Drawing Lots (2023) – Film Recensie

Drawing Lots is een film waarin alledaagse mensen met doodnormale interacties centraal staan. Spijtig genoeg zijn dit juist de twee grootste kenmerken waardoor deze film zo teleurstelt. De personages die het filmscherm met elkaar delen zijn individueel en samen niet bijzonder genoeg. De avonturen die ze in hun kleine gemeenschap beleven zijn dan herkenbaar, maar dit maakt de film niet automatisch interessant. Tijdens het kijken van Drawing Lots verloor ik meerdere malen mijn aandacht, maar gelukkig wist de film wel me weer terug te pakken door het bijzondere geluidsgebruik en de sterke cinematografie. Daarnaast werpt Drawing Lots een unieke blik op de dualiteit van de mensheid. Hoe voelt het om jong of oud te zijn? Wat betekent liefde tegenover lust en andersom? Dit soort vragen proberen de filmmakers te belichten – en soms te beantwoorden – met Drawing Lots. Het is jammer dat het verhaal verder niet uitdagend genoeg is, want de film bevat enkele sterke technische aspecten en unieke thematische ideeën.

Pan’s Labyrinth (2006) – Film Recensie

Pan’s Labyrinth is een van de indrukwekkendste hedendaagse (Spaanse) filmklassiekers. Regisseur Guillermo del Toro heeft een film gemaakt dat oprecht oogt als een eeuwenoud sprookje wat voor het eerst verfilmd wordt. Zijn film ziet er dus niet alleen fantasierijk uit, maar komt ook origineel over. Dat del Toro dit bereikt heeft met Pan’s Labyrinth is niet alleen aan hem te danken, maar ook aan zijn cast en crew. Componist Javier Navarette levert ontroerende, aangrijpende, mysterieuze, onthullend en (bijna) niet met woorden te om vatten legendarische filmmuziek. Naast Navarette zijn het werk van andere crewleden als de cinematograaf, de filmmonteur en de make-up afdeling niet anders dan briljant te noemen. Ook de cast is uitstekend in Pan’s Labyrinth, waarbij vooral de toenmalige kinderster Ivana Baquero, veelvoorkomend Guillermo del Toro samenwerker Doug Jones en Sergi López vooral de show stelen. Het werk dat del Toro, de crew en cast leveren met deze duistere en fantasierijke horrorfilm is zo bijzonder dat er bijna geen kritiekpunten op te noemen zijn. MUBI Nederland gaf me de mogelijkheid om Pan’s Labyrinth opnieuw te kijken. Het goede nieuws is dat jullie dat ook kunnen op hun streamingdienst. Mijn dank aan MUBI Nederland voor het versturen van een screener en de mogelijkheid tot een samenwerking.

Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure (PS4) – Game Recensie

Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure is als game gelijk aan de huidige staat van de Ice Age filmreeks: vermakelijk en degelijk, maar ook middelmatig, frustrerend en regelmatig irritant. Deze videogame mag dan oorspronkelijk enkele jaren geleden uitgekomen, maar Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure stond al voor een langere tijd op mijn wenslijst om nog ooit te spelen. Afgelopen weken heb ik de tijd genomen om Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure, als de perfectionist dat ik ben, volledig uit te spelen en de Platinum trofee voor de PlayStation 4 te halen. Ondanks dat ik me zeker vermaakt heb, zou ik niet durven zeggen dat Ice Age: Scrat’s Nutty Adventure een uitstekende of zelfs (heel) goede game is. De videogame weet een goede adaptatie te zijn van de filmreeks, maar weet door slechtere controls en repetitieve missies ook snel te frustreren en op enkele momenten zelfs te vervelen.

Fijn Weekend (2023) – Film Recensie

Na het kijken van een Fijn Weekend zul je niet bepaald achterblijven met… een fijn weekend. Sorry, deze slechte woordgrap moest er even uit. Maar bekijk het zo: deze slechte woordgrap levert nog betere komedie dan deze nieuwe Nederlandse film. En dat is best jammer om te moeten toe geven, want de film bevat enkele creatieve elementen, waaronder een nieuw soort Olympisch spel. Daarnaast lijkt regisseur Jon Karthaus te hebben geprobeerd om een nieuw soort Nederlandse film neer te zetten, waarin onderwerpen als de dood, vriendschap en liefde (meer) centraal staan. Hierbij ligt de klemtoon vooral op het woord “geprobeerd”, want het is Karthaus niet gelukt om zo’n baanbrekende of vernieuwende film te maken. In plaats daarvan zijn we achtergebleven met een typisch Nederlandse film. Het soort Nederlandse film met een cliché verhaal wat gelijk staat aan het cliché moment dat een personage uit woede gefrustreerd op de tafel slaat, om een punt te maken. Grappig genoeg is deze frustratie precies wat ik ervaarde tijdens het kijken van Fijn Weekend. Want ondanks enkele creatieve elementen en degelijke verhaalideeën, bevat deze film maar weinig andere positieve punten.

