Reclaiming Dragons (2025) – Filmrecensie

Reclaiming Dragons gaat over het terugvinden en terugwinnen van jezelf als (jong-)volwassene. Zo volgt het filmverhaal de jonge Chinees-Nederlandse kantoormedewerker Ami die haar toevlucht zoekt in een virtuele wereld. Ami wordt steeds ongelukkiger van haar baan als kantoormedewerker en dus raakt ze steeds dieper verstrikt in haar virtuele wereld. Tegelijkertijd ontvangt ze steeds meer weerstand vanuit buitenaf en binnenin over wat ze moet doen en wie ze echt is. Reclaiming Dragons gaat verder over het doorbreken van generatietrauma’s waarin ongelukkig doorwerken de norm lijkt te zijn geworden.

De film laat de gevolgen zien van meerdere opeenvolgende generaties die geloven dat je moet doen wat je moet doen, zoals ongelukkig doorwerken, om te overleven. Debuterend regisseur Xiang Yu Yeung lijkt met haar korte film te bepleiten dat de beste manier om deze generatietrauma’s te stoppen is door controle terug te krijgen over het opgelegde narratief van eerdere generaties en buitenstaanders. In Reclaiming Dragons wordt een verband gelegd tussen het controle krijgen over het opgelegde narratief van onze huidige samenleving en het bestrijden van diepgewortelde stereotyperende weergaven.

Met uitspraken als ¨ik dacht dat alle Aziaten goed waren in wiskunde¨, schetst regisseur en scenarioschrijver Xiang Yu Yeung een pijnlijk accuraat beeld van de (onterecht) genormaliseerde discriminatie en racisme waar de (Nederlands-)Aziatische bevolking regelmatig mee te maken krijgt. De collega’s van Ami zijn openlijk racistisch tegen haar, maar toch grijpt haar leidinggevende niet in. In plaats daarvan adviseert hij Ami zich hier niets van aan te trekken.

Daarna verwacht dezelfde leidinggevende dat Ami alsnog alle taken van hem op haar neemt, omdat hij hoogstwaarschijnlijk stilletjes in dezelfde discriminerende uitspraken gelooft als de racistische collega’s. Xiang Yu Yeung geeft uitstekend weer hoe de combinatie van generatiegebonden trauma’s en eeuwenlange discriminatie en racisme voor een geïnternaliseerd stereotyperend zelfbeeld in het onderbewustzijn van een (jong-)volwassene kunnen zorgen.

Zo wordt het hoofdpersonage in Reclaiming Dragons ook geconfronteerd met de twee meest voorkomende stereotypes van vrouwelijke Aziaten. De overdreven geseksualiseerd en onderdanige ¨geisha¨ stereotype en exotische en dominerende ¨dragonlady¨ stereotype zijn bewust uitvergroot in de virtuele wereld van Ami. Zo wordt Ami, zelfs in haar virtuele wereld, geconfronteerd met de vraag of deze twee stereotyperende weergaven van vrouwen met een Aziatische afkomst, de enige manieren zijn waarop ze zichzelf kan zijn.

Over Reclaiming Dragons (2025)

Reclaiming Dragons is een korte psychologische sciencefiction thriller film. De film is geregisseerd door Xiang Yu Yeung. De regisseur schreef ook het scenario van de film. De korte film is gevisualiseerd in hybride vorm. In Reclaiming Dragons wordt er zowel gebruik gemaakt van live-action beelden en 3D animatie. Het filmverhaal volgt een jonge Chinees-Nederlandse kantoormedewerker die haar toevlucht zoekt in een virtuele wereld.

Een confrontatie met haar duistere alter ego uit deze virtuele wereld ontketent een kracht die de grens tussen digitale fantasie en realiteit verbrijzelt. De hoofdrol wordt gespeeld door Jun Jun Liang. De rest van de cast bestaat uit Sytse Faber, Lesley Wang, Boyd Grund, Yao Yao Xu, Rico Verbeek en Kenny Wu. De film heeft een speeltijd van 20 minuten. Reclaiming Dragons is een film over biculturele identiteit. De film is tot stand gekomen uit persoonlijke ervaringen en markeert het debuut van regisseur en scenarist Xiang Yu Yeung.

