Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021) – Film Recensie

In 2018 brak de film Black Panther verschillende box office records. Tot op de dag van vandaag wordt er met lof gesproken over deze superhelden film. De zwarte bevolking had met Black Panther eindelijk (krachtige) representatie gevonden in het superhelden filmgenre. De Aziatische bevolking is voor een langere tijd minder goed gerepresenteerd in dit filmgenre. Zo kregen de Aziatische superhelden (als die er überhaupt waren) eerder kleine bijrollen.

Dit is veranderd met de komst van de Aziatische superheld Shang-Chi. Dit Marvel Comics personage heeft zijn eigen film gekregen. Met Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is het Marvel Studios opnieuw gelukt een kaskraker te maken. Maar is representatie alleen genoeg om een film krachtig of bijzonder te maken? In principe niet, maar gelukkig weet Shang-Chi op meerdere vlakken toch een sterke indruk achter te laten.

Over Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is een Amerikaanse superhelden film uit 2021. De film is gebaseerd op de stripboek avonturen van het Marvel Comics personage Shang-Chi. Dit is de 25ste film in het Marvel Cinematic Universe (ook wel bekend als het MCU). De film is geregisseerd door Destin Daniel Cretton. De regisseur schreef het scenario samen met Dave Callaham en Andrew Lanham. De cast van de film bestaat uit onder andere Simu Liu, Awkwafina, Meng’er Zhang, Fala Chen, Florian Munteanu, Benedict Wong, Michelle Yeoh, Ben Kingsley, en Tony Leung.

Het verhaal van Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings gaat over Shang-Chi die zijn verleden moet confronteren nadat hij dacht het achter zich gelaten te hebben. Terwijl hij zijn verleden confronteert, wordt hij steeds dieper in het web van de mysterieuze Ten Rings organisatie getrokken. Shang-Chi and the Legend of The Ten Rings is de eerste Marvel Studios film dat geregisseerd is door een regisseur van Aziatische afkomst. Daarnaast is een groot deel van de cast ook van Aziatische afkomst. Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings ging in première in Los Angeles op 16 augustus 2021.

De film kwam in de Nederlandse bioscopen uit op 1 september 2021. De film ontving lovende recensies van critici, die vooral enthousiast waren over de choreografie van de actiescènes en de representatie van de Aziatische cultuur. Daarnaast waren de meeste critici ook enthousiast te spreken over de regie en het acteerwerk van de cast, waarbij er vooral met lof over Liu en Leung werd gesproken. Er zal een vervolg komen op Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings, waarbij Destin Daniel Cretton terug zal keren als regisseur en scenarioschrijver. Voor de Marvel fans is het handig om te weten dat Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings een mid-credit scène en een after-credit scène bevat.

Bekijk hier de officiële trailer van Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021). De trailer bevat Nederlandse ondertiteling.

Shang-Chi en de kracht van de openingsscène

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings opent met een introductie scène van de legende van de Ten Rings. Echter gaat deze scène verder met zijn diepgang dan de meeste andere openingsscènes uit Marvel films. We krijgen niet alleen het effect van de Ten Rings over zijn langdurige bestaan te zien, maar ook schetst de openingsscène een duidelijk beeld van de man die centraal staat in deze organisatie. Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings weet direct duidelijk neer te zetten wat de ambitie van deze gevaarlijke leider is. Hij wil macht over de Aarde hebben, en zodra hij dat bereikte, wilde hij alleen nog maar meer.

Het publiek krijgt de legende van de Ten Rings op beeld te zien. De filmmakers nemen de tijd om het bereik en het succes van de Ten Rings te tonen. Dit doen ze in plaats van alleen dialoog te gebruiken om te vertellen waar de Ten Rings voor staat. Ik heb bewondering en respect voor deze regiekeuze van Destin Daniel Cretton. De regisseur weet het gevoel van een legende die tot leven komt, goed weer te geven. De choreografie van de actiescènes is ook meteen indrukwekkend, en de prachtige gecomponeerde score van Joel P. West versterkt de dynamiek van de gevechten.

Het verhaal van Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings vertelt net zoveel het verhaal van Shang-Chi, als dat van zijn vader. Dit is een film dat gaat over hoe een legende zich van generatie op generatie voortzet, zoals Fala Chens Ying Li ook aangeeft met haar monoloog in de openingsscène. Over Fala Chens Ying Li gesproken: haar introductie in de openingsscène is prachtig. De belichting en het gebruik van de harmonieuze kleuren bij dit personage staan in contrast met Tony Leung’s Xu Wenwu. Zijn personage is bijna volledig wit bekleed en de tien ringen hebben een sombere blauwe kleur als hij gebruik er van maakt.

De chemie tussen Fala Chen en Tony Leung is zonder het gebruik van veel dialoog toch krachtig aanwezig. Dit komt niet alleen door krachtig acteerwerk, maar ook door het intieme en overzichtelijke camerawerk van Bill Pope. Echter is het choreograaf Andy Cheng die met zijn werk laat zien hoe je twee vechtende personages in een actiescène verliefd op elkaar kan laten worden. Ondanks dat deze ontmoeting, maar enkele minuten duurt, komt deze scène over als een charismatische en romantische liefdesscène.

De kracht van deze openingsscène ligt niet alleen bij de regiekeuzes van Cretton, maar ook bij het scenario dat hij schreef met Dave Callaham en Andrew Lanham. Ze weten van de openingsscène een geschiedenisles en een flashback te maken. Dit is iets wat gemakkelijk fout had kunnen uitpakken. Toch komt het op me over alsof de scenarioschrijvers tot in detail hebben beschreven hoe de film in zijn openingsscène eruit moest komen te zien.

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021)
Bron: Filmdepot, The Walt Disney Company Benelux, Marvel Studios, Walt Disney Pictures, en Walt Disney Studios Motion Pictures.

