Cathy Yan werd na haar regiedebuut Dead Pigs gekozen om de Birds of Prey film te regisseren. Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) vervolgt het verhaal van Harley Quinn na haar avonturen in de eerste Suicide Squad film uit 2016. De film dient als een spin-off en vervolg tot Suicide Squad. Birds of Prey is in mijn ogen een standalone sequel, wat in andere woorden betekent dat de film een op zichzelf staand vervolg is. Birds of Prey en Suicide Squad spelen zich in hetzelfde universum af, maar Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) heeft weinig of geen narratief verband met zijn voorganger. Je hoeft dus niet eerst Suicide Squad uit 2016 gezien te hebben, om te snappen wat er gebeurt in Birds of Prey. Het verhaal van de film gaat over Harley Quinn, die naar haar definitieve break-up met de Joker, haar eigen leven betekenis probeert te geven. Dit blijkt moeilijker dan verwacht wanneer iedereen haar nu als doelwit heeft, inclusief de gevaarlijke Roman Sionis (alias The Black Mask). Ben je benieuwd naar hoe goed (of slecht) Birds of Prey als film is, lees dan snel mijn film recensie verder!
Het is vandaag 14 januari 2022, en daarmee is het ook precies 6 jaar geleden dat de wereld de iconische acteur Alan Rickman is verloren. Om zijn erfenis te eren sta ik vandaag stil bij de eerste film uit een wereldberoemde franchise. In deze franchise speelt hij een belangrijk personage dat te zien is in alle delen van de filmreeks. Alan Rickman speelde niemand minder dan Severus Snape in de Harry Potter filmreeks. Vandaag sta ik stil bij het eerste deel getiteld Harry Potter and the Philosopher’s Stone. Bij mijn film recensie van Harry Potter and the Philosopher’s Stone wil ik stilstaan bij de erfenis die deze, meer dan twintig jaar oude, film heeft achtergelaten. Want is deze film nog steeds zo belangrijk voor het huidige filmlandschap, of is de eerste Harry Potter film tegenwoordig een stuk minder iconisch dan vroeger? Lees dat, en meer, in mijn film recensie van Harry Potter and the Philosopher’s Stone.
Met het succes van Spider-Man: No Way Home is Spider-Man niet meer weg te denken bij het huidige filmlandschap. Voor enkele kijkers is Tom Holland’s Spider-Man een introductie geweest tot de verhalen van deze superhelden. Voor veel kijkers begon hun liefde met Spider-Man al eerder. Voor mij begon het 20 jaar geleden met de eerste bioscoopfilm over Spider-Man. Vandaag wil ik stil staan bij wat Sam Raimi’s Spider-Man zo krachtig, geweldig en ontroerend maakt. Ik ben opgegroeid met de originele Spider-Man trilogie. Dit zijn films waar ik vroeger, en nu nog steeds, dol op ben. Een van mijn mooiste filmervaringen is dat ik als kind mocht opblijven met mijn beste vriend om Spider-Man 3, laat in de avond, nog af te kijken. Ik heb niet mijn hele leven de Sam Raimi Spider-Man films weten te waarderen. Toen ik mijn tienertijd in stapte, begon ik de originele Spider-Man trilogie lelijk en gedateerd te vinden. Dit is een redelijk groot verschil met de lof die ik eerst voelde voor deze films. Tegenwoordig heb ik weer flink veel bewondering voor Raimi’s Spider-Man trilogie. Maar hoe komt dit? Ben ik verblind door mijn nostalgische gevoelens over Spider-Man (2002)? Of is Sam Raimi’s eerste superhelden film werkelijk bijzonder en spectaculair? Lees het in mijn film recensie van Spider-Man.
Is John Carpenter’s The Thing uit 1982, de beste horrorfilm uit de jaren 1980? Naar mijn mening is dit zeker het geval. The Thing komt zelfs met gemak op de lijst van beste horrorfilms aller tijden. Maar wist je ook dat John Carpenter’s The Thing een remake is van de film The Thing from Another World uit 1951. En daarnaast is The Thing een verfilming van de roman Who Goes There? uit 1938. Deze roman (ook wel bekend als een novelle) is geschreven door de Amerikaanse science-fiction auteur John W. Campbell (Jr.). In mijn film recensie van John Carpenter’s The Thing wil ik stilstaan bij dit 30-jaar oude fenomeen. Want de film was niet altijd zo geliefd? Maar wat heeft daar verandering in gebracht, en hoe is The Thing een tijdloze klassieker geworden waar grote regisseurs als Quentin Tarantino inspiratie uit hebben gehaald? Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar. The Thing is al sinds 20 oktober 2021 te koop op 4K Ultra HD Blu-ray.
