Filmdistributeur MCOfilm verwerft internationale distributierechten van Bezuidenhout

Filmdistributeur MCOfilm heeft de wereldwijde distributierechten verworven van de indrukwekkende zwart-witfilm Bezuidenhout. De Nederlandse oorlogsfilm Bezuidenhout is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van het vergissingsbombardement op de Haagse wijk Bezuidenhout op 3 maart 1945. Na een succesvolle reeks speciale filmvertoningen in diverse Nederlandse filmtheaters wordt Bezuidenhout vanaf 29 mei 2025 op een bredere schaal vertoond in bioscopen door heel Nederland. Tegelijkertijd zet MCOfilm zich in om de film ook internationaal meer onder de aandacht te brengen. De officiële lancering van de internationale campagne vindt plaats tijdens het Filmfestival van Cannes van 2025. Bezuidenhout zal daar gepresenteerd worden aan internationale inkopers, filmprogrammeurs en de pers. De directeur van MCOfilm, Rik Sindelman, was enthousiast te spreken over het verwerven van de internationale distributierechten van Bezuidenhout. Hij zei: “Deze film verdient een groter podium. De thematiek van moed, verraad en menselijke verbondenheid binnen een vergeten stukje Nederlandse geschiedenis raakt universele snaren. De film is intiem en urgent – een krachtig venster op de impact van oorlog op gewone mensen.”

Wicked is vanaf 6 juli 2025 exclusief te streamen op SkyShowtime

Op maandag 12 mei 2025 heeft SkyShowtime bekendgemaakt dat de fantasierijke musicalfilm Wicked vanaf 6 juli 2025 exclusief te streamen zal zijn op hun streamingdienst. De film veroverde wereldwijd harten en werd tien keer genomineerd bij de Oscars. Uiteindelijk won Wicked twee van deze felbegeerde prijzen. SkyShowtime is de streamingdienst van Comcast Corporation en Paramount Global. SkyShowtime werd in oktober 2022 uitgebracht in Nederland. In het aanbod van films en series zijn onder andere titels van Universal Pictures, Illumination Entertainment, DreamWorks, Sky Studios, Peacock, Paramount+, Showtime, Paramount Pictures en Nickelodeon terug te vinden. SkyShowtime is daarnaast de exclusieve thuisbasis van het Yellowstone universum. Zo zijn alle seizoenen van 1883, 1923 en Yellowstone te streamen op SkyShowtime.

Screamboat (2025) – Filmrecensie

Regisseur Steven LaMorte moet diep van binnen geweten hebben dat hij met Screamboat geen succesvolle of (echte) goede horrorfilm heeft kunnen maken die geïnspireerd en gebaseerd is op de geliefde Disneyanimatiefilm Steamboat Willie (1928). Dit heeft niet te maken met het feit dat deze korte animatiefilm en zijn gigantische studio niet geparodieerd (of bekritiseerd) kunnen worden. Het heeft meer te maken met het feit dat het concept om van een geliefd tekenfilmfiguurtje een seriemoordenaar te maken, in de korte tijdspanne van enkele jaren, overmatig is gebruikt. Bovendien was dit concept om te beginnen al niet zo leuk of baanbrekend. Het concept om (publieke domein) personages, zoals de Steamboat Willie versie van Mickey Mouse, te veranderen in gruwelijke en bloeddorstige monsters klinkt bizar en geinig als je er een grapje over maakt tegen vrienden. Toch zul je tijdens het kijken van een horrorfilm over een moordlustige versie van een geliefd en goedaardig personage, je al snel beseffen hoe oppervlakkig en saai dit narratieve concept eigenlijk is. De regisseur probeert het zwakke filmverhaal te verstoppen onder een grote laag humor, bloed en geweld. Dit zijn veelvoorkomende filmelementen in horrorfilms die gebaseerd zijn op publieke domein personages. Met het gebruik van deze overheersende en slecht uitgewerkte filmelementen, laat de film zien dat Screamboat niet alleen een slecht verhaal bevat, maar ook originaliteit mist. De enkele minuscule pluspunten van de film zijn dus niet goed of bijzonder genoeg om van Screamboat een film te maken die door zijn hilarische slechte kwaliteit, vermakelijk wordt.

