Als er een filmgenre is waar regisseur Roland Emmerich bekend voor staat dan is het wel de rampenfilm. Met beroemde films als Independence Day uit 1996 en Godzilla uit 1998 wist Emmerich zich al snel neer te zetten als de ramptoerist van de (hedendaags) bekende filmregisseurs. Echter wordt een deel van zijn oudere films tot op de dag van vandaag nog gewaardeerd door een grote groep filmliefhebbers. Maar zelfs deze filmliefhebbers weten dat de recentere films van Emmerich meer teleurstellen dan zijn eerdere werk. Een goed voorbeeld hiervan is zijn recentste film Moonfall. Met een gigantisch budget leek Moonfall in eerste instantie een veelbelovende terugkeer naar het genre te zijn voor Emmerich.
Met Moonfall laat de filmmaker zien dat geen enkel budget de consequenties van een repetitief oeuvre kan voorkomen. Het oeuvre – of al het werk gedurende de loopbaan van Roland Emmerichs carrière – kan teruggeleid worden naar dezelfde cliché basisprincipes waarmee hij zijn verhalen verteld. Bijna geen enkel aspect aan Moonfall is origineel of goed uitgewerkt – zeker niet voor een regisseur die bekend staat voor het maken van rampenfilms. Emmerich wilde met Moonfall opnieuw graag een rampenfilm maken – en in zekere zin is dit hem ook gelukt. Alleen niet op de manier waarop hij hoopte. De echte ramp is namelijk het bestaan van de film.
Over Moonfall (2022)
Moonfall is een sciencefiction rampenfilm uit 2022. De film is geregisseerd en geproduceerd door Roland Emmerich. De filmmaker hielp ook bij het schrijven van het scenario van de film. De cast van Moonfall bestaat uit Halle Berry, Patrick Wilson, John Bradley-West, Michael Peña, Charlie Plummer, Kelly Yu, en Donald Sutherland. Moonfall werd uitgebracht op 4 februari 2022 in de Verenigde Staten van Amerika en het Verenigd Koninkrijk. In België kwam de film uit in de bioscopen op 23 maart 2022 en in Nederland op 24 maart 2022. Moonfall is een van de duurste onafhankelijk geproduceerde films aller tijden.
In de rampenfilm Moonfall komt de maan in botsing met iets mysterieus waardoor ze uit haar baan raakt en in ramkoers komt met de planeet aarde. Een ruimtemissie is de allerlaatste kans om het noodlot te keren. De film werd een van de grootste box office teleurstellingen aller tijden, doordat het maar 59 miljoen Amerikaanse dollars opbracht tegen een budget van minstens 138 miljoen Amerikaanse dollars. Moonfall werd naast een commerciële teleurstelling kritisch ook niet ontvangen door de recensenten. Moonfall werd op 8 juli 2022 uitgebracht door Dutch FilmWorks op Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Dutch FilmWorks voor het versturen van een recensie-exemplaar.
Recensie
Dat Roland Emmerich redelijk wat slechte films heeft gemaakt in zijn carrière is zo gezegd een zachte uitdrukking. Moonfall is hier eigenlijk ook wel het beste voorbeeld van, want naar mijn mening is dit een van zijn slechtste films. Echter betekent dit niet dat Moonfall alleen slechte aspecten bevat. Om de film zo eerlijk mogelijk te recenseren zal ik eerst de positieve aspecten opnoemen. Een van de beste aspecten uit de film is het acteerwerk van John Bradley-West. In een interview dat dit jaar uitkwam, besprak de acteur dat hij na zijn rol als Samwell Tarly uit Game of Thrones bijna geen rollen meer kreeg aangeboden. Het is geweldig om te zien dat Roland Emmerich hem dan alsnog heeft gecast in zijn rampenfilm.
Bradley-West is overduidelijk het hoogtepunt van Moonfall, omdat hij met een ongelofelijke lading passie acteert alsof zijn leven er echt van af hangt. Ik kon simpelweg niet de glimlach van mijn gezicht wegkrijgen, als ik de acteur enthousiast zag acteren in zijn rol als K. C. Houseman. Bradley-West acteert het overtuigendst van de cast en dat zal ook liggen aan het feit dat zijn personage overduidelijk het hart van de film is.
K. C. Houseman is dan niet het hoofdpersonage van de film, maar dit personage is het luchtigst en toegankelijkst om echt van te genieten. Een ander groot pluspunt aan Moonfall is het camerawerk van Robby Baumgartner. De cinematograaf weet met behulp van de – niet samenhangende – visuele effecten, wel prachtige beelden op film te zetten.
