Hot Seat (2022) – Film Recensie

Hot Seat komt uit hetzelfde rijtje hedendaagse B-films waar bekende acteurs een hoofdrol of (belangrijke) bijrol in hebben. Andere voorbeelden van dit soort films zijn Killing Field en Gasoline Alley. In zowel Killing Field als Gasoline Alley heeft Bruce Willis een bijrol, maar in Hot Seat is de bijrol weggelegd voor Mel Gibson. Ja, echt! De enige echte Mel Gibson van films als Mad Max, Braveheart en Lethal Weapon speelt in de B-film Hot Seat. De hoofdrol in deze nogal slappe actiethriller film is weggelegd voor Kevin Dillon. Net zoals Devon Sawa de hedendaagse B-film Gasoline Alley nog wat vermakelijk maakt om naar te kijken, weet Kevin Dillon de grootste draagkracht van Hot Seat te vormen. Het werk van regisseur James Cullen Bressack – die eerder ook Killing Field regisseerde – is er beter op geworden, maar dat is niet heel moeilijk als eerdere films uit je oeuvre uit andere B-films bestaat. Hot Seat is dus zeker niet de slechtste hedendaagse B-film die ik tot nu toe heb gezien, maar helaas wel een van de saaiste.

Judas Seizoen 1 – Recensie

Judas seizoen 1 is een van de spannendste en aangrijpendste Nederlandse seizoenen die ik in een lange tijd heb gezien. Joram Lürsen laat met het eerste seizoen van Judas (opnieuw) zien dat hij een van de beste hedendaagse (Nederlandse) televisiemakers is. Eerder wist hij al indruk te maken met de Nederlandse miniserie Vliegende Hollanders. Met het eerste seizoen van Judas weet hij regelmatig hetzelfde niveau van Vliegende Hollanders te behalen. Waar Vliegende Hollanders de focus legde op avontuurlijke spektakels en vliegtuigproblemen, legt Judas seizoen 1 meer de focus op misdaden, liquidaties en familiedrama’s. Hiermee laat Lürsen zien dat hij veel in petto heeft en zich goed weet aan te passen aan de genres van een verhaal (of televisieserie).

Black Panther: Wakanda Forever (2022) – Film Recensie

Black Panther: Wakanda Forever is een formidabele film dat niet alleen behoort tot de beste Marvel Studios-films tot nu toe, maar ook gezien kan worden als de beste film van Phase Four van het Marvel Cinematic Universe. Black Panther uit 2018 was al een meesterlijke film, maar Black Panther: Wakanda Forever weet dit eerste deel zelfs te overstijgen. Dat Black Panther: Wakanda Forever zo’n ongelofelijk krachtige en bijzondere film is geworden, is best verrassend. In 2020 overleed Chadwick Boseman. Hij was de acteur die in de eerdere Marvel Studios-films de rol van Black Panther speelde. Ryan Coogler had samen met zijn cast en crew nu de moeilijke taak om in iets meer dan twee jaar de oorspronkelijke plannen voor het vervolg op Black Panther aan te passen. De lat was al hoog gelegd, omdat het eerste deel zo geliefd was ontvangen door recensenten, filmliefhebbers en superhelden fans. Nu Boseman ook was overleden, kwam de lat alleen maar hoger te liggen. Coogler moest nu niet alleen een goed vervolg maken op zijn eerste Black Panther-film. Eigenlijk moest hij een nog betere film maken, om zo ook de overleden Chadwick Boseman en zijn toevoeging aan deze filmwereld te eren. Het is wonderbaarlijk te noemen hoe goed dit vervolg heeft uitgepakt voor Coogler, de crew en de cast. Niet alleen weten ze Boseman te eren en te herdenken, maar ook hebben ze een van de emotioneel uitdagendste superhelden films neergezet. Black Panther: Wakanda Forever gaat in op de schuld- en wraakgevoelens die kunnen ontstaan na het verlies van een dierbare. De film analyseert hoe rouw een persoon kan breken. Daarnaast laat Black Panther: Wakanda Forever zien dat we onze rouw kunnen gebruiken om als persoon een betere versie van onszelf te worden.

