Het werk dat met Avatar: The Way of Water verricht is, kan het best met een woord beschreven woorden – en dat woord is “passie”. Avatar: The Way of Water is een filmvervolg waar filmliefhebbers, fans en recensenten ruim dertien jaar op hebben moeten wachten. Regisseur James Cameron, de crew en de cast weten dit maar al te goed. Ze hebben hun tijd genomen om met Avatar: The Way of Water vooral een onvergetelijke filmervaring te geven. Dit is terug te zien in de visuele effecten, de nieuwe technologieën die speciaal gemaakt zijn voor de film en de verdere worldbuilding van Camerons Avatar filmuniversum. Het is Cameron opnieuw gelukt om ons naar een onbekende wereld mee te nemen. Dit komt niet alleen doordat we nieuwe gebieden, plaatsen en eilanden te zien krijgen van Pandora. Het komt ook doordat we de bekende plaatsen uit Pandora vanuit nieuwe en nostalgische perspectieven te zijn krijgen. Voor de filmliefhebbers en fans die meer geïnteresseerd zijn in of Avatar: The Way of Water de prijs van een bioscoopkaartje waard is, zal ik het nu verder kort houden. De film is honderd procent – nee, duizend procent – de prijs van een bioscoopkaartje waard! Als je Avatar: The Way of Water voor het eerst wil zien, wacht dan alsjeblieft niet tot de film te streamen is op Disney+. Dit is een film die echt bekeken moet worden op het grote scherm. Daar zul je het meest het (film-)vakmanschap en de visuele effecten tot je kunnen nemen. Ik weet dat er genoeg mensen zijn die geen (sterke) voorkeur hebben voor 3D-films, maar Avatar: The Way of Water is een film waar je het best van kunt genieten als 3D-film. Voor de lezers die benieuwd zijn waarom deze film de prijs van een bioscoopkaartje meer dan waard is, blijf vooral verder lezen. In de rest van mijn recensie bespreek ik waarom Avatar: The Way of Water een geweldige en indrukwekkende film is.
Avatar is de succesvolste film aller tijden. Tijdens zijn oorspronkelijke bioscooprelease brak de film al meerdere box office records. Zo werd Avatar niet alleen de succesvolste film aller tijden wereldwijd, maar dit ook specifiek in de Verenigde Staten van Amerika en Canada. Daarmee haalde Avatar een andere film in van regisseur James Cameron – namelijk Titanic. Avatar werd voor een korte periode ingehaald door Avengers: Endgame, maar toen de film opnieuw werd uitgebracht in China behaalde Avatar weer de titel van de best verdienende film aller tijden. Gecorrigeerd voor inflatie is Avatar na Gone with the Wind ook de best verdienende film aller tijden. Naast dat de film een commercieel succes werd, ontving Avatar ook negen nominaties bij de Oscars, waaronder die voor Beste Film en Beste Regisseur. Avatar sleepte uiteindelijk drie Oscars binnen: voor Beste Cinematografie, Beste Productie Design en Beste Visual Effects. Het is dus niet gek om te zeggen dat Avatar een groot kritisch en financieel succes is geworden. Het succes van de film leidde zelfs tot elektronicafabrikanten die 3D-televisies uit gingen brengen. Daarnaast nam de populariteit van 3D-films weer toe door de bioscooprelease van Avatar. Om de bioscooprelease van het langverwachte vervolg (Avatar: The Way of Water) te eren, werd de film eerder dit jaar opnieuw uitgebracht in de Nederlandse bioscopen. Ondanks het grote succes van de film, ontving Avatar de laatste paar jaren steeds vaker kritiek. Zo zou Avatar een te herkenbaar en voorspelbaar verhaal bevatten. Ook zou de film alleen bijzonder zijn geweest door zijn revolutionaire visuele effecten. Kort gezegd: in hun ogen zou Avatar overgewaardeerd zijn en niet het verdiend hebben om zo’n succes te zijn geworden. Ter voorbereiding van Avatar: The Way of Water besloot ik de eerste film, voor het eerst in jaren, opnieuw te bekijken. Na alle negativiteit dat ik online voorbij zag komen, was ik verbaasd om te ontdekken dat Avatar eigenlijk een film is die helemaal niet zo slecht is. Sterker nog: naar mijn mening is Avatar een geweldige film!
Hot Seat komt uit hetzelfde rijtje hedendaagse B-films waar bekende acteurs een hoofdrol of (belangrijke) bijrol in hebben. Andere voorbeelden van dit soort films zijn Killing Field en Gasoline Alley. In zowel Killing Field als Gasoline Alley heeft Bruce Willis een bijrol, maar in Hot Seat is de bijrol weggelegd voor Mel Gibson. Ja, echt! De enige echte Mel Gibson van films als Mad Max, Braveheart en Lethal Weapon speelt in de B-film Hot Seat. De hoofdrol in deze nogal slappe actiethriller film is weggelegd voor Kevin Dillon. Net zoals Devon Sawa de hedendaagse B-film Gasoline Alley nog wat vermakelijk maakt om naar te kijken, weet Kevin Dillon de grootste draagkracht van Hot Seat te vormen. Het werk van regisseur James Cullen Bressack – die eerder ook Killing Field regisseerde – is er beter op geworden, maar dat is niet heel moeilijk als eerdere films uit je oeuvre uit andere B-films bestaat. Hot Seat is dus zeker niet de slechtste hedendaagse B-film die ik tot nu toe heb gezien, maar helaas wel een van de saaiste.
