SebKijk

Filmjournalist en Recensent

Casino (1995) – Film Recensie

Casino (1995) – Film Recensie

Casino is dan misschien niet zo iconisch als andere misdaadfilms van regisseur Martin Scorsese, maar absurd goed is de film nog steeds. Zo komt Casino over als de ultieme Scorsese film, waarin alle kenmerkende regie-aspecten van de filmmaker naar boven komen. Dit is allereerst een groot pluspunt, want hoe meer Scorsese zijn fantasierijke regievisie gebruikt hoe beter. Toch lijkt Scorsese in Casino regelmatig wel wat verloren te raken in zijn eigen regievisie. Het komt over alsof hij geen controle heeft over welke richting het verhaal opgaat, waardoor het verhaal van Casino langdradig of richtingloos kan overkomen. Ondanks dit kritiekpunt mag er zeker gezegd worden dat Casino opnieuw een film is die Scorsese bestempelt als een van de beste regisseurs en filmmakers aller tijden. Naast dat Casino een verhaal bevat vol corrupte en gewelddadige personages, laat de film ook zien hoe Las Vegas – en in verlenging het casino – in de loop van de jaren is veranderd. Zo zullen eigenaren en liefhebbers van het casino het impact van het internet niet vooraf ingeschat kunnen hebben. Nu zijn online casino’s een veelvoorkomend fenomeen geworden – ook in Nederland. Samen met het team van CasinoScout.nl is deze recensie over Casino tot stand gekomen. Benieuwd waarom iedereen zo lovend is over Casino? Lees dan gauw verder! 

Chef (2014) – Film Recensie

Chef (2014) – Film Recensie

Chef is een krachtige feelgood film dat een bijzondere indruk op me heeft achter gelaten. Het verhaal van Chef is verbonden aan het vak van de creatieveling – in dit geval de chef-kok – en aan dat van de recensent. De film laat zien hoe de twee elkaar kunnen tegenwerken of juist complementeren. Ik ben zelf ook verbonden met het vak van de creatieveling en de recensent. Hierdoor kon ik me goed inleven met het verhaal van de film, en wist regisseur Jon Favreau met Chef een blijvende indruk op me achter te laten. Mijn film recensie voor Chef is geschreven in opdracht van Voedselpark Amsterdam, waar je later in deze recensie meer te weten over zult komen. Net zoals Voedselpark Amsterdam probeert regisseur Jon Favreau in zijn film Chef te letten op het maken van duurzame, gezonde en vooral lekkere voeding. Mijn dank aan Voedselpark Amsterdam voor de mogelijkheid tot deze samenwerking.

Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (2022) – Film Recensie

Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (2022) – Film Recensie

Na vier lange jaren, konden fans van de Wizarding World franchise eindelijk het nieuwste deel van de Fantastic Beasts filmreeks in de bioscopen zien. Het alledaagse publiek leek deze derde Fantastic Beasts film meer te kunnen waarderen dan de recensenten. Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore ontving net zoals zijn voorganger (Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald) gemixte reacties van de recensenten. Ondanks dat het alledaagse publiek positiever te spreken was over de film, werd Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore wel het slechtst bezocht van alle Wizarding World films. Met een budget van ruim 200 miljoen Amerikaanse dollars bracht de derde film maar iets over 405 miljoen Amerikaanse dollars op. Hiermee werd dit ook de laagst verdienende film uit de Wizarding World franchise. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 24 augustus 2022 de film uit op 4K Ultra HD Blu-ray, Blu-ray, DVD en Steelbook. Daarnaast brachten ze de eerste drie Fantastic Beasts films ook uit in de vorm van een boxset. Deze boxset is te krijgen op 4K Ultra HD Blu-ray, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar van Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore.

Downton Abbey (2019) – Film Recensie

Downton Abbey (2019) – Film Recensie

Downton Abbey is een hartverwarmende film dat een genot is om te kijken. Voor de eerste film van de gelijknamige serie keerden een groot deel van de oorspronkelijke cast terug. Zo zijn Hugh Bonneville, Jim Carter, Michelle Dockery, Elizabeth McGovern, Maggie Smith, Imelda Staunton en Penelope Wilton allemaal te aanschouwen in de film uit 2019. Ik heb zelf nog nooit een aflevering van de televisieserie van Downton Abbey gezien, maar het zien van de gelijknamige film, vind ik dit oprecht jammer. Downton Abbey is een bijzonder fenomeen van een film dat gedurende zijn gehele speeltijd weet te blijven boeien. Ondanks dat scenarist Julian Fellowes en regisseur Michael Engler teveel laten gebeuren in de film, verveelt Downton Abbey voor geen enkele seconde. Wat Downton Abbey als film ook zo bijzonder vermakelijk maakt, is de emotionele connectie die Fellowes en Engler weten op te bouwen tussen de filmpersonages en het publiek. Dit lukt ze zelfs als je nog nooit een aflevering hebt gezien van de oorspronkelijke televisieserie. Downton Abbey bevat een simpel, maar uiterst effectief hoofdverhaal. Door de simpele opzet, is het makkelijker om mee genomen te worden in de (emotioneel beladen) levens van de Crawley’s en hun personeel. Naast een effectief verhaal, zit Downton Abbey technisch ook sterk in elkaar. Zowel de cinematografie als het montagewerk en de score maken indruk. Als er recensenten en filmliefhebbers zijn die Downton Abbey beschouwen als een van de beste films uit 2019, dan kijk ik niet raar op. Sterker nog – ik ben het met ze eens. Downton Abbey behaalt dit door zijn simpliciteit en het hoge niveau van de technische aspecten uit de film.

