John Carpenters Halloween uit 1978 wordt (terecht) beschouwd als een van de meesterwerken van het slasher filmgenre. Halloween (1978) wist dit subgenre van de horrorfilm naar nieuwe hoogtes te brengen. Net zoals The Texas Chain Massacre uit 1974 wist Halloween (1978) een iconische seriemoordenaar, die op gruwelijke manieren zijn slachtoffers stalkt en vermoordt, te scheppen. Er zijn al veel vervolgen uitgekomen op de allereerste Halloween-film, maar tot nu toe leek geen enkel vervolg of remake echt dicht bij het niveau van John Carpenters meesterwerk te komen.
Met Halloween (2018) kwam hier voor het eerst echt verandering in. Regisseur David Gordon Green weet met zijn Halloween-film het verhaal van John Carpenters Halloween perfect te vervolgen. Tegelijkertijd zorgt Green er ook voor dat zijn Halloween-film als een losstaand deel bekeken kan worden. Het is zeker mogelijk om eerst Halloween uit 2018 te kijken, zonder dat je de originele film van John Carpenter hebt gezien. Halloween (2018) werkt dus beide als een losstaand deel en een vervolg – wat best knap is voor een moderne slasher film.
Over Halloween (2018)
Halloween is een Amerikaanse slasher film uit 2018. De film is geregisseerd door David Gordon Green. Het scenario is geschreven door Green, Jeff Fradley, en Danny McBride. Halloween (2018) is het elfde deel uit franchise, waarbij het dienst als een vervolg op de gelijknamige film uit 1978. Halloween (2018) dient ook als een “retcon” van de eerdere vervolgen op Halloween uit 1978. Voor dit vervolg keerden beide Jamie Lee Curtis en Nick Castle terug. Curtis pakt de rol van Laurie Strode weer op, waarbij Castle weer achter het masker van Michael Myers dook. Naast Castle speelde ook stuntman James Jude Courtney de rol van Michael Myers.
De rest van de cast bestaat uit Judy Greer, Andi Matichak, Will Patton, Haluk Bilginer, en Virginia Gardner. Het verhaal van Halloween (2018) volgt Laurie Strode en haar familie. Na de evenementen uit Halloween (1978) heeft Laurie een posttraumatische stressstoornis opgelopen. Laurie maakt haarzelf klaar voor een laatste strijd met Michael Myers op Halloween, waarbij ze haar familie probeert te waarschuwen hetzelfde te doen. Door haar verslechterde relatie met haar dochter, schoonzoon en kleindochter, wordt ze echter niet serieus genomen…
In 2007 maakte filmmaker Rob Zombie een remake van de originele film. Daarna bracht hij in 2009 een vervolg op deze remake uit – genaamd Halloween II. Na het redelijke succes van deze twee films werden er nog twee vervolgen gepland, maar deze zouden uiteindelijk vast komen te zitten in de ontwikkelingsplannen. Hierdoor verloor Dimension Films de intellectuele rechten tot de franchise, waardoor Blumhouse Productions de rechten kon overnemen. John Carpenter was niet blij met de remake van Rob Zombie, en dus besloot hij Blumhouse Productions te helpen bij het maken van een nieuwe Halloween-film.
Deze nieuwe Halloween-film zou volgens Carpenter meer gruwelijk en beangstigend moeten worden dan de vorige vervolgen. Filmmakers David Gordon Green en Danny McBride offerde hun visie voor een nieuwe film aan Blumhouse en Carpenter. Hun plannen voor een nieuwe Halloween-film werden geaccepteerd en ontwikkeld tot een vervolg op de originele film. Uiteindelijk zou de film zijn wereldpremière hebben op het Toronto International Film Festival op 8 september 2018. De film werd in België uitgebracht op 24 oktober 2018, terwijl Halloween (2018) in Nederland uitkwam op 1 november 2018.