Littekens en verlies

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is een Marvel film die zijn focust legt op de onderlinge relatie tussen de protagonist (Shang-Chi) en antagonist (Wenwu). Beide de protagonist en antagonist hebben een enorm litteken over gehouden door het verlies van hun geliefde Ying Li. De film bevat een specifieke scène waar het niet gaat alleen over het verlies van Ying Li, maar ook over hoe beide personages hier mee omgaan.

Deze scène is een flashback, en gaat in zijn basis over het niet kunnen of hoeven te veranderen van wie je bent. Zo zegt Ying Li tegen haar zoon Shang-Chi dat beide de goede en de slechte kanten onderdeel zijn van wie hij is. In haar (en tante Jiang Nan’s) woorden maken deze goede en slechte eigenschappen je tot de persoon die je bent. Wenwu raakt na de dood van zijn vrouw Ying Li geobsedeerd met het zijn verleden.

Hij raakt in de ban over hoe hij met zijn slechte eigenschappen, het leven van zijn vrouw had kunnen redden. Wenwu gelooft dat hij haar beter had kunnen beschermen door alleen zijn slechte eigenschappen te omarmen. Hij kan zijn verleden nu niet meer achter zich laten. Wenwu focust zich op hoe slechte eigenschappen juist haar (hadden) kunnen redden, in plaats dat hij verantwoordelijkheid pakt voor deze acties uit zijn verleden. Het is voor hem te pijnlijk om te beseffen dat als hij in het verleden niet zo wreed was geweest, dat zijn vijanden niet zijn vrouw zouden hebben vermoord.

Tegelijkertijd had hij zijn vrouw kunnen beschermen als hij beide de goede kanten en slechte kanten in hem had geaccepteerd, want dan had hij de tien ringen nog omgehouden. Wenwu had met deze ringen zijn vrouw kunnen beschermen. Het is een dubbele munt, waarbij Wenwu tegelijkertijd de indirecte dader van deze misdaad is, en de misdaad had kunnen voorkomen. Wat de film enorm helpt, is dat het acteerwerk van Simu Liu en Tony Leung krachtig is, waardoor het publiek meeleeft met hun verlies.

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021)
Bron: Filmdepot, The Walt Disney Company Benelux, Marvel Studios, Walt Disney Pictures, en Walt Disney Studios Motion Pictures.

CGI, cameo’s en production design

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings bevat ook redelijk goed uitgewerkte computer gegenereerde effecten. De effecten zien er samenhangend beter uit dan die uit bijvoorbeeld Spider-Man: No Way Home, ook al vind ik die film beter dan Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings. In de derde akte van het verhaal wordt de film wel afhankelijker van de visuele effecten.

Hierdoor raakt de film richting het einde van zijn verhaal zijn oorspronkelijke sfeer kwijt. Daarnaast voelt de film richting zijn einde overvol aan, doordat er overal chaos en gevechten plaatsvinden. De derde akte is simpelweg veel zwakker dan de eerste twee aktes, omdat het te afhankelijk is geworden van grote gevechten en visuele effecten.

De toevoeging van Ben Kingsley voelt ook wat onnodig aan. Het is niet gek dat hij voorkomt in een film dat duidelijk verbonden staat aan Iron Man 3, maar alsnog voegt zijn personage niet veel toe aan de film. Toch waardeer ik enorm dat zijn personage een van mijn favoriete films aller tijden bespreekt (Planet of the Apes uit 1968).

Integendeel tot Ben Kingsley voegt de aanwezigheid van Benedict Wong wel veel meer toe aan het verhaal, ook al is dit pas richting het einde van de film. Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings bevat ook geweldige production design. Het uiteindelijke ontwerp van de film is levendig, dynamisch, maar vooral spectaculair.

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings (2021)
Bron: Filmdepot, The Walt Disney Company Benelux, Marvel Studios, Walt Disney Pictures, en Walt Disney Studios Motion Pictures.

Conclusie

Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is een van de betere Marvel films. De film bevat prachtige cinematografie van Bill Pope dat subliem samengaat met de choreografie Andy Cheng. Het acteerwerk van de cast is krachtig, waarbij vooral Simu Liu en Tony Leung boven de cast uitsteken. Daarnaast heb ik veel respect voor de keuze om veel van het dialoog in het Chinees te laten uitspelen, ook al spreken ze uiteraard ook regelmatig Engels in de film. Hierdoor voelt Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings aan als een eerbetoon aan de Chinees-Amerikaanse films.

Door het gebruik van de twee talen komt het over alsof regisseur en scenarioschrijver Destin Daniel Cretton de thematiek van de film internaliseert. Hij gebruikt beide talen en ervaringen van zijn Chinese en Amerikaanse achtergrond in de film. Dit heeft hem tot de persoon (en regisseur) gemaakt die hij nu is. Hierdoor voelt Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings ook aan als een uiterst persoonlijke film voor Cretton. Toch is de film niet alleen maar goed. In de derde akte van de film wordt Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings te afhankelijk van grote gevechten en computer gegenereerde effecten.

Dit heeft als gevolg dat de film wat van zijn eerdere magie kwijtraakt. Ook de toevoeging van Ben Kingsley voelt wat nutteloos aan, ook al begrijp ik de bedoeling van zijn inclusie. Ondanks enkele minpunten raad ik iedereen aan om Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings te gaan kijken. Dit is een geweldige Marvel Studios film die je gezien moet hebben! Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings is nu te zien op streamingdienst Disney+.

Sebastiaan Khouw

Sebastiaan Khouw is het brein achter SebKijk. Als professioneel recensent en filmjournalist bespreekt hij verschillende vormen van entertainment, kunst en cultuur.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.