Huda’s Salon is een aangrijpende dramafilm dat zich afspeelt in het bezette Palestina. De film laat de moeilijkheden zien die ontstaan als je vast komt te zitten in de strijd tussen het verzet en de bezetters. Huda’s Salon laat zien dat de bezetters onzichtbaar zijn geworden voor het verzet en de gewone burgers. Hiermee laat de film zien dat je altijd op je hoede moet zijn in Palestina, want op elk moment kun je te maken krijgen met deze bezetters – of in verlenging het verzet.
Het verhaal van Huda’s Salon bevat zeker een beladen en moeilijk te bespreken onderwerp. Toch weet regisseur Hany Abu-Assad een krachtig verhaal te vertellen met zijn film, waarbij vrouwenemancipatie centraal staat. Daarnaast laat Abu-Assad duidelijk zien hoe burgers (vooral vrouwen) de dupe zijn van de strijd tussen de bezetters en het verzet. Helaas bevat Huda’s Salon als film wel wat problemen – onder andere bij het einde van de film.
Huda’s Salon is sinds 26 mei te zien in de Nederlandse bioscopen. Mijn dank aan September Film Distribution voor het versturen van een online recensie-exemplaar.
Over Huda’s Salon (2021)
Huda’s Salon is een internationale thriller en dramafilm uit 2021. De film is geschreven, geregisseerd en geproduceerd door Hany Abu-Assad. De cast van de film bestaat uit Ali Suliman, Samer Bisharat, Maisa Abd Elhadi en Manal Awad. Huda’s Salon had zijn wereldpremière op het Toronto International Film Festival van 2021.
De Palestijnse Reem heeft een afspraak staan bij Huda’s salon. Wat een doodgewoon bezoek aan de kapper had moeten zijn, verandert in het bepalendste moment van haar leven. Ze wordt door Huda voor een onmogelijke keuze gesteld: ze moet haar eigen mensen verraden of zich erbij neerleggen dat haar donkerste geheim zal worden onthuld. Het lot van deze twee vrouwen wordt echter op een mysterieuze manier bepaald door vrijheidsstrijder Hasan.
Recensie
Huda’s Salon geeft een intens portret van overleven weer. Er wordt in de film vertoond waar mensen toe in staat zijn om te overleven – vooral als angst een mens beheerst. Dit is direct terug te zien in de indrukwekkende openingsscène van de film. De combinatie van het losse camerawerk en de piepende geluidsbewerking, zorgt voor een benauwde ervaring. De hoogte van de openingsscène wordt in de rest van de film helaas nooit meer bereikt.
Toch bevat Huda’s Salon genoeg momenten die als spannend en aangrijpend ervaren kunnen worden. Dit komt doordat in de film iedereen elkaars vijand is. Elk personage loopt op zijn teentjes, om niet op te vallen en in de problemen te komen. Hierdoor voelt de film ook claustrofobisch aan. Het verhaal van Huda’s Salon drijft ons in een hoekje, net zoals dat gebeurt bij de desbetreffende personages uit dit verhaal. Dat Huda’s Salon aan voelt als een claustrofobische film is ook terug te zien in de gekozen plaatsen en positionering van de camera’s.
Er wordt in de film regelmatig gebruik gemaakt van kleine belichte plaatsen in grotere ruimtes, waardoor de ondervragingen spannender en intenser aanvoelen. Daarnaast wordt er ook veel gebruik gemaakt van kleine ruimtes die vol gepropt worden met personages en voorwerpen. Hierbij kun je denken aan de scène waar Reem met haar schoonfamilie aan de overvolle eettafel zit. Er kan dus zeker gezegd worden dat de productie, de uitgezochte plaatsen, belichting en sets de film goed helpen.
Ook het geluidsbewerking is een sterk onderdeel van Huda’s Salon. Bij bijna elke nieuwe scène is er een vorm een tikkend geluid te horen. Dit kan een druppel water zijn die constant blijft druppelen of een droger die een tikkend geluid blijft maken. Hierdoor wordt het gevoel geschept alsof de personages te maken hebben met een doemklok, waarbij het tikkende geluid symboliseert dat de klok aan het aftellen is naar het moment waar het allemaal fout zal aflopen.
Op enkele momenten is de film iets te melodramatisch, waardoor de ernstige gebeurtenissen uit de film minder zwaar binnenkomen. De momenten waarop de film te melodramatisch voelt zijn vooral verbonden aan de aparte handelingen die hoofdpersonage Reem onderneemt als ze gestrest is. Uit stress schuift ze haar vuist over muren heen en stopt ze het daarna in haar mond. Dit soort handelingen kunnen in het echt ook gebeuren, maar door de manier waarop regisseur Hany Abu-Assad dit presenteert, voelt het onnatuurlijk en onnodig aan.
Daarnaast eindigt de film nogal met een anticlimax. De hele film lang wordt er opgebouwd naar een confrontatie tussen Reem, de bezetters en het verzet. Uiteindelijk komt deze confrontatie er nooit. De film eindigt abrupt met een telefoontje waarna het allemaal toch nog goed komt. Hierdoor stelt de film met zijn einde enorm teleur.
Conclusie
Huda’s Salon is een redelijk krachtige film die op enkele momenten helaas wat te gedramatiseerd aanvoelt. De gebeurtenissen en de bezetting van Palestina zijn uiteraard ernstig. Deze situatie voelt dan ook niet gedramatiseerd aan. In Huda’s Salon wordt zelfs een realistisch beeld geschetst van een bezet Palestina waar iedereen een gevaar voor elkaar is. Doordat iedereen voor zichzelf vecht om te overleven, komt de film aangrijpend en claustrofobisch over.
De personages worden regelmatig in het nauw gedreven, waardoor het verhaal spannend en indrukwekkend over komt. Toch zijn de handelingen van hoofdpersonage Reem op enkele momenten te gedramatiseerd. Ook het einde van de film voelt teleurstellend aan, waarbij Huda’s Salon zelfs abrupt eindigt met een anticlimax.
Het camerawerk is voornamelijk zonder statief gefilmd, waardoor de beelden losjes en minder strak aanvoelen. Dit helpt bij het schetsen en weergeven van het onrustige gebied. Ook de camerapositionering en gekozen plaatsen helpen hierbij. Verder zijn de belichting, geluidsbewerking en productie ontwerp sterke aspecten uit de film. Huda’s Salon is een film die aan iedereen aan te raden valt – vooral als je houdt van buitenlandse films of je daar meer in wil verdiepen. Huda’s Salon is nu te zien in de Nederlandse bioscopen.
