Met trots en enthousiasme kan ik vertellen dat ik als jurylid van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten samen met een aantal collega’s de Studentencompetitie van het Nederlands Film Festival mocht jureren. De juryleden van de Kring van Nederlandse Filmjournalisten mogen de KNF Award weggeven. Dit is het eerste jaar dat de KNF Award wordt uitgereikt bij de Studentencompetitie.
De competitie vindt plaats tijdens de NFF Talentdagen van 9 tot en met 13 december. De geselecteerde producties zijn online te zien van 9 december tot en met 13 december via het Nederlands Film Festival. Vandaag wil ik bij de 38 studentenwerken stilstaan. Ben jij benieuwd of er iets leuks of passends voor jou tussenzit? Lees dan vooral verder!
Over de NFF Talentdagen
Het Nederlands Film Festival verwelkomt en steunt talent tijdens de nieuwe NFF Talentdagen. In 2020 zijn de jaarlijkse Talentdag en de NFF Studentencompetitie verplaatst naar 9 tot en met 13 december. Als filmprofessional kijk je on demand van 9 tot en met 13 december voor €4,99 naar alle 38 films uit de NFF Studentencompetitie en volg je op 13 december gratis de uitreiking van de NFF Talent Awards.
Op de laatste dag van de NFF Talentdagen vindt de feestelijke uitreiking van de NFF Talent Awards plaats. Bij de NFF Talent Awards maken een jury van deskundigen de winnaars van de NFF Studentencompetitie bekend. Maar liefst zes prijzen worden dit jaar uitgereikt tijdens de uitreiking van de NFF Talent Awards: de Keplerfilm Animatieprijs, de KNF Award, de Pathé Tuschinski Award, de Fentener van Vlissingen Fonds Award, de NAPA Award en de Filmfonds Wildcards. Ik was zelf onderdeel van de jury die de KNF Award mag weggeven. Dit jaar kijk je vanuit je eigen stoel mee naar de uitreiking, die live vanuit de NFF Studio wordt uitgezonden.
Korte Introductie tot de Studentencompetitie Filmselectie
Hieronder komen alle 35 films voorbij die ik heb gezien. Ik zal kort wat vertellen over deze films en daarna geef ik vrij direct mijn mening. Dit zijn mijn persoonlijke opvattingen en hiermee wil ik niemand van de filmmakers de hemel in prijzen of de grond in boren.
Over Akela
Akela is een korte film met een speeltijd van 15 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de kunstacademie HKU. Akela gaat over de eigenzinnige vriendschap tussen Billie en Momo. Samen doen ze mee aan een scouting wedstrijd. Ze komen erachter dat ze verschillende verwachtingen van hun vriendschap hebben. Akela is een coming of age verhaal over vriendschap en het hebben van verschillende verlangens.
Akela is een film die vergeet de basisvragen op gebied van films maken te beantwoorden. We weten niet waar we zijn en met wie we zijn. We weten niet wat er gebeurt. Er wordt voornamelijk veel overgelaten aan de verbeelding van de kijker. Voor een film met een speeltijd van 15 minuten voelt dit aan als een typische pretentieuze studenten-film.
Er wordt gebruik gemaakt van ruige camerabewegingen. Daarnaast zijn voor het grootste gedeelte van de film ook teveel afleidende punten aanwezig zijn op het scherm. De film slaat nergens op, maar bevat wel degelijk acteerwerk. Voor een film van 15 minuten kan het kort samengevat worden naar een woord: bekvechten. Dit is voor een film uit een studentencompetitie uiteraard erg jammer.
Bait
Bait is een korte animatiefilm met een speeltijd van 5 minuten. De film kwam in 2020 uit en de filmmakers komen van de kunstacademie ArtEZ. Bait vertelt een verhaal over een visser die wordt overgehaald om een schat te zoeken op de bodem van de zee. Als hij op zoek gaat naar de schat, moet hij een besluit maken die hem zijn leven kan kosten.
2D Animatie is voor mij altijd een groot pluspunt. Vooral omdat dit de laatste tijd wat minder op de voorgrond zit bij dit genre. De soundtrack past perfect bij de atmosfeer en het uiterlijk van de film. Ik vond het character design er erg leuk en komisch uitzien. Helaas verliep de animatie vaak nog wat stijfjes.
Bait is een leuke animatie film die ook nog een interessante vraag stelt over wat belangrijk in het leven is. Voor een film van 5 minuten is dit best bijzonder. Het is ook erg leuk dat het verhaal wordt afgerond in de credits. Alleen is het jammer dat voor een animatiefilm de animatie het grootste probleem is.
