Op 13 oktober verscheen de eerste recensie van een film die ik heb gezien op de 26ste editie van het SCHLiNGEL Internationale Filmfestival. Het jurywerk zit er alweer bijna op, omdat ik nu alle films uit mijn juryprogramma heb bekeken. Toch wil ik graag films uit mijn programma blijven recenseren. Daarom staan we vandaag stil bij de film Dwarf Long Nose. Dit is de tweede film die ik keek op mijn eerste dag als jurylid. Ben je benieuwd naar mijn filmervaringen van mijn eerste dag op het SCHLiNGEL Filmfestival 2021? Of wil je weten wat ik vind van de film Dwarf Long Nose? Blijf dan zeker dit artikel lezen.
Over SCHLiNGEL & FIPRESCI
Maar allereerst: ik ben een jurylid van de FIPRESCI, maar wat is dat precies? Dit is een internationale organisatie voor professionele filmcritici en journalisten. Deze internationale organisatie stuurt leden van zijn organisatie naar verschillende internationale filmfestivals. Het doel van de gestuurde juryleden is dan om een programma van films te beoordelen en daarvan een winnaar te kiezen. De winnaar wordt gekroond met een prijs – waarmee ze dus ook erkenning krijgen van de filmcritici. Samen met twee mede juryleden (Geri Krebs en Ivan Magrin-Chagnolleau) is het mijn taak om uit een collectie van films een winnaar te kiezen.
Het is een (internationaal) filmfestival voor kinderen en een jong publiek. Het festival had zijn start in 1996 – wat grappig genoeg ook mijn geboortejaar is. Sindsdien heeft het filmfestival jaarlijks plaatsgevonden in Chemnitz.
Over het filmfestival
Het SCHLiNGEL filmfestival is een unieke ervaring voor mij. Zo is het bijzonder om mee te maken hoe een internationale film vertaald wordt naar de nationale taal (in dit geval Duits). Nu zul je je afvragen wat hier zo bijzonder aan is? De vertaling wordt door een microfoon opgelezen terwijl de film afgespeeld wordt in de zaal. Dit wordt gedaan voor de Duitse kinderen en jongeren die nog niet goed genoeg Engels kunnen verstaan. Maar ook voor Duitse jongeren die nog niet goed de ondertiteling kan lezen.
Uiteraard is dit niet het enige wat ik bijzonder vind aan het filmfestival. Het is ook buitengewoon hoe alle juryleden aangekondigd worden bij elke filmvertoning. Daarnaast is het super om de reacties van het jonge publiek mee te maken. Bij het kijken van de films zitten we namelijk niet alleen in de zaal, maar zijn er ook Duitse jongeren en kinderen aanwezig. Zo komen er dagelijks meerdere Duitse klassen met hun leerlingen films kijken bij het SCHLiNGEL filmfestival.
Over Dwarf Long Nose
Dwarf Long Nose is de internationale titel van de film, maar de film heet Zwerg Nase in Duitsland. De film is gebaseerd op het sprookje dat geschreven is door Wilhelm Hauff. Het sprookje gaat over Jakob die zijn moeder altijd helpt op de markt. Als op een dag een oude en lelijke vrouw bij zijn moeders kraam iedereen beledigt, scheldt Jakob terug. Dit brengt grote consequenties met zich mee, want deze oude vrouw is eigenlijk een kwaadaardige fee. Als wraak tovert ze Jakob om in een dwerg met een lange neus.
Het verhaal van Dwarf Nose is al vaker verfilmd. Dwarf Long Nose uit 2021 is namelijk al de tiende verfilming van het verhaal. Regisseur Ngo the Chau had een moeilijke taak voor zich, want hoe kun je een iconisch Duits sprookje voor de zoveelste keer opnieuw verfilmen?
Krachtige Regie en Scenario
De regisseur wist precies hoe hij dit moest aanpakken, want zijn sprookjesfilm is een van de beste uit dit genre. Het helpt dat Adrian Bickenbach het sprookje heeft vertaald naar een krachtig filmscenario. Wilhelm Hauff gaf met zijn sprookje veel commentaar op politieke situaties van zijn tijd. Zijn onvrede over Duitsland is terug te vinden in zijn sprookje. Zo vraagt een graaf in het verhaal om de koningin van alle gerechten: de paté Souzeraine. Dit is een duidelijke woordspeling op de politieke term suzereiniteit.
Suzereiniteit staat voor de macht (van bijvoorbeeld een staat of vorst) die een gebied domineert. Wilhelm Hauff uit zijn kritiek door een gerecht naar deze term te vernoemen. Het is bijzonder om te zien hoe dit gedeelte van de film ook juist verfilmd is. Dit is niet alleen te danken aan de regie en het draaiboek, maar ook aan het sterke acteerwerk van Mick Morris Mehnert en Daniel Zillman.
