Until Tomorrow (2022) – Film Recensie

Until Tomorrow is een film die meerdere problemen uit de Iraanse samenleving aankaart. Regisseur Ali Asgari weet in de dramafilm op een directe manier deze problemen te benoemen. De vraag die bij mezelf ontstond was of het direct benoemen van een problematische samenleving genoeg is om een film goed te maken. Na het kijken van Until Tomorrow kwam ik tot het besef dat dit niet het geval was (of eerder: is). Ali Asgari weet goed te benoemen waar de ongelijkheid, discriminatie, en machtsproblematiek in Iran ligt. Echter gaat Ali Asgari nooit verder dan het benoemen. Als filmmaker en regisseur laat hij niet de echte ernst van de situatie zien. Hierdoor komt Until Tomorrow over als een lichte dramafilm die niet goed weet wat het echt probeert te zeggen. Ali Asgari heeft zeker geen slechte film gemaakt, maar Until Tomorrow is wel een nogal saaie film met een repetitief verhaal. Een saaie film die zijn ideeën en thema’s niet goed of duidelijk uitwerkt, is regelmatig minder interessant dan een slechte film met duidelijkere, maar slecht uitgevoerde, thema’s. Dit is ook precies wat het geval is bij Ali Asgari’s Until Tomorrow. De dramafilm Until Tomorrow zal dit jaar het Humans of Film Festival afsluiten. Until Tomorrow is dus de slotfilm van het filmfestival. De film zal te zien zijn op 16 oktober 2022 bij zaal 1 in het Ketelhuis. De opening van de film start om 20:15.

Mini-Zlatan & oom Bestie (2022) – Film Recensie

Met Mini-Zlatan & oom Bestie startte ik dit jaar mijn tweede editie als FIPRESCI jurylid van het SCHLiNGEL International Filmfestival. De oorspronkelijke titel van de film is Zweeds en luidt: Lill-Zlatan och morbror Raring. De (internationale) Engelstalige titel van de film is Mini-Zlatan and Uncle Darling. Zelf keek ik de film in de oorspronkelijke taal met Engelstalige ondertiteling en live Duitse nasynchronisatie. Het SCHLiNGEL International Film Festival is een (internationaal) filmfestival voor kinderen en een jong publiek. Het festival had zijn start in 1996 – wat grappig genoeg ook mijn geboortejaar is. Sindsdien heeft het filmfestival jaarlijks plaatsgevonden in Chemnitz. Mini-Zlatan & oom Bestie wist me zeker niet teleur te stellen, maar ik heb wel wat kritiekpunten richting de film. Toch mag er zeker gezegd worden dat het uniek, bijzonder en mooi is om te zien hoe goed de film realistisch weet om te gaan met het representatief vertonen van de LGBT+ gemeenschap. Dat is al een hele prestatie op zich waar de cast en crew trots over mogen zijn.

King Kong (1933) – Film Recensie

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik King Kong (1933). King Kong kan naar mijn mening beschouwd worden als de koning van de monsterlijke filmpersonages. Ondanks dat ik een zwak heb voor andere gruwelijke iconische monsterpersonages als Dracula, Frankensteins monster, de Wolfman en Godzilla, blijft King Kong (voor mij) de koning van alle monsters. Dit heeft deels te maken met mijn nostalgische gevoelens richting Peter Jacksons King Kong uit 2005. Maar het heeft nog meer te maken met mijn fascinatie met het monster dat ze King Kong noemen. Als jong kind zag ik enkele keren verschillende scènes uit King Kong (1933) voorbijkomen. Naast angst en gelach, bracht het me vooral fascinatie. Want hoe komt een filmmaker op zo’n geniaal idee voor een film? De oude filmscènes introduceerde me samen met Peter Jacksons remake tot het monster. Nu is het velen jaren later en heb ik eindelijk de kans gepakt om King Kong (1933) te kijken. De film maakte (onder andere) in de historische context van de filmgeschiedenis indruk op me. Peter Jacksons King Kong zal misschien altijd mijn persoonlijke favoriete versie zijn – sorry, not sorry – maar King Kong (1933) is overduidelijk het iconischt van alle King Kong-films. King Kong (1933) kan daarom ook wel de monsterlijke koning van de King Kong-films genoemd worden – en dit ligt meer aan de context, het verhaal en de thematiek dan je zou denken…