Dans les nuages blancs
Dans les nuages blancs is een korte animatiefilm met een speeltijd van 8 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers komen van de kunstacademie ArtEZ. Dans les nuages blancs is een film die is gebaseerd op de fantasieën en dromen die de regisseur/animator vroeger had. Ze fantaseerde vroeger vaak over het dansen met roofvogels en het rennen met herten. De zwart-wit film Crin Blanc uit 1953 vormde een grote inspiratiebron voor Dans les nuages blancs.
Dans les nuages blancs ziet er misschien soms wat simplistisch uit, maar het maakt deze film niet minder prachtig. Het mooie aan deze animatie film is dat heel veel van de gaten in de animatie en het verhaal ingevuld kunnen worden door de kijker (of in dit geval de dromer). Dit is net zoals het geval bij echte dromen, waar je meestal ook de gaten van de dromen invult. Hierdoor voelt het oprecht aan alsof je naar een droom zit te kijken.
Dans les nuages blancs voelt aan als een experimentele studentenfilm. De animatie mag dan misschien soms wat stijfjes zijn, maar het uiterlijk en het ontwerp van de animatie zijn super. Het is een van de meest prachtige animatiefilms die ik ooit heb gezien. Dit komt grotendeels door het uiterlijk en het ontwerp van deze film. Daarnaast past de stijve animatie ook redelijk goed bij het onderwerp van de film, want in dromen loop je vaak ook niet altijd even sterk als in het echte leven.
Dear Chaemin
Dear Chaemin is een korte film met een speeltijd van 18 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers komen van de KABK. Dear Chaemin is een serie van drie videobrieven die gestuurd werden door Cyan Bae vanuit Den Haag naar haar zus in Seoul. Deze videobrieven werden ten tijde van de sociale isolatie en de huidige pandemie gestuurd.
De auto-fictionele film plaatst de Koreaanse en Nederlandse context van contactonderzoek, biopolitiek en crowd control naast elkaar. Dit zijn praktijken die stuk voor stuk leiden tot de intensivering van stigmatisatie van (en geweld tegen) de queer gemeenschap en mensen van Aziatische afkomst. Cyan Bae is ook degene die de voice-over inspreekt. Dit doet ze echter op zo’n eentonige en langzame manier dat het enige tijd duurt voordat je als kijker gewend raakt aan deze spreektoon.
Dit is jammer, want Dear Chaemin vertelt een interessant en persoonlijk verhaal over twee zussen, de corona-tijd en een systeem van onrecht dat nog steeds bestaat. De montage is extreem goed. Je krijgt de beelden in drie delen te zien, gesplitst van elkaar. Toch zijn deze drie onderdelen verbonden met elkaar. Het is jammer dat ik als kijker pas later mijn aandacht erbij kon krijgen, want toen dat eenmaal gebeurde was het zeker niet slecht.
Deepfake Therapy
Deepfake Therapy is een korte documentaire met een speeltijd van 24 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden bij de Nederlandse Filmacademie. Deepfake Therapy is een documentaire die een experiment toont binnen rouwverwerking waarin nabestaanden een kunstmatig videogesprek voeren met hun overleden dierbaren. Dit doen ze onder begeleiding van een gerenommeerd rouwtherapeut. Deze film is intiem, persoonlijk en ontroerend. De korte film is ook nog eens ontwapend.
Bij Deepfake Therapy is er sprake van een combinatie van totaal midshots en close-up shots van de personen die in beeld komen. De personen die rouw hebben, en dierbaren hebben verloren, staan in het middelpunt. Niet alleen qua het onderwerp, maar ook qua het middelpunt van de shot. We krijgen de rouwende te zien vanuit het oogpunt van de overleden dierbaren. De witte achtergrond zorgt voor een rustige achtergrond alsof de rouwende in het hiernamaals bij hun geliefden zijn. Overal een erg sterke film.
Demi
Demi is een korte film met een speeltijd van 23 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden met aan de Nederlandse Filmacademie. Demi vertelt het verhaal van een jong volwassen vrouw die tot voor kort een overbeschermd leven bestaan bij haar ouders had. Demi is op vakantie zwanger geraakt van Fares en ziet nu in hoe erg ze altijd door haar ouders is verstikt.
Ze besluit dat het zo niet langer kan en vlucht op haar scooter weg van huis. Demi is een van de beste studentenfilms die ik ooit heb gezien. Het is een perfect voorbeeld van Nederlandse films die ook erg goed of zelfs geweldig kunnen zijn. Alles is top aan de film Demi. Dit is een echt karakter studie film. Je ziet hoe Demi haar los probeert te maken van alle regels in haar leven en haar eigen weg in het leven te vinden.
