Avant-Drag! (2024) – Film Recensie

Avant-Drag! weet met poëtische audiovisuele beschrijvingen een kijkje te leveren in het dagelijkse leven van creatieve dragartiesten die in Griekenland wonen. Hierbij laat de film zien hoe deze dragartiesten zich creatief uiten door te borduren, schilderen, breien, zingen en (activistisch) op te treden. Hiernaast laat de documentairefilm ook zien hoe deze dragartiesten en mensen uit de LGBTQ+ gemeenschap kunnen worstelen met hun verleden. Regisseur Fil Ieropoulos en cinematograaf Mihalis Gkatzogias laten ook de effecten zien die discriminatie, racisme en seksisme op deze dragartiesten hebben. De film laat verder zien hoe de dragartiesten niet enkel de rollen van hun alter ego’s spelen. Zo vertellen enkele dragartiesten zelf dat ze zich pas compleet zijn gaan voelen nadat ze hun alter ego’s hebben aangenomen. Ieropolous probeert samen met de dragartiesten en de crew een politiek bewustzijn te creëren bij de filmtoeschouwers. Over het algemeen slagen ze hier goed in. Toch weerspiegelen enkele scènes de belachelijke beweringen van hun “vijanden” op een oncomfortabele en ongeschikte manier. Avant-Drag! speelt in op de vooroordelen en angsten die mensen hebben over dragartiesten en mensen uit de LGBTQ+ gemeenschap door deze als overdreven “waarheden” te presenteren. Zo laat de film zien hoe Kangela Tromokratisch speelgoedbaby’s als maaltijden aan het bereiden is. Hiermee spelen de filmmakers en de dragartiest in de op de angst dat mensen uit de LGBTQ+ gemeenschap een gevaar vormen voor de jeugd. Ze doen dit op een overdreven en absurdistische manier. Het probleem is dat er niet duidelijk genoeg gemaakt wordt dat dit satire is. Door niet expliciet de context van deze grappen te benoemen, gooien de filmmakers extra olie op het vuur voor de groep mensen die deze vooroordelen en angsten hebben. Dit zie ik zelf niet als vervelend voor de groep mensen die discriminerend en haatvol naar de LGBTQ+ gemeenschap zijn. Ik zie het eerder als gevaarlijk voor de dragartiesten en de LGBTQ+ gemeenschap zelf, omdat deze filmmomenten vervormd kunnen worden naar materiaal wat tegen hun gebruikt kan worden. Aan de andere kant weet de film goed de grenzen te doorbreken van hoe ze hun punten willen overbrengen. De filmtitel Avant-Drag! geeft in zijn basis al duidelijk aan dat de filmmakers en dragartiesten de artistieke grenzen willen doorbreken. Zo is de filmtitel een duidelijke bespeling op het woord Avant-garde. De Avant-garde is een verzamelnaam voor progressieve en jonge kunstenaars, die artistieke autonomie en vernieuwing naar een hoger niveau tillen. Ze experimenteren (o.a.) met vormen in de schilderkunst, architectuur, film, theater en moderne dans. Het werk dat de dragartiesten en de filmmakers met Avant-Drag! leveren is ook artistiek vernieuwend en experimenteel, dus vandaar dat de filmtitel slim en goed uitgekozen is.

Bob Marley: One Love (2024) – Film Recensie

Bob Marley: One Love is een mengelmoes van middelmatige pluspunten en minpunten. De beste onderdelen uit de film zijn goed, maar niet beter dan degelijk. De slechtste onderdelen uit de film zijn teleurstellend, maar niet verschrikkelijk. De film is over het algemeen niet slecht. Toch blijft Bob Marley: One Love een simpele muzikale biopic die niet veel nieuws probeert. Hierdoor springt er niets echt uit in deze film. De film hoort een audiovisueel eerbetoon te zijn geworden aan de muzikant Bob Marley. Toch slaagt regisseur Reinaldo Marcus Green er niet om een audiovisuele reis door het leven van de beroemde muzikant neer te zetten. Na het kijken van Bob Marley: One Love ben ik niet veel meer te weten gekomen over het leven, de worstelingen en de dromen van de grootse muzikant. De film gaat niet verder dan wat er in de basis nodig is om over het leven van Bob Marley te vertellen. Hierdoor is Bob Marley: One Love niet memorabel of aangrijpend genoeg, terwijl het leven van Bob Marley dat wel is geweest. De regisseur durft met Bob Marley: One Love geen duidelijke standpunten over de artiest in te nemen. Door het niet innemen van interessante en duidelijke standpunten over het leven van Bob Marley, komen de filmmakers onwetend en besluiteloos over.

The Penguin zal vanaf 20 september 2024 te streamen zijn op HBO Max in Nederland

HBO Max heeft een nieuwe officiële teaser uitgebracht van de opkomende serie The Penguin. Deze nieuwe serie van Warner Bros. Television en DC Studios verschijnt op 20 september 2024 op HBO Max. The Penguin zal een achtdelige miniserie worden. Acteur Colin Farrell zal opnieuw de rol van de schurk Oswald Cobblepot – alias The Penguin – spelen. De rest van de cast bestaat uit (o.a.) Cristin Milioti, Rhenzy Feliz, Michael Kelly, Shohreh Aghdashloo, Deirdre O’Connell, Clancy Brown, James Madio, Scott Cohen, Michael Zegen, Carmen Ejogo en Theo Rossi. Daarnaast gaan er geruchten rond dat Robert Pattinson ook te zien zal zijn als Bruce Wayne (en The Batman) in deze miniserie.

