Er zijn zo ver ik weet altijd wel films over virussen en pandemieën geweest. Van films die een dodelijk virus met zich meebrengen, tot films waarbij de pandemie zorgt voor een apocalyptische wereld. Maar wat als een virus niet zelf dodelijk is, maar wel gevolgen met zich meebrengt? Dat is de vraag die de film Mayhem – op een humoristische manier – beantwoordt. Mayhem keek ik oorspronkelijk op het Imagine Film Festival in 2018, maar de film is nu ook te bekijken op FEAR. Wil je erachter komen of deze gewelddadige satire film aan te raden is? En wat voor een streamingdienst FEAR precies is? Lees dat allemaal in mijn film recensie van Mayhem.
Over Mayhem en FEAR
Mayhem vertelt het verhaal van de net ontslagen advocaat Derek Cho. Wanneer het gevaarlijke “Red-Eye” virus zijn kantoorgebouw binnenkomt, beginnen de mensen in dit gebouw gewelddadig te worden. Ze kunnen niet meer logisch nadenken en nemen alleen impulsieve keuzes. Je kunt hierbij denken aan het in elkaar slaan van je baas. Omdat het virus in het kantoorgebouw gehouden moet worden, wordt het afgesloten. Derek is hierdoor opgesloten bij zijn oude werkgever, maar hij ziet ook een mogelijkheid om zijn oude baan terug te krijgen. Echter blijkt dit moeilijker te zijn dan verwacht.
Mayhem is geregisseerd door Joe Lynch en kwam uit in 2017. De film heeft een cast bestaande uit onder andere Steven Yeun, Samara Weaving, Steven Brand, Caroline Chikezie, Kerry Fox en Dallas Roberts. Mayhem is nu te kijken op streamingdienst FEAR. Dit is een Amazon kanaal dat gespecialiseerd is in de verschillende subgenres van horrorfilms. FEAR biedt daarnaast horrorfilms vanuit de hele wereld – van nieuwe films tot klassiekers. FEAR is te vinden door hier te klikken.
Analyse van de Openingsscène
Mayhem opent interessant met een voice-over monoloog over de eerste uitbrak van het “Red-Eye” virus. De monoloog van Steven Yeun’s personage is zelf niet enorm bijzonder. Maar het geluid, de cinematografie en het kleurgebruik zijn de aspecten die dit begin wel interessant maken. Zo laten de filmmakers de film beginnen met welbekend gecomponeerde muziek. Mayhem begint namelijk met de muziek van La Gazza Ladra. De componist van deze opera was Gioachino Rossini.
La Gazza Ladra is ook populair doordat het werd gebruikt in Stanley Kubrick’s meesterwerk A Clockwork Orange. Mijn brein legt direct een connectie tussen een A Clockwork Orange en Mayhem. Hierdoor vraag ik me ook af of er een connectie bestaat tussen Malcolm McDowell’s Alex DeLarge en Steven Yeun’s Derek Cho. Ik geloof dat dit expres door de filmmakers is gedaan, waardoor het de film alleen maar beter maakt. De openingsscène laat je direct weten wat voor een film dit gaat worden. Ik ben er dol op als film dat zo laten weten. De eerste keer dat we het virus in actie zien in deze film, krijgen we grijze beelden te zien met fel rood bloed.
Dit staat symbolisch voor het normale leven dat buiten het virus grijs – of in andere woorden deprimerend – is. De overduidelijke rode kleur staat voor het feit dat de levens van de advocaten zielloos zijn. De kleur rood staat in films regelmatig voor de dood. In deze openingsscène staat het eerder voor een symbolische dood – waarbij de werkende geen leven meer hebben door hun werksituatie. Het werk heeft de overmacht van hun leven, daarom dat de filmmakers ook hebben besloten om deze film op hun levensplek plaats te laten vinden.
Mayhem bevat explosieve personages
Als we Derek Cho voor het eerst tegenkomen, komt hij over als een man die alleen tijd heeft voor zijn baan. Hierdoor komt hij in het begin onsympathiek over. Dit verandert echter wanneer hij ontslagen wordt. We maken het breken van een man mee, die daar en op dat moment veel verliest. Daarnaast zien we hoe een onsympathieke workaholic verandert in een sympathieke “psychopaat” die er veel voor overheeft om zijn onrecht te bewijzen.
