Huda’s Salon (2021) – Film Recensie

Huda’s Salon is een aangrijpende dramafilm dat zich afspeelt in het bezette Palestina. De film laat de moeilijkheden zien die ontstaan als je vast komt te zitten in de strijd tussen het verzet en de bezetters. Huda’s Salon laat zien dat de bezetters onzichtbaar zijn geworden voor het verzet en de gewone burgers. Hiermee laat de film zien dat je altijd op je hoede moet zijn in Palestina, want op elk moment kun je te maken krijgen met deze bezetters – of in verlenging het verzet. Het verhaal van Huda’s Salon bevat zeker een beladen en moeilijk te bespreken onderwerp. Toch weet regisseur Hany Abu-Assad een krachtig verhaal te vertellen met haar film, waarbij vrouwenemancipatie centraal staat. Daarnaast laat Abu-Assad duidelijk zien hoe burgers (vooral vrouwen) de dupe zijn van de strijd tussen de bezetters en het verzet. Helaas bevat Huda’s Salon als film wel wat problemen – onder andere bij het einde van de film. Huda’s Salon is sinds 26 mei te zien in de Nederlandse bioscopen. Mijn dank aan September Film Distribution voor het versturen van een online recensie-exemplaar.

Jurassic World: Dominion (2022) – Film Recensie

Jurassic World: Dominion is het nieuwste deel uit de wereldberoemde filmreeks. Meerdere geliefde personages en dinosaurussen keren terug voor deze zesde film. Hierdoor is Jurassic World: Dominion een film geworden die je als Jurassic Park (en Jurassic World) liefhebber niet kan missen. Het verhaal brengt de twee generaties samen in een spannende film waar dinosaurussen nu onder de mensen leven. Ondanks dat het verhaal de nodige spanning bevat, bevat Jurassic World: Dominion helaas wel een rommelig verhaalverloop. Daarnaast krijgen we alle favoriete dinosaurussen genoeg te zien. Hiermee wordt de traditie van de Jurassic Park vervolgen voortgezet. Jurassic World: Dominion is net zoals de vorige delen vermakelijk, maar als het gaat om kwaliteit komt het niet dicht bij het originele meesterwerk.

Sing (2016) – Film Recensie

Wat krijg je als je een zangwedstrijd toevoegt aan een wereld vol mensachtige dieren? De animatiefilm Sing natuurlijk! Sing toont op een eervolle manier het bijzondere gevoel dat je kunt krijgen van een theaterbezoek. Als het ware toont de film de magie van het theater, waarbij nadrukkelijk het belang van de artiesten, de theatermanager, en de toneelknecht worden uitgelicht. Sing is een vrolijke en komische animatiefilm dat geschikt is voor alle leeftijden. Echter zullen het vooral kinderen zijn die van deze film zullen genieten. Dit is uiteraard geen kritiekpunt, maar eerder een observatie. Dat de film propvol zit met onderontwikkelde en oninteressante personages, is dan wel weer een terecht kritiekpunt.

Chip ’n Dale: Rescue Rangers (2022) – Film Recensie

Knabbel en Babbel zijn terug als de Rescue Rangers in de nieuwe lange speelfilm Chip ’n Dale: Rescue Rangers. Chip ’n Dale: Rescue Rangers is een komische film die zichzelf – over het algemeen – niet te serieus neemt. In de film wordt er gebruik gemaakt van onder andere computer gegeneerde animatie, handgetekende animatie, stop-motion animatie, live-action beelden en poppenspelers. Als je dit allemaal bij elkaar noemt, klinkt het best indrukwekkend. Chip ’n Dale: Rescue Rangers is een film die gemakkelijk had kunnen floppen, maar de film weet Knabbel en Babbel terug te brengen naar hun oude popcultuur status. Toch is de film ver weg van perfect.

Tentoonstellingstip | Donald Duck, zeventig jaar een vrolijk weekblad

Het Donald Duck weekblad bestaat dit najaar alweer 70 jaar! En dat wordt groot gevierd. Niet alleen door het Disney-tijdschrift zelf, maar ook door de musea MoCA (Museum of Comic Art) en Storyworld. Het Museum of Comic Art bevindt zich in Noordwijk en Storyworld in Groningen. Samen hebben ze een tentoonstelling gezet om het jubileum van het weekblad te vieren. De tentoonstelling heet Donald Duck, zeventig jaar een vrolijk weekblad. Het Museum of Comic Art bevat een bijzondere collectie voor de Donald Duck-fans. Zo bevat de collectie meer dan 50 originele werken van meer dan 30 tekenaars – waaronder een groot aantal Nederlanders. De werken zijn bij elkaar gebracht voor een magnifieke tentoonstelling voor het hele gezin. Per decennium wordt de ontwikkeling van het “Vrolijke Weekblad” getoond. Er wordt ook stilgestaan bij Carl Barks. Hij staat bekend als de Amerikaanse “Duck-father”. Zo bedacht de tekenaar Duckstad met al zijn excentrieke personages zoals Dagobert Duck en Guus Geluk. In Nederland zijn voor het eerst originele werken van hem te bewonderen.

