Movies that Matter Festival van 2024 | Festival Preview | Programma Camera Justitia

Het Movies that Matter Festival van 2024 heeft voor het competitieprogramma Camera Justitia negen films geselecteerd. Bij dit competitieprogramma worden de relaties tussen global justice, internationaal recht en film in de schijnwerpers gezet. Samen met de Vrije Universiteit Amsterdam en het Asser Instituut presenteert het Movies that Matter Festival op donderdag 28 maart 2024 de Camera Justitia Dag. Deze dag bestaat uit drie onderdelen: het Global Justice Cinema Seminar, de Masterclass en de Camera Justitia Night. De jaarlijkse Camera Justitia Night richt zich op de vele aspecten en vormen van rechtvaardigheid. Daarnaast wordt de monumentale documentaire Soundtrack to a Coup d’Etat vertoont.

Photophobia opent het Movies that Matter Festival van 2024

Op vrijdag 22 maart opent Photophobia van filmmakers Ivan Ostrochovský en Pavol Pekarčík het Movies that Matter Festival van 2024. Pekarčík zal ook aanwezig zijn bij de opening van de 16e editie van het Movies that Matter Festival in Den Haag. Photophobia is een ontroerende docudrama die de oorlog in Oekraïne door de ogen van twee kinderen bekijkt. De avond wordt geopend door staatssecretaris voor Cultuur en Media Fleur Gräper-van Koolwijk. Daarna komt ook de jonge activist en voormalig VN Jongerenvertegenwoordiger Mensenrechten en Veiligheid Mert Kumru aan het woord. De presentatie van deze avond ligt in handen van programmamaker Bahram Sadeghi. Photophobia werd eerder al geselecteerd voor het Internationale Filmfestival van Venetië. Ook was de film de Slovaakse inzending voor de Oscars. Photophobia zal niet alleen in Den Haag te zien zijn, maar ook tijdens Movies that Matter On Tour in Amsterdam, Hilversum, Schiedam en Wageningen.

What Did You Dream Last Night, Parajanov? (2024) — Film Recensie

Als kind ging ik graag naar het strand om in de zee te zwemmen. Mijn favoriete moment tijdens zo’n strandbezoek was het trotseren van de zee. Ik ervaarde vooral plezier wanneer de zeegolven ruiger werden, waardoor je als kind gelanceerd werd in alle richtingen. Ondanks dat het zwemmen door deze botsende golven altijd plezierig startte, waren er regelmatig ook momenten dat ze te groot werden. Hierdoor werd het moeilijker om te genieten van het moment en moest ik al mijn kracht inzetten om zo snel mogelijk uit de golven te komen. Een eerste bezoek aan Berlijn kan vergeleken worden met het zintuigelijk gevoel van herhaaldelijk geraakt worden door zeegolven terwijl je aan het zwemmen bent. De golven blijven tegen je aan kaatsen – de ene keer ruiger dan de andere keer – terwijl je overeind probeert te blijven te staan. Het overeind blijven staan terwijl de golven van emoties, ervaringen, kennismakingen en geluiden op je afkomen blijkt een uitdaging op zichzelf te zijn. Berlijn is namelijk niet zomaar een stad. Als er een stad is met een rugzak vol intrigerende en verschrikkelijke geschiedenislessen, dan kan dat wel Berlijn genoemd worden. Een bezoek aan Berlijn is ontroerend mooi, maar bevat een onderliggend melancholisch gevoel dat veel toeristen en stedelingen meeneemt in vloedgolf van gewaarwordingen. De films die dit jaar vertoond werden tijdens de Berlinale zorgden allemaal stuk voor stuk bijzondere ervaringen vol overweldigende sensaties. Een goed voorbeeld hiervan is de Duitse experimentele documentairefilm What Did You Dream Last Night, Parajanov? De film zoekt de grenzen van interactieve documentaires en filmessays op. De film is geregisseerd door de Duits-Iraanse filmmaker Faraz Fesharaki. Hij is in 1986 geboren in Iran, maar woont en werkt in Berlijn. Tien jaar lang nam de filmmaker de gesprekken op die hij met zijn familie via videobellen had. In de film komen dan ook de filmmaker zelf en zijn ouders: Hasan Fesharaki en Mitra Kai voor. In zijn korte speeltijd weet de film momentopnames van de gesprekken tussen de filmmaker en zijn familie weer te geven. Deze momentopnames zijn net als herinneringen: vol ruis en onvolledig. What Did You Dream Last Night, Parajanov? is niet alleen een humoristische kijk op het familieleven van de filmmaker, maar ook een oprechte zelfreflectie op de dromen van Fesharaki. De regisseur weet dit effect te versterken en persoonlijker te maken, door de film een interactieve kant te geven. Filmtoeschouwers worden in de schoenen van de filmmaker en zijn gesprekspartners gestopt. Voor het filmpubliek voelt het alsof je betrokken bent bij de gesprekken en verhalen die de familieleden met elkaar delen. Fesharaki geeft de filmtoeschouwers een indirecte uitnodiging om deel te nemen aan deze gesprekken. Het is soms wat onduidelijk van welk perspectief iets wordt verteld, maar dit is geen groot probleem. What Did You Dream Last Night, Parajanov? is namelijk een poëtische film waarin de grenzen van wat mogelijk is met de experimentele vorm van biografische documentaires en essay-achtige narratieven worden opgezocht.