Kijktips | Themaprogramma Around Masculinity bij IDFA 2022

Het International Documentary Film Festival Amsterdam – ook wel bekend onder zijn afkorting IDFA – vindt dit jaar plaats van 9 tot en met 20 november. Het filmfestival pakt groots uit met onder andere de internationale première van Martin Scorsese’s en David Tedeschi’s Personality Crisis: One Night Only. Daarnaast brengt IDFA dit jaar een speciaal eerbetoon aan de omgebrachte Litouwse filmmaker Mantas Kvedaravičiu. Ik wil dit jaar meer schrijven over IDFA. Vandaag bespreek ik daarom het themaprogramma Around Masculinity. Het IDFA heeft altijd al een alternatief aangeboden voor massavermaak. Met het themaprogramma Around Masculinity brengen ze opnieuw een onderwerp aanbod dat in massavermaak en grote commerciële speelfilms minder reflecterend besproken wordt. Hiermee laat IDFA 2022 zien dat ze nog steeds hun publiek een hoogwaardige vorm van verdieping en reflectie willen aanbieden.

The Conjuring 2 (2016) – Film Recensie

Met mijn eerste Halloween Filmmaand Special wil ik dit jaar in oktober meerdere horror-, thriller-, en monsterfilms recenseren of tippen. Dit keer recenseer ik de bovennatuurlijke horrorfilm The Conjuring 2. De film staat in het Verenigd Koninkrijk ook wel bekend als The Conjuring 2: The Enfield Case. Het doel van een horrorfilm is regelmatig om echte schrikreacties op te brengen. Met schrikreacties bedoel ik niet alleen de daadwerkelijke schrik, maar ook de onderliggende spanning en angst die bij je op kan komen tijdens het kijken van een enge film. De eerste film uit The Conjuring filmreeks wordt door een redelijk aantal filmliefhebbers en recensenten (terecht) beschouwd als een van de beste moderne horrorfilms. The Conjuring uit 2013 zit als film niet alleen goed in elkaar, maar weet daarnaast ook nog oprecht angstaanjagend en spannend te zijn. Er lag dus een moeilijke taak klaar voor terugkerende regisseur James Wan om met The Conjuring 2 het publiek minstens net zo bang te maken als dat hij deed met het eerste deel. Het bizarre is dat dit hem nog gelukt is ook.

Uýra – The Rising Forest (2022) – Film Recensie

Uýra – The Rising Forest is een indrukwekkende documentaire die niet alleen een belangrijk en representatief verhaal vertelt, maar ook nog adembenemend oogt. De documentaire bespreekt actuele onderwerpen die niet regelmatig besproken worden door de Braziliaanse bevolking. Zo spreken regisseur Juliana Curi en kunstenaar Uýra zich uit over de transfobie, racisme en klimaatproblematiek die plaatsvinden in Brazilië. Curi en Uýra gebruiken kunstzinnige beelden en uitspattingen om een zoektocht naar henzelf net zoals hun geschiedenis te starten. Hierdoor oogt Uýra – The Rising Forest ook nog eens als een prachtige artistieke documentaire. De documentaire Uýra – The Rising Forest zal dit jaar op het Humans of Film Festival het filmfestival openen. De film zal te zien zijn op 13 oktober 2022 bij zaal 1 in het Ketelhuis. De opening van de film start om 19:15.

