Druk is een Deense tragikomedie film uit 2020. De internationale titel van de film is Another Round en de film is geregisseerd door Thomas Vinterberg. Hij heeft ook samen met Tobias Lindholm aan het scenario gewerkt. De film is een internationale coproductie tussen Denemarken, Nederland en Zweden. De hoofdrollen worden gespeeld door Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Magnus Millang en Lars Ranthe. Druk staat in het Deens voor de term “binge drinking”. Dit kan vergeleken worden met de Nederlandse term; coma zuipen.
Druk zou zijn wereldpremière beleven op het filmfestival van Cannes in 2020, voordat het festival werd afgelast wegens beperkingen ingegeven door de Covid-19-pandemie. De film ging daarom in wereldpremière op 12 september 2020 bij het Toronto International Film Festival. Daarna werd de film op 24 september 2020 in Denemarken uitgebracht door Nordisk Film. De film ontving meerdere nominaties en won ook nog grote prijzen zoals de Academy Award voor Beste Internationale Speelfilm en de European Film Award voor Beste Film.
Druk is al sinds 19 augustus in de Nederlandse bioscopen te zien. Mijn dank aan September Film Distribution voor de samenwerking. Ook dank dat ik heb mogen aansluiten bij een persvoorstelling van de film.
Over Druk (2020)
De film was gebaseerd op een toneelstuk dat Vinterberg had geschreven toen hij in het Burgtheater in Wenen werkte. Vinterberg’s eigen dochter Ida was ook een grote inspiratiebron voor de film. Ze had veel verhalen verteld over de drinkcultuur binnen de Deense jeugd. Ida had in het begin bij Vinterberg er op aangedrongen om het toneelstuk te bewerken tot een film. Ze werd geacht de dochter van Martin (Mads Mikkelsen) te spelen. Het verhaal zou oorspronkelijk een viering van alcohol zijn dat gebaseerd is op de stelling dat de wereldgeschiedenis er anders zou hebben uitgezien zonder alcohol.
Vier dagen na het begin van de opnames kwam Ida echter om bij een auto-ongeluk. Na de tragedie werd het script herwerkt om meer levens bevestigend te worden. Volgens Vinterberg moest de film niet alleen over drinken gaan, maar ook over het ontwaken in het leven. Tobias Lindholm trad op als regisseur in de week na het ongeluk. De film was opgedragen aan Ida, en werd gedeeltelijk gefilmd in haar klaslokaal met haar klasgenoten.
Tijdens de productie zouden de vier hoofdrolspelers en Vinterberg elkaar ontmoeten om net genoeg te drinken om de verlegenheid voor elkaar los te laten. Ze zouden ook dronken mensen op YouTube bekijken om beter te begrijpen hoe volledig beschonken mensen zich zouden gedragen. Het eindresultaat van deze film werd door de critici met lof ontvangen. Ook heeft Druk een gemiddelde score van 7.8 op IMDB. Er is al een Amerikaanse Engelstalige remake van de film gepland. Leonardo DiCaprio zal de hoofdrol gaan spelen en de film zal geproduceerd worden door Appian Way Productions, Makeready en Endeavor Content.
Introducties en openingsscènes
De film vertelt het verhaal van Martin en zijn drie vrienden. Ze zijn naast vrienden ook alle collega’s van elkaar en werken op dezelfde middelbare school. De vier vrienden houden een experiment waarbij ze de hele dag een constant en weloverwogen alcoholpromillage in hun systeem handhaven. Ze doen dit omdat een theorie suggereert dat een bescheiden hoeveelheid alcohol in je bloed geestverruimend kan werken. De eerste resultaten zijn positief, maar het wordt steeds moeilijker om controle over de situatie te behouden. Uiteindelijk blijkt het experiment grotere gevolgen met zich mee te brengen dan verwacht.
Druk is al vanaf de eerste scène een indrukwekkende film. Zo opent de film met een groep jongeren die een zogeheten “lake race” uitvoeren. Hierbij moeten de jongeren in duo’s een volle bak met biertjes leegdrinken terwijl ze rondom een meertje heen rennen. De openingsscène maakt gebruik van jeugdige en snel opgenomen beelden waarbij het beeld niet lang stilstaat. De beelden zijn ook nog rap gemonteerd. Hierdoor voelt het aan alsof je zelf een van de jongeren bent die zich bij deze wedstrijd bevindt. Na de race zien we hoe de Deense jongeren blijven doorzuipen en doorgaan met het feesten. Dit wordt ondersteunt door het nummer ‘What a Life’ van Scarlet Pleasure. Plotseling stopt de muziek en krijgen we een zwart beeld te zien.
Symboliek in Druk (2020)
De opening kan symbolisch staan voor de omgang met alcohol. Tijdens – en vlak na – het nuttigen van alcohol is het leven een feest. Tot dat het plezier plotseling, en direct, is afgelopen. De film gaat na de openingsmomenten verder met een scène waarin op een school het onverantwoord gedrag van de feestende scholieren wordt besproken. We zien de camera tussen de leraren bewegen en focussen op de 4 hoofdpersonages. De focus wordt bij de 4 hoofdpersonages als laatst gelegd op Mads Mikkelsen’s Martin. Hij kijkt leeg en lusteloos toe naar zijn vrienden, en collega’s. Later tijdens het avondeten met zijn gezin heeft hij nog steeds dezelfde uitdrukking. Als kijker is het overduidelijk dat hij zich heeft afgesloten van de wereld, en niet meer weet hoe hij zich moet uiten.
