De kleine superhelden Ant-Man en de Wasp zijn weer teruggekeerd voor een nieuw filmavontuur op het grote scherm. Ant-Man and the Wasp: Quantumania is niet alleen de derde Ant-Man film, maar ook de start van de vijfde fase van het Marvel Cinematic Universe. Na enkele hoogtepunten en dieptepunten uit de vorige fase van het MCU, lag de taak bij Ant-Man and the Wasp: Quantumania om het vertrouwen van een degelijke groep recensenten, Marvel fanaten en filmliefhebbers terug te winnen. Dit lijkt Marvel Studios helaas niet gelukt te zijn. Ant-Man and the Wasp: Quantumania behoort namelijk – naar mijn mening – niet tot de hoogtepunten van dit filmuniversum, maar eerder tot de dieptepunten.
De speeltijd van de aankomende animatiefilm The Super Mario Bros. Movie is bekend gemaakt. Volgens de Irish Film Classification zal The Super Mario Bros. Movie een speeltijd hebben van 92 minuten. Dit is inclusief de credits aan het einde van de film. The Super Mario Bros. Movie heeft dan een relatief korte speeltijd, maar de trailers beloven dat de film het maximale uit elke minuut van zijn speeltijd zal halen. De trailers bevatten veel referenties naar andere Super Mario games, waaronder Luigi’s Mansion en Mario Kart. Op deze manier lijken de filmmakers de film trouw te blijven aan de games waarop ze het verhaal en de filmwereld hebben gebaseerd.
Het tweede seizoen van Kustwacht Caribisch Gebied is al sinds 12 februari wekelijks op televisiezender National Geographic in Nederland te zien. De televisieserie – bestaande uit acht afleveringen – is elke zondag om 21:00 te zien op National Geographic. Kustwacht Caribisch Gebied S2E1 laat opnieuw de gevaren zien rondom de landen en wateren van de eilanden Curaçao, Aruba, Bonaire en Sint-Maarten. Kustwacht Caribisch Gebied S2E1 heeft niet een bepaald originele aanpak om zijn verhalen te vertellen of vorm te geven op televisie. Toch weet Kustwacht Caribisch Gebied met zijn eerste aflevering van het tweede seizoen te vermaken en te informeren. De televisieserie oogt spannend en oprecht, waardoor je als televisiekijker zin hebt om de aflevering (en het seizoen) verder te blijven kijken. Helaas ziet Kustwacht Caribisch Gebied S2E1 er op visueel gebied regelmatig lelijk en amateuristisch uit. Het camerawerk zelf oogt door schuddende bewegingen niet alleen onprofessioneel, maar veel beelden zijn in de montage vervaagd om de identiteit van de mensen op beeld te beschermen. Een begrijpelijke keuze, maar doordat een groot aantal mensen hun identiteit wilde beschermen, zorgt dit er helaas wel voor dat je regelmatig naar een bijna volledig vervaagd beeld zit te kijken. Mijn dank aan National Geographic en Fitzgerald voor het versturen van een online recensie-exemplaar.
Een van de leukste filmverrassingen van vorig jaar was volgens menig filmliefhebber Violent Night. De actiekomedie film met een kerstthema werd een degelijke box office hit. Vooral omdat Violent Night het in de bioscopen opnam tegen grotere blockbusters als Black Panther: Wakanda Forever en Avatar: The Way of Water, is dit voor een kleinere actiefilm best bijzonder! Ondanks dat de film gemixte kritieken van de recensenten ontving, bracht de film wereldwijd ruim 76 miljoen Amerikaanse dollars op. Eind januari van 2023 werd al aangekondigd dat er een vervolg zou komen op Violent Night. Terwijl we wachten op dit vervolg mag ik samen met Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM exclusieve behind-the-scenes – een zogenaamde featurette – plaatsen op mijn website. In deze exclusieve videoclip van Violent Night praten regisseur Tommy Wirkola en producent Kelly McCormick over hoe de Kerstman een gewelddadige actieheld werd.
Het nieuws is al enkele dagen geleden uitgekomen, maar het leek me alsnog leuk om stil te staan bij het filmnieuws dat de opnames van Kingdom of the Planet of the Apes zijn afgerond. Dankzij een recente behind-the-scenes video zijn we dit te weten gekomen. In deze behind-the-scenes video zien we ook een vroege eerste blik op de met CGI gemaakte apen. Kingdom of the Planet of the Apes heeft een Amerikaanse releasedatum van 4 mei 2024 en zal alweer het vierde deel zijn in de reboot filmreeks van de oorspronkelijke Planet of the Apes franchise.
Asterix & Obelix in het Middenrijk is een geinig, maar gebrekkig eerbetoon aan de fantasierijke wereld van Asterix en Obelix. De film bevat een goede dosis humor, maar enkele grappen komen wel wat ongepast over voor een familiefilm van de leeftijdscategorie 6+. Ondanks enkele vulgaire (woord-)grappen moet ik eerlijk toegeven dat ik het waardeer dat een familiefilm de grenzen, van wat mogelijk is, opzoekt. Het acteerwerk van de originele cast complimenteert met hun expressieve lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen de humor van de film. Helaas weet de Nederlandse stemmencast hun acteerwerk niet hoog te houden. Het Nederlandse stemmenwerk valt namelijk flink tegen. Spijtig genoeg schiet het verhaal van Asterix & Obelix in het Middenrijk ook alle kanten op, waardoor de film regelmatig overkomt als een compilatie van verschillende grappen en filmmomenten. Overkoepelend bevat de film echter een episch verhaal, waarmee de filmmakers bewijzen dat Asterix en Obelix de superhelden van Europa zijn.