Je maakt de eeuwige reis naar het onbekende met haar mee. Het acteerwerk is realistisch en rauw. Het voelt voor mij als kijker aan alsof dit al langwerkende castleden zijn en alsof deze cast een mooie toekomst in dit vak voor zich heeft. Demi volgt misschien dan een typisch verhaal, maar vertelt dit op een unieke manier. Dit komt ook door het gebruik van kleur, belichting en het camerawerk.
Disconnect
Disconnect is een korte animatiefilm met een speeltijd van 4 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Disconnect is een mooie animatie-film met enorm sterk uitgewerkte choreografische animatie. Als kijker voel je de spanning tussen de twee personages die je op het scherm ziet. Echter is de film in zijn aard iets te experimenteel. Er zit weinig verhaal aan en de film zal je dus ook niet lang bij blijven. Het voelt voor mij als kijker aan alsof Disconnect beter had gewerkt als een uitgewerkt theaterstuk.
Donnie Mountain
Donnie Mountain is een korte film met een speeltijd van 23 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Donnie Mountain is een absurde komedie met een licht diepgaande achtergrond. Het jammere aan deze korte film is het feit dat het een korte film is. Er worden meerdere interessante ideeën opgeofferd – zoals een pornoster met een pestverleden en een erectiestoornis. Maar de film is eigenlijk te kort om deze ideeën sterk uit te werken. Toch is Donnie Mountain voor het uiteindelijke werk zeker geen slechte film.
Sterker nog het is zeker weten een geslaagde film. Zo wordt er slim gebruik gemaakt van belichting en sound design. Neem bijvoorbeeld het herhalende geluid dat voort komt uit machines – zoals een stofzuiger die vastloopt in een hoekje van de kamer. Dit geluid symboliseert dat Donnie zelf niet meer kan presteren en dat geluid kan maken in zijn carrière. Daarnaast symboliseert het feit dat dit in een hoek gebeurt, dat Donnie zelf ook vastloopt in het leven. Donnie Mountain heeft dus vooral problemen met zijn speeltijd, maar voor de rest is het zeker een erg sterke film.
ECHO
Echo is een korte documentaire met een speeltijd van 7 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. ECHO is een experimentele en poëtische film waar je als kijker erg slaperig van zult worden. De film mag dan symbolisch veel vertellen over een persoonlijk trauma van de filmmaker, maar de film weet niet te boeien. Dit komt opnieuw doordat er fluisterend en zachtjes op een eentonige manier wordt gepraat. Dit gebeurt in de vorm van een voice over en de beelden die we te zien krijgen zijn erg repetitief en niet bepaald origineel.
ECHO laat mooie en symbolische beelden zien, maar zonder enige diepgang of een duidelijke boodschap zul je niet geïnteresseerd in deze beelden raken.
Farewell Future
Farewell Future is een korte animatiefilm met een speeltijd van 7 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Design Academy Eindhoven. Farewell Future is een animatie film met nogal tegenvallende animatie. De animatie ziet er niet zo best uit, maar dit kan ook aan mijn persoonlijke smaak liggen. Wat niet ontkent kan worden is dat alles wat stijfjes beweegt in de animatie. De animatie brengt wel een interessante kijk op een futuristische wereld. Het is alleen jammer dat de animatie zelf er dus niet zo goed uit ziet. Toch is de futuristische sound design en de soundtrack wel erg passend. De opbouw van de kostuums en van de sets zien er ook goed futuristisch uit.
God Was Here!
God Was Here! is een korte documentaire met een speeltijd van 28 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. God Was Here! is een indrukwekkende korte documentaire. De documentairemakers weten goed een innerlijke worsteling op beeld weer te geven. Daarnaast wordt je als kijker geïnformeerd over hoe het kleine Roemeense dorpje Maglavit bekend werd door een herder die in gesprek zou zijn geweest met God. Als kijker wordt je ook nog eens geactiveerd om na te denken over hoe jij tegenover het idee van geloof in God en wonderen staat.
Door het gebruik van een prachtige soundtrack en meerdere adembenemende cinematografische shots, weet God Was Here! met zijn uiterlijk ook enorm te boeien. Daarnaast is deze film ook niet bang om de ruwe en emotionele kanten van dit verhaal te laten zien. Zo zien we hoe Lucian die zijn broer misschien gaat verliezen uit z’n pan schiet tegen z’n hond en bij een vriend in tranen uitbarst.
