Abigail is een simpele, maar uiterst effectieve en grappige horrorfilm waarin niemand elkaar kan vertrouwen. In de film wordt er op een sterke manier gebruik gemaakt van metaforen. Een van de leukste en creatiefste metaforen vindt plaats tijdens de scène waarin Kathryn Newtons personage Sammy een oude Woody Woodpecker cartoon kijkt. In de cartoon zien we hoe een spook zich angstaanjagend opstelt tegenover Woody Woodpecker. In plaats van dat het kleurrijke tekenfilmfiguurtje bang wordt, doet Woody Woodpecker het spook na. Hierbij komt Woody Woodpecker enger, monsterlijker en gevaarlijker over dan het spook.
Het onverwachte gevaarlijke karakter van Woody Woodpecker is een mooi metafoor voor het personage Abigail in deze film. De criminelen denken in deze film, net zoals het spook uit de cartoon, het echte gevaar te vormen. In werkelijkheid horen deze groep tweederangs criminelen bang te zijn voor Abigail, net zoals het spook uit de cartoon bang hoort te zijn voor Woody Woodpecker. In Abigail spelen de regisseurs Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillet op een fantasierijke manier met de verwachtingen van het filmpubliek waarbij ze tegelijkertijd een eigen bloederige kijk leveren op de vampierenfilm.
Over Abigail (2024)
Abigail is een Amerikaanse thriller en horrorkomedie film uit 2024. De film is geregisseerd door Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett. De filmmakers regisseerden eerder al de moderne horrorfilms Ready or Not (2019), Scream (2022) en Scream VI (2023). Het scenario van de film is geschreven door Stephen Shields en Guy Busick. De cast van de film bestaat uit Alisha Weir, Melissa Barrera, Dan Stevens, Kathryn Newton, Will Catlett, Kevin Durand, Angus Cloud, Matthew Goode en Giancarlo Esposito. De film heeft een speeltijd van 110 minuten. Abigail beleefde zijn wereldpremière op het Overlook Film Festival op 7 april 2024.
De film werd daarna in de Amerikaanse bioscopen uitgebracht op 19 april 2024. Abigail werd in de Nederlandse bioscopen uitgebracht op 18 april 2024. In de Belgische bioscopen werd de film op 17 april 2024 uitgebracht. Abigail wordt door verschillende recensenten gezien als een van de beste horrorfilms van dit jaar. Zo is de film nu al in meerdere filmlijsten van de beste horrorfilms van 2024 opgenomen. Het verhaal volgt een groep criminelen die twaalfjarige ballerina Abigail ontvoeren. Abigail is de dochter van een machtig figuur uit de criminele onderwereld.
Voordat de groep ontvoerders het losgeld van 50 miljoen Amerikaanse dollars kunnen innen, moeten ze nog een nacht in een afgelegen landhuis op het meisje passen. Wanneer de ontvoerders één voor één beginnen weg te vallen, komen ze er tot hun grote schrik achter dat ze opgesloten zitten met een wel heel bijzonder meisje. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film Abigail op 3 juli 2024 uit op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Het Zwanenmeer
In de thriller en horrorkomedie film Abigail speelt ballet een belangrijke rol in de film. Zo start de film met een indrukwekkende repetitie van het klassiek ballet Het Zwanenmeer. In deze openingsscène zien we de jonge actrice Alisha Weir als balletdanseres te werk gaan. Weir levert uitstekend en hypnotiserend werk af als ballerina. Door haar werk als balletdanseres en actrice ben ik ervan overtuigd geraakt dat er een grote toekomst op haar te wachten staat in de theater- en filmindustrie.
Bij de filmintroductie van het personage Abigail, zullen oplettende filmtoeschouwers de ballerina de welbekende muziek uit Het Zwanenmeer, van de Russische componist Pjotr Iljitsj Tsjaikovski, horen neuriën. De muzikale hoofdthema’s uit Het Zwanenmeer keren regelmatig terug in de film. Hiermee laten regisseurs Matt Bettinelli-Olpin en Tyler Gillett opnieuw weten dat klassiek ballet belangrijk is voor de context en de opzet van de film. Zo zijn veel balletten een bewerking van een of meerdere bestaande verhalen.
Het Zwanenmeer zelf is ook een samenvoegsel van Europese en Russische sprookjes. De regisseurs lijken samen met scenarioschrijvers Stephen Shields en Guy Busick op meerdere thematische narratieve vlakken in te spelen op Het Zwanenmeer. Zo maakten de regisseurs en scenarioschrijvers voor het filmverhaal ook gebruik van diverse inspiratiebronnen. Zo lijkt er voor Abigail inspiratie gehaald te zijn uit volksverhalen, horrorverhalen, (monster-)films en popcultuur. Net zoals bij Het Zwanenmeer is er niet een duidelijke inspiratiebron terug te halen uit Abigail.
