Korte films worden regelmatig niet serieus genomen. Ze worden afgeschreven als video’s of mindere vormen van films. De korte film is niet alleen een filmgenre, maar ook een medium op zich – net zoals animatie beide is. Ondanks dat de korte film de magie van het filmmaken soms beter weet te omvatten dan langere speelfilms, wordt er nog te regelmatig op de korte film neergekeken. Gelukkig zijn er nog steeds festivals die de magie van de korte film weten te benadrukken. Een van deze festivals is het Regard International Short Film Festival in Saguenay. De 26e editie van het Regard International Short Film Festival in Saguenay kan niet worden beschreven zonder het enthousiasme van de (Canadese) gasten te vermelden. Als nieuwkomer in een voor mij onbekend land, werd ik met open armen ontvangen door alle vaste en terugkerende gasten. Ondanks dat het communiceren in twee verschillende talen – Frans en Engels – niet altijd gemakkelijk was, was het overduidelijk dat de Canadezen graag het Regard International Short Film Festival organiseren. Ze zijn trots op hun festival en dat is een geweldig gezicht om te zien.
The King’s Man is een film dat in de basis gaat over het ontstaan van een onafhankelijke inlichtingendienst tijdens de gruwelijke gebeurtenissen van de Eerste Wereldoorlog. Door de beschrijving van het verhaal verwacht je een spannende race tegen de klok waarbij de helden strijden om de catastrofes van de Eerste Wereldoorlog zo goed als mogelijk te beperken. Ondanks dat The King’s Man een geweldige opzet voor een verhaal heeft, maakt het zijn spannende beloftes niet waar. Toch is The King’s Man goed te kijken zonder enige voorkennis van de eerdere uitgekomen films, en het stripboek waar de films op zijn gebaseerd. Het is echter sterk aan te raden om The King’s Man niet als eerste film van deze franchise te kijken. Vooral niet als je een goed beeld wil krijgen van hoe krachtig of spectaculair de films uit deze franchise kunnen zijn. The King’s Man is op dit moment namelijk de zwakste schakel van deze franchise.
Batman (1989) is een bijzondere film. Niet alleen omdat de film daadwerkelijk best goed is, maar ook omdat deze Batman-film het verhaal achter de superheld deels verandert. Zo zijn de thema’s en de toon van de film deels beïnvloed door de graphic novels The Killing Joke (van Alan Moore en Brian Bolland) en The Dark Knight Returns (van Frank Miller). Echter worden deze verhalen aangepast op een manier waardoor Batman, en zijn aartsvijand, The Joker altijd aan elkaar verbonden zijn. Als het ware zorgen ze er beide voor dat ze ontstaan, wat best bijzonder is, omdat dit nooit zo specifiek werd benoemd in de Batman-stripboeken. Batman bedenker Bob Kane werkte mee als adviseur aan de film. Dit is terug te zien in de film, want in de vroege jaren van de Batman-stripboeken pakte de superheld de schurken gewelddadiger aan. Sterker nog in de eerste stripboek waarin hij verscheen vermoordde hij een schurk. Dat Batman losser omgaat met zijn moraal – over het niet vermoorden van mensen – is terug te zien in de film. Dit is waarschijnlijk te danken aan de adviezen van Bob Kane. Ondanks dat Batman (1989) een krachtige film is, voelt het meer aan alsof Tim Burton een eigen invulling heeft gegeven aan wat Batman voor een personage is. Hierdoor kan Batman (1989) het best bekeken worden als een film die in zijn eigen filmwereld bubbel leeft. Als je het eens bent met hoe Batman tegenwoordig streng is tegen het vermoorden van criminelen, dan is de kans groot dat deze film je teleurstelt. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition uit van Batman (1989). De Ultimate Collectors Edition van Batman (1989) bestaat uit een 4K Ultra HD/Blu-ray Steelbook, een fotoboek met 16 pagina’s, tien lobby cards, twee art cards, een Batman-envelop om alles in te bewaren en reproducties van twee posters (op een tweezijdige poster). Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Niet lang nadat WandaVision uitkwam werd de volgende Marvel-serie – die zich plaatsvindt in de continuïteit van het Marvel Cinematic Universe – uitgebracht op Disney+. Deze tweede serie gaat over de avonturen van Sam Wilson en Bucky Barnes na de evenementen uit Avengers: Endgame. Deze miniserie – bestaande uit zes afleveringen – heet daarom ook The Falcon and the Winter Soldier. Net zoals WandaVision bespreekt The Falcon and the Winter Soldier met zijn verhaal belangrijke aspecten uit onze wereld. Waar WandaVision de focus neerlegde op de vijf fases van rouw, gaat The Falcon and the Winter Soldier dieper in op politieke en sociaal-maatschappelijke thema’s, waaronder racisme en posttraumatische stressstoornissen. WandaVision had een duidelijk hoofdpersonage, namelijk Wanda Maximoff. The Falcon and the Winter Soldier heeft er twee: Sam Wilson en Bucky Barnes. Ondanks dat er constant afgewisseld wordt met perspectieven en thema’s, is het verhaal rondom Sam Wilson duidelijk meer onderbouwd dan die van Bucky Barnes. Echter is dit een van de weinige kritiekpunten die bij deze miniserie echt te benoemen valt, want The Falcon and the Winter Soldier is een van de beste onderdelen uit fase vier van het Marvel Cinematic Universe.
The Peanut Butter Falcon is een krachtige feelgoodfilm die, net zoals veel andere films uit dit subgenre, regelmatig emotionele momenten boven karakter ontwikkelingen plaatst. In andere woorden: de film maakt meer gebruik van de stijl dan van de inhoud van het verhaal. Emotionele momenten kunnen in een verhaal gebruikt worden om het karakter van een personage uit te lichten of te onderbouwen. Dit is bij The Peanut Butter Falcon deels ook het geval. Toch wordt de kracht van deze emotionele momenten nooit volledig benut. Zo krijgen we, door flashbacks te zien hoe een personage, door het verlies van zijn broer, rouw ervaart. Echter wordt de potentie van dit trauma nooit volledig benut, want dit verlies wordt alleen in flashbacks weergegeven. Doordat The Peanut Butter Falcon niet nadrukkelijk benoemd wat het verlies voor dit personage betekent, zal het publiek moeten aanvoelen of invullen wat dat voor dit personage betekent. Aan de ene kant werkt dit bij de film. Het publiek zal, doordat ze zelf kunnen invullen hoe een personage zich voelt, zich meer verbonden voelen tot dit personage. Aan de andere kant is deze specifieke regiekeuze wel oppervlakkig en saai. Er is zeker de diepgang in het verhaal te vinden, want The Peanut Butter Falcon bevat een krachtig verhaal over het maken van je eigen familie. Toch ligt het grootste valkuil van de film bij het feit dat er teveel afhangt van de emotionele connectie, die het publiek kan ervaren met de film. Een krachtige manier van storytelling krijgt hierbij minder prioriteit.
James Bond-films zijn niet alleen bekend vanwege hun spannende actiescènes en bijzondere spionnen gadgets, want de filmreeks is ook bekend voor de diverse en mooie reislocaties die ze bij elke film bezoeken. De James Bond-films laten hiermee het publiek delen van de wereld zien die ze anders misschien nooit gezien hadden. De opnamelocaties van No Time To Die zetten deze gevestigde James Bond-traditie voort. Daarom wil ik vandaag stilstaan bij de mooie reislocaties uit No Time To Die. Dit doe ik via een samenwerking met Weflycheap. Mijn dank aan Weflycheap voor de mogelijkheid tot een samenwerking. Ben je benieuwd naar de mooie reislocaties uit No Time To Die? Of wil je meer te weten komen over Weflycheap? Lees dan snel dit artikel verder!
