See for Me (2021) – Film Recensie

See for Me is een representatieve thriller film dat een uniek basisverhaal bevat. Het verhaal volgt een blind hoofdpersonage dat haarzelf en het huis, waarop ze past, moet verdedigen wanneer er een huisinbraak plaatsvindt. Dit klinkt als een absurd idee voor een film. Ergens is dit het ook. Ondanks dat het aspect van een blind hoofdpersonage technisch redelijk goed uitgevoerd is, hebben de scenarioschrijvers maar een matig verhaal geschreven voor de film. Regisseur Randall Okita gaat daarnaast te letterlijk om met het verhaal, waarbij hij de (enkele) achtergrondverhalen en karaktermomenten letterlijk verteld, in plaats van dat hij ze visueel uit laat spelen. Gelukkig is het acteerwerk van hoofdrolspeelster Skyler Davenport een groot pluspunt aan de film. Ook weet de belangrijkste bijrolspeler Jessica Parker Kennedy te overtuigen. Het beste aspect aan de film zijn echter de representatieve en technische aspecten. See for Me is een mooie representatieve film voor blinde mensen en Paralympische spelers. Daarnaast zit de film technisch uitstekend in elkaar, waarbij de cinematografie, de montage, de geluidsbewerking, de productie ontwerpen en de set opbouw allemaal weten te overtuigen. Het is jammer dat See for Me maar een matig verhaal bevat, want anders had dit misschien een geweldige thriller kunnen zijn geworden.

Batman Returns (1992) – Film Recensie

In 2022 is het alweer dertig jaar geleden dat de duistere superhelden en kerstfilm Batman Returns oorspronkelijk uitkwam. In de dertig (lange) jaren, na de oorspronkelijke release, hebben de recensenten, filmliefhebbers en (superhelden) fans geleerd om Tim Burtons tweede Batman film meer te waarderen. Batman Returns wordt nu regelmatig zelfs een van de beste Batman én DC Comics films genoemd, waarbij sommige recensenten en fans deze film zelfs beter noemen dan Tim Burtons eerste Batman film uit 1989. Toen ik Batman (1989) en Batman Returns voor het eerst gezien had, vond ik dat een gekke uitspraak. Naar mijn mening was Tim Burtons Batman (1989) velen malen beter dan Batman Returns. Nu ik dit jaar beide Batman (1989) en Batman Returns opnieuw heb gekeken, moet ik echter toch toegeven dat Batman Returns de betere film van de twee is. Daarnaast kan er ook zeker gezegd worden dat Batman Returns als film ondergewaardeerd is. Burtons tweede Batman film weet perfect de duistere en gotische toon van de Batman stripboeken te adapteren naar het grote scherm. Daarnaast is Batman Returns misschien wel de film waar de artistieke en donkere visie van Burton het meest tot zijn recht komt. De film is zeker niet perfect, maar wat Burton heeft weten neer te zetten met Batman Returns kan niet anders dan meesterlijk creatief genoemd worden. Warner Home Video en Day One MPM brachten op 22 juni 2022 de Ultimate Collectors Edition van Batman Returns uit. De Ultimate Collectors Edition van Batman Returns bestaat onder andere uit een 4K UHD en Blu-ray Steelbook. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Kijktip | SuperHond & TurboKat (2019)

De pluizige helden SuperHond Buddy en TurboKat Felix ontdekken hun superkrachten in de opkomende animatie familiefilm SuperHond & TurboKat. Deze leuke familiefilm zal 17 november 2022 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden door MovieCompany. Echter is de film in enkele steden al eerder te zien. Maar waar gaat SuperHond & TurboKat over?

Deadstream (2022) – Film Recensie

Deadstream is voor een lowbudget found footage horror komediefilm verrassend angstaanjagend en hilarisch. De film bevat een sterke balans tussen gruwelijke horror en grappige satire. Het is mooi om te zien hoe deze lowbudgetfilm zo goed omarmd wordt in Nederland. Zo is de film niet alleen te zien bij de Halloween Horror Show op zaterdag 29 oktober, maar ook bij het Imagine Fantastic Film Festival op 1 november om 21.45. Daarnaast is Deadstream ook te aanschouwen bij het Leiden International Film Festival op (onder andere) 10 november om 21.15. De film is een sterke aanrader voor mensen die dol zijn op (low budget) found footage bovennatuurlijke horrorfilms. Daarnaast zullen filmliefhebbers en fans van satire en (horror) komediefilms ook een mooie tijd hebben met deze film. Dit komt doordat Deadstream ook een over de top satire is over de (online) cancel culture dat plaatsvindt op sociale media. Deadstream is zeker geen perfecte film, maar daar streven de filmmakers ook niet naar. Ze willen je vooral bang maken met hun gruwelijke horrorfilm en, wanneer mogelijk, laten nadenken over de thema’s uit de film.