Thematisch spelen de regisseurs en scenarioschrijvers ook in op de transformaties die plaatsvinden in Het Zwanenmeer. In plaats van dat de ballerina verandert in een prachtige zwaan, zoals plaatsvindt in Het Zwanenmeer, verandert Abigail van een onschuldig ontvoerd twaalfjarig meisje in een dodelijk en bloeddorstig monster. Al aan het begin van de film suggereert cinematograaf Aaron Morton met zijn camerawerk dat Abigail een transformatie zal begaan. Morton weet dit gevoel op te brengen in zijn camerawerk door gebruik te maken van diverse (camera-)positioneringen en perspectieven.
Hij krijgt hulp van filmmonteur Michael P. Shawver die de openingsscène snel, maar overzichtelijk monteert. De cinematograaf overtuigt het meest bij het gebruik van het vogelperspectief dat is ontstaan door de camera hoog te plaatsen en scherp naar beneden te kantelen bij de opnames. Weir kijkt recht omhoog als ze in haar dans met haar armen elegant en lenig beweegt alsof ze al aan het transformeren is in een zwaan. In dit specifieke moment wordt de cinematograaf in zijn camerawerk sterk ondersteunt door lichttechnici die de jonge actrice in een omhulsel van duisternis achterlaten.
Hiermee wordt het idee gecreëerd dat Abigails (ware) transformatie in duisternis zal plaatsvinden. Morton wordt in deze openingsscène ook sterk ondersteund welbekende muziek van componist Tsjaikovski, de context van het verhaal van Het Zwanenmeer en de krachtig gechoreografeerde dans van Weir. Naast dat het ballet Het Zwanenmeer een belangrijke thematische en metaforische rol speelt in de film, wordt ballet ook gebruikt in deze film als vaardigheid om mensen aan te vallen. Bovendien speelt Weir met de lenigheid in haar ballet goed in op de legendes en mythes rondom de krachten van vampieren.
Diverse inspiratiebronnen
Scenarioschrijvers Stephen Shields en Guy Busick laten in hun werk diverse inspiratiebronnen terugkeren om een zo’n vermakelijk mogelijke film te maken. Hierbij was originaliteit niet het uiteindelijke hoofddoel. In plaats daarvan hebben Shields en Busick de diverse inspiratiebronnen verzameld om ze vervolgens te mengen en eigen te maken. Zo lijkt er naast Het Zwanenmeer ook inspiratie gehaald te zijn uit een pop-cultuurfenomeen als Scooby-Doo en films als Clue (1985). Daarnaast lijkt Abigail veel op Ready or Not (2019): een horrorfilm die ook is geregisseerd door Bettinelli-Olpin en Gillett.
Zowel in Ready or Not als Abigail raakt het hoofdpersonage opgesloten villa. Het grote verschil tussen Ready or Not en Abigail is dat in Ready or Not een groep mensen op een hoofdpersonage jaagt, terwijl in Abigail een jong meisje jaagt op een groep hoofd- en bijpersonages. De inspiraties van Scooby-Doo en Clue lijken vooral terug te keren in een van de kleinere verhaallijnen waarin de groep overgebleven criminelen er probeert achter te komen wie de echte moordenaar is.
Een groep van tweederangs buitenbeentjes
De groep professionele criminelen zijn eerder tweederangs buitenbeentjes. Dit zorgt ervoor dat de groep vermakelijker en grappiger is om te aanschouwen. Daarnaast zorgt het ook voor een gevoel van herkenbaarheid, omdat de criminelen, net zoals echt bestaande filmtoeschouwers, zowel kwaliteiten als tekortkomingen hebben. Helaas worden niet alle personages uit de groep even goed onderbouwd of ontwikkeld. De twee beste voorbeelden hiervan zijn het bijpersonage Dean en het hoofdpersonage Joey. Van alle bijpersonages is Dean het onderontwikkeldst en het minst interessant.
Joey, die gespeeld wordt door actrice Melissa Barrera, is een braverik en alleskunner met maar weinig tekortkomingen. De enige echte tekortkomingen die Barrera’s personage lijkt te hebben is dat ze aan het afkicken is van een verslaving en dat ze daarom haar jonge zoon heeft verlaten. Barrera’s personage heeft weinig karakter. Het zijn de hilarische overdreven bijpersonages – en de bijhorende interacties – die ervoor zorgen dat Barrera’s meer eendimensionale personage niet opvalt. De groep criminelen zijn grotendeels allemaal stereotyperend, maar dat is bewust gedaan.
De filmmakers maken de stereotyperende karaktereigenschappen heerlijk overdreven. De extreem overdreven personages worden hierbij in gestoorde en buitengewone situaties geplaatst. Het resultaat is levensechte personages met geloofwaardige acties en eigenaardige reacties. Er zijn enkele acteurs en actrices die in het bijzonder een sterke impressie weten achter te laten. Zo bewijzen Dan Stevens en Kevin Durand opnieuw dat ze behoren tot de leukste acteurs van dit jaar.
