Bob Odenkirk zullen de meeste serieliefhebbers kennen van de series Breaking Bad en Better Call Saul. In Nobody laat de acteur een volledig andere kant van zichzelf zien, en deze kant is honderd procent bruut! Met Nobody laat Odenkirk zien dat hij ook in staat is een echte actieheld te spelen. Nobody is een van de beste moderne actiefilms waarbij de film, ondanks enkele overeenkomsten, zich toch weet te onderscheiden met andere krachtige (moderne) actiefilms. Nobody is een film die aan iedere liefhebber van actiefilms valt aan te raden, maar betekent dit dat de film alleen goed is vanwege zijn actiescènes? Het antwoord hierop is een duidelijke: “nee“.
De film werd op 3 november 2021 uitgebracht op 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM hadden me een recensie-exemplaar opgestuurd van Nobody. Nogmaals mijn dank daarvoor.
Over Nobody (2021)
Nobody is een Amerikaanse actiefilm uit 2021. De film is geregisseerd door Ilya Naishuller en het scenario is geschreven door Derek Kolstad. Derek Kolstad schreef eerder ook al het scenario van de John Wick-films. Daarnaast was hij een van de bedenkers van de John Wick-franchise. De cast van Nobody bestaat uit Bob Odenkirk, Connie Nielsen, RZA, Christopher Lloyd, en Aleksey Serebryakov. Universal Pictures bracht Nobody in de Amerikaanse bioscopen uit op 26 maart 2021.
In Nederland kwam Nobody in de bioscopen uit op 5 juni 2021 en in België op 23 juni 2021. De film ontving positieve kritieken van recensenten, die vooral met lof spraken over de actiescènes en het acteerwerk van Odenkirk. In juni 2021 werd onthuld dat Kolstad bezig was met het schrijven van een vervolg, hoewel het vervolg nog groen licht moest krijgen van de studio. In maart 2022 bevestigde 87 North Productions officieel via hun socialmediapagina’s dat er een vervolg in ontwikkeling is.
Wanneer er op een nacht wordt ingebroken bij de familie Mansell houdt vader Hutch voet bij stuk om niet in te grijpen. Na het incident is tienerzoon Blake diep teleurgesteld in zijn vader en zijn vrouw Becca blijkt alleen meer afstand te nemen van Hutch. Dochter Sammy komt erachter dat de inbrekers haar armband hebben meegenomen. De jarenlange opgekropte woede leiden uiteindelijk tot een zoektocht naar de criminelen om zo zichzelf te bewijzen dat hij zijn gezin wel kan beschermen.
Intrigerende en amuserende openingsscène
Het doel van een openingsscène is om het publiek te informeren, te amuseren of te intrigeren. Het lukt regisseur Ilya Naishuller om actiefilm Nobody een intrigerende en amuserende openingsscène te geven. Het verhaal geeft in zijn openingsscène niet veel informatie over het hoofdpersonage waardoor je benieuwd raakt naar zijn verhaal. Nobody opent kalm met een in de boeien geslagen Bob Odenkirk.
Het nummer “Don’t let me be misunderstood” speelt bij deze scène. De openingsscène pakt de aandacht door de muziekkeuze en de beelden die we zien krijgen. Het nummer is een metafoor voor het feit dat we al een oordeel hebben geveld over wat voor een soort persoon Bob Odenkirks personage is. Dit terwijl we niet weten of we dit personage wel juist beoordelen – en in verlenging begrijpen. Nobody laat in zijn eerste paar minuten een man zien die onder het bloed en wonden zit. Het lijkt daarnaast bijna alsof een van zijn oogleden eruit gaat poppen in een specifiek shot.
De combinatie van de muziekkeuze en de beelden zorgt ervoor dat er intrige ontstaat rondom Bob Odenkirks personage. Wie is hij? En wat heeft hij meegemaakt? Odenkirk noemt zichzelf een niemand (een “nobody“), ook al horen we hem dit niet zelf zeggen. “Me? I’m just a…” zegt Odenkirk, voordat de titel van de film in het groots op het scherm verschijnt. Dit kan suggereren dat Odenkirks personage toch niet helemaal een niemand is.
Herhalend slopende routines
Na de openingsscène laat de film een reeks van repetitieve gebeurtenissen zien. Deze gebeurtenissen zijn op een briljante manier snel achter elkaar gemonteerd door editors Evan Schiff en William Yeh. De snel gemonteerde beelden laten zien hoe slopend een herhalend vaste routine kan zijn. Vooral als deze routine ook nog regelmatig mislukt. Odenkirks Hutch is altijd te laat met de vuilnisbak aan de straat te zetten. Dit is iets wat zijn vrouw Becca (gespeeld door Connie Nielsen) ook bij hem blijft benoemen.