Black Adam (2022) – Film Recensie

In 2007 werd er al bekendgemaakt dat Dwayne “The Rock” Johnson de rol van Black Adam op zich zou gaan nemen. Het heeft ruim vijftien jaar geduurd voordat de acteur en (WWE-)worstelaar als deze antiheld op het grote scherm te zien was. Oorspronkelijk was het plan om Johnson een schurk te laten spelen in de film over Shazam!, maar later werd besloten de acteur zijn eigen film als antiheld te geven. Johnson is over de jaren betrokken en gedreven geweest om van Black Adam een zo’n goed en vermakelijk mogelijke film te maken. De acteur vertelde in veel van zijn interviews, ter promotie van Black Adam, dat hij vooral de fans blij wilde maken met zijn film. Over het algemeen lijken het alledaagse publiek en de fans meer genoten te hebben van Black Adam dan de recensenten. Zelf ben ik hier een uitzondering van. Begrijp me niet verkeerd: Black Adam is zeker geen uitstekende of geweldige film, maar slecht zou ik de film niet noemen. Deze DCEU – of DCU – film is een degelijke film die vooral vermakelijk is. Black Adam is een typische actiekomedie superhelden film en de filmmakers weten dit. Ze spelen bewust in op de clichés en overdreven visuele keuzes van hedendaagse superhelden films, waardoor Black Adam als een film hilarisch, vermakelijk en (vooral) cool is.

Assassin’s Creed III Remastered (PS4) – Game Recensie

Een van de eerste videogames die een indruk op me wist te maken als tiener was Assassin’s Creed III. Ondanks dat ik toen al kritiekpunten opmerkte aan Assassin’s Creed III, was ik helemaal weg van de game en het verhaal van Connor Kenway. Eerst speelde ik de game op de Xbox 360 en later ook op PlayStation 3. Nu, jaren later, heb ik de game weer opnieuw uitgespeeld. Ditmaal speelde ik de Remastered versie van de game op de PlayStation 4. Assassin’s Creed III blijft ondanks enkele tekortkomingen een van mijn favoriete games en de Remastered versie van de game bewijst dit opnieuw.

Top Gun (1986) – Film Recensie

Top Gun is een ’80s actiefilm met een nogal magertjes verhaal. Waarin soortgelijke ’80s actiefilms (als Commando) nog weg kwamen met gruwelijk overdreven actiescènes, moet Top Gun het vooral doen met carrière bepalende acteerprestaties. Als Tom Cruise niet de hoofdrol had gespeeld in deze film, dan had zijn acteercarrière vrij waarschijnlijk een andere wending genomen. Top Gun is – naar mijn mening – het echte startschot voor hem geweest. Zonder Top Gun was Cruise denk ik ook nooit gekozen voor de hoofdrol in Mission: Impossible. Maar wat maakt Cruise’s acteerprestatie in Top Gun dan zo bijzonder? Is het zijn charisma of zijn doorstralende ego? Ja, en nog eens, ja. Echter is het vooral hoe hij met zijn acteerwerk inspeelt op acteur Anthony Edwards – die ook een iconische acteerprestatie neerzet. De onderlinge broederlijke chemie tussen Cruise en Edwards is een “once in a lifetime” schot in de roos – het soort onderlinge acteerwerk waar sommige regisseurs alleen van kunnen dromen te bereiken. Het is jammer dat Top Gun zowel in zijn actie en verhaal teleurstelt, want de cast, regisseur Tony Scott en cinematograaf Jeffrey L. Kimball leveren allemaal prachtig werk af. Op 4 november 2022 bracht Dutch FilmWorks een bijzondere boxset uit op 4K UHD, Blu-ray en DVD. Hierbij heb ik het uiteraard over de boxset bestaande uit filmklassieker Top Gun en zijn waardige opvolger Top Gun: Maverick. Mijn dank aan Dutch FilmWorks voor het versturen van een recensie-exemplaar van deze boxset.

Avatar: The Way of Water (2022) – Film Recensie

Het werk dat met Avatar: The Way of Water verricht is, kan het best met een woord beschreven woorden – en dat woord is “passie”. Avatar: The Way of Water is een filmvervolg waar filmliefhebbers, fans en recensenten ruim dertien jaar op hebben moeten wachten. Regisseur James Cameron, de crew en de cast weten dit maar al te goed. Ze hebben hun tijd genomen om met Avatar: The Way of Water vooral een onvergetelijke filmervaring te geven. Dit is terug te zien in de visuele effecten, de nieuwe technologieën die speciaal gemaakt zijn voor de film en de verdere worldbuilding van Camerons Avatar filmuniversum. Het is Cameron opnieuw gelukt om ons naar een onbekende wereld mee te nemen. Dit komt niet alleen doordat we nieuwe gebieden, plaatsen en eilanden te zien krijgen van Pandora. Het komt ook doordat we de bekende plaatsen uit Pandora vanuit nieuwe en nostalgische perspectieven te zijn krijgen. Voor de filmliefhebbers en fans die meer geïnteresseerd zijn in of Avatar: The Way of Water de prijs van een bioscoopkaartje waard is, zal ik het nu verder kort houden. De film is honderd procent – nee, duizend procent – de prijs van een bioscoopkaartje waard! Als je Avatar: The Way of Water voor het eerst wil zien, wacht dan alsjeblieft niet tot de film te streamen is op Disney+. Dit is een film die echt bekeken moet worden op het grote scherm. Daar zul je het meest het (film-)vakmanschap en de visuele effecten tot je kunnen nemen. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die geen (sterke) voorkeur hebben voor 3D-films, maar Avatar: The Way of Water is een film waar je het best van kunt genieten als 3D-film. Voor de lezers die benieuwd zijn waarom deze film de prijs van een bioscoopkaartje meer dan waard is, blijf vooral verder lezen. In de rest van mijn recensie bespreek ik waarom Avatar: The Way of Water een geweldige en indrukwekkende film is.

