All the Vermeers in New York (1990) – Film Recensie

Op 28 december 2020 zal MUBI de film All the Vermeers in New York exclusief uitbrengen op zijn streaming platform. All the Vermeers in New York is een Amerikaanse film uit 1990 die geschreven, geproduceerd en geregisseerd is door Jon Jost. In 1991 won het de Caligari Film Award bij de Berlin International Film Festival. De film won deze prijs voor de thematische en de stilistische innovatie dat in de film voor komt.

Meerdere bekende critici spreken van lof over deze film, maar tegelijkertijd uiten ze ook punten van kritiek op All the Vermeers in New York. Zo zei filmcriticus Roger Ebert dat hij geïntrigeerd was door de film, maar toch had verwacht dat de film wat langer zou duren. Ty Burr van Entertainment Weekly zei dat de invloed van onder andere Godard terug te zien is in deze film. Alleen mist deze film het bespiegelende menselijke gedeelte. In mijn film recensie wil ik vertellen hoe ik het eens ben met deze bekende critici. Ik voel me in conflict met deze film. Lees hieronder waarom.

Maar allereerst wat is MUBI? In de grote wereld van streaming-diensten zullen sommige van jullie je misschien afvragen wat MUBI precies is? Laat ik daarom eerst een korte samenvatting geven over MUBI en wat voor geweldigs het allemaal te bieden heeft. Benieuwd geraakt naar wat er nu nog meer te zien is op MUBI? Klik dan hier.

Over MUBI

MUBI – dat eerder bekend stond als The Auteurs – is een globaal film platform. Op dit platform wordt een met de hand samengestelde selectie van films on demand vrijgegeven. Elke dag wordt er 1 nieuwe film geselecteerd en geplaatst op het platform. Deze film zal dan eerst 30 dagen online te zien zijn. 

MUBI heeft echter ook een Library. Dit werd gelanceerd in mei en heeft in Nederland de naam Videotheek. In veel gevallen worden de uitgekozen films na 30 dagen overgezet naar de Videotheek. Dit is echter alleen het geval als de juiste licenties hiervoor zijn vrijgegeven. Je kunt deze films streamen op hun advertentie-vrije website. Een maand-abonnement kost € 9,99 per maand. Je kunt bij MUBI ook kiezen voor een jaar-abonnement van € 71,88 per jaar.

Naast dat er dus elke dag een nieuwe film-on-demand wordt vrijgegeven, kun je ook nog internationale film recensies en filmnieuws lezen dat gepubliceerd wordt op hun publicatie Notebook. Deze publicatie is te vinden als je hier klikt. MUBI is in meer dan 190 landen beschikbaar, waaronder Nederland. Je kunt MUBI kijken op je mobiel, want er is een app die te downloaden is voor iPhone, iPad en Android telefoons. Daarnaast kun je MUBI ook op het web kijken en op je Playstation of Smart TV.

MUBI Logo
Het logo van MUBI.

Synopsis All the Vermeers in New York

Mark werkt op de beurs van New York. Deze baan maakt hem rijk maar niet gelukkig. Het Metropolitan Museum is zijn favoriete plek om tot rust te komen. Zo vaak als hij kan gaat hij er kijken naar de schilderijen van Vermeer. Op een dag ziet hij in een van de zalen een vrouw die op Vermeers vrouwen lijkt. Haar naam is Anna en ze blijkt een Franse actrice te zijn. Anna heeft moeite om de huur van haar appartement te blijven betalen. Nadat ze samen wat meer contact hebben gehad, geeft Mark aan verder met haar te willen gaan in een relatie. Echter ziet Anna hem vooral als een bron van inkomsten. Tot er een abrupt einde komt aan de relatie. 

Binnenkort zal de film opnieuw te zien zijn in Nederland. Dankzij de nieuwe digitale restauratie door Eye Filmmuseum is de film na dertig jaar weer even fris en speels als bij de release. De film zal te zien zijn op MUBI, maar ook op het International Film Festival Rotterdam (IFFR) in 2021.

Experimenteel op Meerdere Vlakken

All the Vermeers in New York is een experimentele film die op thematisch en narratief vlak verhalen vertelt. De film is tot stand gekomen door de liefde die Jon Jost had voor de schilderijen van Vermeer. Deze film maakt gebruik van kunst om alle verhalen met elkaar te verbinden. De kunst staat nog centraler in deze film, dan het narratief zelf. Dit is te zien aan al het prachtige camerawerk en de bijhorende cinematografie. Volgens Vincent Canby van The New York Times was het doel van de film om te laten zien dat kunst het laatste beetje menselijke aan deze liefdeloze wereld is.

Hier heeft Canby zeker een goed punt. Zo krijgen we ook een verhaal te zien waar Mark verliefd raakt op een jongedame die lijkt alsof ze uit een Vermeer schilderij komt. Mark is overduidelijk op weg naar een burn-out of zelfs een depressie. Wellicht zit hij hier al zelfs in. De kunst van Vermeer is het enige wat hem nog liefde geeft, want zijn werk zal hem dat nooit geven. Op zijn werk is hij net zo goed een nummertje als de nummertjes die hij moet lezen op de beurs. Nu er opeens een vrouw komt in zijn leven waarmee hij goed contact heeft, verandert zijn hele leven.