De slopende routine gaat verder dan het vast vergeten de vuilnisbak aan de straat te zetten. De routine is ook terug te zien in het hersenloze werk dat hij doet. Daarnaast komt Hutch vast thuis bij een gezin die hem bijna niet waardeert. Van een tienerzoon die zich voor hem schaamt tot een vrouw waar amper contact mee te krijgen is. Nielsens Becca stopt zelfs kussens tussen haarzelf en Hutch in, zodat ze niet naast elkaar in een bed hoeven te liggen. Dit geeft Hutch op zijn minst een herhalend gevoel van falen.
Langzamerhand wordt het duidelijk dat Odenkirks Hutch een valse verschijning opdoet, waarbij hij zich voordoet als iemand die hij van nature niet is. Hoe verder je in de film komt, hoe meer de puzzelstukjes bij elkaar komen. Het wordt dan duidelijk dat Hutch zich vastgrijpt aan deze slopende (en simpelweg saaie) routine, omdat hij het normale leven adoreert. Hiermee verzet Hutch zich tegen het aard van zijn karakter, want een normaal leven past simpelweg niet bij hem. Op dit gebied lijken Nobody en John Wick redelijk op elkaar, want ze adoreren beide het normale leven, ook al is dit iets ongrijpbaars voor hun.
De boodschap van de film
Editors Evan Schiff en William Yeh monteren de slopende routine op een manier dat de beelden steeds sneller achter elkaar opkomen. Hierdoor suggereren ze het gevoel van het leven in een sleur. Dit verandert op een maandagavond wanneer er bij Hutch en zijn gezin wordt ingebroken. Dit is het moment dat het verhaal echt begint. De confrontatie tussen Hutch en de inbrekers bereikt een hoogtepunt wanneer Hutch een kans heeft om de inbrekers te stoppen. Wanneer hij deze kans niet grijpt, landt hij weer terug in de slopende routine van zijn leven.
De vraag die er nu ontstaat, is waarom hij niet heeft ingegrepen. De vraag blijft voor enkele tijd hangen, maar beetje bij beetje komen de puzzelstukjes bij elkaar, en wordt het duidelijk waarom hij niet ingreep. Wat de film niet nadrukkelijk verteld daarbij is dat Odenkirks Hutch zich probeert vast te houden aan dit normale leven. Het past overduidelijk niet hem, maar Hutch probeert er het beste van te maken. Het ingrijpen door de hersenen van inbrekers in te slaan, zou Hutch uit dit normale leven halen.
Uiteindelijk gaat Nobody erom dat Hutch zichzelf opnieuw weet te vinden, doordat hij leert dat zijn verleden, en alle bijkomende aspecten daarvan, een groot onderdeel van hem is. Nobody laat zien dat het blijven voordoen van iemand die je niet bent, jezelf (en in verlenging anderen) niet gelukkig gaat maken. Pas als je jezelf leert te omarmen voor wie je bent, kun je echt gaan leven. Dit wordt uiteraard op een explosieve manier vertoond, omdat Hutch leert te accepteren dat hij van nature een gewelddadig persoon is. Maar toch zit er iets puurs in de boodschap van het trouw zijn aan jezelf, ook al wordt het hier via een vermakelijke en brute actiefilm weergegeven.
Persiflerende verwijzingen
Het verhaal van Nobody lijkt ook andere actiefilms te persifleren. Het eerste duidelijke moment hiervan is wanneer Hutch zich realiseert dat de inbrekers zijn huis zijn binnengekomen via een pizzadoos. Deze pizzadoos hield de garagedeur open, en was niet goed opgeruimd omdat Hutch de vuilnisbak altijd te laat aan de weg zet. We horen de gedachten van Hutch afspelen op een manier alsof hij een stoere detective of actieheld is. Plotseling wordt Hutch uit zijn gedachten onderbroken, wanneer een politieagent tegen hem begint te praten.
Op deze manier drijft de film spot met de brute monologen die actiehelden en detectives altijd hebben, want Nobody laat in zijn film zien dat dit niet altijd bruut of stoer is. Nobody laat zien dat de actiefilm zelf ook een parodie is op bekende en grote actiefilms. Zo is er in het verhaal van Nobody bevat een terugkerende grap waarbij Odenkirks Hutch praat over zijn verleden met een schurk. Wanneer Hutch klaar is met het vertellen van zijn verhaal of plan, blijkt de schurk al dood te zijn. Dit is een duidelijke parodie op de actiefilms waarin een held (of schurk) op een emotioneel beladen manier over zijn verleden vertelt.
Een ander leuk voorbeeld van een persiflerende verwijzing naar andere actiefilms is de scène waarbij Hutch met zijn broer praat over een radio die in een kast verstopt zit. Deze specifieke scène doet denken aan de vroege James Bond films. In het gevaarlijke eindgevecht maakt Hutch ook gebruik van veel valstrikken die werken als de dodelijke en volwassen versies van de valstrikken uit de Home Alone films.
