Space Jam: A New Legacy is de zomerfilm van 2021 die me heeft weten te verrassen. Een andere zomer blockbuster als The Suicide Squad mag dan beter zijn als film, maar ik had dit ook niet anders verwacht. Mijn verwachtingen voor Space Jam: A New Legacy waren laag, maar dan ook verschrikkelijk laag. Ik ben niet bepaald een fan te noemen van de originele Space Jam uit 1996. Sterker nog – Space Jam is een slechte film die de chaotische aard van de Looney Tunes niet goed weet weer te geven. Space Jam: A New Legacy weet echter wel hoe ze de Looney Tunes moeten weergeven, en daarnaast vertelt de film ook nog een boeiend verhaal.
Space Jam: A New Legacy volgt Lebron James die de hulp inroept van de Looney Tunes om een basketbalwedstrijd te winnen. LeBron moet samen met de Looney Tunes de basketbalwedstrijd winnen van een gestoorde A.I., die LeBron’s jonge zoon Dom heeft ontvoerd in de Warner Bros. ServerVerse.
Onpopulaire mening
Blijkbaar ben ik een van de weinige recensenten die redelijk positief is over Space Jam: A New Legacy. De kritieken op de film waren voornamelijk negatief. Veel recensenten vonden de film niet amusant of vermakelijk. Daarnaast vonden ze ook dat er te veel gebruik werd gemaakt van product placement met de intellectuele eigendommen van de studio van Warner Bros. Daarnaast zou de film te lang zijn in vergelijking met de originele Space Jam. Het vervolg werd zelfs genomineerd voor vier Razzies, waaronder die voor Slechtste Film en Slechtste Acteur (voor LeBron James).
Naar mijn mening is het moeilijk te geloven dat de film zo slecht werd ontvangen. Ik kan me goed voorstellen dat veel recensenten met bepaalde aspecten moeite zullen hebben gehad uit de film. Zelf heb ik ook enkele problemen met dit vervolg. Toch zou ik een film als Space Jam: A New Legacy willen vergelijken met een film als Godzilla vs. Kong. Beide films zijn meer gericht op het vermaak, dan diepgang. Op dat vlak slagen beide Godzilla vs. Kong en Space Jam: A New Legacy met gemak. Toch geeft het tweede deel van de Space Jam meer diepgang dan Godzilla vs. Kong, en de critici lijken dat voor lief te nemen.
Net zoals bij Godzilla vs. Kong lukt het Space Jam: A New Legacy om het innerlijke kind in me naar boven te brengen. Dit is iets waar het tweede deel uit de Space Jam franchise velen malen beter in slaagt dan zijn voorganger. Beide films keek ik op 25-jarige leeftijd, maar toch gaat mijn voorkeur sterk uit naar Space Jam: A New Legacy. In mijn ogen is dit ook geen slechte film, ook al begrijp ik waarom een recensent dit wel zou kunnen vinden. Als je alleen al kijkt naar de opening credits van Space Jam: A New Legacy dan zul je al een ongelofelijke vooruitgang zien op zijn voorganger.
Er moet wel gezegd worden dat het filmlandschap en de (digitale) mogelijkheden ook groter zijn geworden. Space Jam uit 1996 weet goed het gevoel van het tijdperk uit de jaren 1990 weergegeven. Toch ziet de opening van Space Jam 2 er beter en kleurrijker uit, waardoor het ook tijdlozer aanvoelt. Het gebruik van levendige kleuren, gestileerde animaties en flitsende bewegingen zorgt voor een dynamischer beeld. Als kijker zul je veel meer zin krijgen in de film, in plaats dat je jezelf afvraagt wanneer deze opening eindelijk klaar is. I’m looking at you, Space Jam.
Thematiek uit Space Jam: A New Legacy
De eerste paar scènes van Space Jam: A New Legacy zetten al een duidelijk thema op in de film. LeBron James leert als kind dat het verwijderen van afleidingen belangrijk is voor zijn succes en zijn toekomst. De introductie van LeBron als een kind die graag op de Nintendo Gameboy een Looney Tunes spel speelt, is eigenlijk best schattig. De Nintendo Gameboy wordt echter afgepakt door zijn coach, omdat door het spelen van videogames hij te afgeleid zou raken van zijn levensdoel. Space Jam: A New Legacy speelt met het thema van goed ouderschap. Geef je als ouder dezelfde levenslessen door aan je kinderen om ze even succesvol te maken?
Of geef je ze juist de ruimte om te laten zijn wie ze willen zijn? Space Jam 2 geeft een unieke kijk op hoe vaders zo koppig vast kunnen zitten in hun eigen denkpatronen, waardoor ze niet doorhebben dat ze hun eigen kinderen tekort doen. Als vader heeft LeBron James niet door dat hij zijn kind te veel pusht met het idee om een succesvolle basketbalspeler te worden. LeBron heeft echter niet door dat hij daarmee de (keuze) vrijheid in zijn zoons leven wegneemt. Sonequa Martin-Green’s Kamiyah James zegt ook tegen LeBron dat hij hun zoon niet een coach nodig heeft, maar een vader.
Warner Bros. ServerVerse
Het idee van de Warner Bros. ServerVerse is leuk bedacht. Als ik eerlijk ben, heb ik zelf niet zo problemen met het feit dat deze tweede Space Jam film zoveel gebruik gemaakt van de bekende filmtitels en franchises van Warner Bros. De scènes waar LeBron met Bugs Bunny door de werelden in de Warner Bros. ServerVerse reist, is uiterst vermakelijk.