Bezuidenhout (2025) – Filmrecensie

In de Nederlandse oorlogsfilm Bezuidenhout bouwt het filmverhaal in momentopnames van verschillende jaren op naar het vergissingsbombardement van de Haagse wijk Bezuidenhout dat plaatsvond op 3 maart 1945. Door de inzet van filmische momentopnames en een korte speeltijd komt Bezuidenhout over als een episodische film. Een nadeel van de korte speeltijd en het gefragmenteerde filmverhaal is dat Bezuidenhout snel door zijn (historische) gebeurtenissen en karakterontwikkelingen heengaat. Hierdoor gaat de film ook minder diep in op de emotionele kern van het verhaal. Toch is het episodische karakter van het filmverhaal niet alleen een nadeel. Zo is het een goed teken dat ik graag nog meer had gezien van deze filmpersonages en filmportret van het Haagse verzet in de Tweede Wereldoorlog. De episodische formule van het verhaal speelt daarnaast goed in op een van de thema’s van de film: het verleden herinneren. De Tweede Wereldoorlog is meer dan 80 jaar geleden begonnen en het lijkt erop dat steeds meer gruwelijke gebeurtenissen die in deze oorlog zijn gebeurd, worden vergeten. Door de film een episodisch narratief te geven, lukt het de filmmakers ook om het verhaal als momentopnames van vergeten of vervaagde historische herinneringen weer te geven. Bezuidenhout oogt als een film waarin het hoofdpersonage terugblikt op zijn gefragmenteerde (en deels zelf ingevulde) herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Door Bezuidenhout een episodisch narratief te geven, bepleiten de filmmakers ook dat het maken van oorlogsfilm belangrijk is om de verschrikkelijke gebeurtenissen die in het verleden zijn niet te vergeten om ze zo ook niet te herhalen.

Familiefilm Olifantje in het Bos draait vanaf 25 juni 2025 in de Nederlandse bioscopen

De Nederlandse fantasierijke familiefilm Olifantje in het Bos zal vanaf 25 juni 2025 in de Nederlandse bioscopen te zien zijn. Olifantje in het Bos is gebaseerd op het bekende kinderliedje. De Nederlandse fantasierijke familiefilm zit vol met leuke liedjes, waaronder het gelijknamige liedje waarop de film gebaseerd is. De film is geregisseerd door Meikeminne Clinckspoor. De regisseur schreef samen met Tijs van Marle het scenario van de film.

Food for Profit (2024) – Filmrecensie

Food for Profit is een hartverscheurende en aangrijpende documentairefilm die verkent hoe mensen (met macht) een onmenselijke houding hebben tegenover dierenwelzijn, klimaatbescherming en de algehele volksgezondheid. De Italiaanse documentairefilm werkt als een doorgrond filmisch onderzoek dat laat zien hoe redelijk veel (machtige) mensen veedieren alleen als objecten zien. Regisseurs Giulia Innocenzi en Pablo D’Ambrosi bepleiten dat mensen met (veel) geld en macht doen wat ze doen, omdat ze het kunnen doen: ze hebben niet voor niets het geld en de macht ervoor. Food for Profit stelt de confronterende vraag of de bevolking wel leeft in een democratie als een grote hoeveelheid lobbyisten veel invloed kan uitoefenen op het Europese beleid en wetgeving. De verbluffende documentairefilm laat de monsterlijke en beestachtige kanten van de mensheid zien. Dit doen de filmmakers niet door een enkele rotte appel uit het politieke en industriële systeem van de agrifoodsector te belichten. In plaats daarvan leggen Innocenzi en D’Ambrosi het hele corrupte systeem bloot. Hierdoor komt de realiteit van een Europese samenleving dat steeds meer lijkt te leven onder het bewind van een zogenaamde “lobbycratie” pijnlijk dichtbij.

Oorlogsdramafilm White Bird is vanaf 24 april 2025 in de Nederlandse bioscopen te zien

Op dinsdag 11 maart heeft filmdistributeur Independent Films de trailer en filmposter vrijgegeven van de opkomende oorlogsdramafilm White Bird. Independent Films zal deze Amerikaanse film op 24 april 2025 uitbrengen in de Nederlandse bioscopen. White Bird is een oorlogsdramafilm uit 2023. De film is geregisseerd door Marc Forster. Deze Zwitserse filmmaker kun je ook kennen voor het regisseren van Finding Neverland (2004), Quantum of Solace (2008), World War Z (2013) en A Man Called Otto (2022).

Filmtip | Bezuidenhout (2025)

Op maandag 3 maart 2025 om 09:00 is de eerste trailer van de opkomende Nederlandse oorlogsfilm Bezuidenhout online gebracht. Bezuidenhout vertelt het verhaal van het vergissingsbombardement dat door de Britse geallieerden op de Haagse wijk Bezuidenhout heeft plaatsgevonden. Dit werd een van de dodelijkste bombardementen van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Ondanks dat een groot deel van de wijk in vlammen opging en honderden mensen stierven door het bombardement, is deze gebeurtenis bij veel mensen niet bekend. Op 3 maart 2025 is het precies 80 jaar geleden dat dit rampzalige bombardement plaatsvond in Bezuidenhout. Om deze pijnlijke gebeurtenis nooit te vergeten zijn de eerste beelden van deze bijzondere Nederlandse oorlogsfilm op deze dag online gedeeld.