Harmonia
Harmonia is een korte film met een speeltijd van 27 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Harmonia vertelt een prachtig symbolisch verhaal over hoe er een competitie tussen de mensheid is om erkend te worden. Een competitie om ergens de beste in te zijn en je geliefd te voelen in grote groepen. Harmonia pakt deze thema’s hard aan en laat zien wat studenten van tegenwoordig wel allemaal niet meemaken om aan deze eisen te voldoen. Het is rauw, emotioneel gedekt en pijnlijk om te zien.
Dit komt onder andere door het geweldige acteerwerk van Nora El Koussour. In mijn ogen is zij een van de beste actrices van alle studentenfilms van dit jaar. Daarnaast is de voice-over van Thomas Dudkiewicz ook erg uitnodigend en intimiderend tegelijkertijd. Toch is het einde van Harmonia voor mij te experimenteel. Er wordt wel richting een soortgelijk einde toegewerkt, maar toch voelt dit specifieke einde niet juist aan. Het gebeurt te plotseling en zonder enige duidelijke reden. Het is zeker een mooi einde, waarbij we opnieuw het geweldige acteerwerk van Koussour te zien krijgen. Maar toch voelt het einde niet helemaal juist op zijn plek aan.
Hartenprins
Hartenprins is een korte film met een speeltijd van 25 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. Hartenprins is per definitie niet een slechte film. Het feit dat een studentenfilm zo’n sterke stijl heeft is niet anders dan knap te noemen. Helaas past deze stijl van filmmaking niet bij mijn smaak. Dus vond ik er persoonlijk zelf weinig aan. Meerdere personages komen in beeld die niks toevoegen aan het verhaal. Het acteerwerk is overdreven. Maar de stijl van de film is wel goed doorgezet door de gehele film en ik vond de retro-muziek erg leuk om naar te luisteren.
Hey, Do You Come Here Often?
Hey, Do You Come Here Often? is een korte documentaire met een speeltijd van 17 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de KABK. Het eerste wat opvalt aan Hey, Do You Come Here Often is dat de achtergrond erg afleidend nep is. Als kijker valt het je direct op dat er gebruik gemaakt is van een green screen en dat de personages op de voorgrond zijn geplakt. Je kan zelfs nog de groene randen zien van de personages.
Hey, Do You Come Here Often vertelt verhalen van aantrekkingskracht. Maar deze film heeft alles behalve aantrekkingskracht. Daarnaast is de audiokwaliteit gewoon oprecht slecht. Ik kan het begrijpen dat de filmmaker heeft geprobeerd het idee van een facecall over te laten komen, maar het is eerder irritant dan overtuigend.
Hoanoe
Hoanoe is een korte animatiefilm met een speeltijd van 5 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan ArtEZ. Hoanoe is een animatie-film die speelt met je verwachtingen. Deze verwachtingen hebben voornamelijk betrekking op de natuur. Als kijker zul je geïntrigeerd en met een mond open toekijken naar wat er op het scherm gebeurt. De illustratieve animatietechnieken zijn simpelweg niet anders dan prachtig te noemen. Naast de animatie valt vooral de audio design op. Dit is ook top uitgevoerd doordat alle geluiden van bewegingen, dieren en de natuur goed zijn geïmiteerd. Simpelweg een top film.
Ich bin der FluB
Ich bin der FluB is een korte documentaire met een speeltijd van 20 minuten. De film komt uit 2020 en filmmakers studeerden aan de HKU. Ich bin der FluB is een van de meest unieke en meest prachtige documentaires die ik ooit heb gezien. Het feit dat ze de levensreis van de machtige rivier de Donau hebben uit kunnen beelden is al bijzonder. Maar het feit dat ze dit doen uit het perspectief van de rivier zelf is nog beter. Als kijker zul je gaan geven om een rivier, alsof het een mens is vol gedachten en gevoelens. Dit is erg bijzonder voor een documentaire.
Daarnaast is er ook zeker sprake van vakmanschap en determinatie bij Ich bin der FluB. Het feit dat de filmmakers in de koude rivier het grootste gedeelte hebben gezeten om alles te filmen is echt bijzonder. Simpelweg een van de meest unieke korte films van deze lijst.
Leaving, Returning
Leaving, Returning is een korte documentaire met een speeltijd van 34 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de KABK. Leaving, Returning vertelt het interessante persoonlijke verhaal van filmmaker Claude Nassar die reflecteert op zijn vertrekuit zijn thuisland (Libanon). Het verhaal wordt vertelt aan de hand van een assemblage van persoonlijk beeldmateriaal, gearchiveerde reclames, social media beelden en ga zo maar door.