Sputum (2022) – Film Recensie

Sputum is een Nederlandse zwart-wit sciencefiction film, waar regisseur en scenarioschrijver Dan Geesin meer dan tien jaar aanwerkte. Op 24 november werd de film in de Nederlandse bioscopen uitgebracht door Herrie Film & TV en De Filmfreak. Sputum bevat krachtige technische aspecten die laten zien dat Nederland zeker in staat is om een uniek uiterlijk voor een (zwart-wit) sciencefiction film te maken. Daarnaast bevat de film ook krachtig acteerwerk van de jonge acteur Yannick Jozefzoon en de jonge actrice Jadie Olieberg. Verder weten Tine Joustra, Guido Pollemans en Sandra Mattie ook de show te stelen in Sputum. Spijtig genoeg ligt het grootste probleem van de film bij de regievisie en het scenario van Dan Geesin. De regisseur-scenarioschrijver – die bovendien ook muzikant en beeldend kunstenaar is – lijkt te verloren zijn geraakt in hoe hij zijn verhaal wilde vertellen. Sputum heeft een te simpel basisverhaal, waarbij het gaat over de klassieke (klassen-)strijd tussen goed en slecht. Voor de rest wordt komt de film juist weer pretentieus over. Dit is redelijk jammer, want met een beter verhaal (of betere regievisie) had dit een topfilm kunnen zijn geworden.

The Crown Seizoen 1 – Recensie

The Crown is een van de grootste Netflix-fenomenen tot nu toe. Het eerste seizoen van The Crown werd al op 4 november 2016 uitgebracht op Netflix. The Crown seizoen 1 bestaat uit tien afleveringen. De cast van The Crown seizoen 1 bestaat uit onder andere Claire Foy, Matt Smith, Vanessa Kirby, Eileen Atkins, Jeremy Northam, Victoria Hamilton, Ben Miles, Greg Wise, Jared Harris, John Lithgow, Alex Jennings, en Lia Williams. De actrice Claire Foy speelt de hoofdrol van koningin Elizabeth. The Crown seizoen 1 is dan wel gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, maar de seriemakers zijn niet bang om zowel de hoogtepunten en tekortkomingen van het Britse koningshuis te laten zien. In dit eerste seizoen van The Crown krijgen we te zien hoe de onderlinge relaties in het Britse koningshuis op het spel komen te staan, als koning George IV komt te overlijden. De jonge Elizabeth komt voor moeilijke situaties te staan, waarbij ze regelmatig haar eigen mening moet wegduwen om als koningin te kunnen regeren. Dit brengt intrigerende afleveringen voort, waarbij enkele van Elizabeths moeilijkste keuzes en worstelingen worden vertoond. The Crown seizoen 1 is onder andere hierdoor een van de beste eerste seizoenen van alle Netlix-series geworden.

Black Panther (2018) – Film Recensie

Black Panther was de eerste Marvel Studios-film met een zwarte regisseur en een grotendeels zwarte cast. Dit was waarschijnlijk ook een van de grootste redenen dat de film zo geliefd werd ontvangen door filmliefhebbers en superhelden fans. Black Panther was (en is) een fenomeen dat voor culturele representatie een belangrijke zet heeft gedaan. Er zijn genoeg films die alleen op het belang van culturele representatie inspelen en verder geen goede film afleveren. Black Panther is hier echter geen voorbeeld van. Ryan Coogler en Chadwick Boseman leveren namelijk een van de beste Marvel Studios-films. Black Panther bevat een van de diepgaandste thematische verhalen, waarbij (onder andere) onderwerpen als kolonialisme en oorlog worden besproken. Daarnaast levert (de helaas te jong overleden) hoofdrolspeler Chadwick Boseman een geweldige en iconische acteerprestatie. Het blijft begrijpelijk dat Boseman zo geliefd was om deze rol, want hij levert in Black Panther misschien wel zijn beste acteerprestaties aller tijden.

Beast (2022) – Film Recensie

Beast is – naar mijn mening – een van de grote filmverrassingen van 2022. Dit had gemakkelijk een identiteitsloze en onvermakelijke film kunnen worden. Regisseur Baltasar Kormákur weet – door de simpliciteit van het verhaal – de film een spannende identiteit en vermakelijke aard te geven. Doordat het verhaal van de film gewoontjes is, zal Beast niet een film voor iedereen zijn. Echter heb ik zelf enorm genoten van deze thriller film. Of moet ik eerder zeggen dat Beast een survival monsterfilm? In Beast wordt het gevaar – een losgeslagen moordlustige leeuw – namelijk neergezet als een onverslaanbare kracht. Hierdoor weet Kormákur juist in te spelen op het monstergenre, waarbij de kunst van het overleven een belangrijke rol speelt. Op 2 november 2022 werd de spannende thriller film Beast door Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM uitgebracht op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het verzenden van een recensie-exemplaar.

