In Spider-Man: Into The Spider-Verse maakt het publiek kennis met Miles Morales (Shameik Moore, Dope). Hij is een tiener uit Brooklyn die per toeval gebeten wordt door een radioactieve spin. Dit opent een nieuwe wereld voor hem en al snel komt hij erachter dat alles nooit meer hetzelfde zal zijn.
Introductie
Een paar jaar geleden kwam ik een Twitter conversatie tegen over een opkomende Spider-Man animatie-film. Deze conversatie kwam ik ergens eind 2017 tegen. De film zou geproduceerd worden door Sony Pictures (Animation) en zou uitkomen ergens in december 2018. Toen ik dit origineel las dacht ik bij mezelf dat ze een grap maakten. Sony heeft in minder dan 10 jaar 3 verschillende live-action Spider-Man’s uitgebracht, waarvan geen één Spider-Man helemaal compleet aanvoelde.
Daarnaast varieert de kwaliteit van deze Spider-Man films enorm. Van wonderlijk (Captain America: Civil War & Spider-Man 2) tot geweldig (Spider-Man) tot redelijk goed (Spider-Man: Homecoming) tot gewoon slecht (The Amazing Spider-Man 1 & 2). Naar mijn idee wist Sony voor meer dan 10 jaar niet hoe ze met het personage Spider-Man om moesten gaan. Daarom kwam het ook als een ongelofelijke verassing dat Spider-Man: Into the Spider-Verse zo goed is. Of beter gezegd dat deze film zo geweldig en wonderlijk zou zijn, had ik nooit van tevoren verwacht.
Een nieuwe (Mythologische Kijk op) Spider-Man
De grootste plus die ik deze film kan meegeven is dat het goed gebruik maakt van de mythologie, psychologie en filosofie van de wereld van Spider-Man. Deze wereld, die origineel bedacht is door comic book-legendes Stan Lee (Avengers: Endgame) en Steve Ditko, heeft veel mensen plezier en vreugde gebracht. De filmmakers kwamen voor een moeilijke taak te staan. Want hoe vertel je een verhaal dat al zo vaak is verteld dat het onder andere algemeen bekend is onder de (pop-)cultuur fanaten? Ga je gebruik maken van hetzelfde verhaal voor de zoveelste keer? Ja…maar ook weer nee.
De filmmakers maken namelijk gebruik van de basis van het verhaal van deze fictieve wereld, maar tegelijkertijd zetten ze de hele wereld weer op zijn kop. Dit doen ze door de elementen op een nieuwe manier te vertellen. Zo is niet langer Peter Parker het belangrijkste personage in deze wereld en gebruik je daar in plaats van een ander fictief personage dat ook het masker van Spider-Man heeft gedragen. Namelijk Miles Morales.
Dat alles in Spider-Man: Into The Spider-Verse als een frisse wind aanvoelt is enorm bijzonder. Vooral door het feit dat in de basis van het verhaal niet veel veranderd ten opzichte van een andere Spider-Man film.
– sebkijk!
Met onuitputbare Spider-Man helden hadden de filmmakers enorm veel keus. Namelijk welke superhelden zouden in de film voorkomen en hoe? De filmmakers besloten slim gebruik te maken van een scenario-techniek, waarbij de focus wordt gelegd op een held die ons op zijn ontdekkingsreis door deze wereld meeneemt. Zo wordt de focus gelegd op Miles; een tiener die hiervoor niks van deze Spider-Man wereld afwist. Hierdoor voelt alles wat voor hem nieuw is, ook nieuw voor ons aan. Wij maken precies mee, wat hij meemaakt. En dat dit werkt, is bijzonder. Want we hebben het wel over een verhaal dat we al zo vaak op deze manier hebben gezien.
Revolutionaire Storytelling in Animatie
De grootste prestatie dat deze film levert is zijn revolutionaire storytelling door middel van animatie. Geen één ander medium had dit verhaal beter kunnen vertellen. Zelfs niet een Marvel Studios-film of een stripboek waarop deze film is gebaseerd. Dit komt doordat in animatie veel meer mogelijk is dan bij een (live-action) film of bij een stripboek. Er kunnen nieuwe grenzen opgezocht worden met dit MEDIUM. Ja, medium! Animatie is een medium en niet alleen een film-genre!