Avatar (2009) – Film Recensie

Avatar is de succesvolste film aller tijden. Tijdens zijn oorspronkelijke bioscooprelease brak de film al meerdere box office records. Zo werd Avatar niet alleen de succesvolste film aller tijden wereldwijd, maar dit ook specifiek in de Verenigde Staten van Amerika en Canada. Daarmee haalde Avatar een andere film in van regisseur James Cameron – namelijk Titanic. Avatar werd voor een korte periode ingehaald door Avengers: Endgame, maar toen de film opnieuw werd uitgebracht in China behaalde Avatar weer de titel van de best verdienende film aller tijden. Gecorrigeerd voor inflatie is Avatar na Gone with the Wind ook de best verdienende film aller tijden. Naast dat de film een commercieel succes werd, ontving Avatar ook negen nominaties bij de Oscars, waaronder die voor Beste Film en Beste Regisseur. Avatar sleepte uiteindelijk drie Oscars binnen: voor Beste Cinematografie, Beste Productie Design en Beste Visual Effects. Het is dus niet gek om te zeggen dat Avatar een groot kritisch en financieel succes is geworden. Het succes van de film leidde zelfs tot elektronicafabrikanten die 3D-televisies uit gingen brengen. Daarnaast nam de populariteit van 3D-films weer toe door de bioscooprelease van Avatar. Om de bioscooprelease van het langverwachte vervolg (Avatar: The Way of Water) te eren, werd de film eerder dit jaar opnieuw uitgebracht in de Nederlandse bioscopen. Ondanks het grote succes van de film, ontving Avatar de laatste paar jaren steeds vaker kritiek. Zo zou Avatar een te herkenbaar en voorspelbaar verhaal bevatten. Ook zou de film alleen bijzonder zijn geweest door zijn revolutionaire visuele effecten. Kort gezegd: in hun ogen zou Avatar overgewaardeerd zijn en niet het verdiend hebben om zo’n succes te zijn geworden. Ter voorbereiding van Avatar: The Way of Water besloot ik de eerste film, voor het eerst in jaren, opnieuw te bekijken. Na alle negativiteit dat ik online voorbij zag komen, was ik verbaasd om te ontdekken dat Avatar eigenlijk een film is die helemaal niet zo slecht is. Sterker nog: naar mijn mening is Avatar een geweldige film!

Oeps! Kids overboord (2020) – Film Recensie

Oeps! Kids overboord is een 3D computer geanimeerde animatiefilm uit 2020. De film is ook bekend onder zijn Engelstalige titel Two by Two: Overboard! in het Verenigd Koninkrijk en Ierland. Daarnaast is de Engelstalige titel van de film in de Verenigde Staten van Amerika ook weer anders. Daar is de titel van de film Ooops! The Adventure Continues…. Oeps! Kids overboord is een vervolg op de 3D computer geanimeerde animatiefilm Beestenboot uit 2015. Daarvan heeft de film ook weer drie internationale titels. De originele Engelstalige titel van het eerste deel uit deze filmreeks is Ooops! Noah is Gone. De Engelstalige titel van de eerste film is Two by Two in het Verenigd Koninkrijk en Ierland. In de Verenigde Staten van Amerika is de Engelstalige titel weer All Creatures Big And Small. Volg je het nog? Geen zorgen, want de hoeveelheid Engelstalige titels is het enige echt ingewikkelde aan deze vrij vermakelijke en kindvriendelijke animatiefilm. Ik gebruik hier specifiek het woord kindvriendelijk, omdat Oeps! Kids overboord echt gericht is op een jonge leeftijdsgroep. Dit betekent echter niet dat oudere kinderen of volwassenen niet kunnen genieten van de film. Wat het wel betekent is dat de jongere kinderen (waarschijnlijk) het meeste plezier kunnen halen uit Oeps! Kids overboord. De film is al sinds 14 december te bekijken in de Nederlandse bioscopen. Mijn dank aan In the Air Family Entertainment voor het online recensie-exemplaar waarmee ik de film kon bekijken.