De laatste paar jaren is er een opvallend patroon voorbij gekomen in mijn werk als (film-)recensent en filmjournalist. Dit patroon gaat over hoe alledaagse filmliefhebbers omgaan met het werk – en het beroep – van recensenten. Ik noem hierbij als voorbeeld filmrecensenten en filmliefhebbers, maar je kunt het woord (en medium) film omwisselen met elk andere mediavorm of kunstzinnige uiting. Wat me is opgevallen is dat filmrecensenten voor een groot deel van het alledaagse filmpubliek het nooit goed kunnen doen. Wanneer ze een film positief beoordelen, maar de film wordt negatiever ontvangen door gewone bioscoopontvangers, dan ontstaat er (bijna) altijd onbegrip rondom de beoordeling van de recensent. Want hoe kan een filmrecensent een artistieke film een vijf sterren beoordeling geven, terwijl de nieuwste superhelden film wordt afgekraakt. En ja, dit specifieke voorbeeld is een regelmatig terugkerend fenomeen. Het gebeurt andersom ook regelmatig genoeg. Het blijft echter ironisch dat alledaagse filmbezoekers de kritieken en beoordelingen van recensenten wel gebruiken als het hun uitkomt. Op het moment dat hun favoriete nieuwe blockbuster een goede (of zelfs geweldige) beoordeling krijgt, gebruiken ze vaak de argumenten en beoordelingen van de recensenten om te “bewijzen” dat de genoemde film ook een meesterwerk is. De vraag of filmrecensenten het altijd fout hebben is dus niet de juiste vraag, omdat filmrecensenten het alleen goed kunnen doen als de gewone filmkijker het met ze eens is.
Terrifier is een prima eerbetoon aan het soort slasher en horrorfilm dat in de jaren 1980 of 1990 op een sciencefiction of horror televisiezender om half 3 ‘s nachts uitgezonden zou worden. In andere woorden: deze film is duidelijk voor een specifieke doelgroep van filmliefhebbers en horrorfanaten gemaakt. Na het kijken van Terrifier weet ik niet zeker of ik daar echt onder val. Heb ik genoten van de film? Tot op zekere hoogte wel, maar ik heb naar mijn gevoel meer kritiekpunten op te noemen over deze film dan andere filmliefhebbers en enige filmrecensenten. Zo bevat Terrifier een eentonig verhaal, waarin bloederige gore en geweld boven een overkappend sterk narratief komen te staan. De personages zijn daarnaast nogal eendimensionaal. Zo benoemde zelfs de regisseur Damien Leone dat hij er spijt van had dat hij zijn personages onderontwikkeld achterliet. Ik kan die spijt wel begrijpen, want er was zeker potentie in enkele van deze personages. Nu mag er zeker gezegd worden dat de seriemoordenaar Art the Clown door deze film een horroricoon is geworden, maar dit is meer te danken aan de acteur, dan aan het werk van de regisseur.
De snelste superheld aller tijden – de enige echte Flash (of eerder The Flash) – heeft dan eindelijk een eerste officiële trailer gekregen voor zijn opkomende speelfilm. Naast een trailer van bijna 3 minuten, ontving de film ook nog een televisiespotje ter ere van de Super Bowl. Enkele dagen geleden kwam er ook al eerste officiële filmposter uit om de release van The Flash te verkondigen. The Flash en Batman zijn mijn favoriete superhelden, en ondanks dat ik meer een fan ben van Wally West dan Barry Allen, keek ik al voor een langere tijd uit naar zijn speelfilm. Om deze reden wil ik meer stilstaan bij al het nieuws dat, de afgelopen dagen, rondom deze speelfilm is vrijgekomen. Het duurt nog enkele maanden voordat de film uitkomt, maar in dit artikel kun je alvast de eerste officiële trailer, de Big Game TV Spot en de eerste poster van de opkomende superhelden film bekijken.
Ah, Speak No Evil: het soort horrorfilm waarin de hoofdpersonages regelmatig zeggen of denken: “Wat is het ergste wat er kan gebeuren?” Als filmliefhebber weet je dan al snel dat deze hoofdpersonages een persoonlijke hel tegemoet zullen komen. Speak No Evil is een kwaadaardig goede horrorfilm wat de potentiële slechtheid van een mens laat zien. Echter is Speak No Evil geen sprookjesachtige, sci-fi of slasher horrorfilm. De film gaat juist over echt voorkomende thema’s en problemen in onze wereld, waardoor de angstaanjagende horrorelementen extra hard binnen komen. Er is ditmaal geen Michael Myers, Xenomorph of Jason Voorhees die onze hoofdrolspelers (of helden) opjaagt. Nee, nee, dit keer krijgen de protagonisten juist te maken met een – wacht even voor de dramatische bekendmaking – alledaags Nederlands gezin. Oh, de horror! Een Nederlands gezin klinkt niet bepaald als een angstaanjagend stel schurken voor een horrorfilm. Toch laat Speak No Evil overtuigend zien dat je niet moet onderschatten hoe kwaadaardig je medemens kan zijn…