Halloween (2018) ontving over het algemeen positieve kritieken van de recensenten, waarbij veel recensenten de nieuwe film het beste Halloween vervolg noemden. Daarbij spraken de recensenten vooral met lof over het acteerwerk van Curtis, de regievisie, de gecomponeerde muziek en manier waarop Michael Myers zijn slachtoffers vermoordde. Halloween (2018) bracht wereldwijd meer dan 255 miljoen Amerikaanse dollars op, waardoor het een van de best verdienende slasherfilms werd. Een vervolg, getiteld Halloween Kills, werd uitgebracht in 2021. Later in 2022 zal nog een vervolg uitkomen genaamd Halloween Ends.
Recensie
Halloween (2018) dient als een “retcon” van de eerdere vervolgen. Dit is een van de grootste redenen dat Halloween (2018) zo goed werkt als een vervolg, en een losstaand deel. Halloween (2018) pakt de beste aspecten uit de originele film en implementeert die in zijn eigen verhaal. Daarnaast laat het ook de gevolgen van de gebeurtenissen uit de eerste film zien. Halloween (2018) gaat niet in op de feiten die door de verhalen uit de eerdere vervolgen zijn vastgesteld. Hierdoor krijgt het verhaal meer creatieve mogelijkheden om een direct vervolg te zijn op Halloween uit 1978.
Retcon is een term dat gebruikt wordt als in een fictiereeks bepaalde feiten en gebeurtenissen, die ooit zijn vermeld in een eerder deel, bewust worden verdraaid of genegeerd in latere delen. In het geval van Halloween (2018) betekent dit dat de verhaallijnen, gebeurtenissen en bepaalde feiten uit alle eerdere delen – behalve de allereerste film – worden genegeerd of verdraaid.
Doordat Halloween (2018) een “retcon” is van de eerdere vervolgen, hoeft deze nieuwe film alleen het verhaal van Halloween uit 1978 te vervolgen. De regisseur en scenarioschrijvers waren dus minder vastgeketend aan eerdere verhaallijnen, waardoor ze volledig los konden gaan met hun artistieke visie voor dit vervolg. Een van de grootste pluspunten aan Halloween (2018) is het verhaal. Halloween (2018) bevat in de basis een soortgelijk verhaal als dat van Halloween (1978). Halloween (2018) heeft uiteraard een moderner tintje, maar in de basis gaat het verhaal over seriemoordenaar Michael Myers, en zijn (indirecte) jacht op Laurie Strode.
In deze nieuwe film zien we hoe Laurie Strode met een posttraumatische stressstoornis leeft. Ze leeft in een voortdurende status van angst, waarbij ze haarzelf altijd klaarmaakt voor het moment dat Michael Myers weer achter haar aan zal komen. Het personage wordt hierdoor nog meer voorzien van diepgang. Regisseur David Gordon Green en actrice Jamie Lee Curtis weten het personage van Laurie Strode op een perfecte manier neer te zetten, waardoor het niet nodig is om John Carpenters Halloween uit 1978 te kijken.
Laurie Strode’s angst en PTSS wordt op een realistische en overtuigende manier gepresenteerd, waardoor je met haar meeleeft. Ook begrijp je waar haar angst vandaan komt, zelfs als je John Carpenters Halloween uit 1978 niet hebt gezien. Dit is deels te danken aan de populariteit van het iconische personage van Michael Myers, maar dus ook aan de regie van Green en het acteerwerk van Curtis. De veranderingen in het karakter van Laurie Strode passen ook goed in de context van het verhaal van Halloween (1978). Het is begrijpelijk dat Laurie Strode, na de verschrikkelijke gebeurtenissen uit de originele film, met voortdurende angst en PTSS leeft.
De keuze van de regisseur en scenarioschrijvers om Laurie Strode als een persoon in een doorlopende overlevingsstand neer te zetten, voelt dus honderd procent juist aan. Naast dat Laurie Strode’s personage krachtig wordt neergezet, wordt Michael Myers ook op een briljante manier gepresenteerd. In Halloween (2018) laat regisseur Green de personages de vraag stellen waar het moordgedrag van Michael Myers vandaag komt. Het uiteindelijke antwoord komt er echter nooit, waarmee Green laat zien dat er niet geprobeerd moet worden om het moordgedrag van Michael Myers te rationaliseren of te begrijpen. Michael Myers is, en blijft, een kwaadaardig monster dat alleen maar uit is op het plegen van moorden.