Halloween Kills (2021) – Film Recensie

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Halloween Kills. Halloween Kills werd door de recensenten een stuk minder gewaardeerd dan David Gordon Greens vorige Halloween film uit 2018. Toch vind ik dit zelf als recensent best verrassend. Het regelmatige flinterdunne verhaal van Halloween Kills is denk ik het grootste probleem voor veel recensenten geweest. Beide Halloween uit 1978 en Halloween uit 2018 bevatten een beter verhaal, waarbij er ook nog een krachtiger balans tussen een goed uitgewerkt verhaal, brute moorden en angst voor Michael Myers, te vinden is. Regisseur David Gordon Green lijkt in Halloween Kills vooral de focus te willen leggen op de onverwinbare, brute en angstaanjagende aspecten van Michael Myers. Dit is iets waar de regisseur en film ook zeker in slagen, maar hierdoor mist het helaas wel een beter en diepgaander verhaal. Zelf vind ik Halloween Kills nog steeds een redelijk sterke film. De creatieve, bloederige en gruwelijke moorden van Michael Myers zijn honderden malen erger en bruter dan de vorige Halloween films. Daarnaast gaat het verhaal ook verder in op de PTSS van Laurie Strode, door haar angsten en trauma’s te verbinden met de inwoners van de stad Haddonfield. Hierbij krijgt het verhaal een creatieve opzet, door de inwoners wraak te willen laten nemen tegen Michael Myers. Is de film dan echt zo slecht als sommige recensenten willen laten doen overkomen? Nee, naar mijn mening niet. Echter betekent dit niet dat ik geen kritiekpunten heb richting de film… Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film op 4K UHD Blu-ray, Blu-ray en DVD uit op 2 maart 2022. Mijn dank aan beide voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Star Trek: The Motion Picture (1979) – The Director’s Edition – Film Recensie

Mijn film recensie voor Star Trek: The Motion Picture was de eerste recensie die ik ooit plaatste op mijn website. Er kan dus zeker gezegd worden dat deze recensie, ondanks zijn gedateerde en simpele aard, een speciaal plekje heeft in mijn hart. Toch vind ik het tijd worden om mijn film recensie van Star Trek: The Motion Picture een flinke update te geven. En het moment daarvoor is nu aangekomen, want op 16 september 2022 bracht Dutch FilmWorks de gerestaureerde versie van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition uit op 4K UHD Blu-ray. Hiervoor zag ik enkele keren de bioscoopversie van de film. De laatste keer dat ik de bioscoopversie van Star Trek: The Motion Picture zag was ik niet al te enthousiast. Ik had de film geen slecht cijfer gegeven, maar beter dan degelijk of middelmatig kon ik de film niet noemen. Toen vond ik dat de film te weinig zijn personages, motivaties en verhaallijnen onderbouwde. Zo benoemde ik in mijn originele recensie dat er wel sprake was van ideeën voor deze filmaspecten, maar dat ze nooit verder ontwikkeld worden dan de geopperde ideeën. Hierdoor voelde de film (toen) ook te lang in zijn speeltijd aan. Ik weet niet of het specifiek ligt aan The Director’s Edition of aan het feit dat ik met een andere blik naar de film kijk, maar ik heb velen malen meer genoten van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition dan de bioscoopversie. Voor mij pakt Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition veel van de problemen beter aan. Zo worden de karaktermotivaties beter onderbouwd en ontwikkelt het verhaal zich beter. Is Star Trek The Motion Picture – The Director’s Edition dan de definitieve versie van de film? Volgens mezelf – en regisseur Robert Wise – is dat zeker het geval. Ook al betekent dit niet dat deze versie geen gebreken heeft…

Freaky (2020) – Film Recensie

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik Freaky. Freaky vertelt voor een slasher horrorkomedie film eigenlijk een best mooi verhaal, waarin het onzekere en stille hoofdpersonage uiteindelijk de les leert om op te komen voor haarzelf. Ze leert in haarzelf en haar krachten te geloven. Naar mijn mening kan Freaky – ondanks de brute en bloederige moorden – ook beschouwd worden als een film over (vrouwen-)emancipatie. Maar geen zorgen beste filmliefhebbers, want Freaky bevat ook nog genoeg moordlustige en hilarische momenten om te overtuigen als een slasher, horror én komediefilm. Freaky weet hierbij een eigentijdse film te zijn die tegelijkertijd een parodie als een eerbetoon is op populaire slasher en horrorfilms. Onder andere daarom vind ik Freaky een ondergewaardeerde slasher en horrorkomedie film. Deze film verdient meer lof en daarom wil ik met mijn Halloween Filmmaand Special deze film in het spotlicht zetten. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten de film dan misschien al bijna een jaar geleden uit op Blu-ray en DVD, maar de film is nog steeds het waard om (opnieuw) te kijken.

