Jurassic Park is een epische film vol gruwelijk spektakel en adembenemende visuele beelden. De film oogt zowel oprecht als tijdloos. Jurassic Park is een fantastische filmrit die ook inspeelt op thema’s als familie en vriendschap. Ondanks het gebruik van grootse en spectaculaire filmscènes vol dinosaurussen, weet Jurassic Park het gevoel van authenticiteit te scheppen als een humane (familie-)film. De film bespreekt menselijke onderwerpen als hebzucht, kapitalisme, jaloezie, ouderschap, consumentisme en (technologische) vernieuwingen. In de film zijn de dinosaurussen voor een korte speeltijd op het scherm te zien. Dit is een groot onderdeel geworden van de mythische en mysterieuze filmmagie van Jurassic Park. Er kan geconcludeerd worden dat Jurassic Park om meerdere redenen ooit de succesvolste film ter wereld is geweest. Toen de film in 1993 in de bioscopen werd uitgebracht, veranderde het filmlandschap voor altijd. Sindsdien is de internationale filmwereld ook nooit meer hetzelfde geweest. Jurassic Park is – en blijft – een van de beste films aller tijden. Het is moeilijk om samen te vatten waarom deze film zo briljant is. Het is nog lastiger om met enkele woorden te omvatten wat deze film voor mij als persoon betekent en heeft betekend. Jurassic Park en de eerste twee vervolgen – The Lost World: Jurassic Park uit 1997 en Jurassic Park III uit 2001 – waren de eerste liveaction films die als jong kind echt een grootse indruk op me achter lieten. Jurassic Park is simpelweg een adembenemende film die mijn verbeelding en liefde voor film nog steeds in de ban heeft.
John Wick: Chapter 4 geeft zijn filmpubliek een niet te stoppen en constante adrenalinestoot. De film is hiermee een hoogtepunt geworden uit het genre van de actiefilm. John Wick: Chapter 4 levert knettergekke spektakelstukken vol bizarre actiescènes waarbij meerdere “immovable objects” een “unstoppable force” tegenkomen. De niet te stoppen kracht die deze onbeweeglijke objecten (of eerder mensen) tegenkomen, is uiteraard niemand minder dan John Wick. Naast meerdere indrukwekkende actiescènes bevat deze vierde John Wick film ook uitstekend stuntwerk. Regisseur Chad Stahelski en stunt coördinator Scott Rogers leveren met John Wick: Chapter 4 een duidelijke oproep waarom stuntwerk meer gerenommeerd en gevierd hoort te worden. Stuntwerk is een vak apart, maar net zoals bijvoorbeeld motion capture acteerwerk en animatie, wordt deze belangrijke toevoeging aan het filmlandschap nog regelmatig ondergewaardeerd. Voordat Stahelski de John Wick films regisseerde, was de Amerikaan vooral actief als stunt coördinator. Dat de vier John Wick films dus uitstekend stuntwerk, stunt choreografie en actiescènes bevatten, is niet bepaald apart. Stahelski nam zijn kennis mee als stuntman en paste dit als regisseur toe over de vier John Wick films. Bij elke film worden de stunts grootser, spectaculairder en intenser. Dit is waarschijnlijk te danken aan het feit dat Stahelski zowel als stuntman en regisseur is gegroeid per uitgebrachte film. John Wick: Chapter 4 is hiermee dan ook zijn juweel dat als een bekroonde kers op een taart staat. Simpel gezegd: deze vierde film uit deze franchise is overduidelijk het beste geregisseerde deel.
Rocky is een uitstekende sportfilm dat het zware leven van een niemand – een zogenaamde loser – laat zien. Tegelijkertijd is de film ook een portret van een heldenfiguur die op blijft staan, waarbij het niet uitmaakt hoe vaak hij valt. De film speelt met thema’s rondom de Amerikaanse droom om het te maken in de sportwereld, waarbij het hoofdpersonage op een reis wordt gestuurd door de ontvangst van plotselinge roem. Rocky’s doorzettingsvermogen als personage en bokser zijn al direct vanaf de start van de film duidelijk te zien. Dit is volledig te danken aan de acteerprestatie en het scenario van Sylvester Stallone. Stallone heeft waarschijnlijk een groot deel van zichzelf in zijn filmpersonage Rocky gestopt. Dit komt doordat hij na het schrijven van het scenario, alleen de film wilde laten produceren als hij de titulaire hoofdrol kon spelen. De acteur en scenarist bleef volhouden dat dit de enige manier was om de film gemaakt te laten worden. Uiteindelijk kreeg hij ook zijn zin. Rocky is dus ook een testament aan Stallone’s doorzettingsvermogen om Rocky te verfilmen op een manier die overeen kwam met zijn passie. En dat is het meer dan waard geweest, want Rocky is een meesterwerk en een van de beste sportfilms aller tijden.