Tijdens deze scène is het gezin van Martin, samen met hem, geplaatst voor enkele grote ramen die buiten de groene natuur van Denemarken laten zien. Dit kan een symbolische zet geweest zijn van de filmmakers. Het kan symbolisch staan voor het feit dat Martin zich gevangen voelt in zijn bubbel en snakt naar vrijheid. Deze symbolische setting versterkt de bevestiging dat Martin zich lusteloos en opgesloten voelt. Mads Mikkelsen speelt deze lusteloze en depressieve kant van zijn personage Martin overtuigend. De lichaamstaal en de uitdrukking van Mikkelsens ogen zijn de hoogtepunten van zijn acteerwerk. Echter is het acteerwerk van de gehele cast sterk. Het acteerwerk komt oprecht over en voelt authentiek aan. Maar Druk zal uiteindelijk altijd een testament blijven aan de kwaliteit van het acteerwerk van Mad Mikkelsen.
De samenwerking tussen het camerawerk en het geluid
Het camerawerk van Druk is een van de sterkste aspecten van de film. Zo ligt de focus van de camera niet alleen op de reacties en lichaamstaal van de hoofdpersonages, maar ook op de alcohol. Hierbij heb ik het niet alleen over de alcohol zelf, maar ook over de flessen waar het in zit en de manieren hoe het in de glazen geschonken wordt. Het camerawerk gaat goed samen met de montage en het geluidsgebruik. Zo wordt een van de eerste scènes zo gemonteerd dat de muziek stopt wanneer de camera zijn focus legt op Mikkelsens personage.
De muziek stopt hierbij precies wanneer hij zijn fles met wijn in een keer opdrinkt. Wanneer het nuttigen van veel alcohol voor de hoofdpersonages positieve gevolgen heeft, wordt er prachtige klassieke muziek gespeeld. Zodra het plezier fout gaat door de intense toename van alcohol stopt deze prachtige (klassieke) muziek. Het is nu zo stil dat het aanvoelt alsof je een lange piep hoort.
De samenwerking tussen het kleurgebruik en de belichting
Het kleurgebruik in, en de belichting van, de film zijn beide sterke aspecten uit de film. Zo wordt er creatief met fel, en donker, belichte scènes gespeeld. Neem bijvoorbeeld de scène waarbij Martins jongste zoon toekijkt als zijn bezopen vader thuis wordt gebracht. Bij deze scène is Martins jongste zoon volledig uit het licht gehaald. We zien alleen een vorm van hem dat donker belicht is. Dit staat er voor dat dit personage zich ongelukkig voelt met hoe zijn vader zich aan het gedragen is.
Een ander mooi voorbeeld is het moment waarop Martin met een kater aan het slapen is. De belichting is blauwig en geeft het publiek een melancholisch gevoel. Wanneer zijn vrouw (genaamd Anika) de deur opent, is ze zelf deels rood belicht. Dit kan staan voor haar frustratie en boosheid die ze richting Martin voelt. Toch wordt ze omringd door een hoopvolle en warme gele belichting. Maar de belichting komt van lampen en is dus niet afkomstig van natuurlijk licht. Staat dit dan symbolisch voor Anika, die met valse hoop leeft? In mijn ogen zie ik het zo wel.
Druk bevat Iconische dansscènes
Thematisch gaat het verhaal van Martin in Druk over het verliezen van je jeugdigheid en het belanden in een mid-life crisis. Ook vertelt het een verhaal van het accepteren van hoe je leven is geworden, en het leren omgaan met de (gefaalde) keuzes die je in je leven hebt gemaakt. Druk bevat ook nog twee van de meest iconische dansscènes uit de gehele filmgeschiedenis. De dansscène waarbij we naar ‘Crissy Strut’ (van The Meters) luisteren, is net zo geweldig als de dansscène aan het einde van de film.
Deze twee dansscènes zijn gelijk aan de dans momenten uit films als 8 1/2 en Pulp Fiction. Druk heeft een scenario waarbij er ook enkele keren gebruikt wordt gemaakt van set-up. Zo komen sommige hoofdpersonages expres korter of niet in beeld bij belangrijke beslissingen. Hiermee willen de filmmakers laten zien dat deze personages het niet eens mee zijn met deze beslissingen. Daarom zijn ze ook amper (of helemaal niet) in het beeld te zien bij de scènes dat deze beslissingen genomen worden.
Conclusie
Druk is niet een liefdesbrief aan het benuttigen van alcohol geworden, en dat is eigenlijk alleen maar fijn! In plaats daarvan viert deze tragikomedie het leven. Druk vertelt een verhaal over het benuttigen van je eigen leven, het beginnen van nieuwe levens hoofdstukken en het nemen van afscheid van je oude gewoontes. Ondanks dat Druk af en toe best melancholisch kan zijn, is de film – simpel gezegd – high on life.
Het acteerwerk is krachtig, waarbij vooral Mikkelsen zich weer van zijn beste kanten laat zien. Ook de technische aspecten spelen goed op elkaar in. Zo zijn de beelden krachtig samen gemonteerd met het gebruik van geluid. Ook is er veel symboliek te lezen uit het kleurgebruik en de belichting van de film. Daarnaast is het verhaal niet alleen sterk geschreven, maar ook nog bijzonder geregisseerd. Regisseur Vinterberg heeft een mooi eerbetoon gemaakt voor de levendigheid van de Deense bevolking. Druk is nu te zien in de Nederlandse bioscopen.
