SebKijk

Filmjournalist en Recensent

Kingdom of the Planet of the Apes (2024) – Film Recensie

Kingdom of the Planet of the Apes (2024) – Film Recensie

What a wonderful day! Met Kingdom of the Planet of the Apes bewijst regisseur Wes Ball dat de Planet of the Apes franchise behoort tot de beste langlopende filmreeksen uit de gehele filmgeschiedenis. Kingdom of the Planet of the Apes levert een prachtig eerbetoon aan de vorige drie films waar de aap Caesar, die briljant gespeeld werd door acteur Andy Serkis, centraal stond. De nalatenschap van Caesar speelt een belangrijke rol in deze film. Toch zijn het de regisseur en scenarioschrijvers gelukt om dit aspect uit het filmverhaal niet te overheersend neer te zetten. De nieuwe personages, waaronder het sterke nieuwe hoofdpersonage Noa, staan op de voorgrond. De nieuwe personages zijn mooie toevoegingen tot de filmwereld en geschiedenis van deze Apenplaneet. Het is leuk en bijzonder om weer een jonge aap als hoofdpersonage te hebben. Daarnaast zijn de nieuwe bijpersonages ook een sterke toevoeging tot de film. Van Noa’s ouders, liefdesinteresse en beste vriend tot de grotere en kleinere schurken uit de film. Bovendien is er opnieuw een wijze orang-oetang die regelmatig de show weet te stelen. Ditmaal is het geen Maurice, maar Raka, die de woorden van Caesar zo waargetrouw mogelijk probeert op te volgen en door te geven aan volgende generaties. De nieuwste film uit deze langlopende franchise zet opnieuw weer een indrukwekkend conflict neer tussen de apen en de mensheid. Net zoals de vorige twee films, Dawn of the Planet of the Apes (2014) en War for the Planet of the Apes (2017), bevat Kingdom of the Planet of the Apes ook confrontaties en conflicten tussen de apen zelf. De regisseur en scenarioschrijvers maken slim gebruik van de naïviteit, tweestrijd en onwetendheid van het jonge hoofdpersonage Noa. Doordat het filmpubliek het dichtst bij dit personage staat, ervaren de filmtoeschouwers zelf ook twijfels en innerlijke worstelingen over de kwesties die Noa voorgeschoteld krijgt. Kingdom of the Planet of the Apes is niet alleen een vermakelijke, epische en memorabele film. Het is ook een film die je op een activerende manier aan het denken zet over wat het betekent om mens te zijn en of de mensheid het echt waard is om, onder deze omstandigheden, gered te worden.

House of the Dragon S2E1 – Aflevering Recensie

House of the Dragon S2E1 – Aflevering Recensie

House of the Dragon S2E1 is een spannende start van dit tweede seizoen. Niet alleen bouwt deze eerste aflevering van het tweede seizoen verder in op de gebeurtenissen uit het eerste seizoen, maar de intense, brute, bloederige en wraakvolle sfeer voor dit tweede seizoen van House of the Dragon wordt ook krachtig neergezet. De acties uit het eerste seizoen worden bijgestaan door begrijpelijke reacties en consequenties. Hiermee vormt het verhaal een vicieuze cirkel van wraakgerichte acties waarin diverse personages hatelijk reageren op acties met nog afgrijselijkere reacties. Het resultaat hiervan is het ware begin van de al vrij onontkoombare oorlog tussen de Greens en de Blacks in House of the Dragon. Het eerste seizoen van House of the Dragon had al goed de setting en de gespannen sfeer voor een bloedoorlog gezet. House of the Dragon S2E1 bouwt hier direct op in door het podium op te zetten voor de oorlog die in de rest van het tweede seizoen zal plaatsvinden.

Aquaman and the Lost Kingdom (2023) – Film Recensie

Aquaman and the Lost Kingdom (2023) – Film Recensie

Aquaman and the Lost Kingdom is geen sterke superhelden film, maar de film biedt wel enigszins unieke narratieve concepten. Familie is een vrij belangrijk thema in de tweede film over de DC-held. Zo richt de eerste akte van Aquaman and the Lost Kingdom zich op het belang van vaders. In deze tweede film is Aquaman – ook wel bekend als Arthur Curry – een vader geworden. De held heeft het in de film met zijn eigen vader over hoe lastig het is om een goede vader te zijn. Aquaman heeft het namelijk moeite om zijn taken als superheld, koning van Atlantis en ouder te balanceren. Aquamans worstelingen om al zijn taken zo goed mogelijk te voltooien, brengen conflict en wat diepgang tot het personage. Toch worden deze worstelingen nooit sterk genoeg uitgewerkt in het filmverhaal. In plaats van echte diepgang kiezen de regisseur en scenarioschrijvers voor kinderachtige humor. Dit is al terug te zien aan de herhalende grap dat Aquamans baby bij het verschonen van zijn luiers telkens opnieuw in de mond van de superheld weet te pissen. De regisseur en scenarioschrijvers verwarren bij dit soort filmmomenten stupiditeit met humor. Het lukt regisseur James Wan om van de titulaire held het mikpunt van de grappen te maken. Tegelijkertijd beweert de filmmaker ook dat Aquaman een epische superheld is. Helaas voor Wan gaan deze twee punten niet goed samen. Hierdoor komt Aquaman niet alleen over als een imbeciel in zijn tweede speelfilm, maar oogt Aquaman and the Lost Kingdom ook als een uitzonderlijk rommelige film.

