Brad Whitaker (Will Ferrell) heeft maar een droom. Hij wilt dolgraag een goede (stief-)vader zijn. Wanneer de biologische vader (Mark Wahlberg) onverwachts opdaagt brengt hij deze droom echter in problemen.
Daddy’s Home is nu te kijken op 4K Ultra HD, Blu-ray en Dvd. Ook is de film te kijken op Videoland.
Daddy’s Home is niet zo best
De korte synopsis van Daddy’s Home laat het misschien overkomen alsof je een geweldige en grappige komedie tegemoet gaat. Dit is echter niet het geval. Ondanks dat er zeker grappen zijn die goed vallen is Daddy’s Home voor het grootste gedeelte best wel oninteressant. Simpelweg gezegd de film is eigenlijk redelijk saai. Daddy’s Home is meer een film die je een keer kan aanzetten als je bijvoorbeeld aan het koken bent en niet echt helemaal oplet. Want zoveel speciaals gebeurt er toch niet in de film.
Daddy’s Home voelt meer aan als een cartoon dan een heuse komedie. Dit heeft onder andere te maken doordat we de personages in “komische” streken terecht zien komen. Ik ga deze personages niet nog een keer bij hun namen noemen, want laten we eerlijk zijn, ze speelden gewoon hunzelf. Ik mag The Happening dan nog niet gezien hebben, maar ik heb genoeg scènes van de film online gezien. Wat me opvalt is dat Walhberg op dezelfde manier acteert als in die film. Erg fluisterend en eigenlijk best droog.
Dat terwijl hij een intimiderend personage hoort te zijn. Als kijker ben je helemaal niet onder de indruk van het acteerwerk van onze hoofdrolspelers. In sommige gevallen kan het werken als acteurs of actrices een rol krijgen die erg past bij hun eigen persoonlijkheid. Neem bijvoorbeeld Ryan Reynolds als Deadpool. Dit personage wordt gespeeld door een acteur met een persoonlijkheid die veel overeenkomt met het personage dat we op het grote scherm zien.
Dit had ook kunnen werken voor Will Ferrell die overkomt als een zachtaardige man. Helaas voelt het toch aan alsof Ferrell aan het acteren is als zichzelf. Hij komt nog niet charismatisch als zichzelf over. Hij komt over als een geacteerde versie van zichzelf. Als dat in een film gebeurt, dan weet je meestal al dat je met een niet zo’n best film te maken hebt.
Filmmaking 101
Vanaf het begin van de film wordt er duidelijk een grens gelegd tussen het verschil van een vader en en een papa. Hier gaat dan ook het conflict in Daddy’s Home om. Beide de stief-vader en de biologische vader willen de papa en de vader zijn. Dit had kunnen zorgen voor een leuke komedie met een aantal ontroerende of inspirerende momenten, maar helaas krijgen we hier in plaats van weer de goede oude poep grappen.. Begrijp me niet verkeerd de basis van deze film is zeker niet slecht. Het zijn acteurs die de rollen goed hadden kunnen vertolken.
De crew weet hoe ze een set moeten belichten en hoe ze een camera moeten gebruiken. De basis is allemaal prima, maar oninteressant. Het probleem is dat de focus wordt gelegd op het acteerwerk van Ferrell en Wahlberg om het verhaal tot leven te brengen. Hierdoor is er geen ruimte voor bijvoorbeeld interessante cinematografie of slim gebruik van geluid. Omdat de basis goed is en er nog een aantal leuke grappen zijn, kan ik deze film geen ramp noemen. Deze film is simpelweg niet voor mij gemaakt. Het is gemaakt voor de kijker die graag een film wilt zonder echte diepgang. Een kijker die graag wilt genieten van een aantal domme en droge grappen.
Conclusie
Ik had niet hele hoge verwachtingen voor Daddy’s Home, maar ik had wel hoop op een vermakelijke film. Helaas is dit voor mij niet waar gekomen en dat is ook niet erg. Niet elke film is voor iedereen gemaakt. Het probleem ligt vooral bij het slechte en ongeloofwaardige acteerwerk. Ik zal deze film dan ook niet zo snel opnieuw gaan bekijken.
Dit moet niet zeggen dat deze komedie geen grappen heeft die goed zullen vallen. Zo viel de eindgrap ook goed bij mij en liet het me zelfs met een glimlach achter. Best wel grappig dat zoiets kan. Dit is dan ook wel weer de magie van film te noemen.
