. Dit is veranderd met de komst van de Aziatische superheld Shang-Chi. Dit Marvel Comics personage heeft zijn eigen film gekregen. Met Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is het Marvel Studios opnieuw gelukt een kaskraker te maken. Maar is representatie alleen goed genoeg om een film krachtig of bijzonder te maken? In principe niet, maar gelukkig weet Shang-Chi op meerdere vlakken toch een sterke indruk achter te laten.

King Kong (2005) – Film Recensie

Ik ben dol op apenfilms. Met andere woorden films waar apen een belangrijke rol hebben. Je kunt hierbij denken aan een film als Planet of the Apes, maar zeker ook aan King Kong. De originele film moet ik nog zien, maar ik ben opgegroeid met de Peter Jackson film uit 2005. Ik besloot deze recensie te schrijven, omdat ik vaker mijn gedachten wil uitschrijven over films die niet in mijn opdrachtenlijst staan. Ben ik verblind door mijn nostalgie voor de King Kong remake? Of is Peter Jackson’s visie werkelijk krachtig? Lees het in mijn film recensie van King Kong (2005).