Het SCHLiNGEL International Film Festival is al 27 edities lang een van de belangrijkste filmfestivals voor kinderen en jongeren. Met de 27e editie heeft het SCHLiNGEL International Film Festival opnieuw bewezen dat dit hét filmfestival is dat de grenzen van kinderfilms verlegt. Maar nog belangrijker is dat dit filmfestival deze grenzen ook weet te verleggen door nodige en belangrijke ongehoorde verhalen te vertellen. Dit jaar vond het SCHLiNGEL International Film Festival plaats van 8 tot en met 15 oktober. Samen met Hamed Soleimanzadeh en Marc Hairapetian maakte ik dit jaar deel uit van de FIPRESCI-jury voor dit filmfestival. We keken en jureerden 15 films uit de internationale selectie. Ook dit jaar had het SCHLiNGEL International Film Festival weer een uitzonderlijke selectie. De kwaliteit tussen de films kon soms nog behoorlijk verschillen, maar bijna alle kinderfilms probeerden met hun verhalen en thema’s nieuwe wegen in te slaan.
Met Mini-Zlatan & oom Bestie startte ik dit jaar mijn tweede editie als FIPRESCI jurylid van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De oorspronkelijke titel van de film is Zweeds en luidt: Lill-Zlatan och morbror Raring. De (internationale) Engelstalige titel van de film is Mini-Zlatan and Uncle Darling. Zelf keek ik de film in de oorspronkelijke taal met Engelstalige ondertiteling en live Duitse nasynchronisatie. Het SCHLiNGEL International Film Festival is een (internationaal) filmfestival voor kinderen en een jong publiek. Het festival had zijn start in 1996 – wat grappig genoeg ook mijn geboortejaar is. Sindsdien heeft het filmfestival jaarlijks plaatsgevonden in Chemnitz. Mini-Zlatan & oom Bestie wist me zeker niet teleur te stellen, maar ik heb wel wat kritiekpunten richting de film. Toch mag er zeker gezegd worden dat het uniek, bijzonder en mooi is om te zien hoe goed de film realistisch weet om te gaan met het representatief vertonen van de LGBT+ gemeenschap. Dat is al een hele prestatie op zich waar de cast en crew trots over mogen zijn.
Wat krijg je als je een familiefilm serieuze thema’s laat bespreken, en daar tegelijkertijd een mystisch wezen aan toevoegt? De Noorse familiefilm Dragon Girl uiteraard! Dragon Girl heeft een mooie boodschap over het verlangen naar, en het behoren tot, een familie. Daarnaast bespreekt de film hoe Europeanen omgaan met immigranten. Als het ware haalt Dragon Girl inspiratie uit films als E.T. the Extra-Terrestrial en Free Willy, maar voegt daar dan een actueel probleem aan toe. Ik zag Dragon Girl afgelopen oktober op de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival. Katarina Launings Dragon Girl werd een van mijn persoonlijke favorieten van deze editie van het festival. Daarnaast beschouw ik het ook als een van de beste moderne familiefilms uit de hele wereld, en als een van de beste films van de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival.
Buckley’s Chance is een Australisch en Canadese internationale coproductie film uit 2021. De film is geregisseerd door Tim Brown. Daarnaast schreef hij samen met Willem Wennekers het verhaal. De cast van de film bestaat uit Bill Nighy, Victoria Hill, Martin Sacks, Milan Burch, Julia Billington, Ben Wood, Kelton Pell en Anthony Gooley. Buckley’s Chance kreeg gemengde kritieken, evenals Nighy’s Australische accent, en de New Yorkse accenten gebruikt door Hill en Burch. Zelf zag ik Buckley’s Chance afgelopen oktober op de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De film zou uitgroeien tot een van mijn persoonlijke favorieten van deze editie van het festival, en in mijn film recensie wil ik uitleggen waarom dit het geval is.
