SebKijk

Filmjournalist en Recensent

Zoek resultaten voor: john wick

John Wick: Chapter 4 (2023) – Film Recensie

John Wick: Chapter 4 (2023) – Film Recensie

John Wick: Chapter 4 geeft zijn filmpubliek een niet te stoppen en constante adrenalinestoot. De film is hiermee een hoogtepunt geworden uit het genre van de actiefilm. John Wick: Chapter 4 levert knettergekke spektakelstukken vol bizarre actiescènes waarbij meerdere “immovable objects” een “unstoppable force” tegenkomen. De niet te stoppen kracht die deze onbeweeglijke objecten (of eerder mensen) tegenkomen, is uiteraard niemand minder dan John Wick. Naast meerdere indrukwekkende actiescènes bevat deze vierde John Wick film ook uitstekend stuntwerk. Regisseur Chad Stahelski en stunt coördinator Scott Rogers leveren met John Wick: Chapter 4 een duidelijke oproep waarom stuntwerk meer gerenommeerd en gevierd hoort te worden. Stuntwerk is een vak apart, maar net zoals bijvoorbeeld motion capture acteerwerk en animatie, wordt deze belangrijke toevoeging aan het filmlandschap nog regelmatig ondergewaardeerd. Voordat Stahelski de John Wick films regisseerde, was de Amerikaan vooral actief als stunt coördinator. Dat de vier John Wick films dus uitstekend stuntwerk, stunt choreografie en actiescènes bevatten, is niet bepaald apart. Stahelski nam zijn kennis mee als stuntman en paste dit als regisseur toe over de vier John Wick films. Bij elke film worden de stunts grootser, spectaculairder en intenser. Dit is waarschijnlijk te danken aan het feit dat Stahelski zowel als stuntman en regisseur is gegroeid per uitgebrachte film. John Wick: Chapter 4 is hiermee dan ook zijn juweel dat als een bekroonde kers op een taart staat. Simpel gezegd: deze vierde film uit deze franchise is overduidelijk het beste geregisseerde deel.

Sisu (2022) – Film Recensie

Sisu (2022) – Film Recensie

Wat krijg je als een Finse regisseur voor een nieuwe film inspiratie haalt uit verschillende filmgenres, spectaculaire actiefilms en waargebeurde evenementen? De historische actiethriller Sisu natuurlijk! Regisseur Jalmari Helander heeft een unieke en spectaculaire actiefilm gemaakt. Het gebruik van diverse inspiratiebronnen heeft ervoor gezorgd dat ik net wat minder problemen had met het simpele filmverhaal. Maar kan Sisu in hetzelfde lijstje genoemd worden van epische moderne actiefilms zoals Atomic Blonde, Nobody en de films uit de John Wick franchise? Naar mijn mening kan dit zeker! Sisu bevat gruwelijke, bloederige en inventieve actiescènes. De film bevat meerdere grootse spektakelstukken die een genot zijn om te aanschouwen. Het stuntwerk en de choreografie van de actiescènes zijn rommelig, maar dit voegt juist toe aan de brute sfeer van deze epische filmmomenten. De historische actiethriller heeft ook zo zijn minpunten. Het verhaal is te simpel en de filmwereld is te onderontwikkeld. De personages missen regelmatig ook diepgang. Hierdoor moet het publiek vooral genoeg nemen met de actiescènes en het bloederige spektakel. Gelukkig is dat er meer dan genoeg!

