Aftersun zal als film niet voor iedere filmliefhebber of alledaagse bioscoopbezoeker geschikt zijn. Dit is niet al te gek, want we leven momenteel in een filmlandschap waar blockbusters en superhelden films (nog steeds) het grote scherm overheersen. Filmliefhebbers en bioscoopbezoekers die alleen naar grote scherm gaan voor dit soort films, zullen Aftersun waarschijnlijk niet vinden. Charlotte Wells’ regiedebuut is namelijk een artistieke en onafhankelijke film die langzaam op gang komt. Aftersun wint hiermee ook het recht om de term slow-burn film toegewezen te krijgen. Net zoals andere slow-burn films, bevat Aftersun een verhaal dat op een eigen en langzame tempo verteld wordt. Hierdoor krijgen de personages, conflicten en verhaallijnen meer de tijd om ontwikkeld te worden. In het verhaal van Aftersun ligt de focus dus ook meer op humane interacties en onderlinge relaties. Daarnaast wordt er hevig gehint dat Paul Mescals personage Calum worstelt met een flinke depressie. Het verhaal van Aftersun bevat dus tegelijkertijd een verhaal dat langzaam op gang komt en zware thema’s bespreekt. Deze redenen alleen zijn al genoeg voor veel filmliefhebbers en alledaagse bioscoopbezoekers om af te haken bij het kijken (of überhaupt beginnen) aan deze film. En dat is extreem zonde! Aftersun mag dan een van de deprimerendste films zijn die ik in een lange tijd heb gezien, maar het is tegelijkertijd ook een van de beste en mooiste films.

Pan’s Labyrinth is een van de indrukwekkendste hedendaagse (Spaanse) filmklassiekers. Regisseur Guillermo del Toro heeft een film gemaakt dat oprecht oogt als een eeuwenoud sprookje wat voor het eerst verfilmd wordt. Zijn film ziet er dus niet alleen fantasierijk uit, maar komt ook origineel over. Dat del Toro dit bereikt heeft met Pan’s Labyrinth is niet alleen aan hem te danken, maar ook aan zijn cast en crew. Componist Javier Navarette levert ontroerende, aangrijpende, mysterieuze, onthullend en (bijna) niet met woorden te om vatten legendarische filmmuziek. Naast Navarette zijn het werk van andere crewleden als de cinematograaf, de filmmonteur en de make-up afdeling niet anders dan briljant te noemen. Ook de cast is uitstekend in Pan’s Labyrinth, waarbij vooral de toenmalige kinderster Ivana Baquero, veelvoorkomend Guillermo del Toro samenwerker Doug Jones en Sergi López vooral de show stelen. Het werk dat del Toro, de crew en cast leveren met deze duistere en fantasierijke horrorfilm is zo bijzonder dat er bijna geen kritiekpunten op te noemen zijn. MUBI Nederland gaf me de mogelijkheid om Pan’s Labyrinth opnieuw te kijken. Het goede nieuws is dat jullie dat ook kunnen op hun streamingdienst. Mijn dank aan MUBI Nederland voor het versturen van een screener en de mogelijkheid tot een samenwerking.

Vandaag bespreek ik Somersault van de Australische filmmaker Cate Shortland. Deze Australische romantische dramafilm uit 2004 is haar regiedebuut. Cate Shortland kunnen de superhelden liefhebbers kennen van de Marvel film Black Widow. Dit is een superhelden film die gemixt ontvangen is door de fans, maar ik kan Shortland’s Marvel film zeker waarderen. Op 16 september 2004 werd Somersault uitgebracht. Daarvoor werd de film op 17 mei 2004 uitgebracht in de Un Certain Regard-sectie op het Filmfestival van Cannes. Somersault zou de status van cultklassieker kunnen krijgen; wellicht heeft de film dat zelfs al. Zo won Somersault alle speelfilm prijzen bij de 2004 Australian Film Institute Awards. Daarnaast werd de film ook goed ontvangen door de critici. Op de website Rotten Tomatoes heeft de film een gunstige beoordeling van 83%. Maar waarom wordt Somersault zo gewaardeerd door beide jury’s en critici? En waar gaat de film überhaupt over?

Meeting the Man is een docu-portret van James Baldwin. Hij was een van de figuren binnen de 20ste-eeuwse Amerikaanse literatuur, de zwarte gemeenschap en het politiek denken. Meeting the Man: James Baldwin in Paris is vanaf nu te zien op MUBI Nederland. Dit docu-portret kwam oorspronkelijk uit in 1970. De film is een exclusieve MUBI release. Het is een restoratie van de oorspronkelijke korte film die geregisseerd is door Terence Dixon. Mijn dank aan MUBI Nederland voor de samenwerkingsmogelijkheden en het online recensie-exemplaar.

Dead Pigs is een Amerikaans-Chinese komische drama film uit 2018. De film is geschreven en geregisseerd door Cathy Yan. Deze regisseur is ook bekend voor het regisseren van de film Birds of Prey uit 2020. Dead Pigs was haar regiedebuut en had zijn wereldpremière op 19 januari 2018. De film ging in première bij de World Cinema Dramatic Competition section op het Sundance Film Festival. In China kwam de film uit op 25 januari 2019. Het won bij het Sundance Film Festival de Special Jury Prize for ensemble acting. De ensemblecast bestaat uit Vivian Wu, Haoyu Yang, Mason Lee, Meng Li, David Rysdahl en Zazie Beetz. Het is voor een lange tijd de vraag geweest wanneer Dead Pigs een internationale release zou krijgen. Nu wordt het lange wachten eindelijk beloont. Dead Pigs is namelijk vanaf 12 februari 2021 te zien op MUBI in Nederland. Mijn dank aan MUBI Nederland voor de samenwerking en het recensie-exemplaar.

Farewell Amor is het speelfilmdebuut van de Tanzaniaans-Amerikaanse regisseur Ekwa Msangi. De film vertelt het verhaal van een gezin dat, na 17 jaar gescheiden te zijn, weer bij elkaar komt. De dochter en vrouw van Walter, een Angolese immigrant, verhuizen naar de Verenigde Staten. De afgelopen 17 jaar heeft Walter hier alleen gewoond en na die lange tijd is het gezin erg vervreemd van elkaar geraakt. Nu moeten ze elkaar weer ontdekken en leren kennen. Wellicht dat hun gedeelde liefde voor dansen hierbij kan helpen…