Na een korte pauze ga ik nu weer verder met het recenseren van de films die ik zag op de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival. Vandaag bespreek ik de Finse film Vinksi and the Invisibility Powder. De film is geregisseerd door Juha Wuolijoki – die ook bekend is als de CEO en oprichter van Snapper Films. Vinski and the Invisibility Powder is de eerste film die ik op mijn tweede dag als jurylid van het SCHLiNGEL International Filmfestival bekeek. De film werd door iemand uit het publiek een domme en goedkope kinderfilm genoemd. Maar is dit ook daadwerkelijk het geval?
Nederlandstalige films lijken in 2021 een obsessie met vaders te hebben. Zo zijn er dit jaar twee Nederlandstalige films uitgekomen met het woord vader in de titel. Ik heb het uiteraard over Mijn Vader is een Vliegtuig, en Mijn Vader is een Saucisse. Die laatste film is waar ik het in deze film recensie over ga hebben. Mijn Vader is een Saucisse is een familiefilm dat geregisseerd is door Anouk Fortunier. De film was ook te zien tijdens het SCHLiNGEL International Filmfestival, maar ik keek de film bij een persvoorstelling in Amsterdam. Mijn dank aan Paradiso Filmed Entertainment dat ik de persvoorstelling mocht attenderen. Mijn Vader is een Saucisse is nu ook te zien op het leukste kinderfilmfestival van Nederland. Het filmfestival dat ik bedoel, is uiteraard Cinekid. Deze editie van het filmfestival loopt nog tot en met 31 oktober 2021. Ook draait de familiefilm nu op het Filmblik Festival. Dit filmfestival eindigt op 30 oktober 2021. De Nederlandse releasedatum van de film is 28 oktober 2021. Vanaf die datum zal de film dus ook buiten de filmfestivals te zien zijn.
De 26ste editie van het SCHLiNGEL Internationale filmfestival is helaas alweer afgelopen. Op zaterdag 16 oktober 2021 zijn er in de avond winnaars aangekondigd en prijzen uitgedeeld. Echter betekent dit niet dat he beleefde plezier rondom dit festival is afgelopen. Vandaag recenseer ik namelijk de Russische film Upon the Magic Roads. Deze film was ook te zien op het SCHLiNGEL filmfestival in 2021. Dit is de derde (en bovendien laatste) film die ik op mijn eerste dag bij het SCHLiNGEL keek. Upon the Magic Roads is een grootse Russische film die zelfs bijna in de top 50 films zit van meest winstmakende films van 2021. Maar staan deze twee benoemde punten wel gelijk aan de kwaliteit van de film?
Op 13 oktober verscheen de eerste recensie van een film die ik heb gezien op de 26ste editie van het SCHLiNGEL Internationale Filmfestival. Het jurywer zit er alweer bijna op, omdat ik nu alle films uit mijn juryprogramma heb bekeken. Toch wil ik graag films uit mijn programma blijven recenseren. Daarom staan we vandaag stil bij de film Dwarf Long Nose. Dit is de tweede film die ik keek op mijn eerste dag als jurylid. Ben je benieuwd naar mijn filmervaringen van mijn eerste dag op het SCHLiNGEL Filmfestival 2021? Of wil je weten wat ik vind van de film Dwarf Long Nose? Blijf dan zeker dit artikel lezen.
Afgelopen weekend maakte ik op social media bekend dat ik een van de drie FIPRESCI juryleden ben die de 26ste editie van het SCHLiNGEL Filmfestival mag jureren. Ik ben al sinds 9 oktober druk bezig om films op dit festival te bekijken. In overleg met het filmfestival mag ik de films ook bespreken op SebKijk. Daarom staan we vandaag stil bij de film Sihja, the Rebel Fairy. Dit is de eerste film die ik keek op mijn eerste dag als jurylid. Ben je benieuwd naar mijn filmervaringen van mijn eerste dag op het SCHLiNGEL Filmfestival 2021? Of wil je weten wat ik vind van de film Sihja, the Rebel Fairy? Blijf dan zeker dit artikel lezen.