Oppenheimer (2023) – Film Recensie

Oppenheimer (2023) – Film Recensie

Christopher Nolans nieuwste film Oppenheimer is een groot succes. Zo heeft de film wereldwijd al ruim 569 miljoen Amerikaanse dollars opgebracht. Hiermee is Oppenheimer de (Amerikaanse) film over de Tweede Wereldoorlog met de hoogste bioscoopomzet aller tijden geworden. De iconische filmmaker en regisseur verslaat hiermee zijn eerder uitgekomen eigen film Dunkirk. Dunkirk was hiervoor de Tweede Wereldoorlog film met de hoogste bioscoopomzet aller tijden. Zo bracht die film ruim 527 miljoen Amerikaanse dollars op. Oppenheimer heeft ook al meer bioscoopomzet opgebracht dan Steven Spielbergs oorlogsfilm klassieker Saving Private Ryan. Deze Spielberg film staat met een opbrengst van ruim 482 miljoen Amerikaanse dollars op de derde plaats van Tweede Wereldoorlog films met de hoogste bioscoopomzet aller tijden. Oppenheimer is niet alleen een commercieel succes. Nolans nieuwste film wordt ook uitstekend ontvangen door recensenten. Daarnaast lijkt ook het alledaagse filmpubliek onder de indruk te zijn van Oppenheimer. Maar wat maakt Nolans nieuwste film zo’n groot succes? Is het deels te danken aan de marketing hype die het ontving samen met Greta Gerwigs Barbie film? Voor een bepaald deel zal dit zeker het geval zijn geweest. Toch heb ik zelf het gevoel dat het succes van Oppenheimer meer te danken is aan de grootse naam die Nolan voor zichzelf heeft weten te maken. Met films als The Dark Knight, Inception en Interstellar heeft de filmmaker zichzelf weten te vestigen als een gerenommeerd filmmaker. Daarnaast lijken filmtoeschouwers op zoek te zijn naar originelere genrefilms. Het afgelopen jaar heeft laten zien hoe de normaal sterk bezochte superhelden films het zwaarder verduren te hebben gekregen. De sterk bezochte superhelden films zijn omgewisseld voor een diverse reeks van sterk bezochte speelfilms. Zo lijkt het succes van films als Barbie en The Super Mario Bros. Movie te vertonen dat filmtoeschouwers op zoek zijn naar nieuwe potentiële filmfranchises. Het succes van vervolgen als Creed III en John Wick: Chapter 4 laat zien dat een groot filmpubliek zeker interesse heeft om vervolgen in een langer lopende filmfranchise te bezoeken. De wens naar kwalitatief en innovatief sterke blockbusters werkt nauw samen met de releasedata van deze films. Door films als Creed III en John Wick: Chapter 4 in rustigere maanden te plaatsen, hebben deze films de kans gehad om zo’n succes te worden. Hierbij heeft mond-tot-mondreclame ook een belangrijke rol gespeeld. Het is bizar dat Oppenheimer – een biografische thriller en dramafilm over de vader van de atoombom – het zo goed doet tijdens enkele van de drukst bezochte filmmaanden van het jaar. Het is bijna een ongekend wonder. Het succes van Oppenheimer lijkt aan meerdere redenen te danken te zijn, waarvan de grootste toch wel de kwaliteit van de film lijkt te zijn. Zo lukt het Nolan om in zijn nieuwste speelfilm om het titulaire hoofdpersonage net zo raadselachtig en mysterieus te portretteren als de massamoordwapens waarvoor hij bekend is komen te staan. Nolan laat met Oppenheimer zien dat er niet genoeg woorden – of eerder dialogen en visuele beelden – zijn die J. Robert Oppenheimers leven kunnen omvatten. Nolans nieuwste speelfilm is zeker een meesterwerk met gebreken. Dit neemt niet weg dat Oppenheimer een film is die de wereld niet snel zal vergeten – net zoals de echt gebeurde evenementen uit deze biografische film niet vergeten zijn tot op de dag van vandaag.

The Fall Guy Winactie | Gesloten

The Fall Guy Winactie | Gesloten

Vanaf 25 april 2024 kunnen we dan eindelijk Ryan Gosling en Emily Blunt bewonderen in de nieuwste film van oud stuntman en regisseur David Leitch. Om de bioscooprelease van The Fall Guy te vieren mag ik samen met Universal Pictures International (UPI) en Triple P Entertainment een winactie opzetten voor de film. Met The Fall Guy Winactie mag ik drie keer twee bioscoop vrijkaarten weggeven van de film The Fall Guy. Wil je weten hoe je kans maakt op deze stoere prijs? Lees dan snel dit artikel verder en vul het formulier onderaan de winactie in! Mijn dank aan Universal Pictures International (UPI) en Triple P Entertainment voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Silent Night (2023) — Film Recensie