Nederlands Film Festival ontvangt geen meerjarige gemeentesubsidie 2025-2028

Het Nederlands Film Festival zal de komende vier jaar geen meerjarige subsidie van gemeente Utrecht ontvangen. Het college van burgemeester en wethouders van Utrecht heeft besloten om het advies van de Adviescommissie Cultuurnota 2025-2028 ten aanzien van de cultuursubsidies integraal over te nemen. De commissie heeft alle subsidieaanvragen getoetst “op artistieke kwaliteit, uitvoerbaarheid en betekenis voor de stad”. Het Nederlands Film Festival (NFF) staat niet bij de 67 cultuurinstellingen die subsidie krijgen. Voor het Nederlands Film Festival houdt dit in dat de gemeentelijke subsidie, van 600.000 euro per jaar, vanaf 2025 wordt beëindigd.

Harry Potter-serie showrunner en producenten zijn bekendgemaakt

Recent hebben HBO en Warner Bros. Television bekendgemaakt dat Francesca Gardiner is benoemd tot de showrunner en uitvoerend producent van de aankomende Harry Potter-serie. Een showrunner is de toonaangevende producent van een televisieserie. Gardiner zal ook het scenario van de Harry Potter-serie schrijven. Ze werkte eerder al aan de HBO-series Succession en His Dark Materials. Mark Mylod is ook benoemd tot uitvoerend producent van de Harry Potter-serie. Daarnaast zal Mylod meerdere afleveringen van de serie regisseren.

Franse filmhit Un p’tit truc en plus is vanaf 1 augustus 2024 in de Nederlandse bioscopen te zien

De Franse komediefilm Un p’tit truc en plus is een grote hit in de Franse bioscopen. De komediefilm heeft al meer dan 7 miljoen bezoekers getrokken. Hiermee is de feelgood komediefilm (tot nu toe) veruit de grootste film van het jaar in Frankrijk. In Frankrijk zijn er zelfs meer bioscoopbezoekers gegaan naar Un p’tit truc en plus dan naar Dune: Part Two. De film trok ook 300.000 bezoekers in Wallonië. Un p’tit truc en plus is in Franstalig België dus ook een filmhit geworden. De film zal binnenkort ook in de Nederlandse bioscopen te zien zijn. Zo brengt The Seachers Un p’tit truc en plus op 1 augustus 2024 uit in de Nederlandse bioscopen.

Made in England: The Films of Powell and Pressburger is vanaf 5 september 2024 in de Nederlandse bioscopen te zien

Cinéart heeft recent bekendgemaakt dat de documentairefilm Made in England: The Films of Powell and Pressburger vanaf 5 september 2024 in de Nederlandse bioscopen te zien zal zijn. De bioscooprelease van Made in England: The Films of Powell and Pressburger valt samen met de rerelease van Peeping Tom (1960) en de retrospectief “The Creative Worlds of Powell & Pressburger”. Made in England: The Films of Powell and Pressburger is een documentaire van David Hinton. De film is geproduceerd in samenwerking met Michael Powells echtgenote Thelma Schoonmaker.

The Sweet East (2023) – Film Recensie

The Sweet East geeft een goed beeld weer van de veelvoorkomende problemen van de verhalen die geïnspireerd of gebaseerd zijn op Alice in Wonderland. Het grootste probleem waar The Sweet East mee worstelt, is dat het filmverhaal een karakterloos en saai hoofdpersonage bevat. Het hoofdpersonage bevat zelf geen identiteit. In Alice in Wonderland is het niet Alice, maar de prettig gestoorde wereld om haar heen, die de aandacht pakt. Toch bevat de jonge Alice in deze verhalen altijd een sterke persoonlijkheid waar karaktereigenschappen als moed, onschuld en naïviteit een belangrijke rol spelen. In The Sweet East bevat het jonge hoofdpersonage Lillian geen persoonlijkheid en slecht onderbouwde karaktereigenschappen. Daarnaast is de wereld om haar heen niet prettig gestoord. Regisseur Sean Price Williams levert samen met scenarioschrijver Nick Pinkerton een film waar experimentele en narratieve absurdisme het voortouw neemt. Het resultaat hiervan is een slaapverwekkende film zonder enige excentrieke personages en een pretentieus verhaal. The Sweet East is als film zo absurdistisch dat het verhaal eerder saai, dan vermakelijk en (expres) raar overkomt.

The Rock en Chris Evans redden het kerstfeest in actiekomedie kerstfilm Red One

Actiehelden Dwayne “The Rock” Johnson en Chris Evans hebben werken dit jaar samen om het kerstfeest van zekere ondergang te redden in de kerstfilm Red One. Red One is een Amerikaanse avontuurlijke actiekomedie en kerstfilm uit 2024. De film is geregisseerd door Jake Kasdan. Deze filmmaker kun je kennen voor het regisseren van Jumanji: Welcome to the Jungle (2017) en Jumanji: The Next Level (2019). Het scenario van de film is geschreven door Chris Morgan. De scenarioschrijver baseerde zijn werk op een verhaal dat geschreven is door Hiram Garcia.

Tom Hanks en Robin Wright zijn samen te zien in Robert Zemeckis’ dramafilm Here

De nieuwste film van de beroemde filmmaker Robert Zemeckis brengt Tom Hanks en Robin Wright opnieuw samen, nadat ze dertig jaar geleden samen te zien waren in zijn film Forrest Gump (1994). Zijn nieuwste film heet Here en zal op 28 november 2024 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden. In Here krijgen filmtoeschouwers de kans om een vlieg op de muur te zijn van een enkele ruimte, die evolueert door de tijd heen. Het drama speelt zich volledig af vanuit een enkel en vast perspectief.