Het filmproject werd in 2022 opgemerkt door producent Terry Tao tijdens een pitch op het CinemAsia Film Festival. In 2023 werd de korte film in coproductie met New Producers Academy verder ontwikkeld. New Producers Academy is een beurstraject voor opkomende producenten die ondervertegenwoordigde verhalen willen vertellen. Reclaiming Dragons is tot stand gekomen met financiële steun van de gemeente Rotterdam, Netflix Creative Equity Fund en New Producers Academy. De wereldpremière van Reclaiming Dragons vond plaats bij het Nederlands Film Festival in een uitverkochte zaal op maandag 29 september 2025.

Filminformatie

Eerste opvallende filmaspecten

De twee eerste aspecten die in Reclaiming Dragons echt opvallen zijn de filmmuziek en de 3D animaties. Zo opent de korte film met de mysterieuze en fantasierijke filmmuziek van componist Andrea Cichecki. De filmmuziek bevat meerdere uiteenlopende elementen die aansluiten bij de verschillende genres en thema’s van de film. De mysterieuze aspecten van de filmmuziek verhogen de spanning van de korte film, terwijl de technologische en futuristische geluiden de sciencefictionelementen van het verhaal nog eens extra benadrukken. In haar filmmuziek maakt Cichecki ook gebruik van tikkende geluiden.

Met deze subtiele keuze speelt de componist goed in op de psychologische kanten van het filmverhaal. In Reclaiming Dragons werkt de jonge Chinees-Nederlandse kantoormedewerker Ami voor een groot bedrijf, terwijl ze zich veel liever in haar fantasierijke, futuristische en virtuele wereld bevindt. De tikkende geluiden in de filmmuziek versterken Ami’s gevoel dat haar tijd om gelukkig te zijn op begint te raken. De filmmuziek speelt verder spectaculair in op de dilemma’s van het filmverhaal en de emotionele toestanden waarin Ami zich in bevindt.

De briljante en subtiele filmmuziek versterkt zowel de spannende als de psychologische kant van het verhaal, zonder de fantastische en sciencefictionelementen van de muziek te ondermijnen. Naast de indrukwekkende filmmuziek van Cichecki, vallen de belabberde 3D animaties uit de virtuele wereld van Ami ook gelijk op. De bewegingen van de 3D geanimeerde filmpersonages lijken bewust extra houterig en onmenselijk te zijn gemaakt.

Het lijkt alsof deze 3D geanimeerde filmpersonages bezeten zijn of zelfs bestuurd worden door poppenspelers. De 3D animators Kevin Braber, André Ferwerda en Nathan Ecury lijken ervoor gekozen te hebben om de 3D animaties overdreven nep en harkerig weer te geven, omdat dit symbolisch en thematisch goed past bij Ami’s worstelingen om controle te nemen over haar leven. Ondanks dat de keuze om de 3D animaties er zo uit te laten zien bewust is gemaakt, neemt dit niet weg dat deze 3D animaties er oerlelijk uit zien. Helaas voor de filmmakers is dit ook het eerste wat alledaagse filmtoeschouwers echt zal opvallen aan deze 3D animaties.

Intiem camerawerk

De film bestaat voor het grootste gedeelte (gelukkig) uit live-action beelden. De transities tussen de 3D geanimeerde virtuele wereld van Ami en het echte leven bij haar kantoorbaan, zijn goed uitgevoerd. Filmmonteur Richelle van Loon speelt bij deze transities uitstekend in op het camerawerk van cinematograaf Lawrence Lee Kalkman. Ami wordt centraal in beeld gezet bij de (scherpe) transities waarbij het beeld van haar virtuele wereld naar de realiteit gaat.

Hiermee geven de filmmonteur en cinematograaf goed weer hoe de digitale wereld, waar Ami regelmatig ook over dagdroomt, centraal staat in haar leven. Hoofdrolspeelster Jun Jun Liang speelt met haar uitgeputte, levenloze en licht geïrriteerde uitdrukking geweldig in op de harde realiteit van haar werksituatie. De combinatie van scherpe montagetechnieken en het centraliseren van de vermoeide uitdrukking van het hoofdpersonage, geeft ook weer dat in de echte wereld de kantoorbaan en carrière van Ami centraal staan.

Met zijn camerawerk speelt de cinematograaf uitstekend in op de weggestopte emoties en worstelingen van Ami. Een mooi voorbeeld hiervan is terug te vinden bij de scène waarin Ami zich laat in de avond nog op kantoor bevindt, terwijl al haar collega’s al lang naar huis zijn gegaan. De film laat zien hoe Ami nog steeds op dezelfde stoel, achter dezelfde computer, hard aan het werk is. Tijdens een onverwacht telefoontje van haar moeder, begint de cinematograaf langzaam in te zoomen op het hoofdpersonage.

