Een groot film slachtoffer van de huidige pandemie was A Quiet Place Part II. De film had zijn wereldpremière op 8 maart 2020 in New York City. Daarna werd de film door de Covid-19-pandemie meer dan een jaar uitgesteld. In de Verenigde Staten werd A Quiet Place Part II in de bioscopen uitgebracht op 28 mei 2021. De film was in de Nederlandse bioscopen te zien vanaf 17 juni 2021, en in de Belgische bioscopen vanaf 23 juni 2021.
Ondanks dat A Quiet Place Part II werd uitgesteld, lukte het de film om verschillende box office-records neer te zetten. Zo had de film het grootste openingsweekend op dat moment tijdens de Covid-19-pandemie, en haalde de film wereldwijd bijna 300 miljoen dollar op aan brutowinst. Daarnaast werd de film ook ontvangen tot positieve recensies van de critici. Dat is ook helemaal niet zo gek, want A Quiet Place Part II is het perfecte voorbeeld van hoe je een vervolg op een horrorfilm maakt.
Over A Quiet Place Part II
Ter voorbereiding van mijn recensie van dit vervolg recenseerde ik het eerste deel A Quiet Place uit 2018. Ben je benieuwd wat ik van deze film vind? Lees dan hier mijn recensie van het eerste deel. A Quiet Place Part II is een Amerikaanse horrorfilm uit 2021.
Deel twee volgt het gezin uit de eerste film terwijl ze blijven navigeren en overleven in een postapocalyptische wereld. Dit is een wereld dat bewoond wordt door blinde buitenaardse wezens met een gevaarlijk gehoorvermogen. De film is geschreven, geproduceerd en geregisseerd door John Krasinski. Emily Blunt, Millicent Simmonds en Noah Jupe hernemen hun rollen uit de eerste film, terwijl Cillian Murphy en Djimon Hounsou nieuwkomers zijn tot de cast.
De kunst van de openingsscène
A Quiet Place Part II opent op een krachtige manier doordat het de film direct lukt om het verhaal succesvol te verbinden aan het eerste deel. De film start met een flashback scène die zich ver afspeelt voor de evenementen uit het eerste deel. De openingsscène laat de catastrofale gebeurtenissen van dag 1 zien. Voor de onwetenden – dag 1 staat voor de eerste dag van het bezoek van de moordlustige en gehorige buitenaardse wezens.
Het vervolg weet zich in de wereld van deze twee films op een realistische manier te verdiepen. Doordat de film opent met de wereld voor de apocalyps, komen de veranderingen na de komst van de buitenaardse wezens, nog pijnlijker binnen. De film onderzoekt met zijn openingsscène hoe de personages verandert zijn door de apocalyptische gevolgen. Ook heeft het publiek al een connectie opgebouwd met de personages uit de eerste film. Om ze in de normale wereld te zien genieten is een mooie ervaring met een bittere nasmaak.
Als kijker weet je wat deze personages moeten gaan doorstaan. Dit is een van de redenen dat de openingsscène van A Quiet Place Part II zo goed werkt. Het bouwt verder op het verhaal uit het eerste deel, en weet tegelijkertijd ook een losstaand verhaal te vertellen.
Voorkennis en verwachtingen
De tweede film speelt in zijn openingsscène met de kennis van het publiek. Zo krijgen de aanschouwers veel beelden en voorwerpen te zien die herinneringen op zullen roepen van de eerste film. Het stoplicht, de speelgoedraket en de apotheek zijn hier allemaal voorbeelden van.
Naast dat dit vervolg speelt met de kennis van het publiek, kijken ze ook naar de verwachtingen van deze aanschouwers. Dit is terug te zien in veel technische aspecten, waaronder het camerawerk, de montage en het geluidsgebruik. Waar de eerste film begint met een bijna geluidloze scène, krijgen we in A Quiet Place Part II het normale luidruchtige leven te zien van de mensheid. Hierbij spreek ik uiteraard over het leven voor de uitbraak van de buitenaardse wezens.