Zuid-Koreaanse thrillerserie Bargain is vanaf 4 juli 2024 exclusief te zien op SkyShowtime in Nederland

Zuid-Koreaanse thrillerserie Bargain is vanaf 4 juli 2024 exclusief te zien op SkyShowtime in Nederland

Op 6 juni 2024 heeft SkyShowtime aangekondigd dat de veelgeprezen Zuid-Koreaanse dystopische thrillerserie Bargain vanaf 4 juli 2024 exclusief op de streamingdienst in Nederland te streamen zal zijn. Vanaf 4 juli zijn de eerste drie afleveringen direct te zien. Dit wordt gevolgd door wekelijkse nieuwe afleveringen. De serie bevat zes afleveringen in totaal. Bargain belooft een meeslepende en intense kijkervaring te bieden die kijkers op het puntje van hun stoel zal houden.

Het complete aanbod van het vernieuwde HBO Max in Nederland

Het complete aanbod van het vernieuwde HBO Max in Nederland

HBO Max heeft sinds dinsdag 11 juni 2024 een nieuwe app en website. Het vernieuwde HBO Max brengt HBO Max samen met Discovery+ en Eurosport. In andere landen krijgt de vernieuwde streamingdienst de naam Max, maar in Nederland behoudt de streamingdienst zijn oude naam om niet verward te worden met Omroep Max. De nieuwe app biedt een verbeterde kijkervaring met nieuwe verhalen en merken zoals (o.a.) Warner Bros., The DC Universe, HBO Originals, Max Originals, Discovery, TLC, Cartoon Network en Eurosport.

De betekenis van regendruppels in Oppenheimer (2023) | Filmanalyse

De betekenis van regendruppels in Oppenheimer (2023) | Filmanalyse

Oppenheimer start met de intense, opbouwende, luidruchtige en prachtige filmmuziek van componist Ludwig Göransson. Hierna krijgen we het getik van regendruppels te horen die buiten op de grond vallen. Het geluid van de regendruppels is zo helder dat het bijna ongeloofwaardig klinkt. Aan de start van de film zien we Oppenheimer toekijken naar de regendruppels die vallen. Het lijkt – mede door de briljante acteerprestatie van Cillian Murphy – net alsof Oppenheimer iets ziet wat hij zelf nog niet helemaal kan plaatsen.

The Substance wint de prijs voor beste scenario op het 77ste Filmfestival van Cannes

The Substance wint de prijs voor beste scenario op het 77ste Filmfestival van Cannes

The Substance is een van de meest besproken en best beoordeelde films van het 77ste Filmfestival van Cannes. The Substance is de tweede speelfilm van regisseur Coralie Fargeat. Tijdens de slotceremonie van het 77ste Filmfestival van Cannes is The Substance bekroond met de prijs voor beste scenario. The Substance is niet alleen geregisseerd door Fargeat. De regisseur schreef ook het scenario van de film. De hoofdrollen worden in de film gespeeld door Demi Moore, Margaret Qualley en Dennis Quaid. The Substance is een drama en horrorfilm waarin een verdwijnende beroemdheid besluit een drug op de zwarte markt te gebruiken, waarmee ze tijdelijk een jongere, betere versie van zichzelf creëert. De film is geproduceerd door Fargeat, Eric Fellner en Tim Bevan voor Working Title. Internationaal distributeur, streamingdienst en producent MUBI heeft alle rechten voor The Substance in Noord-Amerika, Duitsland, Oostenrijk, Latijns-Amerika, de Benelux, het Verenigd Koninkrijk en Ierland verworven. The Substance wordt dit jaar nog in deze landen in de bioscoop uitgebracht. MUBI heeft ook de rechten voor The Substance verworven voor Turkije en India.

