A Quiet Place (2018) – Film Recensie

A Quiet Place is een Amerikaanse horrorfilm uit 2018. De film is geregisseerd door John Krasinski en geschreven door Bryan Woods, Scott Beck en John Krasinski. Het verhaal is bedacht door Bryan Woods en Scott Beck. Deze twee scenarioschrijvers begonnen met het ontwikkelen van het verhaal toen ze nog op de universiteit zaten. Regisseur John Krasinski las hun verhaal en werd in maart 2017 ingehuurd om het script te herschrijven en te regisseren.

A Quiet Place ging op 9 maart 2018 in première bij de South by Southwest filmfestival. Daarna werd de film op 6 april 2018 in de Verenigde Staten uitgebracht door Paramount Pictures. In Nederland kwam de film uit op 12 april 2018. A Quiet Place ontving lovende kritieken en een vervolg (genaamd A Quiet Place Part II) dat vanaf nu te zien is in de Nederlandse bioscopen. Ter voorbereiding van mijn recensie van A Quiet Place Part II recenseer ik vandaag het eerste deel. Ben je benieuwd of ik het met de buitengewoon positieve recensies eens ben? Lees dan snel mijn film recensie verder!

Over A Quiet Place

A Quiet Place haalde inspiratie uit films zoals Alien, No Country for Old Men en In the Bedroom. In mei 2017 werden John Krasinski en Emily Blunt gecast in de hoofdrollen. Het filmen vond plaats in New York van mei tot november 2017. De film werd gekozen door zowel de National Board of Review als het American Film Institute als een van de top tien films van 2018. 

De film ontving verschillende prijs nominaties, waaronder een nominatie voor een Academy Award voor Beste Geluidsbewerking bij de 91e Academy Awards. Daarnaast ontving nog meer nominaties voor geluidsbewerking, sound mixing en het scenario. Zo won het ook de Hollywood Sound Award bij de Hollywood Film Awards in november 2018. Maar waar gaat A Quiet Place precies over? Het verhaal draait om een vader en een moeder die worstelen om te overleven en hun kinderen op te voeden in een postapocalyptische wereld die wordt bewoond door blinde monsters met een in hoge mate gehoorvermogen.

Bekijk hier de officiële trailer van A Quiet Place (2018).

Muziek, Geluid en Gebarentaal

A Quiet Place opent met onheilspellende muziek wat gevolgd wordt door grote stiltes. In de eerste minuten van deze krachtige film wordt de toon voor de film direct sterk neergezet. Als kijker weet je niet wat er is gebeurd, maar het is overduidelijk dat iedereen met een reden zo stil blijft. Het valt ook op dat het gebruik, of eerder gemis, van geluid een belangrijk aspect vormt voor deze monsterfilm. Het is een uiterst creatief om de hoofdpersonages daarom ook te laten communiceren via gebarentaal. Naast dit creatieve aspect is het ook geweldig dat de dove Amerikaanse actrice Millicent Simmonds in deze film voorkomt.

Door haar bijdrage voelt het gebruik van hagebarentaal ook meer authentiek aan en komt het meer realistisch over. A Quiet Place is simpelweg een geniale film die meesterlijk omgaat met het maken van een gevoel van verlatenheid en eenzaamheid. De tragische muziek en het beperkte gebruik van geluid zorgt voor het juiste verschrikkelijke apocalyptische gevoel. De film is al vanaf de openingsbeelden rijk gedetailleerd. Zo krijgen we snel krantenstukken te zien waarop staat dat geluid het gevaar is in deze film. Dit bevestigt voor de kijkers ook direct de argwaan en angst over het gevaar van geluid. De krantenstukken vertellen een verhaal apart over de voorgaande gebeurtenissen van deze apocalyptische film.

800 x 533 46
Bron: fanart.tv & Universal Pictures Nederland.

