Pari is de debuutfilm van de Iraans-Griekse regisseur Siamak Etemadi en werd geselecteerd voor het Panorama Berlinale in 2020. Eerder deed zijn korte film Cavo D’Oro in 2012 mee aan de competitie op het Locarno International Film Festival. Deze film vertelt het aangrijpende verhaal van de Iraanse Pari en haar man. Samen reizen ze naar Athene en gaan ze op zoek naar hun vermiste zoon Babak. Pari is nu via Picl online te zien bij filmtheaters. Ik zal onderaan dit artikel meer vertellen over Picl.
Mijn dank aan Herrie Film & TV voor het recensie-exemplaar en de samenwerkingsmogelijkheden. Wil jij kans maken om een gratis kijkcode voor deze film te winnen? Klik dan hier en doe mee aan onze winactie!
Pari is ambitieus en pretentieus
Pari is als film erg ambitieus. De regisseur wilde graag een film maken over liefde en verlangen, maar ook over scheiding en zoeken. De Iraans-Griekse regisseur heeft gebruik gemaakt van autobiografische aspecten in het verhaal van zijn film. Zo was hij ook ooit een student in Athene, net zoals Babak. Zijn identiteit wordt volgens hem evenzeer gevormd door zijn geboorteplaats als door zijn leven in Griekenland. De regisseur heeft zijn ervaringen uit beide levens in deze film gestopt. Dit zorgt voor een uniek familiedrama dat op veel aspecten goed werkt.
De regie is dus redelijk sterk. Desondanks krijg je wel meerdere pretentieuze momenten in de film. Dit zijn momenten die iets te direct op de thema’s wedergeboorte en verlangen inspelen. Met deze momenten probeert de regisseur iets te hard zijn best te doen om artistiek over te komen. Dit is eigenlijk best jammer. Vooral omdat op momenten dat hij dit niet doet, de film artistiek gezien sterker is. De dialogen uit het scenario zijn geloofwaardig geschreven, maar worden soms iets te plat gepresenteerd door de cast.
Hiermee wil ik niet zeggen dat de volledige cast beter acteerwerk had kunnen aanleveren. Er kan eerder gezegd worden dat op sommige momenten de filmmakers beter een scène opnieuw hadden kunnen opnemen. Het acteerwerk is namelijk op sommige momenten enorm overtuigend, terwijl het op andere momenten heel slapjes overkomt.
De boodschap van Pari
Pari zal een totaal nieuw beeld over Griekenland aan westerse kijkers meegeven. Als filmjournalist was ik onder de indruk van het ruige en realistische beeld dat werd geschetst over dit land. Als kijker kom je meer te weten over dit land. De film geeft dit land op een uitdagende en spannende manier weer. Na het zien van Pari zul je eigenlijk meer te weten willen komen over bepaalde thema’s of landen. Pari heeft ook redelijk belangrijke en mooie thema’s. Zo daagt de film de kijker uit om mee te gaan op de reis van het hoofdpersonage.
Hiermee bedoel ik niet alleen de reis die dit personage verlegt om haar vermiste zoon te vinden, maar ook de innerlijke reis van het hoofdpersonage. Pari geeft aan het einde van de film heel duidelijk aan wat de boodschap van de film is. Ze wilde haar zoon het leven geven waar zij zelf te bang voor was. Dit wordt misschien iets te direct tegen het publiek gezegd, maar alsnog blijft dit een mooie boodschap. Dat deze boodschap ook zo levendig en oprecht overkomt, is mede te danken aan het krachtige acteerwerk van Melika Foroutan.
Abrupte Veranderingen
Toch is Pari ver weg van perfect. De film heeft een sterk eerste akte en dat komt ook door de chemie tussen Melika Foroutan als Pari en Shahbaz Noshir als Farrokh. Echter begint deze film wat uit elkaar te vallen nadat deze twee personages uit elkaar worden gehaald. De doeltreffende chemie tussen de twee wordt ingeruild voor slap gebrachte dialogen. Tegelijkertijd krijgen we ook nieuwe ontmoetingen en nieuwe locaties te zien. Dit is allemaal wel leuk en aardig, maar deze verandering komt te abrupt als Pari letterlijk de tweede akte inrent. Deze tweede akte is waarschijnlijk het minst interessant door de pretentieuze aard en de verslapping van het acteerwerk. Daarnaast heeft de tweede akte een van de meest abrupte en teleurstellende afsluitingen ooit.
Het laatste deel van de film pakt het verhaal weer sterker op doordat we nu meer te zien krijgen van de wedergeboorte van Pari als personage. Ook deze akte heeft echter zijn problemen en die komen vooral richting het einde van de film omhoog. Bij het einde van de film zegt ons hoofdpersonage namelijk bijna recht in de camera wat de boodschap van de film is. Dit is best zonde voor een artistieke film die hier eerst op een diepgaande niveau om heen wist te spelen.
Conclusie
Pari is een doeltreffend debuut voor de Iraans-Griekse regisseur Siamak Etemadi. Het weet geloofwaardige personages (met soms wat slap geschreven dialoog) in een unieke setting te plaatsen. Ook het acteerwerk en onderlinge chemie tussen de twee hoofdpersonages is erg top. Alleen probeert de film soms te artistiek te zijn, waardoor het juist zijn kunstzinnigheid verliest. Daarnaast hadden de overgangen tussen de verschillende aktes beter uitgewerkt kunnen worden. Over het algemeen is Pari toch een sterke aanrader voor liefhebbers van familiedrama’s en arthouse films.
Over Picl
Picl is het arthouse streaming platform van Nederland. Het is een initiatief voor mensen die gek zijn op (Nederlandse) cinema en arthouse-films. Het is opgericht door mensen die er alles aan doen om hun enthousiasme voor film over te brengen op anderen. De missie van Picl is om de zichtbaarheid voor de (Nederlandse) documentaires en artistieke films te vergroten.
Je kunt verschillende soorten films huren. Er zitten ook films tussen die meteen vanaf de eerste dag van de release ook online beschikbaar zijn. In tegenstelling tot de meeste streamingdiensten betaal je bij Picl per film. Daarnaast selecteer je voor de betaling jouw lokale filmhuis, want een deel van de opbrengsten gaat naar het theater van je keuze. Hiermee kun je dus een filmtheater of filmhuis (naar keuze) ondersteunen. Iets wat zeer gewaardeerd zal worden in deze aparte corona-tijden.
Pari is vanaf nu te zien op Picl.
