SebKijk

Filmjournalist en Recensent

The Substance wint de prijs voor beste scenario op het 77ste Filmfestival van Cannes

The Substance wint de prijs voor beste scenario op het 77ste Filmfestival van Cannes

The Substance is een van de meest besproken en best beoordeelde films van het 77ste Filmfestival van Cannes. The Substance is de tweede speelfilm van regisseur Coralie Fargeat. Tijdens de slotceremonie van het 77ste Filmfestival van Cannes is The Substance bekroond met de prijs voor beste scenario. The Substance is niet alleen geregisseerd door Fargeat. De regisseur schreef ook het scenario van de film. De hoofdrollen worden in de film gespeeld door Demi Moore, Margaret Qualley en Dennis Quaid. The Substance is een drama en horrorfilm waarin een verdwijnende beroemdheid besluit een drug op de zwarte markt te gebruiken, waarmee ze tijdelijk een jongere, betere versie van zichzelf creëert. De film is geproduceerd door Fargeat, Eric Fellner en Tim Bevan voor Working Title. Internationaal distributeur, streamingdienst en producent MUBI heeft alle rechten voor The Substance in Noord-Amerika, Duitsland, Oostenrijk, Latijns-Amerika, de Benelux, het Verenigd Koninkrijk en Ierland verworven. The Substance wordt dit jaar nog in deze landen in de bioscoop uitgebracht. MUBI heeft ook de rechten voor The Substance verworven voor Turkije en India.

Streamingdienst MUBI is uitgeroepen tot Apple TV app van 2023

Streamingdienst MUBI is uitgeroepen tot Apple TV app van 2023

Op donderdag 30 november werd de app van de wereldwijde streamingdienst, productiemaatschappij en filmdistributeur MUBI uitgeroepen tot de Apple TV app van 2023. Alle winnaars werden op die dag bekendgemaakt als onderdeel van de App Store Awards 2023 van Apple. De winnaars zijn gekozen uit veertig finalisten. Er werd niet alleen gekeken naar de uitzonderlijke technische innovatie van de apps, maar ook naar de gebruikerservaring en de ontwerpen.

Aftersun (2022) – Film Recensie

Aftersun (2022) – Film Recensie

Aftersun zal als film niet voor iedere filmliefhebber of alledaagse bioscoopbezoeker geschikt zijn. Dit is niet al te gek, want we leven momenteel in een filmlandschap waar blockbusters en superhelden films (nog steeds) het grote scherm overheersen. Filmliefhebbers en bioscoopbezoekers die alleen naar grote scherm gaan voor dit soort films, zullen Aftersun waarschijnlijk niet vinden. Charlotte Wells’ regiedebuut is namelijk een artistieke en onafhankelijke film die langzaam op gang komt. Aftersun wint hiermee ook het recht om de term slow-burn film toegewezen te krijgen. Net zoals andere slow-burn films, bevat Aftersun een verhaal dat op een eigen en langzame tempo verteld wordt. Hierdoor krijgen de personages, conflicten en verhaallijnen meer de tijd om ontwikkeld te worden. In het verhaal van Aftersun ligt de focus dus ook meer op humane interacties en onderlinge relaties. Daarnaast wordt er hevig gehint dat Paul Mescals personage Calum worstelt met een flinke depressie. Het verhaal van Aftersun bevat dus tegelijkertijd een verhaal dat langzaam op gang komt en zware thema’s bespreekt. Deze redenen alleen zijn al genoeg voor veel filmliefhebbers en alledaagse bioscoopbezoekers om af te haken bij het kijken (of überhaupt beginnen) aan deze film. En dat is extreem zonde! Aftersun mag dan een van de deprimerendste films zijn die ik in een lange tijd heb gezien, maar het is tegelijkertijd ook een van de beste en mooiste films.

Pan’s Labyrinth (2006) – Film Recensie

Pan’s Labyrinth (2006) – Film Recensie

Pan’s Labyrinth is een van de indrukwekkendste hedendaagse (Spaanse) filmklassiekers. Regisseur Guillermo del Toro heeft een film gemaakt dat oprecht oogt als een eeuwenoud sprookje wat voor het eerst verfilmd wordt. Zijn film ziet er dus niet alleen fantasierijk uit, maar komt ook origineel over. Dat del Toro dit bereikt heeft met Pan’s Labyrinth is niet alleen aan hem te danken, maar ook aan zijn cast en crew. Componist Javier Navarette levert ontroerende, aangrijpende, mysterieuze, onthullend en (bijna) niet met woorden te om vatten legendarische filmmuziek. Naast Navarette zijn het werk van andere crewleden als de cinematograaf, de filmmonteur en de make-up afdeling niet anders dan briljant te noemen. Ook de cast is uitstekend in Pan’s Labyrinth, waarbij vooral de toenmalige kinderster Ivana Baquero, veelvoorkomend Guillermo del Toro samenwerker Doug Jones en Sergi López vooral de show stelen. Het werk dat del Toro, de crew en cast leveren met deze duistere en fantasierijke horrorfilm is zo bijzonder dat er bijna geen kritiekpunten op te noemen zijn. MUBI Nederland gaf me de mogelijkheid om Pan’s Labyrinth opnieuw te kijken. Het goede nieuws is dat jullie dat ook kunnen op hun streamingdienst. Mijn dank aan MUBI Nederland voor het versturen van een screener en de mogelijkheid tot een samenwerking.

Somersault (2004) – Film Recensie

Somersault (2004) – Film Recensie

Vandaag bespreek ik Somersault van de Australische filmmaker Cate Shortland. Deze Australische romantische dramafilm uit 2004 is haar regiedebuut. Cate Shortland kunnen de superhelden liefhebbers kennen van de Marvel film Black Widow. Dit is een superhelden film die gemixt ontvangen is door de fans, maar ik kan Shortland’s Marvel film zeker waarderen. Op 16 september 2004 werd Somersault uitgebracht. Daarvoor werd de film op 17 mei 2004 uitgebracht in de Un Certain Regard-sectie op het Filmfestival van Cannes. Somersault zou de status van cultklassieker kunnen krijgen; wellicht heeft de film dat zelfs al. Zo won Somersault alle speelfilm prijzen bij de 2004 Australian Film Institute Awards. Daarnaast werd de film ook goed ontvangen door de critici. Op de website Rotten Tomatoes heeft de film een gunstige beoordeling van 83%. Maar waarom wordt Somersault zo gewaardeerd door beide jury’s en critici? En waar gaat de film überhaupt over?