Le Royaume (2024) – Filmrecensie

Le Royaume is een film waar thema’s rondom wraak centraal staan. Regisseur Julien Colonna en scenarioschrijver Jeanne Herry laten in het filmverhaal zien dat wraak een onverbrekelijke cyclus is waarin elke moord (of soortgelijke wraakactie) een nieuw wraakverhaal creëert. Hierbij bepleiten de regisseur en scenarioschrijver dat de hele geschiedenis van de mens gebaseerd is op de woede van (jonge) mensen. Deze woede leidt tot wraakgevoelens en het nemen van moorden uit wraak. Dit zorgt weer voor nog meer woedende jonge mensen met wraakgevoelens (en nog meer moorden uit wraak). Uit het filmverhaal kan de conclusie getrokken worden dat de cyclus van woeste en wraakvolle moordlustigheid niet doorbroken kan worden: zelfs niet door liefde en samenhorigheid. Le Royaume is een filmisch portret dat de daad van vergiffenis als onbereikbaar einddoel neerzet. Le Royaume laat verder zien dat je het verleden niet kunt ontlopen. Zelfs als je veranderd bent of meer dan bereid bent om te veranderen en jezelf te verbeteren, zullen de daden uit je verleden je blijven achtervolgen – en je uiteindelijk inhalen. De eerste helft van de film laat vooral het gevaar van wraakacties zien, terwijl de tweede helft van de film meer ingaat op de wens van de filmpersonages om hun wraakvolle gevoelens achter zich te laten en een nieuw leven te starten. Ondanks dat deze twee delen van het filmverhaal goed op dezelfde thema’s voortborduren, kalmeert en vertraagt het filmverhaal bij de tweede helft te veel. De spannende filmsfeer wordt ingeruild voor een verhaalonderdeel waarin vader Pierre-Paul en dochter Lesia opnieuw in contact met elkaar proberen te komen. Tegelijkertijd doen ze ook hun best doen om hun recente verleden achter zich te laten en een nieuw leven te beginnen. Doordat de spanning van de film in zijn tweede helft flink afneemt, neemt de intense betrokkenheid die het filmpubliek tot het filmverhaal heeft ook af. Richting zijn einde gaat de film weer als een speer door het verhaal heen. Hierdoor kan er zeker geconcludeerd worden dat de enigszins rommelige structuur van het verhaalverloop een van de (enkele) grote problemen uit de film is.

Hot Milk (2025) – Filmrecensie

De manier waarop regisseur Rebecca Lenkiewicz haar speelfilm regiedebuut Hot Milk opent, is niet bepaald origineel te noemen. Zo opent de Britse coming-of-age dramafilm tijdens de filmbetiteling met het geneurie van het hoofdpersonage Sofia. Deze ooit originele en betekenisvolle toevoeging van een (vrouwelijke) hoofdpersonage die kwetsbaar neuriet door de filmbetiteling is ondertussen zo vaak gebruikt dat het al zijn originaliteit heeft verloren. Bij deze Britse film komt het zelfs over alsof dit filmelement puur is toegevoegd om voor een gehalte (filmische) herkenbaarheid te zorgen. Verder is geen enkele reden waarom het hoofdpersonage zit te neuriën door de filmbetiteling. Hot Milk mist dus niet alleen originaliteit, maar ook redenaties voor bepaalde regiekeuzes. Dit zijn dan ook de twee grootste zwaktepunten van de film. Ondanks dat Hot Milk een vrij voorspelbare film is, bevatte het filmverhaal wel de potentie om iets vernieuwends en bijzonders te vertellen. Deze potentie is vooral terug te vinden bij de verhaallijn van het belangrijkste bijpersonage Rose: de moeder van Sofia. Het zijn Lenkiewicz en scenarioschrijver Deborah Levy bijzonder goed gelukt om het onderwerp van onbekende (geestelijke en lichamelijke) ziektes te belichten. Hot Milk laat goed zien hoe onze onverwerkte trauma’s en opgekropte gevoelens ervoor kunnen zorgen dat we onverklaarbare lichamelijke klachten oplopen die in ruil weer zorgen voor andere mentale problemen. Ondanks dat Lenkiewicz en Levy falen om een origineel verhaal omtrent het hoofdpersonage te vertellen, weten ze een aangrijpend verhaalonderdeel neer te zetten waarin de vertolker van Rose, Fiona Shaw, ook nog een van haar allerbeste acteerprestaties levert.