Draadloos (2019) – Film Recensie

Draadloos is een korte film die geproduceerd is tijdens een 48hour filmproject. De film vertelt het verhaal van een vrouw die niet blij is in haar relatie. Ze vlucht in een online fantasiewereld waar ze haar perfecte relatie kan creëren. Uiteindelijk komt ze erachter dat ze moet kiezen tussen haar echte relatie of haar relatie met deze virtuele neppe wereld. Het genre van deze film is zoals je al had kunnen verwachten romantiek. De speelduur van deze film is redelijk kort, omdat de film ook is gemaakt is 48 uur.

De speelduur van de film is ongeveer 8 minuten. Voor een film van 8 minuten weet Draadloos toch voor genot te zorgen, maar weet de film ook een langdurende indruk achter te laten? Met dank aan Filmbureau Waterwegen voor de samenwerking en het recensie-exemplaar.

Draadloos is niet Disconnected

Laat me om te beginnen zeggen dat ik heel veel respect heb voor de cast en crew van Draadloos. Het is al enorm bijzonder dat ze in 48 uur een film hebben kunnen maken. Ze hebben de film van het idee tot het afleveren van de film binnen 48 uur volbracht. Het is niet anders dan exceptioneel te noemen dat deze cast en crew een film in 48 uur hebben kunnen maken. Het is nog meer buitengewoon dat deze film daadwerkelijk ook nog goed in elkaar zit. Een film die gemaakt is in een 48hour competitie berust soms heel erg zwaar alleen op het idee. De uitwerking valt vaak wat meer tegen. Niet omdat het idee niet goed is, maar meer omdat de filmmakers simpelweg te weinig tijd hebben gehad om dit idee uit te werken.

Toch weet Draadloos een van die speciale gevallen te zijn waarbij niet alleen het idee voor de film goed is. Ook de uitwerking van de film is redelijk sterk. Zo is de belichting een enorm sterk aspect van deze film. Draadloos weet de virtuele nepwereld erg authentiek en realistisch over te laten komen. Dit komt door het kleurgebruik en de belichting van deze nepwereld. De belichting is veel scherper en helderder dan de belichting van de echte wereld. Hierdoor voelt het voor de kijker meer geloofwaardig aan dat iemand zich meer thuis zou voelen in deze wereld.

Draadloos 2019
Deze foto is gemaakt Johan de Moel.

Clichés Tegengaan

Het kleurgebruik is ook iets wat erg opmerkelijk is aan deze korte film. De voornaamste kleur die opvalt in de virtuele nep wereld is groen. Groen is een kleur die symbolisch kan staan voor overeenstemming, het leven en veiligheid. Zo voelt ons hoofdpersonage geen overeenstemming in de relatie tot haar echtgenoot. Daarnaast voelt ze zich in leven en veilig in deze virtuele nepwereld. Dit komt doordat het leven verloopt zoals zij wilt dat het zou verlopen. Draadloos is ook nog een mooie film doordat het clichés tegengaat van klassieke mannen- en vrouwelijke rollen.

Mannen krijgen meestal de hoofdrol in films (en series) over mensen die verslaafd raken aan een virtuele nepwereld. Hierdoor wordt het taboe aangehouden dat alleen mannen hiernaar kunnen verlangen en wordt het idee gecreëerd dat vrouwen alleen blij zijn in het echte leven. Draadloos zet dit taboe en idee op zijn kop door te laten zien dat ook vrouwen hiernaar kunnen verlangen. De casting is in mijn ogen dus zeker ook een sterk punt in de film. Desondanks krijgen de castleden weinig materiaal om prachtwerk mee te leveren. Dit is wel weer jammer, maar toch begrijpelijk. Dit komt doordat de film in zijn aard ook een beetje experimenteel is.

Als ik toch een groot minpunt zou moeten noemen aan deze film, dan is het toch wel de speeltijd. Echter zou dit ook als een compliment beschouwd kunnen worden. Het idee van Draadloos is namelijk super en had nog veel dieper uitgewerkt kunnen worden. Maar in de speeltijd van 8 minuten is dat gewoon niet altijd mogelijk. Dit is jammer, maar als kijker kan ik niet verwachten dat ze een hele speelfilm in 48 uur kunnen maken.

Draadloos 2019
Deze foto is gemaakt Johan de Moel.

Conclusie

Draadloos is een korte film die in zijn korte speeltijd toch wel veel weet te vertellen. Niet alleen via dialogen, maar ook via decor, symboliek en technische aspecten als belichting. Het feit dat de cast en crew deze film hebben kunnen maken in 48 uur is niet eens het meest bijzondere aan deze film. De kwaliteit van deze film is waar je als kijker van onder de indruk zult zijn.

Sebastiaan Khouw

Sebastiaan Khouw is het brein achter SebKijk. Als professioneel recensent en filmjournalist bespreekt hij verschillende vormen van entertainment, kunst en cultuur.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.