De personages weten nog niet wat ze te wachten staat, terwijl het publiek dit wel weet. Dus smeekt het publiek de personages om stil te gaan zijn, maar dit gebeurt amper. Door de krachtig uitgevoerde samenwerking tussen de twee delen, werken beide openingsscènes als verlenging (en losstaand deel) van het verhaal.
De kleur van buitenaardse wezens
De introductie van de moordlustige buitenaardse wezens is tot in de perfectie gemeesterd. Van de chaos die ontstaat na hun aankomst, tot de briljante uitvoering van de actiescène met de bus. Het gebruik van de kleuren is vanaf de start ook al krachtig uitgevoerd. Kijk bijvoorbeeld naar het moment dat Krasinski’s Lee en Simmonds’ Regan zich in een lokale bar verstoppen tegen een buitenaards wezen. Het monster loopt als een silhouet langs een raam van de bar.
Ten eerste is dit een super uitgevoerde knipoog naar de eerste Jurassic Park film, waarbij de silhouet van de Velociraptor te zien is. Om (ten tweede) terug te komen naar het kleurgebruik; er wordt goddelijk belichte kleur gebruikt bij het raam. Dit kan het idee scheppen dat deze monsters hier zijn vanwege de dag des oordeel. Het moment dat de vriend van Lee begint te bidden naar God, versterkt dit idee alleen maar meer.
Naast dit geniale moment van kleurgebruik, kun je ook denken aan hoe de kleur rood veel gebruikt wordt in A Quiet Place Part II. Dit is al te zien bij de titel van de film, waarbij het titelstuk “Part II” verandert in het rood. Dit kan verbonden zijn met het feit dat het tweede deel nog bloederiger en dodelijker is.
Natuurlijke montage
Naast het kleurgebruik is ook de montage geniaal uitgevoerd. Al in de eerste twaalf minuten weet A Quiet Place Part II op een meesterlijke manier de beelden natuurlijk op elkaar over te laten gaan. Je kunt hierbij denken aan het moment dat Noah Jupes’ Marcus zijn handen tegen zijn oren houdt uit angst voor dag 1. Het volgende beeld vindt plaats op dag 474, waar Marcus zijn handen tegen zijn oren heeft vanwege het geluid van de baby. Hij weet wat er op hem af kan komen. Ook het geluidsmontage is krachtig. Op het ene moment zitten we in de schoenen van Regan en horen we niets tot amper niets.
Het volgende moment is geluid juist duidelijk aanwezig. De afwisseling hier tussen is goed uitgevoerd, waardoor het natuurlijk overkomt en meehelpt bij het onderbouwen van de spanning. Na de openingsscène pakt A Quiet Place Part II de draad op van het verhaal van de eerste film. Het publiek krijgt de nasleep van de evenementen uit deel 1 te zien. Dit wordt op een krachtige manier gedaan, waardoor deze scène je recht in het hart raakt. Het oog voor detail van regisseur John Krasinski, is iets wat niet vergeten moet worden. Hij weet nog precies waar alle onderdelen van de set geplaatst moeten worden. Van de spijker die uit de trap steekt, tot het dode lichaam van het buitenaardse wezen.
De toegevoegde waarde van Cillian Murphy
Het acteerwerk van de cast is opnieuw geweldig. Ook nieuwkomers Cillian Murphy en Djimon Hounsou zijn uitstekend in hun rollen. Hounsou krijgt dan een stuk minder te doen, maar Murphy weet de show te stelen als een oud bekende van Evelyns gezin. Murphy is een geweldige toevoeging die met zijn acteerwerk een wanhopige en verloren man weet neer te zetten.