De andere kant van een apocalyptische wereld

Naast dat de menselijke hoofdpersonages mooie en betekenisvolle introducties krijgen, is de introductie van de gevaarlijke monsters ook tragisch mooi. Het is intens, spannend en emotioneel. A Quiet Place is een achtbaan van emoties waarbij angst, verdriet en hoop elkaar met een snelvaart afwisselen. Ook het camerawerk is inventief. Zo wordt bij een herintroductie van Millicent Simmonds’ personage het beeld op z’n kop getoond. Dit staat symbolisch voor het feit dat haar wereld op z’n kop is gekomen en dat haar oude leven nooit meer hetzelfde zal zijn.

A Quiet Place neemt de tijd om de andere kant van een (monster)pandemie te laten zien. We krijgen niet alleen te zien hoe de menselijke hoofdpersonages het gevaar overleven of bevechten, maar ook hoe de normale gang van zaken doorgaat in deze verschrikkelijke wereld. Je zult de hoofdpersonages aan het werk zien gaan als boeren en de kinderen spelen monopoly in de avond. Dit zijn rustmomenten die laten zien dat het menselijke aspect in een apocalyptische monsterwereld toch bewaard kan blijven. Het zijn mooie momenten die deze filmwereld en bijbehorende personages meer diepgang geven.

A Quiet Place (2018)
Bron: fanart.tv & Universal Pictures Nederland.

A Quiet Place is thematisch sterk

Thematisch heeft deze film veel te maken met schuld en compassie. De monsterfilm laat zien hoe compassie en liefde wel de belangrijkste menselijke aspecten zijn om te bewaren in een wereld vol monsters. A Quiet Place laat zien dat het beter is om de focus te leggen op het omarmen van je compassie en je schuldgevoelens los te laten. Zoals John Krasinski’s personage zelf ook al zegt; er is niet altijd een schuldige. De film stelt ook de vraag wie we als mens zijn als we niet elkaar kunnen beschermen. Wie zijn we als we schuldgevoelens over ons falen niet aan de kant kunnen schuiven.

Het acteerwerk is zo krachtig dat zelfs de kleine cameo van Leon Russom als briljant aanvoelt. Zijn schreeuw van pijn wordt niet alleen gevormd door klank geluiden, maar ook door de manier hoe hij met zijn kaaklijn een heel verhaal verteld. Toch zijn het vooral de hoofdrolspelers (Emily Blunt, John Krasinski, Millicent Simmonds en Noah Jupe) die allemaal gelijkwaardig de show stelen. Iedere castlid krijgt de kans om de show te stelen met haar of zijn acteerprestaties. Van het rebelse acteerwerk van Simmonds tot het bange acteerwerk van Jupe, maar ook van het afstandelijke acteerwerk van Krasinski tot het compassievolle acteerwerk van Blunt. Iedereen is in topvorm bij A Quiet Place. 

A Quiet Place (2018)
Bron: fanart.tv & Universal Pictures Nederland.

Conclusie

Als het gaat om kritiek kan ik alleen opnoemen dat de film wat last heeft van continuïteitsproblemen. De film laat personages of monsters verschijnen waar dat eerst niet mogelijk was. Toch blijft A Quiet Place voor de rest een meesterlijke en intens spannende monsterfilm. De cast is in topvorm en het is mooi om te zien dat de gebarentaal geloofwaardig overkomt. Ook de muziek en geluid zijn sterke punten van de film. Thematisch is deze film krachtig en verpakt het de boodschap op een manier die uniek is voor apocalyptische films. Dit is niet alleen een aanrader voor elke fan van (monster-)horrorfilms, maar ook voor elke doorgaande filmkijker.

A Quiet Place is nu te koop op Bol.com, Pathé Thuis en Zavvi.nl.

Sebastiaan Khouw

Sebastiaan Khouw is het brein achter SebKijk. Als professioneel recensent en filmjournalist bespreekt hij verschillende vormen van entertainment, kunst en cultuur.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.