Echter vond ik persoonlijk het verhaal wat vertelt werd via een voice-over wel interessant, maar het verhaal wat we op beeld te zien krijgen vond ik minder interessant. Het was wel zeker toepasselijk, maar we hebben soortgelijke beelden al zo vaak gezien in deze soort persoonlijke films. Hierdoor raakt Leaving, Returning zijn uniekheid kwijt. Want de film is zeker uniek op basis van het feit dat het geen chronologische tijdlijn gebruikt.
Mama’s as
Mama’s as is een korte film met een speeltijd van 19 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. Mama’s as is zeker geen verkeerde film. Echter heeft de film veel tonale problemen. Zo is de toon van de film in het begin erg over-de-top en humoristisch, maar daarna slaat de toon volledig over naar een drama. Hierdoor voelt het alsof het begin van de film een totaal andere film is dan de rest van de film. Het acteerwerk voelt ook wat aangedikt en overdreven aan. Op kleine momenten weet Mama’s as echter de aandacht te pakken als een veelbelovende korte film, maar deze momenten zijn zo klein dat je als kijker vooral verveeld en teleurgesteld zult toekijken naar Mama’s as.
Martin Malibu
Martin Malibu is een korte film met een speeltijd van 41 minuten. De film kwam uit in 2020 en de filmmakers studeerden aan de KABK. Martin Malibu is de langste film op deze lijst van studentenfilms. Dit komt waarschijnlijk door het feit dat het drie verschillende films in elkaar zijn. De eerste film gaat over een liefdesrelatie die stopt met bestaan. De tweede film gaat over een opkomende artiest uit Medemblik. En de derde film is eigenlijk meer non-fictief doordat de filmmaker vertelt hoe zijn beste vriend in het personage verandert dat ze samen hebben gemaakt.
Ondanks dat de de eerste en tweede akte van Martin Malibu vermakelijke liedjes heeft, wordt de film toch pas richting het non-fictieve gedeelte interessant. Het is veel interessanter om te zien hoe Marnix Martin is geworden, omdat je daardoor de dualiteit meer ziet en minder kijkt naar niet zo goed geschreven personages. Daarnaast is het acteerwerk van Marnix in het begin overduidelijk geforceerd, terwijl het later echt aanvoelt alsof je naar een normaal persoon zit te kijken. Kortom de film heeft teveel tonale en thematische problemen.
Moon
Moon is een korte film met een speeltijd van 13 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan AKV|St. Joost. Moon is een prachtig portret van een stel waar de liefde langzaam aan het verdampen is. De film maakt gebruik van felle kleuren in het verleden om te laten zien dat er toen nog veel licht was in de relatie. In het heden zien we ons hoofdpersonage Noa alleen buiten in het donker is. Dit symboliseert dat de relatie voor haar nu donker en koud aan het lopen is. Dit is prachtig symbolisch uitgebeeld dus.
Ook het open einde voegt wat toe aan het verhaal. Want doordat we niet te zien krijgen hoe de relatie tussen Noa en Moon eindigt, nemen wij ook een afscheid van Noa zonder tranen en veel gejammer. Alleen is het acteerwerk wat te dik op de neus gedaan. Het voelt teveel aan alsof er geacteerd wordt voor een stel kleine kinderen. Jammer, want voor de rest was de film erg sterk.
Onno Mama Wange
Onno Mama Wange is een korte animatiefilm met een speeltijd van 7 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de WdKA. Onno Mama Wange is een film die mij enorm heeft geraakt. Het is intens, emotioneel geladen, thematisch sterk en prachtig geanimeerd. Het vertelt een bijzonder verhaal van hoe de filmmaker/animator twee kinderen helpt bij haar vrijwilligerswerk in Oeganda. De film geeft zo mooi en bijzonder is weer hoe belangrijk een volwassene kan zijn voor een kind. De film laat zien hoe belangrijk het is om een kind liefde te geven.
Ik moest in het begin even wennen aan de animatie-technieken die gebruikt werden, maar dat duurde niet langer dan twintig seconden. Toen ik eenmaal doorhad waar deze animatie-film voor ging had het me direct te pakken. Ik keek gegrepen ernaar. De keuze om de film met stop-motion en clay-animation te maken is een enorm sterke keuze. Omdat kinderen vaak dit soort animatie-films kijken en daar blij van worden. Dit representeert dat het in dit verhaal ook gaat om de kinderen uit dit verhaal blij te maken. Top geanimeerd en prachtig gedaan.