Silent Night (2023) — Film Recensie

Silent Night is een visueel sterke film. Dit is al duidelijk aan het begin van de film waarin we door een felrode ballon vaag het gezicht van het, door Joel Kinnaman gespeelde, hoofdpersonage zien. De rode ballon symboliseert de verblindende woede waarmee dit hoofdpersonage gevuld is. Cinematograaf Sharone Meir en filmmonteur Zach Staenberg weten onder leiding van regisseur John Woo creatieve overgangen in de film te plaatsen. Een prachtig voorbeeld hiervan is de overgang van een zwart beschaduwde muur naar de zwarte achtergrond van een hartmonitor in een operatiekamer. Daarnaast is Silent Night een film waarin zowel stilte als geluid een belangrijke rol spelen. De stilte van de cast is net zo belangrijk als de geluidsbewerking en geluidsmixing uit de film. Het concept van een man die zijn stem verliest en tegelijkertijd uit is op wraak voor de dood van zijn zoon is origineel. In de uitwerking van dit concept zorgt het gemis van dialogen en verbaal acteerwerk ervoor dat Silent Night regelmatig repetitief overkomt. Er zijn verschillende scènes met herhalende acties of gebeurtenissen, waardoor het verhaal ook repetitief en langdradig overkomt. Zo bevat de film veel scènes waar Kinnamans personage Brian terugkijkt op de tijd die hij samen had met zijn overleden zoon. De vele flashbacks zijn ontroerend echt, maar zorgen er ook voor dat het verhaal en de bijhorende actiescènes langzaam op gang komen. Het helpt ook niet dat Woo en scenarioschrijver Robert Archer Lynn tijdens deze herhalende filmmomenten weinig context geven over de situatie van deze scènes. Het probleem is niet alleen de onduidelijkheid van deze filmmomenten. Silent Night mist ook een duidelijke reden waarom deze overmatig gebruikte scènes zijn toegevoegd aan het filmverhaal. Gelukkig bevat Woo’s thriller en actiefilm wel meer pluspunten dan minpunten. Zo bevat de film sterke, bloederige en explosieve actiescènes. Het acteerwerk van de hoofdrolspeler Joel Kinnaman is ook uitstekend. De acteur levert een van zijn beste acteerprestaties tot nu toe. Bovendien worden thema’s als rouw en verlies sterk uitgewerkt. De positieve aspecten zorgen ervoor dat Silent Night overkomt als een ondergewaardeerde actiefilm.

Once Upon a Time … in Hollywood (2019) – Film Recensie

Once Upon a Time … in Hollywood (2019) – Film Recensie

Once Upon a Time … in Hollywood is een van Quentin Tarantino’s best geregisseerde films. Daarnaast is het ook een van zijn volwassenste en, voor hem, buitengewoonste films. Once Upon a Time … in Hollywood is vooral meer volwassen en buitengewoon, doordat de focus van zijn regievisie verschoven is. De focus van het verhaal ligt ditmaal minder op het bloederige spektakel vol actiescènes en scherp geleverde iconische dialogen. In plaats daarvan legt Tarantino de focus op het verfilmen van een audiovisueel poëtische liefdesbrief aan het snel veranderende filmlandschap van de jaren 1960. Tarantino heeft met Once Upon a Time … in Hollywood een eerbetoon gegeven aan de laatste gouden jaren van Hollywood. Hierbij speelt de regisseur met diepgaande thema’s rondom de opkomst en afgang van populaire filmacteurs. Daarnaast laat hij zien hoe filmgenres als de Western hun loodje begonnen te leggen door de toename van televisie- en massacultuur. Naast dit alles weet de sterke filmmaker ook nog een bijzonder portret weer te geven van het leven van Sharon Tate. Hierbij weet Tarantino op een subtiele en mooie manier weer te geven hoe de dood van deze actrice de veranderingen in de filmindustrie van de jaren 1960 sneller heeft laten verlopen. Dit laat de filmmaker zien door juist in zijn verhaal met de echt gebeurde geschiedenis te spelen. Door waargebeurde moorden en gruwelijke evenementen anders uit te laten spelen, laat de filmmaker op een melancholische, maar prachtige manier zien dat de grote veranderingen in Hollywood altijd zouden hebben plaatsgevonden. Zelfs al zouden onschuldige iconen uit de filmindustrie in een alternatieve realiteit gespaard zijn gebleven. Hiermee speelt de filmmaker in op de bijzondere geaardheid van Hollywood en de filmwereld in zijn geheel: een wereld altijd in ontwikkeling. Een wereld die niet gestopt kan worden door individuele tragische gebeurtenissen, maar hierdoor wel enorm kan veranderden. Once Upon a Time … in Hollywood is hiermee een sprookjesachtige hertelling geworden van een belangrijk tijdperk uit de filmgeschiedenis, waarbij Tarantino de ware geaardheid van de filmindustrie bloot weet te stellen.

Nobody (2021) – Film Recensie

Nobody (2021) – Film Recensie

Bob Odenkirk zullen de meeste serieliefhebbers kennen van de series Breaking Bad en Better Call Saul. In Nobody laat de acteur een volledig andere kant van zichzelf zien, en deze kant is honderd procent bruut! Met Nobody laat Odenkirk zien dat hij ook in staat is een echte actieheld te spelen. Nobody is een van de beste moderne actiefilms waarbij de film, ondanks enkele overeenkomsten, zich toch weet te onderscheiden met andere krachtige (moderne) actiefilms. Nobody is een film die aan iedere liefhebber van actiefilms valt aan te raden, maar betekent dit dat de film alleen goed is vanwege zijn actiescènes? Het antwoord hierop is een duidelijke: “nee”. De film werd op 3 november 2021 uitgebracht op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM hadden me een recensie-exemplaar opgestuurd van Nobody. Nogmaals mijn dank daarvoor.