Marvel heeft jarenlang aan de top gestaan met hun films, maar op het vlak van superhelden spektakel behoort dit filmjaar toch echt tot Warner Bros. en DC Entertainment. Met films als The Suicide Squad en Zack Snyder’s Justice League hebben ze met gemak Marvel overmeesterd. Zelfs Spider-Man: No Way Home is naar mijn mening geen partij geweest voor beide The Suicide Squad en Zack Snyder’s Justice League. Vandaag staan we stil bij James Gunn’s soft reboot van The Suicide Squad. Of is dit eerder een sequel of remake te noemen? En moet je Suicide Squad uit 2016 gezien hebben, om deze film te kunnen volgen? Deze vragen zal ik ook beantwoorden in mijn film recensie van The Suicide Squad.
Kun je geen genoeg krijgen van de feestdagen, en heb je een lichte voorkeur voor het Sinterklaasfeest? De Club van 5 is dan een film die je gezien moet hebben. Het is een avonturenfilm met een zomers tintje, en een groot hart voor het goedheilig man. De Club van 5 is een warm en gezellige Nederlandse familiefilm. De familiefilm heeft als focus de doelgroep 6 tot en met 12 jaar. Het verhaal gaat over een charismatische groep jeugdvrienden die een groot mysterie over Sinterklaas ontdekken. Ze besluiten samen als De Club van 5 (December) het mysterie op te gaan lossen. Nu moeten ze het opnemen tegen duistere krachten die proberen hun zoektocht te stoppen.
Als tiener werd ik bij het vak Culturele & Kunstzinnige Vorming geïntroduceerd tot de film Metropolis. Deze film werd besproken tijdens de filmgeschiedenis lessen. Alle leerlingen kregen een fragment van de film te zien, maar naar mijn weten was ik de enige die erg geboeid toekeek. Voor het vak CKV moesten we een verslag maken over een kunstvorm. Ik koos (uiteraard) voor film en mijn verslag moest een top 10 lijst worden. De top 10 lijst moest bestaan uit films die we besproken hadden tijdens de filmgeschiedenis lessen. Hierbij moest je De top 10 lijst moest bestaan uit films die we besproken hadden tijdens de filmgeschiedenis lessen. Hierbij moest je de top 10 films lijst maken op orde van interesse. De film Metropolis kwam uiteindelijk bij me op nummer 1. Ik was erg onder de indruk na het zien van het fragment. Nu dat ik de film volledig heb bekeken heb ik alleen maar meer bewondering gekregen voor deze zwart-wit film uit 1927.
Buckley’s Chance is een Australisch en Canadese internationale coproductie film uit 2021. De film is geregisseerd door Tim Brown. Daarnaast schreef hij samen met Willem Wennekers het verhaal. De cast van de film bestaat uit Bill Nighy, Victoria Hill, Martin Sacks, Milan Burch, Julia Billington, Ben Wood, Kelton Pell en Anthony Gooley. Buckley’s Chance kreeg gemengde kritieken, evenals Nighy’s Australische accent, en de New Yorkse accenten gebruikt door Hill en Burch. Zelf zag ik Buckley’s Chance afgelopen oktober op de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De film zou uitgroeien tot een van mijn persoonlijke favorieten van deze editie van het festival, en in mijn film recensie wil ik uitleggen waarom dit het geval is.
Berg geeft voor mij nieuw leven aan het genre van de documentairefilms. Joke Olthaar weet met haar lange speelfilm debuut (mijn) interesse te wekken voor dit soort experimentele documentaire films. Berg is al sinds 18 november 2021 te zien in de Nederlandse bioscopen en op het Video on Demand platform Picl. De film is geproduceerd door SeriousFilm en speelt zich af in de bergen van Slovenië. Regisseur Joke Olthaar neemt met haar documentaire de natuur op grandioze manier op. Het verhaal van de film laat een tocht op grote hoogte zien door de ogen van drie mysterieus verbonden wandelaars. Na hun toevallige ontmoeting volgen we hen op hun persoonlijke odyssee. Echter lijkt het bij het eindresultaat meer te gaan om de ervaring van de kijker in relatie tot de opgenomen spectaculaire natuurbeelden.
Dit jaar is het alweer 90 jaar geleden dat de film Frankenstein uitkwam. Om deze reden heb ik mijn recensie van het Frankenstein Filmconcert een update gegeven. In 2018 bezocht ik het Imagine Film Festival in Amsterdam. Zo bezocht ik films als Tower. A Bright Day en Junk Head. Daarnaast ging ik ook naar een Masterclass van Dan Hassler-Forest over het belang van representatie in film. Ook bezocht ik een van de wonderbaarlijkste en spectaculairste filmvoorstellingen die ik tot nu toe heb meegemaakt. Hierbij heb ik het over een live filmconcert van de Frankenstein film uit 1931. Vandaag recenseer ik het Frankenstein Filmconcert uit 2018.