Brute actie en acteerwerk
Het is geweldig om acteur Bob Odenkirk in dit soort type rol te zien, want voor het acteren in keiharde actiefilms is hij niet bekend. Odenkirk laat zien dat hij meer dan geschikt is om vaker in actiefilms te acteren, want het fysieke acteerwerk in de actiescènes brengt hij geloofwaardig en episch over. De acteur brengt verder ook zijn kennis en skills van het acteren in drama’s, komedies en tragikomedies met zich mee. Hierdoor komt Odenkirk over als een veelzijdig acteur.
Naast Odenkirk krijgen we ook de 83-jarige Christopher Lloyd te zien in de rol van een actieheld. Lloyd speelt de vader van Odenkirks Hutch en RZA’s Harry. Het onwaarschijnlijke trio zijn te zien in veel brute actiescènes, waarbij hun acteerwerk niet alleen stoer, maar ook emotioneel beladen is. Een van de beste scènes uit Nobody is ook de scène waar Hutch zijn gewelddadige aard accepteert, door een gevecht te beginnen in een bus. De actiescène uit de bus werkt uitstekend doordat Hutch eerder in de film juist niet het gewelddadige pad nam.
Wanneer Odenkirks Hutch zegt: “I’m gonna f*** you up“, dan moet je net zoals de schoften uit de bus lachen. De lat van Hutchs ingrijpende gevechtskunsten zijn nu eenmaal laag gelegd. Wanneer Odenkirks Hutch dus plotseling uitstekend blijkt te kunnen vechten, ben je verbaasd (en zelfs geshockeerd). Daarnaast is Hutch niet onsterfelijk. Hij ontvangt klappen, trappen en wordt zelfs de bus uit gelanceerd. Hierdoor voelt het aan alsof Hutch een echt persoon zou kunnen zijn. Dit is niet een actiefilm waarbij het heldhaftige hoofdpersonage nooit geraakt wordt door zijn vijanden. De actie uit Nobody is hierdoor realistischer en bruter.
De montage van Evan Schiff en William Yeh zorgt in combinatie met het camerawerk van Pawel Pogorzelski voor snellopende actiescènes, waarbij er een duidelijk overzicht blijft van wie waar is geraakt (en waar iedereen zich in de bus bevindt). Na een of enkele klappen laat de montage met de camerabeelden nieuwe perspectieven zien. Hierdoor kan het camerawerk en de montage rommelig overkomen, maar in een film als Nobody is dat juist een pluspunt. Op deze manier laat de film echt de chaotische en realistische aard van de actiescènes zien. Het bebloede en krachtige acteerwerk van de cast helpt bij het versterken van dit gevoel van realisme.
Conclusie
Nobody is een keiharde vermakelijke actiefilm. De film heeft een intrigerende openingsscène die de aandacht pakt. De combinatie van de muziekkeuze en de beelden die we te zien krijgen, zorgen ervoor dat je benieuwd raakt naar waar de film over zal gaan. De scènes die daarna volgen zijn duidelijk en krachtig gemonteerd. Het gevoel van het leven in een sleur wordt accuraat geschetst. Dit komt door de bijzondere montage van Evan Schiff en William Yeh. Het montagewerk gaat ook goed samen met het camerawerk van Pawel Pogorzelski, waarbij de twee technische aspecten vooral goed samenkomen in de actiescènes.
Het acteerwerk van Odenkirk is in het bijzonder goed. De acteur laat zien dat hij ook goed in staat is om fysiek (zwaar) acteerwerk ook geloofwaardig neer te zetten. In andere woorden, de acteur weet ook in actiescènes admiratie op te wekken. Naast Odenkirk zijn het vooral Lloyd, RZA en Nielsen die weten te overtuigen met hun acteerwerk. Alexey Serebryakov is een prima acteur, maar zijn schurk valt niet te onderscheiden van andere schurken uit actiefilms. Alexey Serebryakov levert simpelweg niet uniek goed acteerwerk, en daarnaast is zijn rol te cliché beschreven.
Een ander minpunt is dat het verhaal van Nobody wat aan de korte kant is. Enkele belangrijke gebeurtenissen uit het verhaal worden te snel afgerond. Hierdoor voelt de structuur van het verhaal op enkele momenten te rommelig aan. Een langere speeltijd zou dit verbeterd kunnen hebben. Over het algemeen blijft Nobody een geweldige moderne actiefilm – een van de beste zelfs! Om deze redenen raad ik fans van actiefilms (en Odenkirk liefhebbers) ook zeker aan om Nobody te gaan kijken.
Nobody is sinds 3 november 2021 te koop 4K Ultra HD, Blu-ray en DVD. De film is ook te huur en te koop op Pathé Thuis. Daarnaast is Nobody ook te streamen op Amazon Prime Video in Nederland.