Judas seizoen 1 is een van de spannendste en aangrijpendste Nederlandse seizoenen die ik in een lange tijd heb gezien. Joram Lürsen laat met het eerste seizoen van Judas (opnieuw) zien dat hij een van de beste hedendaagse (Nederlandse) televisiemakers is. Eerder wist hij al indruk te maken met de Nederlandse miniserie Vliegende Hollanders. Met het eerste seizoen van Judas weet hij regelmatig hetzelfde niveau van Vliegende Hollanders te behalen. Waar Vliegende Hollanders de focus legde op avontuurlijke spektakels en vliegtuigproblemen, legt Judas seizoen 1 meer de focus op misdaden, liquidaties en familiedrama’s. Hiermee laat Lürsen zien dat hij veel in petto heeft en zich goed weet aan te passen aan de genres van een verhaal (of televisieserie).
Black Panther: Wakanda Forever is een formidabele film dat niet alleen behoort tot de beste Marvel Studios-films tot nu toe, maar ook gezien kan worden als de beste film van Phase Four van het Marvel Cinematic Universe. Black Panther uit 2018 was al een meesterlijke film, maar Black Panther: Wakanda Forever weet dit eerste deel zelfs te overstijgen. Dat Black Panther: Wakanda Forever zo’n ongelofelijk krachtige en bijzondere film is geworden, is best verrassend. In 2020 overleed Chadwick Boseman. Hij was de acteur die in de eerdere Marvel Studios-films de rol van Black Panther speelde. Ryan Coogler had samen met zijn cast en crew nu de moeilijke taak om in iets meer dan twee jaar de oorspronkelijke plannen voor het vervolg op Black Panther aan te passen. De lat was al hoog gelegd, omdat het eerste deel zo geliefd was ontvangen door recensenten, filmliefhebbers en superhelden fans. Nu Boseman ook was overleden, kwam de lat alleen maar hoger te liggen. Coogler moest nu niet alleen een goed vervolg maken op zijn eerste Black Panther-film. Eigenlijk moest hij een nog betere film maken, om zo ook de overleden Chadwick Boseman en zijn toevoeging aan deze filmwereld te eren. Het is wonderbaarlijk te noemen hoe goed dit vervolg heeft uitgepakt voor Coogler, de crew en de cast. Niet alleen weten ze Boseman te eren en te herdenken, maar ook hebben ze een van de emotioneel uitdagendste superhelden films neergezet. Black Panther: Wakanda Forever gaat in op de schuld- en wraakgevoelens die kunnen ontstaan na het verlies van een dierbare. De film analyseert hoe rouw een persoon kan breken. Daarnaast laat Black Panther: Wakanda Forever zien dat we onze rouw kunnen gebruiken om als persoon een betere versie van onszelf te worden.
The Crown is een van de grootste Netflix-fenomenen tot nu toe. Het eerste seizoen van The Crown werd al op 4 november 2016 uitgebracht op Netflix. The Crown seizoen 1 bestaat uit tien afleveringen. De cast van The Crown seizoen 1 bestaat uit onder andere Claire Foy, Matt Smith, Vanessa Kirby, Eileen Atkins, Jeremy Northam, Victoria Hamilton, Ben Miles, Greg Wise, Jared Harris, John Lithgow, Alex Jennings, en Lia Williams. De actrice Claire Foy speelt de hoofdrol van koningin Elizabeth. The Crown seizoen 1 is dan wel gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, maar de seriemakers zijn niet bang om zowel de hoogtepunten en tekortkomingen van het Britse koningshuis te laten zien. In dit eerste seizoen van The Crown krijgen we te zien hoe de onderlinge relaties in het Britse koningshuis op het spel komen te staan, als koning George IV komt te overlijden. De jonge Elizabeth komt voor moeilijke situaties te staan, waarbij ze regelmatig haar eigen mening moet wegduwen om als koningin te kunnen regeren. Dit brengt intrigerende afleveringen voort, waarbij enkele van Elizabeths moeilijkste keuzes en worstelingen worden vertoond. The Crown seizoen 1 is onder andere hierdoor een van de beste eerste seizoenen van alle Netlix-series geworden.
