Gasoline Alley (2022) – Film Recensie

Met een IMDB-score van gemiddeld 3.7 sterren uit de 10 kan er zeker gezegd worden dat Gasoline Alley beschouwd kan worden als een van de mindere films waar Bruce Willis een rol in heeft. Gasoline Alley is net zoals Killing Field een film waarin de legendarische Bruce Willis een (kleine) bijrol heeft. Bij beide films staat de acteur alsnog triomfantelijk op de filmposter, om zo hopelijk nog wat meer mensen naar de film te laten kijken. Doordat deze marketingtruc met acteur Bruce Willis de laatste paar jaren regelmatig is voorgekomen, hebben de meeste filmliefhebbers, Bruce Willis-fans en recensenten argwaan gekregen als ze de acteurs naam op een poster zien staan. Een deel van het publiek zal dus met lage verwachtingen Gasoline Alley bekeken hebben – wat zowel positief als negatief uitgepakt kan hebben voor deze specifieke filmkijkers. Zelf had ik niet al te hoge of te lage verwachtingen voor Gasoline Alley. In plaats daarvan ging ik (grotendeels) onbevangen de film kijken, waarbij ik hooguit een prima film verwachtte. Uiteindelijk is dit ook wat ik over Gasoline Alley zou gaan denken – het is een prima film dat zowel goede als slechte aspecten bevat. Gasoline Alley is niet zo slecht als Killing Field en andere moderne B-films met Bruce Willis. Deze film is zelfs stukken beter – ook al ligt dit niet aan het acteerwerk van Willis, maar eerder aan de acteerprestaties van hoofdrolspeler Devon Sawa en bijrolspeler Luke Wilson.

House of the Dragon S1E3 – Aflevering Recensie

Van de eerste drie afleveringen van de prequel serie House of the Dragon, is deze derde aflevering overduidelijk de zwakste schakel. House of the Dragon S1E3 – in andere woorden House of the Dragon Seizoen 1 Episode 3 – kwam uit op 5 september 2022. Na twee eerste briljante afleveringen, brachten de seriemakers – naar mijn mening – voor het eerst een tegenvallende aflevering. Dat House of the Dragon S1E3 zo enorm tegenvalt, ligt vooral aan het scenario en de regie van de actiescènes. Scenarioschrijvers Ryan J. Condal en Gabe Fonseca weten in House of the Dragon S1E3 geen goed samenhangend verhaal neer te zetten. Daarnaast lukt het regisseur Greg Yaitanes niet om het einde van House of the Dragon S1E3 goed op beeld te zetten. Datzelfde kan gezegd worden over de actiescènes – die onduidelijk op beeld zijn gezet, waarbij de belabberde montage van Tim Porter een slechte nasmaak achterliet voor mij. Echter bestaat House of the Dragon S1E3 niet alleen uit slechte aspecten. Het acteerwerk van de cast is nog steeds krachtig en de gecomponeerde muziek van Ramin Dwajadi weet ook weer indruk te maken. Maar wat House of the Dragon S1E3 echter vooral weet te redden is de symboliek en thematiek – dat zich in de eerste twee aktes van deze aflevering bevindt.

House of the Dragon S1E2 – Aflevering Recensie

Niet lang na het succes van de eerste aflevering van House of the Dragon, werd het tweede seizoen van de serie al aangekondigd. Dit kwam niet als een grote verrassing, maar het is toch bijzonder dat HBO en HBO Max na één succesvolle aflevering al een tweede seizoen aankondigen. Dit kan uiteraard ook een marketingkeuze zijn geweest, om nog meer mensen naar de volgende afleveringen te laten komen kijken. Ik ben een van de vele mensen – en recensenten – die ook verder ging met het kijken van de serie. House of the Dragon S1E2 – in andere woorden House of the Dragon Seizoen 1 Episode 2 – kwam uit op 29 augustus 2022. Ondanks dat deze tweede aflevering wat controversie bereikte, vond ik deze tweede aflevering van House of the Dragon opnieuw uitstekend. De controversie is zeker begrijpelijk, want House of the Dragon S1E2 laat zien hoe koning Viserys op zoek gaat naar een nieuwe vrouw. Hierbij overweegt hij – op aanraden van raadslid Corlys Velaryon – de twaalfjarige Laena Velaryon. Ondanks dat dit een serie in een fictionele wereld is, blijft dit verkeerd om op beeld te zetten en ongemakkelijk om te aanschouwen. De seriemakers brengen deze ongemakkelijke aard ook zeker terug in deze tweede aflevering. Plus Game of Thrones stond – en staat – bekend om controversiële keuzes, maar dit neemt niet weg dat het zeker benoemd mag worden als verkeerd en ongemakkelijk. Ondanks deze verhaalkeuze blijft de rest van de tweede aflevering de sterke kwaliteit van de eerste aflevering aanhouden. Er kan dus zeker gezegd worden dat House of the Dragon S1E2 net zo goed is als de eerste aflevering.

