Filmmaker Emma Westenberg laat in haar speelfilmdebuut Bleeding Love zien hoe lastig het is om in een generationele vicieuze cirkel van verslavingen vast te zitten. Het filmverhaal laat zien hoe de verslavingsproblematiek van een ouder hetzelfde soort problemen en verslavingsgedrag bij een kind kan veroorzaken. Westenberg laat samen met actrice Clara McGregor hoe vastgeroest verslaafden in hun gedrag kunnen zijn. Bleeding Love bespreekt zeker beladen en moeilijke onderwerpen. Ondanks dat de filmmakers dit niet altijd op de origineelste manier doen, weten ze me toch te raken. Bleeding Love vertelt een verhaal dat helaas pijnlijk accuraat en herkenbaar voor mezelf is.
In de film zegt de dochter tegen haar vader (en haarzelf) dat ze niet verslaafd is. Toch laat ze in haar gedrag het tegenovergestelde zien. Ze is constant stiekem bezig om aan middelen te komen om haar deprimerende gedachten en gevoelens te dempen. Net zoals dit hoofdpersonage had ik voor lange tijd het gevoel dat ik niet hoefde te stoppen met het vertonen van mijn verslavingsgedrag. Sterker nog: af en toe heb ik nog steeds dit gevoel. Onder het idee dat we de situatie “onder controle” hebben, houden we onszelf voor de gek. Toch laat Bleeding Love zien dat er nog steeds hoop voor de toekomst is.
Bleeding Love levert een (karakter-)analyse van verslavingsproblematiek waarin de filmmakers bepleiten aan verslaafden en verslavingsgevoeligen om na te denken over hun middelengebruik en gedrag. De film zet verslaafden en verslavingsgevoeligen aan het denken of het innemen van hun “gewenste” of “benodigde” middelen, echt nodig is. Om deze reden maakt het niet uit dat het filmverhaal al zo vaak verteld is, want uiteindelijk slaagt Bleeding Love er volledig in om de filmtoeschouwers aan het denken te zetten over hun eigen gedrag.
Over Bleeding Love (2023)
Bleeding Love is een Amerikaanse roadmovie en dramafilm uit 2023. De film is geregisseerd door de Nederlandse filmmaker Emma Westenberg. Dit is haar speelfilmdebuut als regisseur. Het scenario van de film is geschreven door Ruby Caster. De scenarioschrijver baseerde haar werk op het verhaal dat ze samen schreef met Clara McGregor en Vera Bulder. De hoofdrollen worden gespeeld door echte vader en dochter Ewan McGregor en Clara McGregor. De rest van de cast bestaat uit (o.a.) Devyn McDowell, Vera Bulder, Travis Hammer, Kim Zimmer en Jake Weary. De film heeft een speeltijd van 102 minuten.
Het verhaal van Bleeding Love gaat over een vader en dochter in een moeilijke periode van hun leven. In de hoop weer in contact te komen met zijn vervreemde kind, neemt een vader zijn – inmiddels volwassen – dochter mee op een roadtrip naar New Mexico. Hiermee hoopt de vader hen dichter bij elkaar te brengen en hun gespannen relatie te herstellen. Bleeding Love werd op 28 maart 2024 in de Nederlandse bioscopen gebracht. Mijn dank aan MCOfilm voor het versturen van een online recensie-exemplaar.
Recensie
Bleeding Love laat vanaf zijn start al de ongemakkelijke relatie tussen de vader en dochter uit deze film zien. Zo opent de film met (te) luidde muziek waar de dochter met oortjes naar luistert. Hiermee zondert ze haarzelf van haar vader af. De twee hoofdpersonages worden beide ongemakkelijk en benauwend in beeld gepositioneerd door het camerawerk van cinematograaf Christopher Ripley. De combinatie van de muziekkeuze en het verdringende camerawerk zorgen samen met de wisselende montagetechnieken van filmmonteur Autumn Dea voor een moeilijk te verdragen gevoel van ongemakkelijkheid.
Dea wisselt in haar montage snel af tussen rap gemonteerde interacties en long takes met langlopende stiltes. Bij discussies beweegt het camerawerk van Ripley snel tussen de vader en dochter in, waarbij de focus in het beeld altijd op een van de twee hoofdpersonages ligt. Op een andere momenten monteert Dea de beelden op een manier dat we alleen de vader of dochter zien, waarbij de ander afgekaderd buiten beeld staat. De montage en de cinematografie helpen niet alleen bij het versterken van de ongemakkelijke relatie tussen deze vader en dochter.