Dat dit personage zo goed werkt, komt niet alleen door de regie van Joe Lynch en het scenario van Matias Caruso. Het is ook te danken aan het acteerwerk van Steven Yeun. Hiervoor was hij al te bewonderen als Glenn in The Walking Dead. Ik ben blij om te zien dat zijn acteerkunsten nog steeds aan het doorgroeien zijn en dat hij ook meedoet aan ambitieuze filmprojecten! Ook Samara Weaving schittert in haar rol.
Ze komt natuurlijk en droog over. Het leuke aan Mayhem is dat beide hoofdpersonages van origine best wel onaangenaam zijn. Zodra het virus te werk gaat worden ze interessanter en (raar genoeg) prettiger om te bekijken. Dit kan komen doordat de filmmakers bewust de personages levendiger in hun psychotische staat hebben laten reageren. De gewelddadige acties zijn overdreven en explosief uitgebeeld. Hierdoor kan het publiek zich tijdens de gewelddadige evenementen meer aangetrokken en geamuseerd voelen tot de film.
Mayhem heeft een krachtig verhaal
De bloederige film maakt ook nog een slim gebruik van zijn grappen en opmerkingen. Zo maakt de film gebruik van krachtig dialoog – dat op veel momenten bijna inspirerende quotes op zichzelf kunnen zijn. De scenarioschrijvers laten de personages regelmatig terugkomen op eerder gesproken dialogen. Neem bijvoorbeeld het moment dat Derek wordt aangesproken door een (ex-)collega. Deze collega vertelt Derek dat zijn onrecht hem vrij weinig kan schelen. Derek komt later bij dit personage terug en gebruikt dezelfde manier om hem aan te spreken over zijn onrecht. Hierdoor voelt het dialoog diepgaander, en krijgt het ook meer betekenis. De personages maken gebruik van opmerkingen die eerst tegen hun zijn gebruikt, wat leidt tot grappige momenten.
Ook levert Mayhem een interessante kijk op hoe mensen diep van binnen zijn en hoe het instinct van de mensheid werkt. Natuurlijk wordt dit overdreven uitgebeeld, maar alsnog levert het genoeg materiaal om over na te denken. Het beste moment uit de film is wanneer Derek zich realiseert dat hij een slaaf is van zijn werk, net zoals als hij een slaaf is van het virus. Maar naast al deze positieve aspecten heeft Mayhem zeker ook zijn problemen. Zo is Mayhem een film waarbij alle hoogtepunten voorspelbaar zijn.
Dit komt voornamelijk door de opening van de film, waar we alle effecten van het virus al te zien krijgen. Hierdoor weten we al precies hoe de mensen van dit kantoorgebouw gaan reageren op het virus. Daarnaast voegt de voice-over van Steven Yeun’s personage teveel expositie van het verhaal. Hierdoor kun je als kijker niet zelf ontdekken hoe personages zijn. Het levert wel humor op, maar ook ontoegankelijkheid tot de wereld van de film. Daarnaast is de film redelijk kort. Dit past in principe bij het tempo van de film. Maar tegelijkertijd zorgt het voor te kort (en te lang) uitgewerkte scènes.
Conclusie
Mayhem is een amuserende film, waarbij de twee hoofdrolspelers volledig meegaan in de explosieve gekte van het verhaal. Steven Yeun en Samara Weaving zijn simpelweg uitstekend gecast. Vanaf de openingsscène is Mayhem als film al bijzonder, maar (helaas) ook voorspelbaar. Dit komt onder andere door de voice-over van de (redelijk repetitieve) gebeurtenissen. Het verhaal is krachtig geschreven, waarbij er veel wordt gespeeld met het dialoog. In zijn gewelddadige staat is Mayhem niet alleen bloederig, maar ook sympathiek, betekenisvol en humoristisch. Mayhem is nu te zien op FEAR.