Paradise Lost
Paradise Lost is een korte animatiefilm met een speeltijd van 3 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. Paradise Lost is veen film die vooral verhaal probeert te vertellen via zijn boodschap. Deze korte animatiefilm probeert hevig te vertellen dat ontbossing, vervuiling en overbevolking een groot probleem is. Dit is ook zeker een groot probleem. Maar doordat de bomen in deze animatie-film er soms te nep uit zien komt de boodschap niet duidelijk binnen. Daarnaast komt deze korte animatie-film te gedramatiseerd over. Het probleem is zeker heel groot, maar door het rap tempo en de sterke soundtrack voelt het soms wat te overdreven aan. Ook hoe de film eindigt kwam uit het niks en voelt weer een tikkie te gedramatiseerd aan.
The Pendant
The Pendant is een korte film met een speeltijd van 23 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Gerrit Rietveld Academie. The Pendant probeert heftig op artistieke wijze meerdere thema’s te bespreken. Dit probeert de film te doen door het in 5 delen op te splitsen nadat een spiegel in stukken wordt gebroken. Echter zijn deze verhalen zo tonaal verschillend van elkaar. Ze mogen dan misschien overeenkomende thema’s bevatten, maar per verhaal zul je je steeds opnieuw afvragen naar wat je kijkt. De film is simpelweg te apart om te volgen. Hierdoor raken de thema’s van de film ook verloren. De decorbouw en production design is wel weer erg sterk en goed aanwezig.
Phélia
Phélia is een korte film met een speeltijd van 17 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Gerrit Rietveld Academie. Phélia is een film met een-dimensionale en onderontwikkelde personages. Dat is het eerste wat echt opvalt. De film doet zich voort als een trendbreker door een vrouwelijke protagonist te hebben die vecht tegen haar verveling en eenzaamheid. Alleen dit is simpelweg niet genoeg om de film boeiend te maken. En het is al helemaal niet genoeg om een uitgewerkt personage te maken. De stad Athene bied wel mooie locaties en unieke beelden af en toe. Maar de film weet niet de aandacht te pakken.
De Reizigers
De reizigers is een korte documentaire met een speeltijd van 29 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan AKV|St. Joost. De Reizigers is de meest teleurstellende film die ik van deze studentencompetitie heb gezien. Ik vond het een regelrechte marteling om te moeten kijken naar een gezin dat zich zo gedraagt naar elkaar. Ik bedoel geen enkel gezin is perfect, maar de haat naar elkaar spat van het scherm af. Dat je filmt hoe een tienermeisje haar kleine zusje van onder de 10 probeert te laten roken is al wat. Maar dat er geen consequenties worden vertoond in beeld zegt al genoeg.
De film probeert het dagelijks leven te laten zien van een gezin die onderaan de samenleving staat. Echter heb ik me nog nooit zo verveeld en gefrustreerd gevoeld tijdens een documentaire. Er gebeurt niks bijzonders of interessant. Er is bijna alleen maar constant sprake van zeiken en bekvechten. Leuk voor een film, maar niet heus…
Sorry for the mess
Sorry for the mess is een korte animatiefilm met een speeltijd van 2 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de WdKA. Sorry for the mess is een enorm korte, maar wel fijne film om naar te kijken. Het is duidelijk voor de kijker dat er ergens sprake is van een ADHD of aandachtstekortstoornis in deze korte animatie. Dit komt door de abrupte veranderingen van animatie-stijlen gevolgd door meerdere uitingen van blije tot gestresste emoties. Zeker een interessante film, maar te kort en te experimenteel van aard om je bij te blijven.
Suma Na Mi
Suma Na Mi is een korte animatiefilm met een speeltijd van 5 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmaker studeerde aan ArtEZ. Suma Na Mi is een mooie korte illustratieve animatie-film. De film vertelt een interessant verhaal over de animator die als jong meisje van haar geboorteland Suriname naar Nederland vertrok. In deze film reflecteert ze terug op haar leven daar en hoe ze hier is gekomen. De film is zeker niet een hoogtepunt van deze lijst, maar is nog steeds wel erg goed. Dit komt door het duidelijke en emotioneel beladen verhaal dat de animator vertelt in woorden en beelden. Daarnaast is dit de meest illustratieve animatie-film van de lijst, waardoor het ook naar boven springt als uniek.
Terug naar Zotteken Waes
Terug naar Zotteken Waes is een korte film met een speeltijd van 20 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Terug naar Zotteken Waes is een van de beste films van deze studentencompetitie. Dit komt door het sterke scenario dat geschreven is door Tom Bronesma. Hij heeft charismatische en realistische personages geschreven vol leven en gevoel. Deze personages worden ook nog vol chemie en charisma door de cast gespeeld. Deze film voelt aan als een gelijkenis tot de Godfather-trilogie. Het weet hetzelfde gevoel te creëren in een veel kortere speeltijd van 20 minuten. Als dat niet speciaal is, dan weet ik het ook niet meer.
