Flight Risk (2025) – Film Recensie

Na een succesvolle carrière lijkt Mel Gibson zijn hoogtepunt al te hebben bereikt. Met B-films als Hot Seat (2022) heeft Gibson bewezen dat hij als acteur tegenwoordig vaker teleurstelt dan overtuigt. Met Flight Risk heeft de acteur laten zien dat hij als regisseur tegenwoordig ook eerder weet tegenvalt dan verrast. Zo is Gibsons nieuwste film een nogal slappe thriller en actiefilm geworden. Desondanks bevat de film een veelbelovende opzet.

Flight Risk neemt namelijk grotendeels plaats in een kleine ruimte. Helaas maken Gibson en scenarioschrijver Jared Rosenberg te weinig gebruik van originele of creatieve manieren om de film met deze opzet spannend te maken. Doordat de film zich grotendeels plaatsvindt in een (klein) vliegtuig, krijgen we bijna alleen maar de drie hoofdrolspelers te zien. De drie hoofdrolspelers zijn Mark Wahlberg, Michelle Dockery en Topher Grace. Dit zijn drie bekende namen uit de filmindustrie. Walhberg is waarschijnlijk de bekendste acteur van de drie.

Met films als Boogie Nights (1997) en The Departed (2006) is dit niet heel gek. Daarnaast heeft Wahlberg een belangrijke rol gehad in meerdere grote blockbusters: van Planet of the Apes (2001) tot Transformers: Age of Extinction (2014) en van Transformers: The Last Knight (2017) tot Uncharted (2022). Michelle Dockery is ook een beroemde actrice die vooral bekend is om haar rol als Lady Mary Crawley in de films en series van Downton Abbey. Daarnaast was Dockery recent ook nog te zien in de komische misdaadfilm The Gentlemen (2019) en de actiefilm Boy Kills World (2023).

Topher Grace zullen liefhebbers van sitcoms uiteraard kennen van de populaire Amerikaanse televisieserie That ’70s Show. Daarnaast speelde de acteur Venom in Sam Raimi’s Spider-Man 3 (2007) en had hij recent een kleine rol in de psychologische thriller en horrorfilm Heretic (2024). Met deze drie geweldige acteurs en een filmverhaal waarin de personages vastzitten met elkaar in een kleine ruimte, zou je denken dat Flight Risk een intense filmrit zou worden. Toch kun je aan Flight Risk beter niet je geld riskeren, want de film bereikt niet de spannende bestemming waar het zich voor uit heeft gezet.

Over Flight Risk (2025)

Flight Risk is een Amerikaanse thriller en actiefilm uit 2025. De film is geregisseerd door de beroemde acteur en regisseur Mel Gibson. Het scenario van de film is geschreven door Jared Rosenberg. De cast van de film bestaat uit (o.a.) Mark Wahlberg, Michelle Dockery en Topher Grace. De film heeft een speeltijd van 92 minuten. Flight Risk werd op 24 januari 2025 uitgebracht in de Amerikaanse bioscopen.

De film werd op 22 januari 2025 officieel in de Nederlandse bioscopen uitgebracht. Het filmverhaal volgt een piloot die een Air Marshal en haar gevangene naar een rechtszaak vervoert. Het begint als een rustige vlucht over de ruige wildernis van Alaska, maar de reis neemt al snel een gevaarlijke wending wanneer blijkt dat niet iedereen aan boord is wie ze beweren te zijn.

Slappe openingsscène

Flight Risk is het soort film dat geen tijd verspilt aan het opbouwen van zijn verhaal of bijhorende conflicten. In plaats daarvan gooien regisseur Mel Gibson en scenarioschrijver Jared Rosenberg je direct de diepte in met het verhaal. In sommige gevallen werkt deze narratieve aanpak. Dit is meestal te danken aan de artistieke visie of de intensiteit van een openingsscène. Flight Risk behoort niet tot deze gevallen. Gibson en Rosenberg gooien het filmpubliek namelijk de diepte in van een onuitgewerkte openingsscène.

Hierdoor oogt Flight Risk als het soort film waarbij er niet is nagedacht over de daadwerkelijke filmwereld en de evenementen die hebben plaatsgevonden voor de start van het verhaal. De film opent nogal saai en tam met het personage van Topher Grace die zit te wachten tot zijn kip noedels in de magnetron verwarmd zijn. Wachtend op zijn kip noedels wordt Grace’s personage Winston twee keer geconfronteerd met een “schrikmoment”. Deze zogenaamde schrikmomenten zijn zo voorspelbaar en simpel dat ze eerder saai, dan spannend overkomen.

Visueel beperkt

Na deze openingsscène bevinden de personages zich in een klein vliegtuig. Hier vindt de rest van de film zich grotendeels in plaats. De inclusie van een beperkte ruimte in het filmverhaal had op enkele artistieke en claustrofobische manieren gebruikt kunnen worden. Helaas pakt deze creatieve keuze niet bepaald goed uit. Ondanks een korte speeltijd van 92 minuten, voelt Flight Risk aan als een lange zit. Dit is grotendeels te danken aan het gemis van creativiteit in het verhaal.

Het filmverhaal beperkt zich grotendeels tot een kleine ruimte, maar hier wordt verder vrij weinig meegedaan. De beperkte ruimte waar het filmverhaal zich plaatsvindt, komt over als een tekortkoming in het verhaal in plaats van een middel om de film te verbeteren of te ondersteunen. Ondanks dat Flight Risk meerdere actiescènes en gevechtsscènes bevat, komt de film in zijn verhaal begrensd over door het gebruik van een enkele filmlocatie.