The Matrix (1999) – Film Recensie

Er kan zonder enige twijfel gezegd worden dat The Matrix een van de belangrijkste en beste sci-fi films aller tijden is. The Matrix heeft het filmlandschap van sci-fi films voor altijd veranderd. Dit heeft de film niet alleen voor elkaar gekregen door baanbrekende visuele en computer gegenereerde effecten, maar ook door het revolutionaire verhaal. The Matrix was eind jaren 1990 en begin jaren 2000 zo’n grote hit dat televisiereclames de film nadeden. Ik kan me nog vaag herinneren dat er een reclame op televisie was voor het galgje bordspel, waarbij het stokfiguurtje de gekozen letters ontwijkt. Dit doet het figuurtje net zoals Neo, toen hij voor het eerst kogels ontweek. De invloed van The Matrix iis niet alleen terug te zien in televisiereclames, maar ook in alle soorten sci-fi en actiefilms van tegenwoordig. Veel beginnende en ervaren filmmakers proberen een (spontaan) succes als The Matrix voor elkaar te krijgen. Het lijkt er echter op dat The Matrix toch echt een succes is dat niet te herhalen valt. Amerikaanse recensenten benoemen regelmatig het “lightning in a bottle” gevoel van de film. In andere woorden The Matrix wist te slagen op een manier die gelukkig en onwaarschijnlijk was. De Wachowski’s vingen bliksem in een fles met The Matrix. Ondanks dat het succes (commercieel en kritisch) nooit geëvenaard is, kunnen we nog steeds blij zijn dat de iconische film The Matrix bestaat.

World Cinema Amsterdam 2022 staat in het teken van de Chileense film

Op 12 mei 2022 werd er bekendgemaakt wat het themaprogramma van World Cinema Amsterdam 2022 zal zijn. Aankomende zomer zal het World Cinema Amsterdam (ook wel bekend onder zijn afkorting WCA) een bijzonder themaprogramma presenteren rondom de Chileense film. Dit doen ze samen met het team van Cine y Centre de Creacíon uit Santiago de Chili. Maar welke titels zijn eigenlijk onderdeel van dit programma? En wanneer vindt het World Cinema Amsterdam 2022 plaats?

Judas and the Black Messiah (2021) – Film Recensie

Judas and the Black Messiah is een intense film dat een biografisch portret schetst van de levens van Fred Hampton en William (Bill) O’Neal. Naast dat Judas and the Black Messiah een biografisch portret schetst, vertelt de film ook het verhaal van de Black Panther partij uit Illinois, Chicago. Judas and the Black Messiah laat op deze manier het volledige plaatje van activisme zien. De goede en slechte aspecten inclusief bijhorende (destructieve) consequenties. Judas and the Black Messiah werd op 22 september 2021 uitgebracht op Blu-ray en DVD door Warner Home Video en Day One MPM. Mijn dank aan beide Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Ninjababy (2021) – Film Recensie

Ninjababy bevat een van de interessantste filmtitels van de afgelopen jaren. Gaat de film over een baby dat een ninja is? Nee, dat dan weer niet. Maar Ninjababy is wel een meesterlijke tragikomedie dat onderwerpen als abortus, onverwachtse ouderschap en carrière ambities bespreekt. Ninjababy is een actuele film geworden, omdat we ons in een tijd bevinden dat vrouwen in grote delen van de wereld nog steeds niet (volledig) baas in eigen buik zijn. Regisseur Yngvild Sve Flikke bespreekt dit taboe en laat daarbij het standpunt van onverwachts zwanger geworden jongvolwassen vrouw zien. Ninjababy kan niet anders omschreven worden als een rauw en realistisch portret dat ik, als man nooit 100% zal kunnen omvatten. Toch ben ik enorm onder de indruk van deze informatieve en aangrijpende film.

Morbius (2022) – Film Recensie

Als recensent en filmliefhebber begin ik (bijna) wat medelijden te voelen voor de film Morbius. De film wordt door veel recensenten betiteld tot de slechtste superhelden film aller tijden. En hoewel de film zeker belabberd slecht is, weet ik niet of ik Morbius de slechtste superhelden film aller tijden zou noemen. Er zijn namelijk enkele aspecten in Morbius die degelijk tot goed werken. Als filmliefhebbers en fans online praten over Morbius, dan hebben ze gebruiken ze de film eerder voor een grap, dan voor een bespreking (of een recensie). De film wordt als grap een meesterwerk en winstgevende film genoemd, terwijl het eigenlijk geen van beide is. Sterker nog – Morbius brengt Sony Pictures veel minder geld op dan dat ze gehoopt hadden. Dit zal grotendeels te maken hebben met de snelle mond-tot-mond reclame over hoe belabberd slecht de film is. Maar wat maakt deze film zo slecht? En wat zijn de positieve aspecten dan eigenlijk?