Until Tomorrow (2022) – Film Recensie

Until Tomorrow is een film die meerdere problemen uit de Iraanse samenleving aankaart. Regisseur Ali Asgari weet in de dramafilm op een directe manier deze problemen te benoemen. De vraag die bij mezelf ontstond was of het direct benoemen van een problematische samenleving genoeg is om een film goed te maken. Na het kijken van Until Tomorrow kwam ik tot het besef dat dit niet het geval was (of eerder: is). Ali Asgari weet goed te benoemen waar de ongelijkheid, discriminatie, en machtsproblematiek in Iran ligt. Echter gaat Ali Asgari nooit verder dan het benoemen. Als filmmaker en regisseur laat hij niet de echte ernst van de situatie zien. Hierdoor komt Until Tomorrow over als een lichte dramafilm die niet goed weet wat het echt probeert te zeggen. Ali Asgari heeft zeker geen slechte film gemaakt, maar Until Tomorrow is wel een nogal saaie film met een repetitief verhaal. Een saaie film die zijn ideeën en thema’s niet goed of duidelijk uitwerkt, is regelmatig minder interessant dan een slechte film met duidelijkere, maar slecht uitgevoerde, thema’s. Dit is ook precies wat het geval is bij Ali Asgari’s Until Tomorrow. De dramafilm Until Tomorrow zal dit jaar het Humans of Film Festival afsluiten. Until Tomorrow is dus de slotfilm van het filmfestival. De film zal te zien zijn op 16 oktober 2022 bij zaal 1 in het Ketelhuis. De opening van de film start om 20:15.

The Conjuring 2 (2016) – Film Recensie

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik de bovennatuurlijke horrorfilm The Conjuring 2. De film staat in het Verenigd Koninkrijk ook wel bekend als The Conjuring 2: The Enfield Case. Het doel van een horrorfilm is regelmatig om echte schrikreacties op te brengen. Met schrikreacties bedoel ik niet alleen de daadwerkelijke schrik, maar ook de onderliggende spanning en angst die bij je op kan komen tijdens het kijken van een enge film. De eerste film uit The Conjuring filmreeks wordt door een redelijk aantal filmliefhebbers en recensenten (terecht) beschouwd als een van de beste moderne horrorfilms. The Conjuring uit 2013 zit als film niet alleen goed in elkaar, maar weet daarnaast ook nog oprecht angstaanjagend en spannend te zijn. Er lag dus een moeilijke taak klaar voor terugkerende regisseur James Wan om met The Conjuring 2 het publiek minstens net zo bang te maken als dat hij deed met het eerste deel. Het bizarre is dat dit hem nog gelukt is ook.

House of the Dragon S1E5 – Aflevering Recensie

Met House of the Dragon S1E5 lijkt dit eerste seizoen van de Game of Thrones prequel serie terug te keren naar zijn eerdere glorie. De vijfde aflevering van House of the Dragon is namelijk bijna net zo goed als de eerste twee afleveringen van dit eerste seizoen. Op enkele aspecten is House of the Dragon S1E5 zelfs net zo goed als de eerste twee afleveringen. Na de middelmatige derde en vierde aflevering is het een genot om weer een uitstekende aflevering te zien. Maar wat maakt deze vijfde aflevering dan precies zo geweldig? Om eerlijk te zijn is het een combinatie van meerdere aspecten, maar de heftige, gewelddadige en gecalculeerde aard van het scenario weten het belangrijkste onderdeel hiervan te vormen. Scenarioschrijvers Ryan J. Condal en Charmaine De Grate weten met de vijfde aflevering van House of the Dragon seizoen 1 de (mentale) strijd om te overleven, en nog belangrijker om de troon te bemachtigen, perfect weer te geven. Om de ernst van deze strijd te benadrukken maken Condal en De Grate gebruik van een terugkerend fenomeen uit de verhalen van Game of Thrones – een slecht aflopende trouwerij…