Deze DVD Recensie is mogelijk gemaakt door het recensie-exemplaar dat het team van sebkijk! heeft ontvangen van Warner Bros. en Coopr. Onze dank aan beide voor deze mogelijkheid.
Wanneer Adonis Creed wereldkampioen van het zwaargewicht boksen wordt, grijpt Ivan Drago zijn kans om wraak te nemen op Rocky Balboa, door zijn zoon Viktor te laten vechten met Adonis Creed.
In 2015 wist Ryan Coogler (Black Panther) samen met acteurs Michael B. Jordan (Creed) en Sylvester Stallone (Rocky) nieuw leven te blazen in de Rocky-franchise. Het werd een spin-off film dat niet alleen waardig was aan de originele delen, maar het zelf oversteeg. Dit kwam door zijn relatie tot de originele franchise, maar ook zijn geaardheid tot realisme.
Regisseur Steven Capable Jr. (A Different Tree) – die de regiestoel van Coogler overnam voor het vervolg Creed II – kwam dus voor een moeilijke taak te staan. Niet alleen was dit de eerste echte grote Blockbuster die hij moest gaan regisseren, maar het is ook nog een vervolg op een van de meest veelgeprezen spin-off films aller tijden.
Na het zien van Creed II kan er gezegd worden dat Capable Jr. nog niet eens zo’n slechte film gemaakt heeft. Het is zelfs een redelijk goede film, maar helaas haalt hij niet hetzelfde niveau als Creed en Rocky. Laten we gaan kijken waarom hij dit niveau niet haalt, maar nog steeds een film met veel betekenis is.
For The Man Who Had Everything
Er zijn meerdere sterke punten aan Creed II – en misschien wel het sterkste punt is dat we Michael B. Jordan als Adonis Creed/Johnson zien als de man die alles had. We zien Adonis stijgen naar een nieuw hoogtepunt van zijn carrière en leven. Hij krijgt eindelijk de wereldtitel waar hij zo lang naar verlangde en zijn relatie tot Bianca (Tessa Thompson, Creed) wordt alleen maar beter.
Maar wat Creed II zo interessant maakt is dat we hem alles zien verliezen. Zijn dromen worden nachtmerries. Alles waar hij in geloofde, raakt hij kwijt. Dit is een unieke manier om een verhaal te vertellen, vooral omdat we ook zien hoe Adonis mentaal achteruit gaat. En Adonis is een man! Mannen worden op beeld nog steeds vaak vastgelegd als deze mentaal onbreekbare typetjes, maar Creed II gaat (net zoals Creed uit 2015) in tegen dit taboo.
Toch brengt het structuur van deze verhaallijn ook zo zijn problemen mee, waarvan het grootste probleem is dat de film erg voorspelbaar wordt. Na de openingsminuten van de film weet je eigenlijk ook al hoe de film zal gaan eindigen. Je weet alleen niet precies hoe ze tot dat eindpunt gaan komen, maar je weet wel dat ze bepaalde plot punten zullen bereiken. Als kijker weet je al dat de terugval van Adonis er één van zal zijn.
Creed uit 2015 was meer origineel, doordat het meer geaard was in een unieke realistische visie van de regisseur. Creed II loopt meer tegen bepaalde herhaalde punten aan van de franchise. Plus als je het hoofdpersonage in de eerste 10 á 15 minuten al zijn hoofddoel laat bereiken, neemt dat de spanning uit de rest van de film weg. Ook zorgt het ervoor dat de film doelloos overkomt. Dit is ook wat bij Creed II is gebeurd, waarbij Adonis al voor het einde van de eerste akte zijn droom heeft waargemaakt.
(On-)Afgemaakte Verhaallijnen
Ook Creed II heeft last van een punt waar veel andere vervolgen last van hebben – namelijk het afmaken van opgestarte verhaallijnen. Dit wil niet zeggen dat elke verhaallijn of plot punt niet goed wordt afgerond. Zo krijgen de twee hoofdpersonages Adonis Creed/Johnson en Rocky Balboa een waardig en mooi einde van hun verhaallijn in deze film. Het contact weer oppakken met familie – en daardoor het contact weer oppakken met jezelf – is hierbij het hoofdthema.
Ik heb het bij onafgemaakte plot punten meer over de verhaallijnen van de bij-personages. Zo krijgen bepaalde bij-personages die cruciaal zijn voor het verhaal – denk aan Bianca en de Drago’s – maar weinig tijd op het scherm voor karakter ontwikkeling. Tuurlijk hun motieven en geaardheid is wel duidelijk gemaakt – zo wilt Bianca haar muziek-carrière vervolgen en het beste voor haar familie, en willen de Drago’s wraak en de wereldtitel. Toch hadden dit nog wat verder uitgediept kunnen worden.
Scènes met Ivan Drago (Dolph Lundgren, Rocky IV) en zijn zoon Viktor Drago (Florian Munteanu, Bogat) bestaan ongeveer voor 95% uit training-montage scènes en helaas bouwt dit niet echt een karakter van de personages op. Ze zijn pissed dat is duidelijk, maar laat ze ook wat meer emoties tonen dan dat. Bij Bianca is het een geval dat bepaalde plot punten worden aangehaakt, zoals een eventueel doof geboren dochter. Alleen zijn deze scènes (vaak) te kort om echt er iets mee aan te kunnen. Dat is erg jammer want Bianca is een enorm interessant personage, omdat ze zoveel overeenkomt met Adonis, maar tegelijkertijd toch een uniek personage is.
Cinematografie vol Symboliek
Nu heb ik voornamelijk de minder sterkte punten van Creed II benoemd. Laten we echter niet vergeten dat deze film ook nog een heleboel sterke punten heeft, die de negatieve punten op niks laten lijken. Zo is het acteerwerk van de drie hoofd-acteurs (Jordan, Stallone & Thompson) nog steeds ongelofelijk sterk. Je voelt met ze mee. Elke klap, elke ervaring, elk moment. Je maakt ze als kijker met ze mee op een manier alsof je er zelf bij bent.
Dit is natuurlijk sterkt te danken aan het acteerwerk van de cast, maar ook de cinematografie en het symbolisme in deze film zijn weer van een top niveau. De cinematografie is met name zo geweldig door de kadering van de shots. Er is een bepaalde kadering van een shot dat zo prachtig en vol betekenis is.
Ik heb het over het moment dat Adonis zich verslagen voelt en in een donkerblauw gekleurde badkamer zit. We zien ook nog de gang en in het midden van die gang zien we Bianca in een vol belichte slaapkamer. Dit is zo mooi opgenomen en vol met de betekenis. Bianca is het licht in de relatie met Adonis. Bianca kan met haar licht Adonis uit de (blauwe) koudheid halen.
Conclusie
Creed II is een minder sterkte film dan zijn voorganger Creed. Toch weet het te overtuigen met zijn sterke punten op vlakken als acteerwerk en cinematografie. Helaas weten de voorspelbaarheid en onafgemaakte verhaallijnen van de film het niveau van de film wat naar beneden te brengen. Wat natuurlijk doodzonde is, want als kijker zie je dat de cast en crew wel vol hun best hebben gedaan om een top film te maken. Qua DVD heeft het dezelfde prachtige cover als de posters van de film en nog een leuke extra over de legacy van de Rocky-franchise.