House of the Dragon S1E5 – Aflevering Recensie

Met House of the Dragon S1E5 lijkt dit eerste seizoen van de Game of Thrones prequel serie terug te keren naar zijn eerdere glorie. De vijfde aflevering van House of the Dragon is namelijk bijna net zo goed als de eerste twee afleveringen van dit eerste seizoen. Op enkele aspecten is House of the Dragon S1E5 zelfs net zo goed als de eerste twee afleveringen. Na de middelmatige derde en vierde aflevering is het een genot om weer een uitstekende aflevering te zien. Maar wat maakt deze vijfde aflevering dan precies zo geweldig? Om eerlijk te zijn is het een combinatie van meerdere aspecten, maar de heftige, gewelddadige en gecalculeerde aard van het scenario weten het belangrijkste onderdeel hiervan te vormen. Scenarioschrijvers Ryan J. Condal en Charmaine De Grate weten met de vijfde aflevering van House of the Dragon seizoen 1 de (mentale) strijd om te overleven, en nog belangrijker om de troon te bemachtigen, perfect weer te geven. Om de ernst van deze strijd te benadrukken maken Condal en De Grate gebruik van een terugkerend fenomeen uit de verhalen van Game of Thrones – een slecht aflopende trouwerij…

Kijktips | Architecture Film Festival Rotterdam van 2022

Over enkele dagen begint dan eindelijk de nieuwste editie van het Architecture Film Festival Rotterdam. Dit is het grootste filmfestival ter wereld over stedelijke ontwikkeling en de gebouwde omgeving. Het Architecture Film Festival Rotterdam zal dit jaar voor de veertiende keer plaatsvinden in architectuurstad Rotterdam. Het Architecture Film Festival Rotterdam van 2022 zal plaatsvinden van 5 tot en met 9 oktober 2022. Het filmfestival zal te volgen zijn bij Theater Zuidplein en LantarenVenster in Rotterdam. Het programma zal bestaan uit de beste documentaires, de spannendste speelfilms, de nieuwste premières en de fascinerendste korte films over stad en architectuur. Daarnaast zullen er masterclasses zijn en beantwoorden filmmakers vragen over nog niet eerder ontdekte films. Ook is er een VR-lounge en zijn er filmklassiekers te bekijken op het Architecture Film Festival Rotterdam van 2022. Voor wie niet kan kiezen is er op zondag 9 oktober 2022 de Best of AFFR. AFFR is de afkorting van Architecture Film Festival Rotterdam. In dit artikel geef ik enkele kijktips voor het Architecture Film Festival Rotterdam van 2022.

Kijktips | Film1 in Oktober 2022

Ben je je ook altijd rot aan het zoeken naar een duidelijk overzicht van de leukste films die te zien zullen zijn op Film1? Dan heb ik goed nieuws voor je! Met mijn kijktips zal ik je regelmatig op de hoogte houden over de nieuwste hoogtepunten en topfilms die te zien zullen zijn op Film1. Vandaag geef ik tips voor films die te zien zijn bij Film1 in oktober 2022. Als je geen interesse in Film1 hebt, blijf dan SebKijk in de gaten houden voor kijktips van andere streamingdiensten.

Casino (1995) – Film Recensie

Casino is dan misschien niet zo iconisch als andere misdaadfilms van regisseur Martin Scorsese, maar absurd goed is de film nog steeds. Zo komt Casino over als de ultieme Scorsese film, waarin alle kenmerkende regie-aspecten van de filmmaker naar boven komen. Dit is allereerst een groot pluspunt, want hoe meer Scorsese zijn fantasierijke regievisie gebruikt hoe beter. Toch lijkt Scorsese in Casino regelmatig wel wat verloren te raken in zijn eigen regievisie. Het komt over alsof hij geen controle heeft over welke richting het verhaal opgaat, waardoor het verhaal van Casino langdradig of richtingloos kan overkomen. Ondanks dit kritiekpunt mag er zeker gezegd worden dat Casino opnieuw een film is die Scorsese bestempelt als een van de beste regisseurs en filmmakers aller tijden. Naast dat Casino een verhaal bevat vol corrupte en gewelddadige personages, laat de film ook zien hoe Las Vegas – en in verlenging het casino – in de loop van de jaren is veranderd. Zo zullen eigenaren en liefhebbers van het casino het impact van het internet niet vooraf ingeschat kunnen hebben. Nu zijn online casino’s een veelvoorkomend fenomeen geworden – ook in Nederland. Samen met het team van CasinoScout.nl is deze recensie over Casino tot stand gekomen. Benieuwd waarom iedereen zo lovend is over Casino? Lees dan gauw verder!