Ze ondersteunen ook andere thema’s uit de film als afwezigheid, angst en overbezorgdheid. Helaas werken niet alle technische aspecten uit Bleeding Love even ondersteunend. Zo komt het werk van de geluidsafdeling wat overdreven over. Het gevoel van een verstoorde en ongemakkelijke relatie tussen een vader en zijn dochter wordt zonder het gebruik van deze aparte geluiden al bereikt. Daarnaast voegen de geluidsbewerking en geluidsmixing weinig toe aan het versterken van het verslavingsgevoel dat actrice Clara McGregor portretteert.
Belangrijke onderwerpen dat Bleeding Love bespreekt hebben te maken met intergenerationele trauma’s en verslavingsproblematiek. In de film heeft de dochter te maken met het een zware drugs- en alcoholverslaving. Haar vader heeft hier ook mee te maken gehad. Doordat traumatische ervaringen van vader op dochter zijn doorgegeven, is de verslavingsgevoeligheid zowel genetisch als psychologisch daar ook bij overhandigt.
Bleeding Love laat zien hoe verslaving ontstaat nadat mensen angst ontwikkelen om te voelen of te verbinden met anderen. De film bespreekt niet alleen sociale fobie, maar ook het onderwerp verlatingsangst komt regelmatig aan bod. Doordat de vader zijn dochter op een jonge leeftijd – vanwege zijn sociale fobie en verslavingsproblematiek – heeft verlaten, ontwikkeld de dochter al snel angst om verlaten te worden door anderen. Hierdoor creëert ze ook geen echte verbindingen met leeftijdsgenoten en anderen.
In plaats daarvan leert ze middelen, zoals drugs en alcohol, te gebruiken om de drempel te verlagen en verbinding, zonder echt aanwezig te zijn, mogelijk te maken. Actrice Clara McGregor laat, onder regie van Emma Westenberg, op een indrukwekkende manier de afkickverschijnselen van verslavingen zien. We zien haar, met behulp van een rappe montage van Dea, snel achter elkaar krabben, jeuken, kotsen en last hebben van droge lippen. Om deze afkickverschijnselen en haar deprimerende gevoelens van eenzaamheid, angst en verdriet te voorkomen, gaat de dochter stiekem in op haar verslaving.
Westenberg laat zien hoe verslaafden alleen maar bezig zijn of kunnen denken aan het innemen van hun volgende middel. Wanneer haar vader niet oplet of is afgeleid, neemt ze stiekem deze middelen in, om daarna te doen alsof er niets is gebeurd. De acteerprestaties van beide McGregors ondersteunen het beladen en emotionele filmverhaal. Ze leveren oprecht en gepassioneerd acteerwerk af. Een hoogtepunt uit de film vindt plaats wanneer hun personages zo hoog in hun onuitgesproken emoties zitten dat ze overdreven gaan meezingen met het nummer Bleeding Love van artiest Leona Lewis.
De film bevat meerdere van dit soort ontroerende, emotionele en hartverwarmende momenten. Van het samen zwemmen in een zwembad dat eigenlijk gesloten is tot het vangen van een honkbal bij een wedstrijd. In Westenbergs drama roadmovie komen (uiteraard) ook meerdere willekeurige vreemdelingen voor. Deze onbekenden geven de vader en dochter inzichten over hun relatie, verleden en potentiële toekomst. Daarnaast spelen Westenberg en de scenarioschrijvers ook in op het idee dat de vader en dochter zo vervreemd van elkaar zijn, dat ze net goed de onbekenden, die ze op hun reis tegenkomen, voor elkaar zouden kunnen zijn.
Conclusie
Bleeding Love is een mooi speelfilmdebuut. Regisseur Emma Westenberg heeft een belangrijk en beladen onderwerp aangrijpend op film gezet. Westenberg wordt hierbij vooral ondersteund door het werk van de scenarioschrijvers en de twee hoofdrolspelers. Beide Ewan McGregor en Clara McGregor leveren uitstekende acteerprestaties af. Uiteindelijk is het vooral Clara McGregor die de show steelt met haar geloofwaardige en realistische weergave van een verslaafde die nog midden in haar ontkenningsfase zit. Desondanks is Bleeding Love geen perfecte film.
De aparte en donkere humor passen regelmatig niet goed bij de tragische ondertoon die het filmverhaal heeft. Daarnaast is het verhaal niet bepaald origineel en redelijk voorspelbaar. Zo kunnen filmtoeschouwers vanaf de start van de film al raden hoe het filmverhaal (in zijn basis) zal verlopen. Wanneer het voorspelbare breekpunt tussen de vader en dochter heeft plaatsgevonden, verliest Bleeding Love daarnaast veel van zijn emotionele kracht en tempo. De film moet het uiteindelijk vooral hebben van de beladen onderwerpen uit verhaal en de emotionele acteerprestaties van de twee hoofdrolspelers. Bleeding Love draait nu in de Nederlandse bioscopen.