Tijdens het inzoomen wordt het telefoongesprek tussen Ami en haar moeder steeds ongemakkelijker. Ami’s moeder begint zich steeds meer op te dringen en beslissingen voor haar te maken. De combinatie van de scherp geschreven interacties en het subtiele camerawerk geven uitstekend het benauwde en belemmerende gevoel weer dat Ami van haar moeder krijgt. Hoewel Ami’s moeder duidelijk niet de schurk of antagonist van het filmverhaal is, veroorzaakt ze toch veel (ongewenste) druk.

Wanneer Ami aangeeft niet gelukkig te zijn bij haar kantoorbaan en erover nadenkt te stoppen om iets te gaan te doen waar ze wel gelukkig van zou kunnen worden, wordt ze afgebekt door haar moeder. Ami’s moeder zegt dat Ami’s grootouders ook niet wilden werken in de banen die ze kregen toen ze naar Nederland emigreerden, maar dat ze het toch hebben gedaan. Dus nu moet Ami hetzelfde doen, omdat dit voor haar moeder de norm is.

Conclusie

Debuterend regisseur Xiang Yu Yeung toont flink wat potentie met haar korte film Reclaiming Dragons. Ze geeft op een prachtige manier weer hoe complex het is om in de hedendaagse wereld nog een eigen identiteit te vinden of terug te winnen. De film toont het verlangen van een hoofdpersonage dat zich graag verbonden wil voelen met haarzelf en haar omgeving. Tegelijkertijd laat het filmverhaal de tweestrijd zien die ontstaat als Ami voor dit gevoel van gemeenschap ongelukkig moeten blijven vasthouden aan de normen en waarden die niet bij haar passen.

Het gevoel van verbondenheid en het aangaan van betekenisvolle relaties worden op de proef gesteld in de virtuele en semi-surrealistische wereld waarin Ami constant afwisselt tussen het hebben van wel of geen controle over haar levenskeuzes. Ondanks het scherpe scenario en de ambitieuze thema’s, hadden bepaalde ideeën nog sterker en diepgaander uitgewerkt kunnen worden. Een van de grootste tekortkomingen van Reclaiming Dragons is dan ook de speeltijd van de film. De korte film had beter gewerkt met een langere speeltijd of een nog iets verfijnder scenario.

Zo komt het einde nogal abrupt en te absurd over. Het is niet echt duidelijk dat Xiang Yu Yeung met het einde de filmtoeschouwers extra stil wil laten staan bij de besproken onderwerpen uit het verhaal. Alleen scherpe filmtoeschouwers zullen opmerken dat het einde van de film een nogal directe knipoog is naar het idee dat Ami als filmpersonage zo gegroeid is, dat ze nu zelf de regie over haar leven kan oppakken. Zo laat de scène direct voor het einde van de film zien dat haar leidinggevende vast is komen te zitten in Ami’s virtuele wereld.

Ami lijkt nu niet alleen symbolisch en thematisch, maar ook letterlijk en figuurlijk in controle te zijn over haar virtuele ¨droomwereld¨. Ondanks dat dit einde conceptueel sterk is, zorgt de plotselinge geaardheid van dit einde voor te veel vragen. Wat is echt is en wat is niet echt? Zit haar leidinggevende echt gevangen in haar virtuele wereld of is speelt dit zich allemaal af in haar hoofd? Als Ami nu controle neemt over haar eigen leven, waarom blijft ze dan alsnog werken bij de kantoorbaan waar ze overduidelijk ongelukkig van werd?

In Reclaiming Dragons maakt het hoofdpersonage een heldenreis mee waarin ze haar controle over haar deelname aan het opgelegde narratief van de hedendaagse samenleving probeert terug te winnen. Na een grotendeels aangrijpend filmverhaal, heeft regisseur en scenarioschrijver Xiang Yu Yeung me met een verwarrend en abrupt filmeinde toch een beetje verloren.

Reclaiming Dragons is op 6 december 2025 te zien bij Bibliotheek Utrecht Neude tijdens de Red Dragon Social Club: Movie & Mahjong. Daarnaast is de film ook te beschouwen op 12 december 2025 bij Theater Zuidplein Rotterdam tijdens Onni Rotterdam. Reclaiming Dragons zal op 12 december 2025 ook te zien zijn tijdens het Roots Film Festival 2025 in Den Haag. Mijn dank aan producent Terry Tao voor het versturen van een online recensie-exemplaar van de korte film.