LEGO Jurassic World is een game dat veel lijkt op de eerdere games die een LEGO-thema bevatten. Voor enkele recensenten was dit reden genoeg om LEGO Jurassic World te zien als een van de mindere delen van de reeks games. Het is best te begrijpen dat deze recensenten wat meer vernieuwing hadden willen zien in een LEGO-game, maar tegelijkertijd hebben deze games een basis dat goed in elkaar zit. Ik ben het zelf dus niet eens met deze recensenten. Ondanks dat het verlangen naar vernieuwing te begrijpen is, heb ik zelf enorm genoten van het (meerdere malen) uitspelen van LEGO Jurassic World. LEGO Jurassic World is echter ver weg van een perfecte game. De kwaliteit tussen de verschillende levels verandert regelmatig van uitdagend en vermakelijk, naar saai en lang. Dit is niet alleen te danken aan de manier waarop de levels zijn uitgebouwd, maar ook aan de gameplay en controls die als we gamers krijgen.
Het verhaal van On the Basis of Sex is als film de afgelopen jaren (nog) actueler en belangrijker geworden. Zo heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof de eerdere Amerikaanse abortuswet, die het recht op abortus veiligstelden, teruggeroepen. Hierdoor hebben vrouwen in Amerika niet langer zelf het recht om te beslissen over hun eigen lichaam. Het terugdraaien van de abortuswet laat zien dat Amerika nog steeds moeite heeft om niet te discrimineren op basis van geslacht. On the Basis of Sex vertelt juist het revolutionaire verhaal van Ruth Bader Ginsburg en haar missie om het discrimineren op basis van geslacht tegen te gaan. De eerste keer dat ik de film zag vond ik de film niet bijzonder goed, maar eerder middelmatig. Dat ik niet onder de indruk was kwam vooral door de (terechte) kritiek op de voorspelbaarheid van het verhaal. Nu ik de film opnieuw heb bekeken, realiseer ik me dat de voorspelbaarheid niet veel wegneemt van het verhaal. In plaats daarvan bouwt het juist verder op aan het thema van de film. Het thema van On the Basis of Sex gaat over dat het strijden voor gelijke rechten altijd van belang zal zijn – zelfs als elke grondwet een voor een moet worden aangepast. Dit maakt de film echter niet automatisch perfect. Zo loopt het verhaal duidelijk problemen op in het voorspelbaarheid van het verhaal.
Voordat Fantastic Beasts and Where to Find Them uitkwam werd in oktober 2014 al een tweede deel aangekondigd. Warner Bros. en J. K. Rowling zullen veel vertrouwen hebben gehad in de franchise. Ergens is dit best te begrijpen, want de Harry Potter-franchise (bestaande uit films, boeken en nog veel meer) was toen al een redelijk aantal jaren een wereldwijd succes. Na het denderende succes van Fantastic Beasts and Where to Find Them zullen Warner Bros. en J. K. Rowling wel de dollartekens in hun ogen hebben zien rollen. Het zal me niet verbazen dat de (lichtjes) teleurstellende box office van Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald, vraagtekens opbracht bij Warner Bros. en J. K. Rowling. Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald bracht ruim 659.9 miljoen Amerikaanse dollars op en werd daarmee de tiende best verdienende film van 2018. Ondanks dat werd Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald de minst commerciële succesvolle film uit de Wizarding World-franchise. Dit veranderde pas toen Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore uitkwam in 2022, want alleen dat deel bracht nog minder geld op dan Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald. De film werd kritisch ook minder goed ontvangen dan de vorige delen uit de Wizarding World-franchise. Zo zou het plot overladen zijn onnodige en ingewikkelde details die dit deel verbinden met de eerdere – en toekomstige – films. Dit is een kritiekpunt waar ik het zelf ook mee eens ben. Fantastic Beasts: The Crimes of Grindelwald is in mijn ogen ook een van de slechtste films uit de Wizarding World-franchise.
