Deze DVD-recensie is mede mogelijk gemaakt door het recensie-exemplaar dat sebkijk! heeft ontvangen van Tripe P Entertainment en Universal Home Entertainment. Onze dank aan beide voor deze samenwerking.
Wanneer het koppel Ellie (Rose Byrne, Troy) en Pete (Mark Wahlberg, Daddy’s Home 2) een gezin willen starten met behulp van adoptie. Wanneer ze drie driftige “adoptie”-kinderen in huis krijgen, merken ze dat ze nog veel te leren hebben over het opstarten van een gezin.
Gebaseerd op een Waargebeurd Verhaal
Het eerste wat je moet weten over Instant Family is dat het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Zoals de extra’s op deze DVD ook wel zeggen is deze film een soort van semi-autobiografisch verhaal van de regisseur van de film. Deze regisseur, genaamd Sean Anders (Daddy’s Home 1 & 2), heeft namelijk samen met zijn vrouw zelf ook kinderen geadopteerd.
Het begon eigenlijk als een grap verteld Sean Anders in een interview aan Today. Hij had met zijn vrouw erover hoe het zou zijn als ze een vijf-jarig kind zouden adopteren, omdat hij een niet te oude vader wilde worden. Zijn vrouw pakte dit serieus op en besloot het principe van adoptie te gaan onderzoeken. Dit verhaal is voor stap voor stap terug te vinden in de film Instant Family.
Doordat Sean Anders en zijn vrouw dus veel levenservaring en levensmomenten hebben meegemaakt met hun proces om adoptiekinderen te krijgen, krijg je ook een hartelijke kijk op de wereld van adopteren te zien. De film zit vol met passie en probeert veel te vertellen over het onderwerp. De manier hoe de filmmakers dit hebben geprobeerd te vertellen is helaas niet altijd even effectief.
Geen Balans
Hoe maak je bij het maken van een film een onderwerp als adoptie niet te serieus of te humoristisch? Het antwoord volgens de filmmakers van Instant Family zou zijn geweest, door het onderwerp luchtig te maken. Er wordt namelijk in Instant Family veel gebruik gemaakt van (donkere) humor en oprecht hart-pakkende momenten. Het probleem hierbij is dat er iets teveel gebruik wordt gemaakt van onvriendelijke/donkere humor tegenover adoptiekinderen en adoptieouders.
De balans tussen passende humor en humor dat te ver gaat is er niet echt. Pas in het laatste half uur tot de laatste twintig minuten worden de grappen wat minder donker en onvriendelijk. Oké – er zijn nog steeds grappen dan die totaal niet passen bij de situatie. Maar er worden dan tenminste geen White Savior of stereotype-grappen gemaakt.
Daarnaast is er nog minder balans tussen de humoristische momenten en de zogeheten “heartfelt“-momenten. De filmmakers gaan gewoon van de ene toon over na de andere toon. Hierdoor zwakt het activerende en inspirerende verhaal, dat de filmmakers proberen te vertellen, enorm af. Het had natuurlijk voorkomen kunnen worden als de filmmakers hadden gekozen voor een meer vaste toon voor het verhaal. Zo had het beter een satire of een meer dramatische film kunnen zijn.
Beperkte Emotionele Momenten
Over het algemeen is Instant Family een film die erg probeert door humor een moeilijk onderwerp bespreekbaar te maken. Maar ondanks deze nobele poging, valt het op veel fronten tekort. Echter komt het niet tekort op gebieden van emotionele momenten. Ondanks dat het vakmanschap niet het sterkste is van beide de cast en crew, voel je wel hun passie om dit verhaal te vertellen.
Daarnaast zijn er meerdere momenten waarbij je kippenvel krijgt door het gebruik van het redelijk goed geschreven scenario en het acteerwerk van de twee leads (Rose Byrne en Mark Wahlberg). De kinderacteurs krijgen echter niet veel te doen, behalve bepaalde stereo-typische handelingen zoals schreeuwen en huilen. Zelfs Isabela Moner (Dora and the Lost City of Gold) komt in haar rol als tiener vaak niet verder dan een stereotype.
Maar de momenten dat Moner wel de kans krijgt om te schijnen als actrice tegenover Byrne en Wahlberg voel je met haar mee. Ze is een situatie terecht gekomen waarbij ze het gevoel heeft dat niemand om haar geeft. Helaas wordt deze situatie vaak maar aan de oppervlakte geraakt en gaat het nooit echt dieper dan dat.
Dit is hoogstwaarschijnlijk omdat dit een film voor een familie over een familie is. Dus moet alles veilig gehouden worden, want de filmstudio’s willen families niet afschrikken. Het kan natuurlijk niet zo zijn dat een familie-film je aan het denken zet over hoe jij tegenover je familie staat. Toch? *Kuch Kuch* Sarcasme. * Kuch Kuch*
Conclusie
Uiteindelijk is Instant Family een film met een groot en passievol, maar vaak misplaatst, hart. Door de niet goed samenhangende toon van humor en drama, valt de film op vele vlakken apart. Op de momenten dat Instant Family de tijd neemt om de drama te laten groeien, schijnt de film echter. De film is qua professioneel vakmanschap misschien wat minder sterk, maar qua vermaak en passievol vakmanschap is het enorm bijzonder. Het is dus daarom ook zeker aan te raden als een film die je kan kijken met je familie. Ook voor de extra’s is het leuk om deze DVD zelf aan te schaffen. Zo staan er meerdere leuke deleted & extended scenes op de DVD.