Suspiria (2018) is de remake van Dario Argento’s gelijknamige film uit 1977. Voor de remake lag de regie in handen van Luca Guadagnino. Dit is een regisseur die onder andere bekend is voor het regisseren van Call Me By Your Name (2017) en A Bigger Splash (2015). De film kan ook het best beschreven worden als een “Bigger Splash”. Guadagnino en scenarioschrijver David Kajganich proberen wanhopig de film overeind te houden door gebruik te maken van verschillende ideeën. Spijtig genoeg passen deze ideeën in de uitvoering totaal niet bij elkaar. Hierdoor valt de film meer als een “Bigger Splash” uit elkaar dan zijn vorige films. Suspiria (2018) is in de eerste twintig minuten al zo onduidelijk over wat het probeert te vertellen. Met het gevolg dat er een grote figuurlijke betonnen muur ontstaat tussen de film en zijn publiek. Doordat niets duidelijk is of wordt, neemt het publiek afstand tot de film. Begrijp me niet verkeerd, films horen niet alles voor te kauwen of uit te leggen, maar als een film zo erg in de basis faalt, dan ontstaat er een afstand tot de film. Een afstand waarbij het plezier bij het kijken van de film per seconde afneemt…
Terrifier is een prima eerbetoon aan het soort slasher en horrorfilm dat in de jaren 1980 of 1990 op een sciencefiction of horror televisiezender om half 3 ‘s nachts uitgezonden zou worden. In andere woorden: deze film is duidelijk voor een specifieke doelgroep van filmliefhebbers en horrorfanaten gemaakt. Na het kijken van Terrifier weet ik niet zeker of ik daar echt onder val. Heb ik genoten van de film? Tot op zekere hoogte wel, maar ik heb naar mijn gevoel mijn kritiekpunten op te noemen over deze film dan andere filmliefhebbers en enige filmrecensenten. Zo bevat Terrifier een eentonig verhaal, waarin bloederige gore en geweld boven een overkappend sterk narratief komen te staan. De personages zijn daarnaast nogal eendimensionaal. Zo benoemde zelfs de regisseur Damien Leone dat hij er spijt van had dat hij zijn personages onderontwikkeld achterliet. Ik kan die spijt wel begrijpen, want er was zeker potentie in enkele van deze personages. Nu mag er zeker gezegd worden dat de seriemoordenaar Art the Clown door deze film een horroricoon is geworden, maar dit is meer te danken aan de acteur, dan aan het werk van de regisseur.
Catch Me If You Can is een verpletterend goede film. Regisseur Steven Spielberg laat met deze biografische tragikomedie misdaadfilm zien dat hij als filmmaker op alle fronten thuis is. Ik ben vast niet de enige recensent, filmliefhebber en Spielberg fanaat die zo over Catch Me If You Can denkt. Ondanks dat Catch Me If You Can kritisch goed beoordeeld is, wordt de door Steven Spielberg geregisseerde film minder vaak opgenoemd als een van zijn beste werken. Dit is tegelijkertijd begrijpelijk en onacceptabel. Het is begrijpelijk, omdat Spielberg een van de beste Amerikaanse filmregisseurs aller tijden is. Zijn filmoeuvre is groot en bestaat uit meerdere legendarische, meesterlijke films. Het is dus begrijpelijk dat filmliefhebbers, recensenten en Spielberg fanaten over een van zijn films heen kunnen kijken. Het is echter onacceptabel en simpelweg absurd dat Catch Me If You Can ondergewaardeerd wordt door menig filmkijker, want deze film is bizar goed geregisseerd. Spielberg levert (opnieuw) een topprestatie af – samen met een grootse crew en indrukwekkende cast.
