Buckley’s Chance is een Australisch en Canadese internationale coproductie film uit 2021. De film is geregisseerd door Tim Brown. Daarnaast schreef hij samen met Willem Wennekers het verhaal. De cast van de film bestaat uit Bill Nighy, Victoria Hill, Martin Sacks, Milan Burch, Julia Billington, Ben Wood, Kelton Pell en Anthony Gooley. Buckley’s Chance kreeg gemengde kritieken, evenals Nighy’s Australische accent, en de New Yorkse accenten gebruikt door Hill en Burch.
Zelf zag ik Buckley’s Chance afgelopen oktober op de 26ste editie van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De film zou uitgroeien tot een van mijn persoonlijke favorieten van deze editie van het festival, en in mijn film recensie wil ik uitleggen waarom dit het geval is.
Over SCHLiNGEL & FIPRESCI
Maar allereerst: ik ben een jurylid van de FIPRESCI, maar wat is dat precies? Dit is een internationale organisatie voor professionele filmcritici en journalisten. Deze internationale organisatie stuurt leden van zijn organisatie naar verschillende internationale filmfestivals. Het doel van de gestuurde juryleden is dan om een programma van films te beoordelen en daarvan een winnaar te kiezen. De winnaar wordt gekroond met een prijs – waarmee ze dus ook erkenning van de filmcritici krijgen. Samen met twee collega’s (Geri Krebs en Ivan Magrin-Chagnolleau) was het mijn taak om uit een collectie van films een winnaar te kiezen.
SCHLiNGEL is een (internationaal) filmfestival voor kinderen en een jong publiek. Het festival had zijn start in 1996 – wat grappig genoeg ook mijn geboortejaar is. Sindsdien heeft het filmfestival jaarlijks plaatsgevonden in Chemnitz.
Mijn filmfestival ervaring
Het SCHLiNGEL filmfestival was een unieke ervaring voor mij. Het was bijzonder om mee te maken hoe een internationale film vertaald werd naar de nationale taal (in dit geval Duits). Nu zul je je afvragen wat hier zo bijzonder aan was? De vertaling werd door een microfoon opgelezen terwijl de film werd afgespeeld in de zaal. Dit werd gedaan voor de Duitse kinderen en jongeren die nog niet goed genoeg Engels kunnen verstaan. Maar ook voor Duitse jongeren die nog niet goed de ondertiteling kunnen lezen.
Uiteraard is dit niet het enige wat ik bijzonder vond aan het filmfestival. Het was ook buitengewoon hoe alle juryleden aangekondigd worden bij elke filmvertoning. Daarnaast was het super om de reacties van het jonge publiek mee te maken. Bij het kijken van de films zaten we namelijk niet alleen in de zaal, want er waren ook Duitse jongeren en kinderen aanwezig. Zo kwamen er dagelijks meerdere Duitse klassen met hun leerlingen films kijken bij het SCHLiNGEL filmfestival.
Synopsis Buckley’s Chance (2021)
Een jaar na het verlies van zijn vader verhuist Ridley met zijn moeder Gloria naar West-Australië om bij Ridley’s vervreemde grootvader Spencer te gaan wonen. Eenmaal daar probeert zijn opa een band met hem op te bouwen, maar alle pogingen leiden tot conflicten. Ridley verdwaalt al snel diep in West-Australië tijdens een zoektocht om thuis te komen. Terwijl hij het afgelegen gebied trotseert, slaagt Ridley erin een dingo, genaamd Buckley, te redden van een valstrik. Samen met de hond probeert hij thuis te komen, niet wetende dat zijn opa en moeder op zoek naar hem zijn.
Recensie
Buckley’s Chance is een prachtig verhaal over het verbinden met je geliefden nadat een persoonlijke tragedie heeft plaatsgevonden. Tegelijkertijd komt de film over als een eerbetoon aan Australië – de gevaren, de landschappen en de schoonheid. Dat Buckley’s Chance zo overkomt, is vooral te danken aan het prachtige camerawerk van Ben Nott. Hij weet op krachtige manier cinematografische beelden op te leveren voor het verhaal. In de basis is de film een verhaal over een jongen met zijn hond (of in dit geval dingo).
Dit is een soort verhaal dat al regelmatig is voorgekomen in de filmgeschiedenis. Buckley’s Chance voegt weinig nieuws toe aan dit soort verhalen, maar weet naar mijn mening het verhaal wel succesvol te vertellen. Dit komt voornamelijk door het acteerwerk van de cast. Bill Nighy is een geweldige acteur. Zijn Australische accent mag dan niet geloofwaardig – of zelfs slecht – overkomen, maar hij weet alsnog een goede acteerprestatie neer te zetten. Zijn rol in deze film zal een filmliefhebber doen denken aan de vroege rollen van Clint Eastwood.
Echter weet Nighy met zijn laatste scène zijn doorgedrongen emoties weer te geven – iets waar Eastwood niet bepaald bekend voor staat in zijn werk. Daarnaast is het ook leuk om te zien hoe de twee handlagers van de oorspronkelijk gepresenteerde “schurk”, meer aandacht krijgen en ontwikkeld worden. Ben Wood en Anthony Gooley spelen de handlangers Mick en Oscar, die humoristisch gezien gelijkwaardig zijn aan de twee inbrekers uit de eerste twee Home Alone films.
Conclusie
Buckley’s Chance is een ondergewaardeerde film die op een prachtige manier het rouwproces van een tienerjongen laat zien. We krijgen zijn moeilijkheden te zien – vooral op het vlak van verbinden met zijn familie, nu hij zijn vader is verloren. Dit verbindingsproces wordt weergegeven via zijn groeiende vriendschap met de dingo uit het verhaal. De dingo zelf is uitgestoten van zijn roedel, terwijl Ridley ervoor heeft gekozen om zijn familie niet binnen te laten tot zijn rouwproces.
Dit schept een interessante relatie tussen Ridley en de dingo, die symbolisch staat voor het leren omgaan met, en het accepteren van verlies. Buckley (de dingo) staat hier symbool voor Ridleys kans om zijn rouw te verwerken, en weer emotioneel te herenigen met zijn familie. De prachtige landschappen van Australië zijn door Ben Notts cinematografische werk prachtig weergegeven. Ook het acteerwerk is redelijk goed, waarbij vooral Bill Nighy boven de cast uitsteekt als de stoere, maar botte opa. Ook zijn Ben Wood en Anthony Gooley vermakelijk in hun rollen.
De dingo en hoofdrolspeler Milan Burch zijn een geweldig duo om te aanschouwen. Echter is er wel duidelijk te zien dat dit de eerste speelfilm van Milan Burch is. Zijn acteerwerk is niet slecht, maar wel heel opgeblazen en herhalend overdreven. Uiteindelijk is Buckley’s Chance een diepgaande en vermakelijke film, die geschikt is voor zowel voor jonge en oude kijkers. Het is momenteel nog onbekend wanneer Buckley’s Chance in Nederland te zien zal zijn.