Het zorgt zeker voor te veel afleiding van het hoofd verhaallijn, maar nog steeds is de stijl per wereld uniek en trouw aan de specifieke Warner Bros. franchise. En laten we even eerlijk zijn, wie wilt nu niet Will E. Coyote in Mad Max: Fury Road zien? Of Granny en Speedy Gonzalez in The Matrix? Dit zijn geweldige keuzes geweest van regisseur Malcolm D. Lee.
Space Jam: A New Legacy ziet er ook prachtig uit in zijn kleurgebruik en cinematografie. De uniek vormgegeven werelden uit de ServerVerse zorgen voor bijzondere beelden. Toch zijn er ook enkele prachtige opgenomen beelden die zich afspelen in onze wereld, waarbij het beste voorbeeld een beeld van een opkomende zon is.
Als ik een duidelijk minpunt moet opnoemen aan het ontwerp van de film dan is het toch wel het ontwerp van Don Cheadle. Dit ontwerp is nogal saai en niet bepaald creatief te noemen. Daarnaast had ik liever de film meer gebruik zien maken van handgetekende animatie, en dan vooral ook bij de basketbalwedstrijd. Toch zien de computer gegenereerde animatie van de Looney Tunes er goed uit.
Acteerwerk en Stemmenwerk
Het acteerwerk in de film is zeker niet slecht. LeBron James benoemt in de film dat professionele sporters niet kunnen acteren. In zijn eigen woorden gaat dit niet goed samen. Toch moet ik zeggen dat ik positief verrast ben door het acteerwerk van LeBron James. Het zou kunnen zijn dat de film een gevoelige snaar bij me heeft geraakt, waardoor ik het acteerwerk wel goed vind. Maar naar mijn mening speelt LeBron perfect zijn rol als wereldberoemde basketballer die moeite heeft een goede vader te zijn. Daarnaast acteert Cedric Joe overtuigend in Space Jam: A New Legacy. Ik kijk uit naar zijn volgende acteerprestaties.
Don Cheadle speelt zijn rol op energieke en dynamische manier, waardoor het publiek kan afhaken. Echter vond ik dit een performance die juist zo gek is dat het leuk wordt om te aanschouwen. Space Jam: A New Legacy bevat ook enkele leuke cameo’s van onder andere Steven Yeun, Michael B. Jordan, Sarah Silverman, en Milton “Lil Rel” Howery Jr.
Het stemmenwerk van de Looney Tunes is van topniveau, waarbij vooral het stemmenwerk van Jeff Bergman en Eric Bauza de show stelen. Stand-up komiek Gabriel Iglesias is overtuigend als Speedy Gonzales. Het stemmenwerk van Zendaya is het teleurstellendst. Je hebt niet het gevoel dat je luistert naar Lola Bunny, maar naar Zendaya die de stem van een konijn inspreekt.
Animatie en grappen
De handgetekende (of 2D) animatie in Space Jam: A New Legacy is perfect uitgevoerd. Dat bedoel ik niet overdreven of figuurlijk. De animatie is perfect, omdat het de chaotische kern van de Looney Tunes krachtig weet weer te geven. Kijk maar naar Bugs Bunny die op een hilarische manier de animatie pauzeert om te realiseren dat LeBron James zijn cartoon wereld is binnen gekomen.
We krijgen LeBron James getekend bevroren op het scherm te zien, waarbij Bugs Bunny nog goed geanimeerd op het scherm beweegt. De woordgrappen in dit moment zijn ook grappig. Space Jam 2 laat de tekst Basketballous Superstarrous bij LeBron James staan, terwijl er Classicus Toonious bij Bugs Bunny staat.
Conclusie
Space Jam: A New Legacy speelt met alle vormen van animatie en grappen. Het zijn niet alleen woordgrappen of visuele (slapstick) grappen, maar ook regelmatig opvolgende combinaties daarvan. De film bevat een ziel en is meer hartelijk om te aanschouwen. Zeker als je dit vervolg vergelijkt met zijn voorganger. Daarnaast is Space Jam: A New Legacy ook spannender en grappiger. De computer gegenereerde effecten zijn helaas niet altijd even sterk.
Daarnaast wordt er teveel gebruik gemaakt van green screens in de derde akte van de film. Ook is het ontwerp van Don Cheadle niet bepaald creatief te noemen, en dat terwijl hij de koning van de ServerVerse genoemd kan worden. De (getekende) animatie van de film is wel perfect uitgevoerd en de computer gegenereerde animaties van de Looney Tunes zien er ook niet slecht uit. Het stemmenwerk van Jeff Bergman en Eric Bauza mogen dan het beste uit de film zijn, maar het zijn de personages Will E. Coyote en Granny die de show stelen.
Het acteerwerk van de cast is ook niet slecht. LeBron James laat zien dat topsporters zeker wel degelijk kunnen acteren. Kinderster Cedric Joe speelt ook overtuigend. Don Cheadle mag dan wat overdreven zijn acteerprestatie neerzetten, maar ik zou het niet slecht noemen. Persoonlijk zou ik Space Jam: A New Legacy aanraden aan alle filmliefhebbers, maar vooral aan degene die de film de eerste keer niet goed vonden. Ik ben namelijk benieuwd of een tweede keer Space Jam: A New Legacy kijken, de film beter kan maken. Space Jam: A New Legacy is nu te koop op 4K Ultra HD Blu-ray, Steelbook, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Warner Home Video en Day One MPM voor het recensie-exemplaar.
Hebben jullie deze tweede Space Jam film gezien? Zo ja, wat vonden jullie van de film? En hopen jullie dat er een vervolg komt? Laat het me weten in de reacties hieronder!