Door de teleurstellende box office van Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore vraagt Warner Bros. zich af of het nog nut heeft om nieuwe delen voor de Fantastic Beasts filmreeks te maken. Het is best jammer dat de Fantastic Beasts filmreeks nu kritisch en commercieel teleurstelt, want dit is niet altijd het geval geweest. Het eerste deel van de Harry Potter spin-off filmreeks – Fantastic Beasts and Where to Find Them – werd kritisch goed ontvangen. Daarnaast werd de film ook een box office succes. Het is niet gek dat Fantastic Beasts and Where to Find Them het grootste succes van deze drie delen behaalde. Deze eerste film is namelijk gemakkelijk het beste deel van de filmtrilogie te noemen. Fantastic Beasts and Where to Find Them weet als enige Fantastic Beasts-film tot bepaalde hoogte de kracht van de Harry Potter filmfranchise te behalen. Tegelijkertijd schiet Fantastic Beasts and Where to Find Them regelmatig op dezelfde vlakken tekort. Zo zijn enkele bijpersonages nogal eendimensionaal uitgeschreven. Daarnaast worden de verschillende verhaallijnen, maar magertjes met elkaar verbonden. Toch blijft Fantastic Beasts and Where to Find Them een uiterst vermakelijke en magische film.
Korte films worden regelmatig niet serieus genomen. Ze worden afgeschreven als video’s of mindere vormen van films. De korte film is niet alleen een filmgenre, maar ook een medium op zich – net zoals animatie beide is. Ondanks dat de korte film de magie van het filmmaken soms beter weet te omvatten dan langere speelfilms, wordt er nog te regelmatig op de korte film neergekeken. Gelukkig zijn er nog steeds festivals die de magie van de korte film weten te benadrukken. Een van deze festivals is het Regard International Short Film Festival in Saguenay. De 26e editie van het Regard International Short Film Festival in Saguenay kan niet worden beschreven zonder het enthousiasme van de (Canadese) gasten te vermelden. Als nieuwkomer in een voor mij onbekend land, werd ik met open armen ontvangen door alle vaste en terugkerende gasten. Ondanks dat het communiceren in twee verschillende talen – Frans en Engels – niet altijd gemakkelijk was, was het overduidelijk dat de Canadezen graag het Regard International Short Film Festival organiseren. Ze zijn trots op hun festival en dat is een geweldig gezicht om te zien.
The King’s Man is een film dat in de basis gaat over het ontstaan van een onafhankelijke inlichtingendienst tijdens de gruwelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog. Door de beschrijving van het verhaal verwacht je een spannende race tegen de klok waarbij de helden strijden om de catastrofes van de Eerste Wereldoorlog zo goed als mogelijk te beperken. Ondanks dat The King’s Man een geweldige opzet voor een verhaal heeft, maakt het zijn spannende beloftes niet waar. Toch is The King’s Man goed te kijken zonder enige voorkennis van de eerdere uitgekomen films, en het stripboek waar de films op zijn gebaseerd. Het is echter sterk aan te raden om The King’s Man niet als eerste film van deze franchise te kijken. Vooral niet als je een goed beeld wil krijgen van hoe krachtig of spectaculair de films uit deze franchise kunnen zijn. The King’s Man is op dit moment namelijk de zwakste schakel van deze franchise.
Batman (1989) is een bijzondere film. Niet alleen omdat de film daadwerkelijk best goed is, maar ook omdat deze Batman-film het verhaal achter de superheld deels verandert. Zo zijn de thema’s en de toon van de film deels beïnvloed door de graphic novels The Killing Joke (van Alan Moore en Brian Bolland) en The Dark Knight Returns (van Frank Miller). Echter worden deze verhalen aangepast op een manier waardoor Batman, en zijn aartsvijand, The Joker altijd aan elkaar verbonden zijn. Als het ware zorgen ze er beide voor dat ze ontstaan, wat best bijzonder is, omdat dit nooit zo specifiek werd benoemd in de Batman-stripboeken. Batman bedenker Bob Kane werkte mee als adviseur aan de film. Dit is terug te zien in de film, want in de vroege jaren van de Batman-stripboeken pakte de superheld de schurken gewelddadiger aan. Sterker nog in de eerste stripboek waarin hij verscheen vermoordde hij een schurk. Dat Batman losser omgaat met zijn moraal – over het niet vermoorden van mensen – is terug te zien in de film. Dit is waarschijnlijk te danken aan de adviezen van Bob Kane. Ondanks dat Batman (1989) een krachtige film is, voelt het meer aan alsof Tim Burton een eigen invulling heeft gegeven aan wat Batman voor een personage is. Hierdoor kan Batman (1989) het best bekeken worden als een film die in zijn eigen filmwereld bubbel leeft. Als je het eens bent met hoe Batman tegenwoordig streng is tegen het vermoorden van criminelen, dan is de kans groot dat deze film je teleurstelt. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition uit van Batman (1989). De Ultimate Collectors Edition van Batman (1989) bestaat uit een 4K Ultra HD/Blu-ray Steelbook, een fotoboek met 16 pagina’s, tien lobby cards, twee art cards, een Batman-envelop om alles in te bewaren en reproducties van twee posters (op een tweezijdige poster). Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Niet lang nadat WandaVision uitkwam werd de volgende Marvel-serie – die zich plaatsvindt in de continuïteit van het Marvel Cinematic Universe – uitgebracht op Disney+. Deze tweede serie gaat over de avonturen van Sam Wilson en Bucky Barnes na de evenementen uit Avengers: Endgame. Deze miniserie – bestaande uit zes afleveringen – heet daarom ook The Falcon and the Winter Soldier. Net zoals WandaVision bespreekt The Falcon and the Winter Soldier met zijn verhaal belangrijke aspecten uit onze wereld. Waar WandaVision de focus neerlegde op de vijf fases van rouw, gaat The Falcon and the Winter Soldier dieper in op politieke en sociaal-maatschappelijke thema’s, waaronder racisme en posttraumatische stressstoornissen. WandaVision had een duidelijk hoofdpersonage, namelijk Wanda Maximoff. The Falcon and the Winter Soldier heeft er twee: Sam Wilson en Bucky Barnes. Ondanks dat er constant afgewisseld wordt met perspectieven en thema’s, is het verhaal rondom Sam Wilson duidelijk meer onderbouwd dan die van Bucky Barnes. Echter is dit een van de weinige kritiekpunten die bij deze miniserie echt te benoemen valt, want The Falcon and the Winter Soldier is een van de beste onderdelen uit fase vier van het Marvel Cinematic Universe.
The Peanut Butter Falcon is een krachtige feelgoodfilm die, net zoals veel andere films uit dit subgenre, regelmatig emotionele momenten boven karakter ontwikkelingen plaatst. In andere woorden: de film maakt meer gebruik van de stijl dan van de inhoud van het verhaal. Emotionele momenten kunnen in een verhaal gebruikt worden om het karakter van een personage uit te lichten of te onderbouwen. Dit is bij The Peanut Butter Falcon deels ook het geval. Toch wordt de kracht van deze emotionele momenten nooit volledig benut. Zo krijgen we, door flashbacks te zien hoe een personage, door het verlies van zijn broer, rouw ervaart. Echter wordt de potentie van dit trauma nooit volledig benut, want dit verlies wordt alleen in flashbacks weergegeven. Doordat The Peanut Butter Falcon niet nadrukkelijk benoemd wat het verlies voor dit personage betekent, zal het publiek moeten aanvoelen of invullen wat dat voor dit personage betekent. Aan de ene kant werkt dit bij de film. Het publiek zal, doordat ze zelf kunnen invullen hoe een personage zich voelt, zich meer verbonden voelen tot dit personage. Aan de andere kant is deze specifieke regiekeuze wel oppervlakkig en saai. Er is zeker de diepgang in het verhaal te vinden, want The Peanut Butter Falcon bevat een krachtig verhaal over het maken van je eigen familie. Toch ligt het grootste valkuil van de film bij het feit dat er teveel afhangt van de emotionele connectie, die het publiek kan ervaren met de film. Een krachtige manier van storytelling krijgt hierbij minder prioriteit.
James Bond-films zijn niet alleen bekend vanwege hun spannende actiescènes en bijzondere spionnen gadgets, want de filmreeks is ook bekend voor de diverse en mooie reislocaties die ze bij elke film bezoeken. De James Bond-films laten hiermee het publiek delen van de wereld zien die ze anders misschien nooit gezien hadden. De opnamelocaties van No Time To Die zetten deze gevestigde James Bond-traditie voort. Daarom wil ik vandaag stilstaan bij de mooie reislocaties uit No Time To Die. Dit doe ik via een samenwerking met Weflycheap. Mijn dank aan Weflycheap voor de mogelijkheid tot een samenwerking. Ben je benieuwd naar de mooie reislocaties uit No Time To Die? Of wil je meer te weten komen over Weflycheap? Lees dan snel dit artikel verder!