The Northman (2022) – Film Recensie

The Northman kan naar mijn mening het best beschouwd worden als een arthouse film (in andere woorden filmhuisfilm) dat zich vermomd als een blockbuster. Arthouse – of filmhuis – films zijn kleinere films met vaak een artistiek karakter. Na het kijken van The Northman realiseerde ik me dat de film in zijn kern meer een artistiek karakter heeft en een kleiner verhaal verteld. In plaats van een brute Vikingen oorlog, kiest regisseur Robert Eggers er juist voor om een persoonlijk verhaal over wraak en lotsbestemming te vertellen. Als je naar de trailers van The Northman kijkt, zul je al snel denken dat dit een brute actiefilm wordt. En in zekere zin is dit ook het geval, maar Eggers speelt hierbij wel met de verwachtingen van het publiek. Dit is de eerste film die ik van regisseur Robert Eggers heb gezien. Nadat beide The Witch – of The VVitch – en The Lighthouse met lof werden ontvangen, keek ik enorm uit naar zijn nieuwste film. En The Northman heeft me grotendeels zeker niet teleurgesteld! Echter ben ik wel van de overtuiging dat het scenario van The Northman mijn grootste kritiekpunt op de film is. Eggers en Sjón hebben een mooi verhaal geschreven, maar op enkele elementen uit het verhaal wordt niet genoeg nadruk gelegd. Hierdoor komt het over alsof Eggers en Sjón regelmatig verloren raken in de wereld van het verhaal. Dit is aan de ene kant tof, maar aan de andere kant zorgt dit er wel voor dat de scenarioschrijvers regelmatig wel de focus van het verhaal missen. Dit heeft weer als resultaat dat bepaalde aspecten uit het verhaal minder ontwikkeld worden – en dus ook enigszins teleurstellen.

Kijktips | Film1 in September 2022

Ben je je ook altijd rot aan het zoeken naar een duidelijk overzicht van de leukste films die te zien zullen zijn op Film1? Dan heb ik goed nieuws voor je! Met mijn kijktips zal ik je regelmatig op de hoogte houden over de nieuwste hoogtepunten en topfilms die te zien zullen zijn op Film1. Vandaag geef ik tips voor films die te zien zijn bij Film1 in september 2022. Als je geen interesse in Film1 hebt, blijf dan SebKijk in de gaten houden voor kijktips van andere streamingdiensten.

House of the Dragon Aflevering 1 – Recensie

HBO en HBO Max lijken weer een nieuwe hitserie te pakken te hebben, want House of the Dragon aflevering 1 is de grootste lancering in de geschiedenis van HBO en HBO Max in Nederland. Zo werden niet alleen records voor een nieuwe titel van de streamingdienst HBO Max gebroken. Ook de kijkcijfers uit de periode waarin HBO nog een lineair kanaal in Nederland was werden verslagen. De kijkuren van House of the Dragon aflevering 1 overtrof alle verwachtingen volgens de Nederlandse HBO Max woordvoerder. Ook in Amerika deed House of the Dragon aflevering 1 het bijzonder goed. In de Verenigde Staten van Amerika trok deze eerste aflevering afgelopen zondagavond 10 miljoen kijkers op HBO en HBO Max. Dit is het grootste publiek ooit voor een nieuwe originele serie in de geschiedenis van HBO. Na het zien van House of the Dragon aflevering 1 vind ik het meer dan terecht dat deze eerste aflevering een groot publiek trok. House of the Dragon Aflevering 1 is simpelweg een terugkeer naar de grootsheid van Game of Thrones. Deze eerste aflevering weet de beste aspecten uit deze andere serie te vangen, terwijl tegelijkertijd vooral een eigen verhaal te vertellen. Na het grotendeels teleurstellende laatste seizoen van Game of Thrones, zal er bij enkele fans nog twijfels spelen over het beginnen aan House of the Dragon. Maar House of the Dragon aflevering 1 bewijst dat de verhalen uit Westeros nog niet afgelopen hoeven te zijn, want deze eerste aflevering is meesterlijk goed.

