Regisseur Isoeb Bliadze probeert met zijn dramafilm A Room of My Own een verhaal te vertellen waarin het hoofdpersonage leert dat ze niet afhankelijk is van mannen om haar eigen keuzes te maken. Hierbij ligt de klemtoon op het woord “proberen”, want de regisseur weet dit niet goed weer te geven. A Room of My Own oogt juist eerder als het soort film waarin onbedoeld wordt weergegeven, wat het betekent om als jongvolwassene afhankelijk te zijn van een (in eerste instantie onbekende) leeftijdsgenoot. In plaats van dat thema’s als vrouwenemancipatie en zusterschap sterk aanbod komen, krijgen we eerder te zien hoe een extrovert een nieuwe introverte huisgenoot “adopteert”.
In andere woorden: A Room of My Own schept een degelijk beeld van hoe huisgenoten, ondanks hun verschillende persoonlijkheden en levensstijlen, toch bevriend met elkaar kunnen raken. Bliadze laat zelfs zien dat een extrovert er voor kan zorgen dat een introvert iets meer uit (in dit geval) haar schelp kan kruipen. Het is jammer dat de focus van het verhaal op de verkeerde aspecten ligt, want in de basis zijn de kleinere verhaallijnen beter onderbouwd. Het verhaal wat de filmmakers nu proberen te vertellen oogt als een leeg omhulsel.
In eerste instantie raak je enthousiast – een film over twee huisgenotes, waarin thema’s als lust, liefde en zusterschap voorbij komen? Count me in! Al snel blijkt niets minder waar te zijn. A Room of My Own gaat te braaf om met deze onderwerpen, waardoor de momenten van seksuele oriëntatie, lust en liefde in context te geseksualiseerd, ongepast en niet doeltreffend overkomen. A Room of My Own oogt nu eerder als een als mislukte porno film met een verwarde identiteitscrisis op narratief vlak.
Over A Room of My Own (2022)
A Room of My Own is een Georgische dramafilm uit 2022. De film is geregisseerd door Ioseb Bliadze. De regisseur schreef samen met Taki Mumladze het scenario voor de film. Mumladze speelt de hoofdrol in A Room of My Own. De cast van de film bestaat verder uit onder andere Marika Khundadze, Sophio Zeragia, Lasha Gabunia, Giorgi Tsereteli, Giorgi Grdzelidze en Ophelia Bliadze. Ook heeft de regisseur een (kleine) rol in deze film. Het verhaal van A Room of My Own gaat over Tina. Ze is een jonge vrouw die haar weg in het leven is kwijtgeraakt. Ze huurt een kamer bij de extravagante Megi, die haar laat zien wat het betekent om vrij te leven.
Ik zag A Room of My Own op de 16e editie van het Mastercard OFF Camera International Festival of Independent Cinema in Krakau, Polen. Ik was als FIPRESCI jurylid daar aanwezig van 2 tot en met 7 mei 2023. Het Mastercard OFF Camera International Festival of Independent Cinema is een filmfestival dat altijd ontwikkelingen en veranderingen blijft ondergaan. Zo geeft het filmfestival vanaf zijn start altijd informatie op de huidige toestand in de wereld. Door belangrijke actuele onderwerpen aan te snijden, werd het Mastercard OFF Camera International Festival of Independent Cinema een van de belangrijkste filmfestivals van Midden-Europa.
Recensie
A Room of My Own bevat gelukkig ook wat positieve aspecten. Het acteerwerk van hoofdrolspeelster Taki Mumladze is redelijk goed en genuanceerd. Ze oogt als een meer zelfverzekerde Georgische versie van het personage Adrian uit de Rocky filmreeks. Het acteerwerk van Marika Khundadze is ook degelijk. Wanneer de twee actrices samen op het scherm zijn, is de film het vermakelijkst. De onderlinge chemie tussen de twee actrices komt echter voornamelijk door de sensualiteit die ze met elkaar delen. De filmmakers plaatsen lust en sensualiteit boven aantrekkingskracht en echte humane verbindingen.
A Room of My Own bevat ook nog andere degelijke aspecten, zoals het camerawerk van de cinematografen Dimitri Dito en Dekanosidze. De cinematografen plaatsen de camera soms ook op ongebruikelijke posities. Zo is er een filmmoment waar de camera in een dichte auto blijft, terwijl de personages buiten de auto met elkaar in conflict komen. Het beeld is hierdoor vervaagd. Dit toont de afstandelijkheid die Tina tot de situatie en de personages, waarmee ze in conflict raakt, ervaart. Ook het werk van special make-up effects artiest Nanuka Lavrelashvili ziet er goed uit.