Christopher Nolans Oppenheimer is de grote winnaar bij de Oscars 2024

De winnaars van de Oscars 2024 zijn bekendgemaakt. De grote winnaar van de avond is Christopher Nolans biografische thriller en dramafilm Oppenheimer. De film won in totaal zeven prijzen. Met dertien nominaties was de film ook de grootste kanshebber van de Oscars 2024. De grootste concurrent van Oppenheimer was de absurde tragikomedie film Poor Things. Deze nieuwste film van regisseur Yorgos Lanthimos werd genomineerd voor elf Oscars. Poor Things won uiteindelijk vier Oscars.

Deze films zijn onderdeel van de Dutch Movies Matter-Competitie bij het Movies that Matter Festival van 2024

Op maandag 25 maart 2024 vindt de Dutch Movies Matter Night plaats. Op deze avond wordt de documentaire Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen van filmmaker Pieter van Huystee vertoont. Als ik mijn ogen sluit: leven met de Japanse kampen is onderdeel van de Dutch Movies Matter-Competitie: een programma waarin Nederlandse speelfilms en documentaires van makers met aangrijpende verhalen en urgente narratieven, van binnen en buiten Nederland, vertoond worden. In de Dutch Movies that Matter-Competitie zitten dit jaar negen documentaires. De Dutch Movies Matter-Competitie wordt mede mogelijk gemaakt door VEVAM: de auteursrechtenorganisatie voor regisseurs. De competitie is onderdeel van het Movies that Matter Festival. Het Movies that Matter Festival van 2024 vindt plaats van 22 maart tot en met 30 maart. Op woensdag 27 maart vindt de Award Night van het Movies that Matter Festival van 2024 plaats. Tijdens deze avond wordt de Dutch Movies Matter Award en 5000 euro aan prijzengeld uitgereikt aan de regisseur van de winnende film.

The Super Mario Bros. Movie (2023) — Film Recensie

Let’s-a-Go! De film over de Italiaanse loodgieter Mario is een vrolijke geanimeerde familiefilm geworden die zeker een “Wahoo!” verdient. De film is een kaskraker geworden, maar werd kritisch een stuk minder goed ontvangen door de filmcritici. Mamma mia, zijn deze filmrecensenten gek geworden? Oké, oké – dat zijn genoeg Mario quotes voor nu. In alle serieusheid kan ik enigszins begrijpen waarom de filmcritici minder enthousiast waren over The Super Mario Bros. Movie. Zo bevat de film een ongelofelijk rap tempo. Het probleem hierbij is niet dat de film, ondanks zijn rappe tempo, geen diepgang geeft. Voor mijn gevoel ligt het probleem eerder bij de subtiliteit van deze diepgang. Doordat The Super Mario Bros. Movie als een Mario Kart voertuig door zijn verhaal heenschiet, worden de plotpunten en karakterontwikkelingen wat uitvergroot of kort door de bocht weergegeven. Zelf heb ik hier minder problemen mee. Vooral omdat de emotionele filmmomenten toch krachtig binnenkomen. Daarnaast weten de filmmakers de juiste balans te vinden tussen een origineel, losstaand verhaal en meerdere leuke referenties naar de Mario videogamefranchise. Naar mijn mening nemen de referenties niets weg van het filmverhaal, maar voegen ze juist meer toe aan de filmwereld van The Super Mario Bros. Movie. Tijdens het kijken van deze geweldige animatiefilm ervaarde ik dezelfde soort plezierige gevoelens, die ik meemaakte als kind, bij het spelen van de Mariogames. Deze animatiefilm is simpelweg SUPER en de beste film die Illumination tot nu toe heeft uitgebracht.