Better Call Saul Seizoen 2 – Recensie

Ik ben hier naar mijn weten grotendeels in de minderheid, maar Breaking Bad seizoen 2 is altijd mijn favoriete seizoen van de serie geweest. Breaking Bad begon voor mij pas echt vaart te maken vanaf het tweede seizoen – en wat een vaart was dat zeg! De gebeurtenissen uit de serie werden intenser, mysterieuzer en gevaarlijker. In sommige aspecten doet het Breaking Bad seizoen 2 me enorm denken aan Better Call Saul seizoen 2. Het tweede seizoen van Better Call Saul is namelijk (nog) beter dan het eerste seizoen. Nu was het eerste seizoen van Better Call Saul al verrassend goed. Toch weet het tweede seizoen nog meer te verrassen. Dit komt (opnieuw) doordat er grotere risico’s genomen worden in het verhaal, waardoor Better Call Saul seizoen 2 ook mysterieuzer, spannender en intenser is. Dit klinkt misschien als hoog verraad voor enkele seriekijkers, maar momenteel vind ik Better Call Saul een leukere en een betere serie dan Breaking Bad.

The Auschwitz Report (2021) – Film Recensie

Films over concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog zullen nooit honderd procent gemakkelijk zijn om te bekijken. De Slowaakse film The Auschwitz Report is hier ook zeker geen uitzondering op. Regisseur Peter Bebjak werpt in zijn film een blik op het waargebeurde verhaal van de twee Slowaken die een rapport – over de genocide in de concentratiekampen – bij het verzet brachten. Hierbij legt de regisseur de focus op de reis die de twee Slowaken doormaken om het rapport tot het verzet te brengen. Echter lijkt Bebjak tegelijkertijd ook nog een verhaal te willen vertellen over het leven in een concentratiekamp. De film heeft een speeltijd van een magere negentig minuten, waardoor The Auschwitz Report maar weinig tijd overhoudt om te praten over het daadwerkelijke onderwerp van de film: het ongeloof en onbegrip over de terreurdaden uit het rapport. The Auschwitz Report is zeker geen slechte film, maar een sterk geschreven scenario met een duidelijkere regievisie hadden de film beter kunnen maken.

Moonfall (2022) – Film Recensie

Als er een filmgenre is waar regisseur Roland Emmerich bekend voor staat dan is het wel de rampenfilm. Met beroemde films als Independence Day uit 1996 en Godzilla uit 1998 wist Emmerich zich al snel neer te zetten als de ramptoerist van de (hedendaags) bekende filmregisseurs. Echter wordt een deel van zijn oudere films tot op de dag van vandaag nog gewaardeerd door een grote groep filmliefhebbers. Maar zelfs deze filmliefhebbers weten dat de recentere films van Emmerich meer teleurstellen dan zijn eerdere werk. Een goed voorbeeld hiervan is zijn recentste film Moonfall. Met een gigantisch budget leek Moonfall in eerste instantie een veelbelovende terugkeer naar het genre te zijn voor Emmerich. Met Moonfall laat de filmmaker zien dat geen enkel budget de consequenties van een repetitief oeuvre kan voorkomen. Het oeuvre – of al het werk gedurende de loopbaan van Roland Emmerichs carrière – kan teruggeleid worden naar dezelfde cliché basisprincipes waarmee hij zijn verhalen verteld. Bijna geen enkel aspect aan Moonfall is origineel of goed uitgewerkt – zeker niet voor een regisseur die bekend staat voor het maken van rampenfilms. Emmerich wilde met Moonfall opnieuw graag een rampenfilm maken – en in zekere zin is dit hem ook gelukt. Alleen niet op de manier waarop hij hoopte. De echte ramp is namelijk het bestaan van de film.

Hit the Road (2021) – Film Recensie

Hit the Road is een van de beste films die ik in de laatste paar jaren heb bekeken. Daarnaast behoort de film ook tot mijn lijst van de beste films aller tijden. Nog nooit heb ik zo’n prachtig filmisch portret gezien over een familie die afscheid moet nemen van een van hun familieleden. Hit the Road is de film die het best weergeeft hoe het lege nest syndroom voor ouders aan kan voelen. Het lege nest syndroom ontstaat wanneer kinderen, jongeren of jongvolwassen mensen het huis – of in dit geval leven – van hun ouders verlaten. Hit the Road weet naast het lege nest syndroom aan te kaarten, ook op het onderbewustzijn van de toeschouwers te spelen, waarbij het informeert en activeert om na te denken over de toestand in Iran. Hit the Road mag dan op enkele momenten langdradig of langzaam overkomen, maar dit is onderdeel van de charme van de Iraanse film. Al jaren wacht ik op een roadtrip film dat meer een tragikomedie is, dan (alleen) een feel-good film. Het speelfilmdebuut van Panah Panahi weet dat zeker te bereiken. Sterker nog – Hit the Road blinkt uit als een tragikomedie met een gouden hart.