Stevens leverde eerder al een hilarische en droge acteerprestatie als Trapper in Godzilla x Kong: The New Empire, terwijl Durand al indrukwekkend was als schurk Proximus Caesar in Kingdom of the Planet of the Apes. In Abigail speelt Stevens op een grappige manier een bloeddorstige en duivelse crimineel, terwijl Durand een krachtige, beestachtige man met een onschuldige en kinderlijke ziel speelt. Naast Durand en Stevens is het vooral Weir die het meest opvalt. De jonge actrice levert waanzinnig en absurd acteerwerk. Hierbij weet Weir de juiste balans te vinden tussen acteren met haar lichaam en met haar dialogen.
Kathryn Newton heeft een leuke bijrol. Daarnaast is het altijd leuk om Giancarlo Esposito in een film (of serie) te zien – ook al wordt hij wel te vaak gecast als een crimineel. De onlangs overleden acteur Angus Cloud speelt ook een rol in deze film. Hij speelt een droge, onserieuze psychopaat op dezelfde manier waarop hij het personage Fezco in Euphoria speelde. De filmmakers hebben hem goed gecast voor deze droge rol, maar de acteur valt niet op tussen de anderen. Bovendien voelt zijn acteerwerk een beetje saai aan als je bedenkt dat hij zijn personage in de eerste twee seizoenen van Euphoria op dezelfde droge manier neerzette.
Abigail bevat ook spannende filmscènes en oprechte schrikmomenten. Hiernaast weten de regisseurs en scenarioschrijvers goed in te spelen op de mythes en legendes rondom vampieren. Hierbij kiezen de filmmakers welke zwaktes, mythes en legendes over deze bloeddorstige monsters kloppen. Bovendien brengen ze op een creatieve manier naar voren dat niet elke vampier direct hetzelfde kan doen. In Abigails woorden: “The thing about being a vampire is, it takes a long time to learn how to do the cool shit.” Verder bevat de film brute actiescènes en sterk stuntwerk.
Het filmverhaal bespreekt ook nog een diepgaand onderwerp. In Abigail wordt er namelijk ook gesproken over kinderverwaarlozing. Deze thriller en horrorkomedie film gaat vrij serieus in op de psychologische effecten van afwezige ouders. Hierbij wordt ook de reden van afwezigheid besproken. De afwezigheid van de ouders kan teruggeleid worden naar hun verslavingen aan drugs, alternatieve middelen (als bloed) en macht. In Abigail leren meerdere personages hun gedrag te veranderen om toch goed voor hun kinderen te gaan zorgen en in hun leven aanwezig te zijn.
Conclusie
Abigail zorgt voor een geweldige tijd. Het verhaal mag dan simpel, cliché en regelmatig overdreven zijn, toch slaagt de film erin om een vermakelijke en hilarische film af te leveren. De cast is meestal geweldig, met een paar opvallende prestaties (Alisha Weir, Dan Stevens en Kevin Durand). Ballet wordt thematisch en technisch op indrukwekkende manieren gebruikt in het verhaal. Zo speelt het klassiek ballet Het Zwanenmeer een belangrijke narratieve, metaforische en audiovisuele rol in de film. Hierbij levert Weir prachtige en magnifieke prestaties af als ballerina.
De scenarioschrijvers en regisseurs hebben duidelijke inspiraties genomen uit diverse horrorverhalen, monsterfilms en volksverhalen. Van deze inspiraties hebben ze hun eigen absurde verhaal gemaakt waarin een criminele groepsversie van Scooby-Doo moet uitzoeken wie de echte moordenaar is (zoals in Clue) om vervolgens te proberen te overleven in een gigantisch landhuis (zoals in Ready or Not). De film bespreekt ook pijnlijke, maar belangrijke onderwerpen als kinderverwaarlozing.
Deze onderwerpen worden op een creatieve manier verbonden aan de karakterontwikkelingen en heldenreizen die de personages meemaken in deze film. Toch is het verhaal van Abigail regelmatig niet origineel genoeg en wordt op enkele momenten te veel gebruik gemaakt van expositie om de persoonlijke levensverhalen en achtergrondverhalen van de personages te vertellen. Daarnaast worden niet alle karakters van alle bijpersonages even goed onderbouwd of ontwikkeld. Helaas is het hoofdpersonage Joey ook wat eendimensionaal.
Wat ze mist in tekortkomingen, maakt ze op in haar interacties met de bijpersonages. De individuele dialogen zijn messcherp. De reacties op de aparte omstandigheden zijn hilarisch en geloofwaardig. Daarnaast zijn de interacties tussen de uitvergrote personages realistisch. Abigail is verder een spannende film die zowel schrikmomenten als bloederige actiescènes bevat. Om al deze redenen behoort Abigail ook tot de grootste positieve filmverrassingen van dit jaar. Abigail is nu te koop op Blu-ray en DVD op (o.a.) Bol.com. Daarnaast is de film te huur en te koop op Pathé Thuis.