In de montage proberen ze de film nog te redden door regelmatig grootse landschappen uit de ruige en besneeuwde wildernis van Alaska te laten zien. Toch is het herhalend afwisselen tussen deze landschappen en de binnenkant van het vliegtuig niet genoeg om de film visueel spannend of meeslepend te maken. Het gebruik van belabberde effecten zorgt er verder voor dat de film op een visueel vlak er nog slechter uitziet.

Gemixte acteerprestaties

De cast doet zijn best om de claustrofobische spanning van hun personages over te brengen op de filmtoeschouwers. Dit is vooral terug te zien bij Grace’s personage die regelmatig in paniek raakt of begint te hyperventileren. Ondanks hun goed bedoelde pogingen, lukt het de cast niet om de film spannender te maken. Het lukt zelfs de Oscar-genomineerde acteur Mark Wahlberg niet om met zijn sadistische en psychopathische personage de film spannend te maken. Wahlberg levert een gemixte acteerprestatie in Flight Risk.

Zijn acteerprestatie valt tussen cartoonachtig en sinister in. Hierbij lijkt het grootste probleem te zijn dat de acteur te terughoudend is zijn acteerwerk. De achterliggende reden hiervan ligt waarschijnlijk bij de onduidelijke of missende regievisie van Gibson. Doordat Wahlberg niet duidelijk heeft wat voor soort figuur zijn filmpersonage is, wisselt de acteur in zijn acteerwerk af tussen cartoonachtige gezichtsuitdrukkingen, overdreven dialecten en psychopathische opmerkingen. Op enkele momenten zorgt dit voor kleine grappen die enigszins vermakelijk of komisch zijn.

Voor de rest van de film zorgt dit vooral voor een acteerprestatie die niet serieus te nemen is of angstaanjagend overkomt. Walhbergs personage mag dan vindingrijk zijn, maar de gevechtsscènes waar hij aan deelneemt zijn niet fantasierijk genoeg. Het helpt de acteur ook niet dat hij totaal geen chemie heeft met de twee andere hoofdrolspelers. Gelukkig spelen Grace en Dockery wel goed op elkaar in. De band die ze gedurende het filmverhaal met elkaar opbouwen, ontvouwt zich op een natuurlijke, geloofwaardige en lichtjes ontroerende manier.

Als er een ding is wat Flight Risk echt goed doet, dan is het de opbouw van de band tussen de personages van Grace en Dockery. In dit onderdeel van het filmverhaal maakt de scenarioschrijver slim gebruik van kleinere en rustigere filmmomenten waar de personages geheimen of ervaringen met elkaar delen. Door deze intieme filmmomenten af te wisselen met filmscènes waarin deze twee personages met elkaar bekvechten of discussiëren, schept Rosenberg het gevoel van een humane en empathische band.

Conclusie

Flight Risk is een matige thriller en actiefilm die met enkele kleine grappen en warme acteerprestaties toch nog lichtjes weet te vermaken. Het grootste probleem van de film ligt bij het gemis aan een duidelijke regievisie en een creatief uitgewerkt verhaal. Flight Risk bevat een uitstekend concept, maar toch is het regisseur Mel Gibson en scenarioschrijver Jared Rosenberg niet gelukt om een intense of nagelbijtend spannende film te maken. In plaats daarvan bevindt de film zich al snel in een vicieuze cirkel waarbij de drie hoofdrolspelers keer op keer dezelfde acties en reacties mogen uitspelen.

Zo is Michelle Dockery’s personage de grootste tijd in de film bezig om te leren hoe ze een vliegtuig moet besturen, terwijl ze probeert Mark Wahlbergs personage op afstand te houden. Wahlbergs personage probeert constant Dockery’s en Topher Grace’s personage aan te vallen, maar als een tweederangs schurk uit een jaren 1990 cartoon mislukken zijn plannen constant. Hierdoor is Wahlberg een groot deel van de tijd vastgebonden op verschillende plekken terwijl hij de andere twee personages met zijn aparte en overdreven dialecten uitlokt en uitdaagt.

Ondertussen is Grace vooral bezig om het filmpubliek te overtuigen van het paniekerige en hyperventilerende karakter van zijn personage. De focus van de film ligt op deze drie acteerprestaties en de creatieve keuze om de film grotendeels af te laten spelen in een kleine ruimte, maar op beide vlakken stelt Flight Risk flink teleur. Nu is het een geluk bij een ongeluk dat Dockery en Grace goed op elkaar in weten te spelen. Doordat de acteur en actrice via hun personages een natuurlijke band weten te creëren, is Flight Risk iets minder slecht geworden.

Uiteindelijk is Flight Risk een film die vooral aan te raden valt aan liefhebbers van simpele en niet bepaald originele thriller en actiefilms. Filmtoeschouwers die op zoek zijn naar een prima film op de achtergrond aan te hebben, terwijl ze op sociale media platforms als TikTok scrollen of bijkletsen met hun vrienden, zullen zich prima vermaken met Flight Risk. Nu is dit grotendeels te danken aan het feit dat ze veel van de film niet mee zullen krijgen, maar dit terzijde. Flight Risk is sinds 22 januari 2025 in de Nederlandse bioscopen te zien. Mijn dank aan WW Entertainment voor de uitnodiging tot de landelijke persvoorstelling van de film.