Deze grenzen worden zeker weten in Spider-Man: Into The Spider-Verse opgezocht. En weet je wat? Deze grenzen worden nog makkelijker overschreden dan dat ze worden opgezocht. Dit is revolutionair te noemen en geen elke andere (animatie) film heeft dit nog bereikt. Dit heeft dezelfde revolutionaire impakt gehad op animatie als bijvoorbeeld Disney´s Snow White and the Seven Dwarfs en Pixar´s Toy Story. Hierbij mag dan ook gezegd worden dat deze film nog een grotere impakt gaat hebben dan deze twee vorige films.
Dit komt door een aantal factoren. Allereerst door het feit dat deze film geproduceerd is door Sony. Oftewel het bedrijf dat voor meer dan 10 jaar niet wist hoe ze om moesten gaan met Spider-Man. Dat ze met dit fictieve personage (en zijn wereld) zo´n revolutionaire animatie-film hebben kunnen maken is enorm bizar.
Ten tweede het feit dat de animatie op een niveau is dat we nog nooit eerder hebben gezien. Ja, het is een animatie-film die gebruik maakt van een combinatie tussen 3D- en 2D-animatie. Maar het feit dat deze animatie ook nog invloed pakt van zijn bron materiaal (de stripboeken) zorgt voor een unieke uiterlijk van de wereld en zijn personages.
Ten derde is het op storytelling niveau een heel grote stap verder dan bijvoorbeeld Toy Story, wat een veel simpeler verhaal heeft. De balans tussen alle emoties die je als kijker kan voelen is perfect. Van angst en vreugde tot intense verdriet. Het scenario is samen met de animatie het sterkste factor van de film. Het is op een nieuw niveau van complexiteit op het gebied van verhaallijnen en emoties.
Nu moeten we natuurlijk wel films als Toy Story en Snow White dankbaar zijn, want zonder die grensopzoekende films zou deze Spider-Man film ook nooit zo goed zijn geworden.
Phil Lord & Chris Miller: Het maken van Legendes
Phil Lord & Chris Miller zijn de twee personen die we moeten bedanken voor het feit dat Spider-Man: Into the Spider-Verse zo goed is gelukt. Deze film was namelijk een van hun (grote) projecten. Ze kwamen zelf met het idee om een film te maken waarbij er gebruikt wordt van verschillende animatie-stijlen op verschillende personages.
Deze twee legendes in de maak wilden een film maken waarbij het oprecht aanvoelde alsof je door een (levendig en bewegend) stripboek kon wandelen. Door het feit dat er verschillende tekenaars, illustrators en kunstenaars werden ingezet voor verschillende (animatie-)onderdelen van de film, voelt het ook telkens oprecht aan alsof je door een unieke wereld van de multiverse loopt. Het samenbrengen van deze uiteenlopende geanimeerde personages laat ons zien hoe uniek en verschillend we van elkaar zijn. Maar tegelijkertijd zien we ook dat we op sommige vlakken overeen komen met elkaar.
Dit idee geeft ook direct het mooiste van Spider-Man: Into The Spider-Verse weer. Namelijk de boodschap dat iedereen het masker kan dragen van Spider-Man. Het maakt niet uit wie je bent, waar je vandaan komt en hoe je eruit ziet. We zijn allemaal gelijk en hebben allemaal een unieke kracht dat ons van binnen Spider-Man maakt. Dat een animatie-film over Spider-Man deze belangrijke boodschap op een unieke manier kan weergeven is echt revolutionair. Dit is het materiaal van legendes
Conclusie
Spider-Man: Into The Spider-Verse is een film die voor mij altijd een speciaal plekje in mijn hart zal hebben. Dit komt natuurlijk ook doordat ik ben opgegroeid met dit personage. Het was samen met Donald Duck een van mijn grootste helden als kind. Nu als volwassene kijk ik naar een animatie-film (voor alle leeftijden), waar de hele wereld rondom Spider-Man een bijzonder eerbetoon krijgt. En dit doet me goed. Het voelt voor mij aan alsof het belang van dit personage eindelijk is duidelijk geworden aan de wereld. Daarom zal Spider-Man: Into The Spider-Verse, in mijn ogen, altijd een Wonder der Cinema zijn.
Mijn dank aan Weber Shandwick en Sony Pictures Home Entertainment voor het beschikbaar stellen van een recensie-exemplaar voor deze website. Volg ook zeker de link naar hun website om meer te weten te komen over opkomende films. De DVD ligt al vanaf 30 april 2019 in de schappen. Het bevat bijzondere extra´s, waaronder een korte animatie-film over Spider-Ham en eerbetoon aan Stan Lee & Steve Ditko.