De positieve aspecten behoren uiteraard tot de pluspunten van de film, maar A Room of My Own blinkt zelfs in zijn positieve aspecten niet sterk uit. Het echte probleem ligt eerder bij het feit dat A Room of My Own een dramafilm is dat een bepaald soort pit mist. Het oogt alsof regisseur Ioseb Bliadze met zijn film niet durft te zeggen waar hij echt voor staat. In plaats daarvan uit de regisseur voorzichtig zijn kritiek op de overheid. Dit doet hij door deze kritiek terug te laten keren in de achtergrond gesprekken van de bijpersonages. Het gemis van een fel geschreven scenario zorgt er ook nog voor dat de film saai is.
Er vindt vrij weinig interessants plaats in het filmverhaal van A Room of My Own. Bliadze weet ergens wel in te spelen op de worstelingen van jongvolwassenen. De filmmaker geeft in het narratief goed weer dat het hoofdpersonage Tina haar best moet doen om een kamer te kunnen huren en haar pad in het leven te vinden. Daarnaast laat hij ook zien hoe dit een hel moet zijn geweest voor studenten en jongvolwassenen tijdens de pieken van de Covid-19-pandemie. Ondanks dat Bliadze tot op zekere hoogte weet in te spelen op herkenbare situaties van het studenten en jongvolwassen leven, weet hij dit aspect van het verhaal niet volledig te benutten.
In plaats daarvan probeert de regisseur de focus te leggen op onderwerpen als polygamie en seksuele oriëntatie. Hierbij ligt de klemtoon op nieuw op het woord “proberen”, want ook hier slaagt Bliadze niet in. Het probleem is niet de opzet of het idee, maar meer de uitvoering daarvan. We krijgen geen goed doordacht verhaal te zien waarin een hoofdpersonage op een seksuele ontdekkingsreis gaat. In plaats daarvan hint de regisseur naar deze innerlijke reis door het hoofdpersonage en het belangrijkste bijpersonage in een mislukte pornografische setting te plaatsen.
Conclusie
Tijdens het kijken van A Room of My Own bleef ik me vooral afvragen wat de film ons nu eigenlijk wil vertellen? Pas toen de film was afgelopen, werd het me duidelijk. A Room of My Own is een film over een jongvolwassen vrouw die op zoek is naar liefde. Ze kan deze liefde niet bij haar zelf vandaan halen, dus zoekt ze dat altijd bij anderen. Ze gaat in een vicieuze cirkel van geliefde naar sekspartner. Regisseur Ioseb Bliadze probeert met zijn film te laten zien dat de reis naar zelfacceptatie en zelfliefde lang, pijnlijk en vermoeiend kan zijn.
Ondanks dat ik deze boodschap (uiteindelijk) uit de film heb kunnen halen, slaagt Bliadze er niet in om een sterke indruk met A Room of My Own achter te laten. A Room of My Own mist, voor een dramafilm, helaas drama. Daarnaast bevat de film te weinig pit en uitdrukkingskracht. Het verhaal is te braaf op momenten waar de film juist had kunnen profiteren van een scherper geschreven scenario. Op andere momenten lijkt Bliadze’s speelfilm meer op een rare pornofilm. Representatie is belangrijk en ik ben blij dat twee vrouwelijke personages de kans krijgen om in dit filmverhaal hun seksualiteit te onderzoeken.
Toch verdienden de personages – en in verlenging de crew – een beter geschreven verhaal. Doordat A Room of My Own drama, intrige en een diepgaand verhaal mist, ogen deze geseksualiseerde scènes meer als een wanhopige poging om de aandacht van het filmpubliek te winnen. Gelukkig bevat de Georgische dramafilm ook nog enkele pluspunten. De actrices Taki Mumladze en Marika Khundadze leveren beide redelijke acteerprestaties af. Het werk van special make-up effects artiest Nanuka Lavrelashvili ziet er goed uit.
De cinematografen Dimitri Dito en Dekanosidze weten met hun camerawerk de indrukwekkendste prestatie achter te laten. Het camerawerk is het enige aspect dag nog enigszins diepgaand en goed doordacht oog. Helaas zijn deze pluspunten bij verre na niet genoeg om van A Room of My Own een goede film te maken. Het is nog onduidelijk wanneer de speelfilm in Nederland te zien zal zijn, maar eigenlijk is dat helemaal niet zo erg. A Room of My Own is namelijk een dramafilm die je beter kunt vermijden dan kijken.
