Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Freaky. Freaky vertelt voor een slasher horrorkomedie film eigenlijk een best mooi verhaal, waarin het onzekere en stille hoofdpersonage uiteindelijk de les leert om op te komen voor haarzelf. Ze leert in haarzelf en haar krachten te geloven. Naar mijn mening kan Freaky – ondanks de brute en bloederige moorden – ook beschouwd worden als een film over (vrouwen-)emancipatie. Maar geen zorgen beste filmliefhebbers, want Freaky bevat ook nog genoeg moordlustige en hilarische momenten om te overtuigen als een slasher, horror én komediefilm. Freaky weet hierbij een eigentijdse film te zijn die tegelijkertijd een parodie als een eerbetoon is op populaire slasher en horrorfilms. Onder andere daarom vind ik Freaky een ondergewaardeerde slasher en horrorkomedie film. Deze film verdient meer lof en daarom wil ik met mijn Halloween Filmmaand Special deze film in het spotlicht zetten. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film dan misschien al bijna een jaar geleden uit op Blu-ray en DVD, maar de film is nog steeds het waard om (opnieuw) te kijken.
Secrets in the Jungle is een nieuwe documentaireserie die vanaf 3 oktober 2022 elke maandag om 21.25 uur op de History Channel in Nederland te zien is. Het eerste seizoen van Secrets in the Jungle bestaat uit 10 afleveringen van 60 minuten (inclusief reclamepauzes). De serie neemt je mee op reis naar oerwouden over de hele wereld om de bijzondere mysteries te ontdekken en bezienswaardigheden te onderzoeken. Al bij Secrets in the Jungle S1E1 zien we hoe de documentairemakers CGI, commentaar van experts en archiefbeelden gebruiken om de mysteries te analyseren. Daarnaast wordt in Secrets in the Jungle S1E1 ook al gespeculeerd over wat er nog te ontdekken valt. Mijn dank aan Whizpr en History Channel voor het versturen van een screener-exemplaar.
Op zaterdag 29 oktober keert de Halloween Horror Show, na een afwezigheid van twee jaar, terug. Film Events presenteert samen met Kinepolis Nederland door het hele land verschrikkelijk enge horror marathons. Het programma bestaat uit vier angstaanjagende nieuwe films en drie ijzersterke korte Nederlandse horrorfilms. Halloween Horror Show 2022 vindt jaar exclusief plaats in de bioscopen van Kinepolis Nederland.
Until Tomorrow is een film die meerdere problemen uit de Iraanse samenleving aankaart. Regisseur Ali Asgari weet in de dramafilm op een directe manier deze problemen te benoemen. De vraag die bij mezelf ontstond was of het direct benoemen van een problematische samenleving genoeg is om een film goed te maken. Na het kijken van Until Tomorrow kwam ik tot het besef dat dit niet het geval was (of eerder: is). Ali Asgari weet goed te benoemen waar de ongelijkheid, discriminatie, en machtsproblematiek in Iran ligt. Echter gaat Ali Asgari nooit verder dan het benoemen. Als filmmaker en regisseur laat hij niet de echte ernst van de situatie zien. Hierdoor komt Until Tomorrow over als een lichte dramafilm die niet goed weet wat het echt probeert te zeggen. Ali Asgari heeft zeker geen slechte film gemaakt, maar Until Tomorrow is wel een nogal saaie film met een repetitief verhaal. Een saaie film die zijn ideeën en thema’s niet goed of duidelijk uitwerkt, is regelmatig minder interessant dan een slechte film met duidelijkere, maar slecht uitgevoerde, thema’s. Dit is ook precies wat het geval is bij Ali Asgari’s Until Tomorrow. De dramafilm Until Tomorrow zal dit jaar het Humans of Film Festival afsluiten. Until Tomorrow is dus de slotfilm van het filmfestival. De film zal te zien zijn op 16 oktober 2022 bij zaal 1 in het Ketelhuis. De opening van de film start om 20:15.
Met Mini-Zlatan & oom Bestie startte ik dit jaar mijn tweede editie als FIPRESCI jurylid van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De oorspronkelijke titel van de film is Zweeds en luidt: Lill-Zlatan och morbror Raring. De (internationale) Engelstalige titel van de film is Mini-Zlatan and Uncle Darling. Zelf keek ik de film in de oorspronkelijke taal met Engelstalige ondertiteling en live Duitse nasynchronisatie. Het SCHLiNGEL International Film Festival is een (internationaal) filmfestival voor kinderen en een jong publiek. Het festival had zijn start in 1996 – wat grappig genoeg ook mijn geboortejaar is. Sindsdien heeft het filmfestival jaarlijks plaatsgevonden in Chemnitz. Mini-Zlatan & oom Bestie wist me zeker niet teleur te stellen, maar ik heb wel wat kritiekpunten richting de film. Toch mag er zeker gezegd worden dat het uniek, bijzonder en mooi is om te zien hoe goed de film realistisch weet om te gaan met het representatief vertonen van de LGBT+ gemeenschap. Dat is al een hele prestatie op zich waar de cast en crew trots over mogen zijn.
Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik King Kong (1933). King Kong kan naar mijn mening beschouwd worden als de koning van de monsterlijke filmpersonages. Ondanks dat ik een zwak heb voor andere gruwelijke iconische monsterpersonages als Dracula, Frankensteins monster, de Wolfman en Godzilla, blijft King Kong (voor mij) de koning van alle monsters. Dit heeft deels te maken met mijn nostalgische gevoelens richting Peter Jacksons King Kong uit 2005. Maar het heeft nog meer te maken met mijn fascinatie met het monster dat ze King Kong noemen. Als jong kind zag ik enkele keren verschillende scènes uit King Kong (1933) voorbijkomen. Naast angst en gelach, bracht het me vooral fascinatie. Want hoe komt een filmmaker op zo’n geniaal idee voor een film? De oude filmscènes introduceerde me samen met Peter Jacksons remake tot het monster. Nu is het velen jaren later en heb ik eindelijk de kans gepakt om King Kong (1933) te kijken. De film maakte (onder andere) in de historische context van de filmgeschiedenis indruk op me. Peter Jacksons King Kong zal misschien altijd mijn persoonlijke favoriete versie zijn – sorry, not sorry – maar King Kong (1933) is overduidelijk het iconischt van alle King Kong-films. King Kong (1933) kan daarom ook wel de monsterlijke koning van de King Kong-films genoemd worden – en dit ligt meer aan de context, het verhaal en de thematiek dan je zou denken…
Het International Documentary Film Festival Amsterdam – ook wel bekend onder zijn afkorting IDFA – vindt dit jaar plaats van 9 tot en met 20 november. Het filmfestival pakt groots uit met onder andere de internationale première van Martin Scorsese’s en David Tedeschi’s Personality Crisis: One Night Only. Daarnaast brengt IDFA dit jaar een speciaal eerbetoon aan de omgebrachte Litouwse filmmaker Mantas Kvedaravičiu. Ik wil dit jaar meer schrijven over IDFA. Vandaag bespreek ik daarom het themaprogramma Around Masculinity. Het IDFA heeft altijd al een alternatief aangeboden voor massavermaak. Met het themaprogramma Around Masculinity brengen ze opnieuw een onderwerp aanbod dat in massavermaak en grote commerciële speelfilms minder reflecterend besproken wordt. Hiermee laat IDFA 2022 zien dat ze nog steeds hun publiek een hoogwaardige vorm van verdieping en reflectie willen aanbieden.
Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik de bovennatuurlijke horrorfilm The Conjuring 2. De film staat in het Verenigd Koninkrijk ook wel bekend als The Conjuring 2: The Enfield Case. Het doel van een horrorfilm is regelmatig om echte schrikreacties op te brengen. Met schrikreacties bedoel ik niet alleen de daadwerkelijke schrik, maar ook de onderliggende spanning en angst die bij je op kan komen tijdens het kijken van een enge film. De eerste film uit The Conjuring filmreeks wordt door een redelijk aantal filmliefhebbers en recensenten (terecht) beschouwd als een van de beste moderne horrorfilms. The Conjuring uit 2013 zit als film niet alleen goed in elkaar, maar weet daarnaast ook nog oprecht angstaanjagend en spannend te zijn. Er lag dus een moeilijke taak klaar voor terugkerende regisseur James Wan om met The Conjuring 2 het publiek minstens net zo bang te maken als dat hij deed met het eerste deel. Het bizarre is dat dit hem nog gelukt is ook.
Uýra – The Rising Forest is een indrukwekkende documentaire die niet alleen een belangrijk en representatief verhaal vertelt, maar ook nog adembenemend oogt. De documentaire bespreekt actuele onderwerpen die niet regelmatig besproken worden door de Braziliaanse bevolking. Zo spreken regisseur Juliana Curi en kunstenaar Uýra zich uit over de transfobie, racisme en klimaatproblematiek die plaatsvinden in Brazilië. Curi en Uýra gebruiken kunstzinnige beelden en uitspattingen om een zoektocht naar henzelf net zoals hun geschiedenis te starten. Hierdoor oogt Uýra – The Rising Forest ook nog eens als een prachtige artistieke documentaire. De documentaire Uýra – The Rising Forest zal dit jaar op het Humans of Film Festival het filmfestival openen. De film zal te zien zijn op 13 oktober 2022 bij zaal 1 in het Ketelhuis. De opening van de film start om 19:15.
Met House of the Dragon S1E5 lijkt dit eerste seizoen van de Game of Thrones prequel serie terug te keren naar zijn eerdere glorie. De vijfde aflevering van House of the Dragon is namelijk bijna net zo goed als de eerste twee afleveringen van dit eerste seizoen. Op enkele aspecten is House of the Dragon S1E5 zelfs net zo goed als de eerste twee afleveringen. Na de middelmatige derde en vierde aflevering is het een genot om weer een uitstekende aflevering te zien. Maar wat maakt deze vijfde aflevering dan precies zo geweldig? Om eerlijk te zijn is het een combinatie van meerdere aspecten, maar de heftige, gewelddadige en gecalculeerde aard van het scenario weten het belangrijkste onderdeel hiervan te vormen. Scenarioschrijvers Ryan J. Condal en Charmaine De Grate weten met de vijfde aflevering van House of the Dragon seizoen 1 de (mentale) strijd om te overleven, en nog belangrijker om de troon te bemachtigen, perfect weer te geven. Om de ernst van deze strijd te benadrukken maken Condal en De Grate gebruik van een terugkerend fenomeen uit de verhalen van Game of Thrones – een slecht aflopende trouwerij…