Gasoline Alley (2022) – Film Recensie

Gasoline Alley (2022) – Film Recensie

Met een IMDB-score van gemiddeld 3.7 sterren uit de 10 kan er zeker gezegd worden dat Gasoline Alley beschouwd kan worden als een van de mindere films waar Bruce Willis een rol in heeft. Gasoline Alley is net zoals Killing Field een film waarin de legendarische Bruce Willis een (kleine) bijrol heeft. Bij beide films staat de acteur alsnog triomfantelijk op de filmposter, om zo hopelijk nog wat meer mensen naar de film te laten kijken. Doordat deze marketingtruc met acteur Bruce Willis de laatste paar jaren regelmatig is voorgekomen, hebben de meeste filmliefhebbers, Bruce Willis-fans en recensenten argwaan gekregen als ze de acteurs naam op een poster zien staan. Een deel van het publiek zal dus met lage verwachtingen Gasoline Alley bekeken hebben – wat zowel positief als negatief uitgepakt kan hebben voor deze specifieke filmkijkers. Zelf had ik niet al te hoge of te lage verwachtingen voor Gasoline Alley. In plaats daarvan ging ik (grotendeels) onbevangen de film kijken, waarbij ik hooguit een prima film verwachtte. Uiteindelijk is dit ook wat ik over Gasoline Alley zou gaan denken – het is een prima film dat zowel goede als slechte aspecten bevat. Gasoline Alley is niet zo slecht als Killing Field en andere moderne B-films met Bruce Willis. Deze film is zelfs stukken beter – ook al ligt dit niet aan het acteerwerk van Willis, maar eerder aan de acteerprestaties van hoofdrolspeler Devon Sawa en bijrolspeler Luke Wilson.

The Northman (2022) – Film Recensie

The Northman (2022) – Film Recensie

The Northman kan naar mijn mening het best beschouwd worden als een arthouse film (in andere woorden filmhuisfilm) dat zich vermomd als een blockbuster. Arthouse – of filmhuis – films zijn kleinere films met vaak een artistiek karakter. Na het kijken van The Northman realiseerde ik me dat de film in zijn kern meer een artistiek karakter heeft en een kleiner verhaal verteld. In plaats van een brute Vikingen oorlog, kiest regisseur Robert Eggers er juist voor om een persoonlijk verhaal over wraak en lotsbestemming te vertellen. Als je naar de trailers van The Northman kijkt, zul je al snel denken dat dit een brute actiefilm wordt. En in zekere zin is dit ook het geval, maar Eggers speelt hierbij wel met de verwachtingen van het publiek. Dit is de eerste film die ik van regisseur Robert Eggers heb gezien. Nadat beide The Witch – of The VVitch – en The Lighthouse met lof werden ontvangen, keek ik enorm uit naar zijn nieuwste film. En The Northman heeft me grotendeels zeker niet teleurgesteld! Echter ben ik wel van de overtuiging dat het scenario van The Northman mijn grootste kritiekpunt op de film is. Eggers en Sjón hebben een mooi verhaal geschreven, maar op enkele elementen uit het verhaal wordt niet genoeg nadruk gelegd. Hierdoor komt het over alsof Eggers en Sjón regelmatig verloren raken in de wereld van het verhaal. Dit is aan de ene kant tof, maar aan de andere kant zorgt dit er wel voor dat de scenarioschrijvers regelmatig wel de focus van het verhaal missen. Dit heeft weer als resultaat dat bepaalde aspecten uit het verhaal minder ontwikkeld worden – en dus ook enigszins teleurstellen.