Aquaman (2018) – Film Recensie

Dat Aquaman een commerciële hit zou worden, was al een verrassing op zich. Echter was het een nog grotere verrassing toen deze superhelden film een gigantisch commerciële hit werd. Zo bracht de film – tegen alle verwachtingen in – ruim 1,148 miljard Amerikaanse dollars op. Hiermee werd Aquaman de best verdienende DC(E)U-film en de best verdienende film gebaseerd op een DC Comics personage. Daarnaast is Aquaman de op vier na best verdienende film van 2018. In een superhelden jaar dat geregeerd werd door grote Marvel titels als Black Panther en Avengers: Infinity War, bleef Aquaman de grootste commerciële (superhelden film) verrassing. Echter toen ik Aquaman voor het eerst in de bioscoop keek, voelde ik een redelijke teleurstelling. Naar mijn mening was Aquaman een voorspelbare film dat ook nog eens een veelvoorkomend (superhelden) verhaal vertelde. Bijna 4 jaar later keek ik Aquaman weer opnieuw en mijn mening is redelijk veranderd. Zo kijk ik nu veel positiever naar Aquaman. Het verhaal is nog steeds het slechtste aspect van de film, maar Aquaman bevat genoeg andere positieve aspecten. Hierdoor is Aquaman een van de betere DC(E)U-films geworden. Maar wat zijn deze positieve aspecten? En waar gaat Aquaman überhaupt over?

Cross Words (2022) – Film Recensie

Cross Words is een documentairefilm dat de aandacht in zijn openingsscène goed weet te pakken. Helaas weet regisseur Mario Valero niet de aandacht vast te blijven houden. De generieke en veelvoorkomende aard van het dagelijkse leven wordt goed gerepresenteerd, maar er gebeurt vrij weinig uitdagends of spectaculairs om de filmtoeschouwers geboeid te houden. Toch mag er zeker gezegd worden dat de openingsscène ook metaforisch en symbolisch sterk in elkaar zit. Daarnaast zijn de enkele momenten waar soapachtige drama in voorkomt ook zeker vermakelijk. Mocht je geïnteresseerd zijn om deze documentairefilm in de bioscoop te bekijken, dan heb ik goed nieuws! Cross Words is nu nog te zien bij het IDFA van 2022. Er zijn nog tickets beschikbaar voor de voorstelling op 19 november 2022 bij Munt 12 vanaf 17.00 uur. Ook zijn er nog tickets beschikbaar voor de voorstelling op 20 oktober bij Munt 13 vanaf 10.45 uur.

Apolonia, Apolonia (2022) – Film Recensie

Met Apolonia, Apolonia lukt het de Deense filmmaker Lea Glob om een intrigerend portret van een veelbelovende en getalenteerde kunstschilder neer te zetten. In dertien lange jaren volgde de filmmaker de kunstschilder Apolonia Sokol, waarbij haar camera – als een filmisch dagboek – de belangrijkste overwinningen en de aangrijpendste worstelingen opnam. Apolonia, Apolonia bevat als documentaire ook stille en (zelf-)reflecterende momenten, waarbij zowel de kunstschilder, de filmmaker en de filmtoeschouwers kunnen nadenken over het (kunstenaars-)leven. Glob brengt echt het volledige plaatje van het leven van de kunstschilder in beeld, waarbij onderwerpen die normaliter overgeslagen worden toch besproken worden. Hierbij kun je denken aan bijvoorbeeld het financiële aspect van kunstenaarschap en de onderlinge moeilijke relaties tot (overdreven) rijke investeerders. Apolonia, Apolonia is een sterke aanrader die deze maand nog te zien is bij IDFA. Er zijn nog tickets beschikbaar voor de voorstelling op 19 november 2022. Deze voorstelling zal plaatsvinden bij het EYE Filmmuseum vanaf 10.00 uur. Houders van een Cinevillepas krijgen korting voor deze voorstelling.