Ambulance is een film van regisseur Michael Bay. Dit betekent dat Ambulance het zeker goed zal hebben gedaan bij filmliefhebbers die dol zijn op onzinnige actie en veelvoorkomende explosies. Op zijn tijd kan ik zeker een film als dit waarderen. Echter bevatten deze films regelmatig ook een goed (of in ieder geval beter) verhaal en andere sterke technische aspecten. Ditzelfde kan niet gezegd worden over Ambulance. Deze nieuwste film van Michael Bay weet op bijna elk vlak teleur te stellen. Zo is de film slecht geregisseerd en bevat het ook een slecht geschreven verhaal, met nog slechtere (en ongeloofwaardigere) dialogen. Gelukkig weten de drie belangrijkste leden uit de cast – Jake Gyllenhaal, Yahya Abdul-Mateen II, en Eiza González – het verhaal nog een beetje vermakelijk te maken. Gyllenhaal en Abdul-Mateen II leveren degelijk, maar wat overdreven acteerwerk. González aan de andere kant weet een van haar beste acteerprestaties tot nu toe neer te zetten. Het is een groot wonder dat dit heeft kunnen plaatsvinden in zo’n belachelijk slechte film als Ambulance. Het acteerwerk van González maakt het bestaan van deze film nog enigszins verdraagbaar. Maar is de film dan echt zo slecht als je over laat komen? Ja – of in ieder geval naar mijn mening wel. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten op 10 augustus 2022 Michael Bay’s Ambulance uit op 4K UHD, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Halloween Kills. Halloween Kills werd door de recensenten een stuk minder gewaardeerd dan David Gordon Greens vorige Halloween film uit 2018. Toch vind ik dit zelf als recensent best verrassend. Het regelmatige flinterdunne verhaal van Halloween Kills is denk ik het grootste probleem voor veel recensenten geweest. Beide Halloween uit 1978 en Halloween uit 2018 bevatten een beter verhaal, waarbij er ook nog een krachtiger balans tussen een goed uitgewerkt verhaal, brute moorden en angst voor Michael Myers, te vinden is. Regisseur David Gordon Green lijkt in Halloween Kills vooral de focus te willen leggen op de onverwinbare, brute en angstaanjagende aspecten van Michael Myers. Dit is iets waar de regisseur en film ook zeker in slagen, maar hierdoor mist het helaas wel een beter en diepgaander verhaal. Zelf vind ik Halloween Kills nog steeds een redelijk sterke film. De creatieve, bloederige en gruwelijke moorden van Michael Myers zijn honderden malen erger en bruter dan de vorige Halloween films. Daarnaast gaat het verhaal ook verder in op de PTSS van Laurie Strode, door haar angsten en trauma’s te verbinden met de inwoners van de stad Haddonfield. Hierbij krijgt het verhaal een creatieve opzet, door de inwoners wraak te willen laten nemen tegen Michael Myers. Is de film dan echt zo slecht als sommige recensenten willen laten doen overkomen? Nee, naar mijn mening niet. Echter betekent dit niet dat ik geen kritiekpunten heb richting de film… Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film op 4K UHD Blu-ray, Blu-ray en DVD uit op 2 maart 2022. Mijn dank aan beide voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Freaky. Freaky vertelt voor een slasher horrorkomedie film eigenlijk een best mooi verhaal, waarin het onzekere en stille hoofdpersonage uiteindelijk de les leert om op te komen voor haarzelf. Ze leert in haarzelf en haar krachten te geloven. Naar mijn mening kan Freaky – ondanks de brute en bloederige moorden – ook beschouwd worden als een film over (vrouwen-)emancipatie. Maar geen zorgen beste filmliefhebbers, want Freaky bevat ook nog genoeg moordlustige en hilarische momenten om te overtuigen als een slasher, horror én komediefilm. Freaky weet hierbij een eigentijdse film te zijn die tegelijkertijd een parodie als een eerbetoon is op populaire slasher en horrorfilms. Onder andere daarom vind ik Freaky een ondergewaardeerde slasher en horrorkomedie film. Deze film verdient meer lof en daarom wil ik met mijn Halloween Filmmaand Special deze film in het spotlicht zetten. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film dan misschien al bijna een jaar geleden uit op Blu-ray en DVD, maar de film is nog steeds het waard om (opnieuw) te kijken.
Veel filmliefhebbers en seriekijkers zullen bekend zijn met de grootste Nederlandstalige websites over films en series. Zo zullen deze groep mensen bekend zijn met websites als FilmTotaal, SerieTotaal en Streamwijzer. Toch zijn er ook andere websites die het overzicht van de (grootste) streamingdiensten in Nederland klaar voor je hebben staan. Een van deze websites is Streamplayers.nl. Als het gaat om websites is dit de veelbelovende nieuwkomer voor een streamingdienst fanaat. Ondanks dat website nog niet zo veel nieuws bevat als FilmTotaal, of zoveel overzichten als Streamwijzer, is het zeker ambitieus te noemen wat Streamplayers.nl onderneemt. Want wat kun je allemaal zien en lezen op deze website? En is de website het bezoeken waard? Of is Streamplayers.nl simpelweg de kleinere (en wellicht amateuristische) versie van een website als FilmTotaal en Streamwijzer.