Halo Seizoen 1 – Recensie

Halo Seizoen 1 – Recensie

Halo Seizoen 1 is vanaf zijn eerste aflevering al direct een heerlijk epische sciencefiction televisieserie. Tegelijkertijd is het ook een voorspelbare serie. Zo raakt het heldhaftige hoofdpersonage Master Chief al snel opgescheept met een rebels tienermeisje en een geheimzinnig object dat alleen bij zijn aanraking speciale glimmende krachten vertoond. Bovendien zorgt het mysterieuze object ervoor dat Master Chief herinneringen van zijn gewiste geheugen weer begint te krijgen, waarmee hij op zijn heroïsche ontdekkingsreis wordt gezet. Een reis waarmee hij niet alleen zijn ware verleden probeert te (her-)ontdekken, maar ook de gevaarlijke buitenaardse wezens van het Covenant hoopt te verslaan. Het eerste seizoen van Halo bevat verder een niet bepaald origineel verhaal. Toch weten seriemakers Kyle Killen en Steven Kane met Halo Seizoen 1 voor een brute en vermakelijke eerste seizoen te zorgen die je bovendien nog aan het nadenken zet over wat het echt betekent om mens te zijn.

Five Nights at Freddy’s (2023) – Film Recensie

Five Nights at Freddy’s (2023) – Film Recensie

Five Nights at Freddy’s is een Amerikaanse bovennatuurlijke horrorfilm die vooral geschikt is voor de fans van de gamereeks waarop de film is gebaseerd. In de kinderlijke horrorfilm, die het meest lijkt op een rip-off van de Saw franchise, zien we namelijk ook hoe een bewaker aan zijn nieuwe baan bij Freddy Fazbear’s Pizza begint. Net zoals in de gelijknamige games begint het scherm al te haperen, terwijl de film opent met de logo’s van de filmdistributeurs. De referentie werkt niet alleen als een duidelijk eerbetoon aan de games. Zo recreëert het ook de spannende sfeer van de games. De film opent spannend, maar niet bepaald spectaculair of origineel. Gedurende film worden diverse montagetechnieken en filmische trucjes gebruikt om Five Nights at Freddy’s zoveel mogelijk te laten lijken op de gamereeks waarop het gebaseerd is. Wanneer het hoofdpersonage begint te werken bij Freddy Fazbear’s Pizza wordt er ook gebruik gemaakt van een rappe afwisseling tussen de beelden van de beveiligingscamera’s. De film weet hiermee goed de gevoelens van machteloosheid en onontkoombaarheid uit de games over te nemen. In de gameverfilming keert ook het welbekende schrikmoment terug waarin een van de animatronics op een slachtoffer afrent en in zijn gezicht schreeuwt. Wat betreft gameverfilmingen blijft Five Nights at Freddy’s dus trouw aan het bronmateriaal en de geschiedenis van de games. Fans zullen met een gerust hart, en misschien zelfs met een trots gevoel, toe kunnen kijken naar Five Nights at Freddy’s. Filmtoeschouwers die onbekend zijn met de gamereeks of geen fan zijn van de videogames, zullen de film eerder ervaren als de zoveelste mislukte horrorfilm met een identiteitscrisis. Five Nights at Freddy’s oogt namelijk regelmatig eerder als een dramafilm. Bovendien komen de schrikmomenten en de zogenaamde angstaanjagende filmscènes eerder (onbedoeld) hilarisch dan eng over. De door Blumhouse Productions en Scott Cawthon Productions geproduceerde film is net zoals de game niet bepaald een artistiek hoogstandje uit het horrorgenre.

Wonka (2023) – Film Recensie

Wonka (2023) – Film Recensie

Kippenvel: dat had ik toen ik Wonka voor de tweede keer keek. Ik had al kippenvel toen ik de film de eerste keer in de bioscoop zag, maar toen ik Paul Kings nieuwste familiefilm op mijn televisiescherm zag, wist de film me nog harder te raken. Wonka is een emotionele achtbaan vol levendige en energieke liedjes, emotionele stoten alsof je geslagen wordt door Muhammad Ali en humor die je hardop laat lachen. King bewijst opnieuw dat hij niet alleen een van de beste filmregisseurs van dit moment is, maar ook een van de beste kindvriendelijke filmauteurs. Daarnaast laat de regisseur – ook bekend voor zijn eerdere familiefilms Paddington (2014) en Paddington 2 (2017) – zien dat hij als geen ander weet hoe hij een bekend kinderverhaal zich eigen kan maken. Net zoals bij Kings adaptaties van Paddington, weet de filmmaker bij Wonka trouw te blijven aan het bronmateriaal. Tegelijkertijd weet King het originele verhaal van auteur Roald Dahl en de (beste) verfilming Willy Wonka and the Chocolate Factory (1971) te verrijken door een meeslepend en avontuurlijk verhaal over de jonge jaren van Willy Wonka te leveren.