Zo speelt Daniel Zillman het perfecte voorbeeld van een graaf die doordraait als hij zich niet machtig voelt. Mick Morris Mehnert speelt de dwerg versie van Jakob. Zijn personage is het slachtoffer van het gedrag van de graaf. Hiermee laten Ngo the Chau en Adrian Bickenbach zien dat ze het commentaar uit het boek begrijpen. Ze begrijpen dus ook hoe ze het moesten toevoegen aan een kinderfilm.
Tegelijkertijd weten de regisseur en scenarioschrijver op dit soort momenten het verhaal niet te politiek gericht te maken. Dit hebben ze gedaan door de dramatische evenementen met de graaf, ook een komisch tintje te geven. De graaf zorgt vanaf zijn introductie in de film al voor komische opluchting. Hierdoor voelt het ook niet aan alsof dit personage uit zijn rol schiet, wanneer hij zich als een gekke machthebber begint te gedragen.
Ontroerend en komisch acteerwerk
Het acteerwerk is niet alleen ontroerend, maar regelmatig ook komisch. Mick Morris Mehnert, Adrian Grünewald en Jonathan Tittel spelen alle drie hetzelfde personage. Toch weet elk van hen een top acteerprestatie neer te zetten. Ook Christian Ahlers weet te overtuigen als de hoofdkeuken meester. Dit is een bijpersonage dat psychologisch uitgediept wordt en een karaktergroei meemaakt, waarbij hij leert dat vriendschap belangrijker is dan een pretentieuze titel. Maria Simon speelt de moeder van Jakob, en ondanks haar kleine rol weet ze veel empathie op te wekken met haar acteerwerk.
De personages van de kwaadaardige fee (Anica Dobra) en de tovenaar (Stephan Luca) worden te weinig uitgewerkt, waardoor deze twee castleden maar weinig met deze rollen hebben kunnen doen. Het personage van Mimi (Josephine Thiesen) krijgt meer speeltijd, maar wordt meer ingezet om het personage van Jakob te vergezellen. Toch weet Josephine Thiesen degelijk acteerwerk neer te zetten, en haar stemmenwerk als de gans is ook goed.
Dwarf Long Nose is een epische kinderfilm
Dwarf Long Nose is een epische fantasiefilm dat meer geschikt is voor kleine kinderen dan een film uit bijvoorbeeld de Lord of the Rings of Narnia trilogie. De film laat het belang zien van vriendschap en wilskracht. De boodschap van de film heeft vooral te maken met het feit dat kracht van binnenin komt. Regisseur Ngo the Chau weet naast zijn sterke regie, ook nog prachtig camerawerk te leveren. Hij weet prachtige landschappen, van grote open vlakken tot wilde bossen, op beeld te zetten. Er is duidelijk te zien dat deze regisseur en cameraman ervaring heeft met het verfilmen van sprookjes. Dit is ook niet zo gek, omdat hij dit al meerdere malen heeft gedaan. Zo heeft hij ook in 2019 Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen verfilmd.
Toch valt Dwarf Long Nose op bepaalde vlakken ook te bekritiseren. De film komt op sommige momenten te langdradig of te kort over. Zo neemt Dwarf Long Nose als film zijn tijd om het verhaal rondom de graaf op te zetten. Als de film dan zijn einde nadert, begint het als een sneltrein door zijn verhaal te gaan. Ook krijgen sommige personages (zoals eerder genoemd) vrij weinig te doen in deze film. Hierdoor komt de kwaadaardige fee minder gevaarlijk over en kun je Mimi (bijna) alleen beschouwen als het romantische hulpje van Jakob.
Conclusie
Dwarf Long Nose is een geweldige kinderfilm die kinderen goed kan introduceren tot het sprookje, en de wereld van fantasie films. Dit is een geschikte fantasie film voor kleine kinderen. Het sprookje is krachtig verfilmd door regisseur Ngo the Chau, die bovendien ook prachtig camerawerk heeft geleverd. Ook het sprookje is goed vertaald naar een scenario. Dit is terug te zien in de politieke elementen die wel terugkomen in de film, maar niet op de voorgrond staan.
Dit was ook het geval bij het boek zelf. Het acteerwerk is uiterst bijzonder voor een sprookjesfilm, maar helaas krijgen niet alle castleden evenveel in de film te doen. Dit komt doordat de personages minder krachtig of psychologisch zijn uitgediept. Daarnaast neemt de film voor sommige scènes te lang of te kort zijn tijd om het uit te werken. Toch raad ik alle ouders met kleine kinderen, en alle liefhebbers van sprookjes, aan om deze film te kijken. Helaas is het nog onbekend of de film naar Nederland zal komen. Zodra daar meer bekend over is, zullen jullie het horen van me.