Tidy Town
Tidy Town is een korte animatiefilm met een speeltijd van 7 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. Tidy Town is een leuke animatiefilm met een mooie boodschap over het tegengaan van klimaatvervuiling. Door het gebruik van de mensachtige dieren zal deze film ook zeker geschikt zijn voor een kleiner publiek. Helaas biedt deze film te weinig nieuws of interessants om hoog op deze lijst te komen te staan. Het enige waar deze film het van moet hebben zijn de animatie en zijn boodschap.
Touch
Touch is een korte film met een speeltijd van 15 minuten. De film komt uit 2019 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Touch is een film zonder spraak en dialoog. Het focust dus vooral op het intieme non-verbale van de hoofdpersonages. We weten weinig over deze personages, behalve dat er één een fotograaf is die gek aan het worden is in zijn hoofd. Dit wordt choreografisch en cinematografisch sterk uitgebeeld. Echter weet je te weinig over deze personages om echt mee te gaan in het verhaal of om überhaupt te geven over wat er op het scherm plaatsvindt.
Toch weet de film ook met zijn belichting er goed uit te zien. Maar een mooi uitziende film is helaas niet alles wat een film nodig heeft. De film voelt eerder aan als een reeks fotoportretten die filmisch worden uitgebeeld.
Tournant
Tournant is een korte animatiefilm met een speeltijd van 12 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. Waar Touch vooral ging om de sprakeloze choreografie in verhouding tot zijn cinematografie, gaat het bij Tournant vooral om de sprakeloze choreografie in verhouding tot de montage van de film. De montage van Tournant is echt top. Vooral in het begin, waarbij de twee vrouwelijke dansers elkaar laten bewegen en dansen zul je onder de indruk zijn van de combinatie van de choreografie en de montage van de film.
Echter is het probleem opnieuw dat er geen dialoog is en dat de film te experimenteel is om iets van een boodschap of een thema uit te puzzelen. Je weet niet wie dit zijn en naar wat je kijkt. Hierdoor krijg je ook geen verbinding met wat er op het scherm gebeurt en is dit de zoveelste experimentele studentenfilm die niks anders wilt doen dan artistiek zijn.
A View from Above
A View from Above is een korte documentaire met een speeltijd van 19 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. A View from Above is een leuke experimentele documentaire over de intieme reis die een astronaut aflegt om van de aarde af te komen. De film is erg symbolisch en gebruikt beelden van mensen op de aarde zelf om te symboliseren hoe het voelt om de aarde te verlaten. De film maakt ook nog gebruik van beelden van astronauten die in een ruimteschip de aarde verlaten. De film weet zeker te boeien door deze experimentele manier van verhalen vertellen. Het fijne is dat er ook daadwerkelijk een duidelijk verhaal wordt vertelt. Ik bedoel het wordt niet expliciet uitgelegd, maar als kijker hoef je tenminste de artistieke kanten niet uit te gaan puzzelen.
Waarom bleef je niet voor mij?
Waarom bleef je niet voor mij? is een korte documentaire met een speeltijd van 25 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de Nederlandse Filmacademie. Waarom bleef je niet voor mij is een intense filmervaring. Als kijker zul je ontroert toekijken naar hoe deze dappere kinderen en documentairemaakster hun verhaal vertellen. De film vertelt het verhaal van vier kinderen waarbij elk kind zijn vader is verloren door zelfmoord. De documentairemaker is zelf haar moeder verloren aan zelfmoord. Ik was bang dat dit beladen onderwerp verder niet interessant of goed genoeg uitgewerkt zou zijn.
De kinderen die hun persoonlijke verhaal vertellen is emotioneel geladen. Dat is een feit, maar voor de rest is de film (gelukkig) ook top. Het gebruik van animatie om het verhaal te ondersteunen is simpelweg briljant. Kinderen zijn (over het algemeen) dol op animatiefilms. Dit soort films staat in zekere zin verbonden met hun jeugd. De animatie is een sterke toevoeging juist door het feit dat hun jeugd nu is afgenomen door het verlies van een ouder.
Deze animatie-scènes reflecteren een wereld waarin de kinderen zij zich veilig voelen om te uiten over wat er is gebeurd. Het reflecteert het gevoelsleven van de kinderen, maar ook van de documentairemaker. Daarnaast wordt er slim en sterk gebruik gemaakt van camerawerk. Door bij de interviews alleen te focussen op de gezichten van de kinderen zorgt dit voor een intieme en persoonlijke film.