Zijn verhaallijn heeft vooral te maken met de aflossing van zijn gevoelens. Het voelt voor hem aan dat hij, als man en vader, niet genoeg heeft kunnen doen om zijn gezin te redden. Nu krijgt hij de kans om meer te doen, wat in de vorm van het personage Regan komt. Ze probeert haar familie naar een veiligere plek te brengen. Hiervoor wilt ze een boot zoeken, om zo naar een afgelegen eiland te varen. Naast Murphy weet Blunt ook een van haar krachtigste rollen neer te zetten. Blunts personage kan onder de rangen van Ellen Ripley en Sarah Connor gezet worden. Zo iconisch is haar personage al geworden.
Kindertalenten
De grootste sterren van A Quiet Place Part II zijn echter Simmonds en Jupe. Ze weten beide een geweldige acteerprestatie neer te zetten. Net zoals bij het vorige deel wordt er op meesterlijke manier gebruik gemaakt van het communiceren via gebarentaal. De dove Amerikaanse actrice Millicent Simmonds neemt het voortouw in deze film als de dapperste heldin – terwijl Noah Jupe begint als een held op sokken, die leert zijn moed te herpakken.
Het gebruik gebarentaal voelt nog steeds authentiek aan. Het gebruik (en gemis) van geluid speelt nog steeds een belangrijke rol in dit vervolg. Componist Marco Beltrami keerde ook terug voor het componeren van de filmmuziek van A Quiet Place Part II. Opnieuw leverde hij een prachtige score die tegelijkertijd zowel hoopvol als melancholisch is. De toegevoegde hartslag klanken helpen bij het spannend houden van de film.
A Quiet Place Part II geeft de kindersterren hun eigen verhaallijn, waardoor ze meer te doen krijgen en hun karakter meer uitgediept kan worden. Het is bijzonder om te zien hoe deze film meerdere verhaallijnen kan jongleren op een succesvolle manier. Het beste voorbeeld hiervan zijn de momenten dat alles fout gaat in de film. Doordat alles tegelijkertijd fout gaat in de verschillende verhaallijnen, zit je op het puntje van je stoel door de spanning. Er is geen moment van rust, want alle geliefde personages zijn in gevaar. Een ander mooi voorbeeld is hoe de verhaallijnen regelmatig op elkaar inspelen, waardoor het groter geheel ook sterker in beeld komt.
Conclusie
A Quiet Place Part II is een van de beste vervolgen aller tijden. De film weet het verhaal van het eerste deel krachtig te vervolgen, maar het lukt de filmmakers met dit tweede deel ook nog een losstaand verhaal te vertellen. A Quiet Place Part II bevat een meesterlijke openingsscène die de catastrofale evenementen van de buitenaardse aankomst laat zien. Daarnaast gaat de film op krachtige manier om met het verder vertellen van het verhaal dat eindigde in het eerste deel.
De film bevat meerdere verhaallijnen die allemaal op hun eigen manier sterk en interessant zijn. Het acteerwerk is door de bekende cast, en de nieuwkomers, super uitgevoerd. Hierbij krijgt nieuwkomer Djimon Hounsou alleen vrij weinig te doen. De grootste sterren, uit dit vervolg, zijn geen nieuwkomers tot de franchise. Millicent Simmonds en Noah Jupe zijn twee kindersterren die veel goeds beloven voor de toekomst van het filmlandschap.
Ook technisch zit de film goed in elkaar. Zo zijn de actiescènes tot de puntjes op de ‘i’ gemeesterd, waarbij het voelt alsof regisseur Krasinski met precisie de scènes in elkaar heeft gezet. Ook het kleurgebruik is betekenisvol en diepgaander dan de meeste andere blockbuster horrorfilms. Het geluid blijft echter het belangrijkste (technische) aspect van de film. Opnieuw is dit aspect bijzonder goed en geloofwaardig uitgevoerd. Uiteindelijk is A Quiet Place Part II een film die je gezien moet hebben. Het eerste deel is niet per se nodig om deel twee te kijken, maar het is wel sterk aan te raden.
A Quiet Place Part II is nu te koop op Bol.com, Pathé Thuis en Zavvi.nl.