Het karakter van Michael Myers wordt niet alleen op een psychologische manier onderzocht, maar ook op een gruwelijke manier als seriemoordenaar neergezet. Ik vond Michael Myers overkomen als een daadwerkelijk gevaar, waarbij niemand – maar dan ook niemand – veilig is. Halloween (2018) is naast Halloween (1978) een van de beste films, waarin een seriemoordenaar als een niet te stoppen kracht wordt neergezet. Dat Michael Myers zo overkomt, is ook te danken aan het feit dat we hem zijn moorden zien uitvoeren. We zien niet alleen zijn dode slachtoffers, maar ook hoe hij ze achtervolgt, op ze jaagt en ze op brute manieren van het leven beroofd. Halloween (2018) weet hoe ze angst voor een maniak moeten opbouwen.
De gecomponeerde muziek van John Carpenter, Cody Carpenter en Daniel Davies is net zo zenuwslopend als de originele score van John Carpenters Halloween uit 1978. Dat de score van beide Halloween-films zo beangstigend overkomt, is grotendeels te danken aan de simpliciteit van de muziek. Ook het kleurgebruik en de belichting zijn twee sterke aspecten van de nieuwe Halloween-film. Deze twee technische aspecten zorgen voor meer hartkloppingen dan de meeste andere horrorfilms voor elkaar weten te krijgen. Dit komt door het minimale gebruik van belichting, komt Michael Myers als een groter gevaar over – zeker op de avond van Halloween!
Toch heb ik wel wat kritiekpunten op Halloween (2018). Dit heeft vooral te maken met de personificatie van enkele bijpersonages. Zo komen redelijk wat bijpersonages onderontwikkeld over. Deze bijpersonages worden meer gebruikt als een middel om een doel te bereiken – en dat doel is om Michael Myers over te laten komen als een niet te stoppen seriemoordenaar. Dit is op zich een mooi doel, maar het was nog mooier geweest als we echt gehecht waren aan enkele personages die Michael Myers weet te vermoorden.
Daarnaast hadden Green en de scenarioschrijvers een tikje meer kunnen inspelen op de familierelatie problemen tussen Laurie Strode en haar dochter, schoonzoon, en kleindochter. Zodra de film echt op gang komt – en Michael Myers moorden begint te plegen – krijgt dit aspect van het verhaal velen malen minder prioriteit. Hierdoor komt op me over alsof de filmmakers niet de ware potentie van dit onderdeel van het verhaal hebben weten te bereiken.
Conclusie
Halloween (2018) is een van de beste en bruutste moderne horrorfilms. Een groot deel hiervan is te danken aan het feit dat de film tegelijkertijd werkt als een vervolg en losstaand deel. De regievisie van Green is uitstekend, waarbij hij samen met de scenarioschrijvers en de cast een overtuigende gruwelijke horrorfilm heeft weten te maken. Michael Myers komt oprecht over als een groot gevaar en een, bijna, niet te stoppen seriemoordenaar. De moorden die hij pleegt zijn bruut en goed in scène gezet. Het is alleen jammer dat deze moorden bij (bijna) alleen maar eendimensionale personages worden uitgevoerd.
Het acteerwerk van de cast is wel weer overtuigend, waarbij vooral Jamie Lee Curtis weet te overtuigen als de oudere Laurie Strode – een stoere vrouw met PTSS en vele angsten. Ook wordt Michael Myers sterk gepresenteerd door de twee acteurs Nick Castle en James Jude Courtney. De gecomponeerde muziek van John Carpenter, Cody Carpenter en Daniel Davies is ook beangstigend en past goed bij het thema van het verhaal. Toch had ik zelf gehoopt op iets meer uitgediepte bijpersonages, en een meer uitgewerkt verhaal over de relatie tussen Laurie Strode en haar (afstandelijke) familie.
Halloween (2018) blijft echter een sterke aanrader voor fans van de franchise en filmliefhebbers van horrorfilms. Halloween (2018) is nu te streamen op Netflix in Nederland. Daarnaast is de film te huur en te koop op Pathé Thuis. Ook is Halloween (2018) te koop op 4K Ultra HD Blu-ray en DVD op Bol.com en Zavvi.nl.