Black Panther was de eerste Marvel Studios-film met een zwarte regisseur en een grotendeels zwarte cast. Dit was waarschijnlijk ook een van de grootste redenen dat de film zo geliefd werd ontvangen door filmliefhebbers en superhelden fans. Black Panther was (en is) een fenomeen dat voor culturele representatie een belangrijke zet heeft gedaan. Er zijn genoeg films die alleen op het belang van culturele representatie inspelen en verder geen goede film afleveren. Black Panther is hier echter geen voorbeeld van. Ryan Coogler en Chadwick Boseman leveren namelijk een van de beste Marvel Studios-films. Black Panther bevat een van de diepgaandste thematische verhalen, waarbij (onder andere) onderwerpen als kolonialisme en oorlog worden besproken. Daarnaast levert (de helaas te jong overleden) hoofdrolspeler Chadwick Boseman een geweldige en iconische acteerprestatie. Het blijft begrijpelijk dat Boseman zo geliefd was om deze rol, want hij levert in Black Panther misschien wel zijn beste acteerprestaties aller tijden.
Dat Aquaman een commerciële hit zou worden, was al een verrassing op zich. Echter was het een nog grotere verrassing toen deze superhelden film een gigantisch commerciële hit werd. Zo bracht de film – tegen alle verwachtingen in – ruim 1,148 miljard Amerikaanse dollars op. Hiermee werd Aquaman de best verdienende DC(E)U-film en de best verdienende film gebaseerd op een DC Comics personage. Daarnaast is Aquaman de op vier na best verdienende film van 2018. In een superhelden jaar dat geregeerd werd door grote Marvel titels als Black Panther en Avengers: Infinity War, bleef Aquaman de grootste commerciële (superhelden film) verrassing. Echter toen ik Aquaman voor het eerst in de bioscoop keek, voelde ik een redelijke teleurstelling. Naar mijn mening was Aquaman een voorspelbare film dat ook nog eens een veelvoorkomend (superhelden) verhaal vertelde. Bijna 4 jaar later keek ik Aquaman weer opnieuw en mijn mening is redelijk veranderd. Zo kijk ik nu veel positiever naar Aquaman. Het verhaal is nog steeds het slechtste aspect van de film, maar Aquaman bevat genoeg andere positieve aspecten. Hierdoor is Aquaman een van de betere DC(E)U-films geworden. Maar wat zijn deze positieve aspecten? En waar gaat Aquaman überhaupt over?
Godzilla (2014) is een film waarbij mijn gevoel over de film per kijkbeurt is veranderd. Hierbij is het wel het geval dat mijn gevoel tot de film altijd positief is geweest. Het verschil is gericht op hoe positief ik te spreken ben over de film. Recent keek ik de horror, actie, sciencefiction en monsterfilm opnieuw. Boven al mijn verwachtingen in, genoot ik dit keer het meest van deze spectaculaire blockbuster film. De film weet een van de beste moderne monsterfilms neer te zetten. Dit komt – gek genoeg – doordat de focus niet ligt op het monster of de actie, maar eerder op de personages en het verhaal. De personages en het verhaal worden niet gebruikt om het bestaan van de monsters te beredeneren. In plaats daarvan worden de monsters (waaronder Godzilla) gebruikt om het verhaal op gang te brengen en de karakters van de personages te ontwikkelen. Naast een redelijk sterk verhaal en fijn acteerwerk, krijgen we ook net genoeg te zien hoe het beruchte monster Godzilla het opneemt tegen de kwaadaardige wezens die het voortbestaan van de mensheid bedreigen. Op 26 mei 2021 brachten Warner Home Video en Day One MPM de film uit op 4K UHD. Nogmaals mijn dank aan Warner Home Video & Day One MPM voor de samenwerking en het versturen van een recensie-exemplaar.
See for Me is een representatieve thriller film dat een uniek basisverhaal bevat. Het verhaal volgt een blind hoofdpersonage dat haarzelf en het huis, waarop ze past, moet verdedigen wanneer er een huisinbraak plaatsvindt. Dit klinkt als een absurd idee voor een film. Ergens is dit het ook. Ondanks dat het aspect van een blind hoofdpersonage technisch redelijk goed uitgevoerd is, hebben de scenarioschrijvers maar een matig verhaal geschreven voor de film. Regisseur Randall Okita gaat daarnaast te letterlijk om met het verhaal, waarbij hij de (enkele) achtergrondverhalen en karaktermomenten letterlijk verteld, in plaats van dat hij ze visueel uit laat spelen. Gelukkig is het acteerwerk van hoofdrolspeelster Skyler Davenport een groot pluspunt aan de film. Ook weet de belangrijkste bijrolspeler Jessica Parker Kennedy te overtuigen. Het beste aspect aan de film zijn echter de representatieve en technische aspecten. See for Me is een mooie representatieve film voor blinde mensen en Paralympische spelers. Daarnaast zit de film technisch uitstekend in elkaar, waarbij de cinematografie, de montage, de geluidsbewerking, de productie ontwerpen en de set opbouw allemaal weten te overtuigen. Het is jammer dat See for Me maar een matig verhaal bevat, want anders had dit misschien een geweldige thriller kunnen zijn geworden.