Het acteerwerk van John Bradley-West en het camerawerk van Robby Baumgartner zijn in mijn ogen de enige twee volledig goede aspecten aan Moonfall. Voor de rest bestaat de film uit slechte of inconsistente aspecten. Zoals ik eerder benoemde is een goed voorbeeld van inconsistente kwaliteit terug te vinden in de uitwerking van de visuele effecten en computer gegenereerde beelden. Moonfall ziet het er op zijn best uit wanneer de visuele effecten zich focussen op de destructie die de maan op de aarde aanricht. Zelfs dan is er een groot verschil in de kwaliteit van de visuele effecten te zien, want de ene catastrofale scène op aarde ziet er geloofwaardiger en beter uit dan de andere.
Moonfall heeft helaas nog meer momenten dat de visuele effecten er ongelofelijk nep uitzien. Dit is vooral terug te zien bij de ruimte scènes, waarbij het overduidelijk lijkt alsof deze scènes voor een green screen zijn opgenomen. Daarbij kun je op enkele momenten zelfs de omranding van de acteurs zien. Dit is dus niet bepaald goed gevisualiseerd op het scherm. Naast slechte en inconsistente visuele effecten bevat de film een belabberd geschreven verhaal. Het verhaal van Moonfall bevat veel verschillende elementen die – op papier – goed zouden moeten werken in een rampenfilm.
Toch lukt het Roland Emmerich niet om een duidelijke focus in deze rampenfilm neer te zetten. Emmerich lijkt niet te weten of hij zijn verhaal wil houden over de rampen op aarde of in de ruimte. Moonfall bestaat daarnaast uit een opeenstapeling van onsamenhangende, onbenutte en onuitgewerkte verhaallijnen. Dat dit zo overkomt is ook grotendeels te danken aan het montagewerk van Adam Wolfe en Ryan Stevens Harris.
Hun montagewerk laat de film overkomen als een langdradig en volgepropte televisieaflevering van een slechte moderne sciencefiction serie. Daarnaast is er geen enkel onderdeel uit het verhaal dat echt van zijn potentie gebruik weet te maken. Er worden allemaal verhaallijnen begonnen, maar nooit afgemaakt of verder uitgewerkt. De beste voorbeelden hiervan zijn de onderlinge relaties. Er wordt gehint op onrust tussen de personages, maar waar deze onrust vandaan komt, blijft regelmatig onduidelijk. Daarnaast lijken de personages op een gegeven moment wel weer met elkaar op te kunnen schieten.
Dit gebeurt niet geleidelijk, maar door cliché bekentenissen die op vaste momenten in het verhaal moeten plaatsvinden. Hierbij helpt het ook niet dat naast John Bradley-West niemand uit de cast echt weet te overtuigen. Zelfs Patrick Wilson, Halle Berry en de legendarische Donald Sutherland niet. Vooral Sutherland wordt onderbenut in Moonfall. Op Bradley-West na acteert de rest van de cast houterig en met te weinig emotie. Hierdoor is de kans groot dat je de personages net zo snel zult vergeten als het verhaal zelf. Bovendien is de gecomponeerde muziek van Harald Kloser en Thomas Wanker net zo goed nietszeggend.
Conclusie
Het leek me bijna niet mogelijk, maar Moonfall heeft Thor: Love and Thunder verslagen om mijn – tot op heden – minst favoriete film uit 2022 te zijn. Ondanks dat de film bijzonder gepassioneerd acteerwerk van John Bradley-West en prachtig camerawerk van Robby Baumgartner bevat, weet de film simpelweg op geen enkel ander vlak echt te overtuigen. De visuele effecten van Moonfall zijn ongelofelijk onsamenhangend in kwaliteit. Daarnaast is het verhaal belachelijk volgepropt met onnodige en onuitgewerkte verhaallijnen. Deze extra verhaallijnen zijn net zo goed uitgewerkt als de personages – helemaal niet dus. Het montagewerk van Adam Wolfe en Ryan Stevens Harris zorgt ervoor dat Moonfall episodisch overkomt.
In andere woorden de film komt over als een extra lange televisieaflevering in plaats van een film met een groot budget. Het acteerwerk op John Bradley-West na is niet anders dan teleurstellend te noemen. Van een cast met grote namen als Patrick Wilson, Halle Berry en Donald Sutherland verwacht je simpelweg gewoon beter acteerwerk.
Sterker nog van een ramptoerist regisseur als Roland Emmerich verwacht ik een betere rampenfilm. Deze filmmaker staat bekend om dit ene kunstje van films maken, maar als hij nu zelfs daar in zijn talent in begint te verliezen, dan verwacht ik dat zijn toekomst in de filmindustrie onzeker is. Moonfall is nu te koop op Blu-ray en DVD op on andere Bol.com.