The Auschwitz Report (2021) – Film Recensie

The Auschwitz Report (2021) – Film Recensie

Films over concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog zullen nooit honderd procent gemakkelijk zijn om te bekijken. De Slowaakse film The Auschwitz Report is hier ook zeker geen uitzondering op. Regisseur Peter Bebjak werpt in zijn film een blik op het waargebeurde verhaal van de twee Slowaken die een rapport – over de genocide in de concentratiekampen – bij het verzet brachten. Hierbij legt de regisseur de focus op de reis die de twee Slowaken doormaken om het rapport tot het verzet te brengen. Echter lijkt Bebjak tegelijkertijd ook nog een verhaal te willen vertellen over het leven in een concentratiekamp. De film heeft een speeltijd van een magere negentig minuten, waardoor The Auschwitz Report maar weinig tijd overhoudt om te praten over het daadwerkelijke onderwerp van de film: het ongeloof en onbegrip over de terreurdaden uit het rapport. The Auschwitz Report is zeker geen slechte film, maar een sterk geschreven scenario met een duidelijkere regievisie hadden de film beter kunnen maken.

Moonfall (2022) – Film Recensie

Moonfall (2022) – Film Recensie

Als er een filmgenre is waar regisseur Roland Emmerich bekend voor staat dan is het wel de rampenfilm. Met beroemde films als Independence Day uit 1996 en Godzilla uit 1998 wist Emmerich zich al snel neer te zetten als de ramptoerist van de (hedendaags) bekende filmregisseurs. Echter wordt een deel van zijn oudere films tot op de dag van vandaag nog gewaardeerd door een grote groep filmliefhebbers. Maar zelfs deze filmliefhebbers weten dat de recentere films van Emmerich meer teleurstellen dan zijn eerdere werk. Een goed voorbeeld hiervan is zijn recentste film Moonfall. Met een gigantisch budget leek Moonfall in eerste instantie een veelbelovende terugkeer naar het genre te zijn voor Emmerich. Met Moonfall laat de filmmaker zien dat geen enkel budget de consequenties van een repetitief oeuvre kan voorkomen. Het oeuvre – of al het werk gedurende de loopbaan van Roland Emmerichs carrière – kan teruggeleid worden naar dezelfde cliché basisprincipes waarmee hij zijn verhalen verteld. Bijna geen enkel aspect aan Moonfall is origineel of goed uitgewerkt – zeker niet voor een regisseur die bekend staat voor het maken van rampenfilms. Emmerich wilde met Moonfall opnieuw graag een rampenfilm maken – en in zekere zin is dit hem ook gelukt. Alleen niet op de manier waarop hij hoopte. De echte ramp is namelijk het bestaan van de film.

Hit the Road (2021) – Film Recensie

Hit the Road (2021) – Film Recensie

Hit the Road is een van de beste films die ik in de laatste paar jaren heb bekeken. Daarnaast behoort de film ook tot mijn lijst van de beste films aller tijden. Nog nooit heb ik zo’n prachtig filmisch portret gezien over een familie die afscheid moet nemen van een van hun familieleden. Hit the Road is de film die het best weergeeft hoe het lege nest syndroom voor ouders aan kan voelen. Het lege nest syndroom ontstaat wanneer kinderen, jongeren of jongvolwassen mensen het huis – of in dit geval leven – van hun ouders verlaten. Hit the Road weet naast het lege nest syndroom aan te kaarten, ook op het onderbewustzijn van de toeschouwers te spelen, waarbij het informeert en activeert om na te denken over de toestand in Iran. Hit the Road mag dan op enkele momenten langdradig of langzaam overkomen, maar dit is onderdeel van de charme van de Iraanse film. Al jaren wacht ik op een roadtrip film dat meer een tragikomedie is, dan (alleen) een feel-good film. Het speelfilmdebuut van Panah Panahi weet dat zeker te bereiken. Sterker nog – Hit the Road blinkt uit als een tragikomedie met een gouden hart.

Halloween (2018) – Film Recensie

Halloween (2018) – Film Recensie

John Carpenters Halloween uit 1978 wordt (terecht) beschouwd als een van de meesterwerken van het slasher filmgenre. Halloween (1978) wist dit subgenre van de horrorfilm naar nieuwe hoogtes te brengen. Net zoals The Texas Chain Massacre uit 1974 wist Halloween (1978) een iconische seriemoordenaar, die op gruwelijke manieren zijn slachtoffers stalkt en vermoordt, te scheppen. Er zijn al veel vervolgen uitgekomen op de allereerste Halloween-film, maar tot nu toe leek geen enkel vervolg of remake echt dicht bij het niveau van John Carpenters meesterwerk te komen. Met Halloween (2018) kwam hier voor het eerst echt verandering in. Regisseur David Gordon Green weet met zijn Halloween-film het verhaal van John Carpenters Halloween perfect te vervolgen. Tegelijkertijd zorgt Green er ook voor dat zijn Halloween-film als een losstaand deel bekeken kan worden. Het is zeker mogelijk om eerst Halloween uit 2018 te kijken, zonder dat je de originele film van John Carpenter hebt gezien. Halloween (2018) werkt dus beide als een losstaand deel en een vervolg – wat best knap is voor een moderne slasher film.