When Fucking Spring is in the Air (2024) – Film Recensie

Ah, de lente! Wie is er nu niet dol op dit prachtige seizoen waarin de dagen langer en de temperaturen warmer worden? Naast mensen met hooikoorts lijkt het jonge hoofdpersonage Kasia ook niet blij of bezig te zijn met deze seizoenswisseling. Maar wat houdt haar wel bezig? Is het de dood van haar oma: het enige familielid dat altijd voor haar heeft gezorgd? Of is het toch dat ze onverwachts zwanger lijkt te zijn? De lente bestaat uit een opeenstapeling van mooie aspecten, maar Kasia’s leven krijgt een totaal andere wending. Geen zonneschijn voor haar, maar een mengelmoes van moeilijke gebeurtenissen die allemaal tegelijkertijd opkomen. Het zal voor haar een lente worden om nooit te vergeten: in zowel een positieve, negatieve als helende zin. When Fucking Spring is in the Air is een ambitieuze film die de familiebanden tussen een tienerdochter en de ouders die haar hebben achterlaten op een intensieve manier onderzoekt. De film vraagt veel van zijn toeschouwers. Regisseur en scenarioschrijver Danyael Sugawara stopt het filmpubliek in de schoenen van Kasia. Het resultaat is dat de filmtoeschouwers onderdeel worden gemaakt van het familiedrama. Het gevolg daarvan is dat de thema’s en onderwerpen uit deze gesprekken harder binnen komen. Van een vader die erachter komt dat hij een homofobe tienerdochter heeft tot een rebelse tiener die het haar ouders niet kan vergeven dat ze haar hebben achter gelaten. When Fucking Spring is in the Air voelt persoonlijk, zelfs wanneer je niet dezelfde soort familiedrama hebt meegemaakt. Dit komt door de intensiteit van de film en de grote hoeveelheden drama die zich in het verhaal bevinden. De film kan door zijn gedreven en ijverige geaardheid op enkele momenten ook te overweldigend zijn. Ironisch genoeg worden deze momenten rap afgewisseld met duffe momenten waarin het verhaal volledig op de rem stapt en het verhaal tot een abrupte halt komt. When Fucking Spring is in the Air is een mooie film, maar wat het verhaal allemaal tegelijkertijd probeert te bereiken lijkt soms nog te hoog gegrepen te zijn geweest voor de cast en crew.

Kijktips | Canal+ in maart 2024

In maart 2024 zullen er weer verschillende bijzondere films en series op Canal+ in Nederland uitgebracht worden. Maar welke films en series zijn het in maart 2024 nu echt waard om op de streamingdienst te kijken? In dit artikel geef ik enkele persoonlijke kijktips voor de films en series die het streamen op Canal+ in maart 2024 waard zijn.

Blue Beetle (2023) – Film Recensie

Blue Beetle is een van de allerlaatste films die uit kwam in het DC Extended Universe: het gemixt ontvangen filmuniversum van DC Comics. De grote vraag is: kan Blue Beetle filmliefhebbers met nog enigszins positieve herinneringen aan het DCEU overlaten? De film slaagt hier naar mijn gevoel wel in. Regisseur Angel Manuel Soto en scenarioschrijver Gareth Dunnet-Alcocer geven in Blue Beetle weer dat het leven een reis is. De eindbestemming van deze reis weten we nooit, maar dat is niet erg. Het belangrijkste is dat de reis samen gemaakt wordt met je familie en vrienden. Zoals een van de personages uit Blue Beetle zegt: “La familia, that’s forever. That lasts.” Blue Beetle geeft hartverwarmend het belang van familie weer. Het is de relatie met zijn familie die deze held super maakt. De cast levert krachtige acteerprestaties in de scènes die niet gerelateerd zijn aan superhelden momenten. Superhelden fans zullen daardoor minder geïnteresseerd kunnen zijn in Blue Beetle. De film bevat zeker de nodige actie, maar de empathische en humane filmmomenten krijgen voorrang in deze film. Blue Beetle bespreekt verder onderwerpen als racisme, nepotisme, politiegeweld en discriminatie. Helaas gaan de filmmakers te ongenuanceerd om met deze onderwerpen. Het is belangrijk om deze onderwerpen aan te kaarten, maar zonder nuance raakt de boodschap al snel verloren.

Kijktips | Bioscoopfilms in maart 2024

In maart 2024 zullen er weer bijzondere bioscoopfilms in Nederland uitgebracht worden. Zo komen er weer meerdere informatieve documentaires uit. De nieuwste film van Ava DuVernay – die je kunt kennen voor het regisseren van de film Selma – brengt de docufictie film Origin uit. Er zijn daarnaast nog veel meer documentaire en natuurfilms die in maart 2024 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden. Van de Noorse film Songs of the Earth tot de Nederlandse film Vogels Kun Je Niet Melken en de Mexicaanse film El Eco. Ook brengt The Walt Disney Company Benelux de Nederlandse versie van de Pixar film Luca uit in de bioscoop. Maar welke films zijn het in maart 2024 nu echt waard om in de bioscoop te kijken? In dit artikel geef ik persoonlijke kijktips voor bioscoopfilms die in maart 2024 in de Nederlandse bioscopen uitgebracht worden. Omdat 2024 een jaar is waar de maand februari een extra dag heeft, heb ik besloten ook enkele filmtips voor de laatste dag van februari erbij te pakken.