Al sinds 7 juli presenteren het Limburgs Museum op Locatie en de Vrije Academie de tentoonstelling Machtige Maas: Muze en Moordenaar. Deze tentoonstelling zal te zien zijn tot en met 4 september 2022. Een groot pluspunt is dat de tentoonstelling gratis toegankelijk is. Aan de Herengracht in Amsterdam toont de tentoonstelling de twee gezichten van de rivier de Maas: namelijk die als muze en die als moordenaar.
Veel filmliefhebbers en seriekijkers zullen bekend zijn met de grootste Nederlandstalige websites over films en series. Zo zullen deze groep mensen bekend zijn met websites als FilmTotaal, SerieTotaal en Streamwijzer. Toch zijn er ook andere websites die het overzicht van de (grootste) streamingdiensten in Nederland klaar voor je hebben staan. Een van deze websites is Streamplayers.nl. Als het gaat om websites is dit de veelbelovende nieuwkomer voor een streamingdienst fanaat. Ondanks dat website nog niet zo veel nieuws bevat als FilmTotaal, of zoveel overzichten als Streamwijzer, is het zeker ambitieus te noemen wat Streamplayers.nl onderneemt. Want wat kun je allemaal zien en lezen op deze website? En is de website het bezoeken waard? Of is Streamplayers.nl simpelweg de kleinere (en wellicht amateuristische) versie van een website als FilmTotaal en Streamwijzer.
Een groot percentage van Nederlanders maakt gebruik van Netflix of andere streamingdiensten, met een account van iemand buiten hun gezin. Wereldwijd kijken er zo’n 100 miljoen mensen mee op het Netflix-account van een ander. De vraag is voor hoe lang dit nog mogelijk zal zijn. Netflix heeft namelijk voor het eerst sinds 2011 te maken met een daling in het aantal abonnees. Zo werd er bekendgemaakt dat het aantal Netflix-abonnees in het eerste kwartaal van 2022 wereldwijd met 200.000 abonnees afnam. Volgens financieel persbureau Bloomberg houdt de streamingdienst rekening met een daling van nog eens 2 miljoen abonnees. Hierdoor zou dit het slechtste jaar tot nu toe voor Netflix kunnen worden. Oorspronkelijk was de streamingdienst ervan uit gegaan dat ze een groei van 2.55 miljoen abonnees zouden meemaken. Het grote verlies in abonnees kwam dus als een shock voor Netflix. Netflix gaat nu strengere regels hanteren om een nog grotere daling van het aantal abonnees te voorkomen. Zo maakte de streamingdienst eerder dit jaar bekend extra kosten in rekening te gaan brengen, als gebruikers hun account delen met iemand buiten hun eigen huishouden. In Chili, Costa Rica en Peru test Netflix een systeem uit waarbij gebruikers omgerekend € 2.80 betalen voor een extra profiel. De vraag die nu ontstaat voor Nederlandse Netflix-liefhebbers is: zouden we extra betalen voor meerdere profielen? Hebben we dat over om te kunnen blijven streamen? En delen we Nederlanders echt zoveel onze Netflix-accounts met mensen buiten ons huishouden? Met het onderzoek van Aukje Busschops van Time2Play, en enkele nieuwsberichten van FilmTotaal, beantwoord ik deze vragen.
Tot de grote collectie van echtpaar Hendrik Willem Mesdag en Sientje Mesdag-van Houten horen ook meerdere tekeningen van Daubigny en Rousseau. Deze tekeningen zijn gemaakt in de beroemde bossen van Fontainebleau in Frankrijk. De bezoekers van In de ban van de natuur. Tekeningen van Rousseau en Daubigny kunnen tien van deze bijzondere tekeningen bewonderen. Daarnaast ontdek je ook de verhalen achter deze tekeningen. Om deze reden tip ik ook de tentoonstelling die sinds 1 juli te zien is bij de Mesdag Collectie in Den Haag. In de ban van de natuur. Tekeningen van Rousseau en Daubigny zal te zien zijn tot en met 30 oktober 2022.