Ymir
Ymir is een korte animatiefilm met een speeltijd van 4 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmaker studeerde aan ArtEZ. Ymir is een aparte animatie-film die mij persoonlijk niet aansprak. Het is iets te simplistisch geanimeerd en het voelt eerder aan als een kinder-stripboek. Ook de boodschap dat de mens moet opletten wat zijn plaats in het heelal is past niet goed in de context van het einde. We weten niet hoe het heelal eruitziet en we weten ook niet hoe groot onze plaats is of niet. Het voelt een beetje aan als een onzin-film zonder enige doel.
De Zwaluwenstraat
De Zwaluwenstraat is een korte documentaire met een speeltijd van 16 minuten. De film komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan de HKU. De Zwaluwenstraat is een beetje een apart filmgevalletje. Het voelt eerder aan alsof de kinderen de kans kregen om de film te maken. Dit is redelijk apart, omdat de film toch echt gemaakt is door mensen die aan een kunstacademie hebben gestudeerd. Als kijker zul je geïrriteerd en niet geïnteresseerd toekijken naar deze film.
De film wordt grotendeels gefilmd door de Roemeense kinderen zelf. Zoals je kunt verwachten is daardoor er weinig sprake van iets centraals in beeld en veel meer sprake van een veel bewegende camera. De film vertelt daarnaast een te oninteressant verhaal, omdat we het juist door de (camera-)ogen van kinderen kijken. Deze kinderen hebben de aandacht van een deurknop en daardoor zul je als kijker ook niet met volle aandacht er naar kijken.
VR-werken
Ik heb zelf door persoonlijke omstandigheden helaas de 3 VR-werken niet kunnen zien. Ik wil ze wel de aandacht geven die ze verdienen, dus zal ik hieronder wat kort over ze vertellen. Alleen heb ik dus zelf geen geschreven mening of beoordeling voor deze werken klaarstaan.
VR-werk The Book of Isabel
The Book of Isabel is een interactief project met een speeltijd van 19 minuten. Dit project komt uit dit jaar en de filmmakers komen van de kunstacademie AKV|St. Joost. De regisseur en producent van de film is Don den Boef. Deze film van de studentencompetitie is geproduceerd door Studio Don den Boef en AKV|St. Joost. De muziek voor deze film is geregeld door Mattia Cupelli en de Voice over komt van Paige Handy.
The Book of Isabel is een VR exploring story game die het verhaal verteld van Isabel. Zij is een 19-jarige jonge vrouw die betrokken was bij een traumatisch auto ongeluk. Tijdens deze VR-ervaring loop je als toeschouwer door de herinneringen en gevoelens van herstel. Op een surrealistische en droom-achtige manier zul je ervaren wat Isabel heeft ervaren. De productie heeft als doel om mensen te laten zien dat het waardevol is om de tijd te nemen voor herstel.
VR-werk Dream Droplets
Dream Doplets is een interactief project met een speeltijd van 12 minuten. Dit project komt uit dit jaar en de filmmakers komen van de kunstacademie HKU vandaan. De regisseur en producent van de film was Nick Rutten. Het productiebedrijf van de film was de Hogeschool voor de kunsten Utrecht. De sound design werd geregeld door Cristo Pruppers, terwijl de muziek is gecomponeerd door Martijn Weber. De animatie lag in handen van Dirk Lemmers en Nick Rutten.
Dream Droplets vertelt het verhaal van Kim die na een huiselijk conflict in de stromende regen instort. Bij Dream Droplets kruip je in de huid van een waterdruppel en wordt je door de stroom meegenomen in een confronterende droomachtige fantasie. Samen met het hoofdpersonage Kim beleef je dit poëtische verhaal.
VR-Werk Where Italy Sleeps – Learning from Asmara
Where Italy Sleeps – Learning from Asmara is een interactief project met een speeltijd van 19 minuten. Dit project komt uit 2020 en de filmmakers studeerden aan AKV|St. Joost. Giulia Faccin is de regisseur, producent, cinematograaf, animator en researcher van dit interactieve project. Het productiebedrijf van dit project was de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. De muziek is gecomponeerd door Nuel van Gelder de Neufville.
Dit interactieve project vertelt het verhaal van Asmara. Deze hoofdstad van Eritrea werd UNESCO-werelderfgoed vanwege de Italiaanse koloniale architectuur. Filmmaker Giulia Faccin greep deze gebeurtenis aan als een kans om na te denken over de rol van conservering en de uitbeelding van koloniaal erfgoed. Daarnaast ontwikkelde hij methoden om het verband tussen het koloniale verleden en de huidige manifestatie ervan te onderzoeken. Where Italy Sleeps verwijst zowel naar wat de architectuur van Asmara belichaamt als naar het verwaarloosde collectieve geheugen van het Italiaanse kolonialisme.