Zo laat de film zien dat hij zich niet meer kan concentreren op de nummers van de beurs en fouten maakt. Hij kan zelf geen inschattingen maken, omdat zijn liefde voor Anna te groot is. Dit is op een thematisch en op een narratief gebied al erg interessant. Vooral omdat Anna niet van Mark houdt, maar hem meer ziet als een inkomstenbron. Wat het nog interessanter maakt is het feit dat Mark net zoals bij zijn werk op de beurs moet inschatten wat de juiste stap is om te nemen in deze relatie. Gaat hij er volledig voor of wacht hij het nog even af? Mark wordt ook vol charisma en sympathie gespeeld door Stephen Lack.

Briljant Camerawerk

Lack is een Canadees kunstenaar en vroeger was hij ook nog een acteur en scenarioschrijver. Hij is vooral bekend geworden door zijn acteerwerk in Scanners van David Cronenberg. Anna wordt wat minder goed geportretteerd door de Franse actrice Emmanuelle Chaulet. Dit kan komen doordat ze erg onsympathieke acties onderneemt, maar persoonlijk denk ik dat het meer komt door haar acteerwerk. Haar acteerwerk komt op mij te kinderlijk over voor een volwassen vrouw. Het mooiste aan All the Vermeers in New York is toch wel de manier hoe het camerawerk het verhaal vertelt. Normaliter doet het dialoog en het acteerwerk dit. Het camerawerk ondersteunt normaal deze twee belangrijke punten.

Bij deze film wordt het camerawerk juist ondersteunt door het dialoog en het acteerwerk (over het algemeen). Het is ook erg begrijpelijk dat deze film de Independent Spirit Award voor Beste camerawerk heeft gewonnen. Het camerawerk is simpelweg zo goed. Elke shot uit de film zou op zichzelf een kunstwerk kunnen zijn. Maar de manier hoe de camera symbolisch en flexibel door zijn omgevingen beweegt is nog meer bijzonder. De originele score voegt ook iets vol verschrikking toe aan het camerawerk.

Om een idee te geven hoe belangrijk het camerawerk wel niet is in All the Vermeers in New York wil ik een voorbeeld benoemen. Er zijn meerdere (lange) scènes waarbij we niets horen behalve de originele soundtrack. Tegelijkertijd zien we de camera ons meenemen door bijvoorbeeld het Metropolitan Museum of door het appartement van Anna. Terwijl de camera ons meeneemt zien we meerdere kunstvoorwerpen van schilderijen tot pilaren en boeken. Dit staat symbolisch voor het feit dat kunst het laatste beetje menselijke is aan deze wereld.

All the Vermeers in New York 1990
De kunst van de film en de kunst van de Vermeer. In één prachtig shot!

Opgeblazen Artistiek

Het verhaal over een liefde die niet mogelijk is door een van de twee personages versterkt deze boodschap. Echter heb ik ook wel wat problemen met deze film. All the Vermeers in New York mag dan misschien symbolisch erg mooi zijn, maar dit betekent niet dat de film altijd even vermakelijk is. De film komt op sommige momenten namelijk ook wat zelfingenomen over. Hierbij heb ik het vooral over het einde waarbij de filmmakers een diepgaande boodschap proberen te geven over kunst en liefde. Dit is echt ongelofelijk zonde, want zonder dit korte voice-over dialoog was de film veel beter beëindigt.

Daarnaast zijn de scènes op redelijk wat momenten te langdradig en komt de film vaak artistiek opgeblazen over. Het voelt voor mij als kijker alsof de filmmakers het idee hebben een revolutionaire film gemaakt te hebben over bijzondere thema’s. Dit is te zien aan een van de personages die bijna alleen maar zang-geluiden zit te maken. Op dit soort momenten kun je als kijker ergeren aan hoe ver deze film wilt gaan met zijn zogenaamde artistieke revolutionaire visie.

Conclusie

Na het lezen van mijn recensie kun je je misschien wel voorstellen waarom ik me wat verward voel door deze film. Dit komt vooral doordat ik niet goed weet wat ik van deze film moet vinden. Aan de ene kant vind ik de film door zijn camerawerk en zijn thematische instelling erg mooi. Maar in mijn ogen schieten de filmmakers ook redelijk vaak door in hun ideeën. Uiteindelijk moet ik toch All the Vermeers in New York benoemen als een redelijk goede film, ondanks zijn vele pretentieuze momenten. De film maakt mooi en slim gebruik van zijn geweldige camerawerk en Stephen Lack speelt zijn rol erg sterk. Toch had ik het einde liever anders gezien.

All the Vermeers in New York is te zien vanaf 28 december 2020 opMUBI.

Bekijk hierboven de trailer van All the Vermeers in New York.

Sebastiaan Khouw

Sebastiaan Khouw is het brein achter SebKijk. Als professioneel recensent en filmjournalist bespreekt hij verschillende vormen van entertainment, kunst en cultuur.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.