Guardians of the Galaxy (2014) – Film Recensie

Guardians of the Galaxy is een van de beste Marvel Studios films (tot nu toe). James Gunns visionaire superhelden film is een genot om te aanschouwen. Gunn weet verschillende soorten filmgenres uitstekend te balanceren en te mixen. Guardians of the Galaxy is vooral een superhelden komediefilm, maar de film bevat ook actie, sciencefiction en drama-elementen. Toen deze film in 2014 uitkwam, noemden veel filmliefhebbers, recensenten en fans de film verfrissend en vernieuwend. Het is in 2023, bijna tien jaar later, nog steeds het geval. Guardians of the Galaxy introduceerde het filmpubliek op een spectaculaire manier aan een (bijna) onbekende groep superhelden – een groep bestaande uit zogenaamde buitenbeentjes en mislukte wezens. Deze superhelden zijn aan de start van de film eigenlijk alles behalve super te noemen, maar gaandeweg het verhaal leren ze elkaar en hunzelf steeds beter kennen. Daar ligt ook de grootste kracht van James Gunns Guardians of the Galaxy. De film bevat, net zoals zijn personages, een groot hart. Naast dat Guardians of the Galaxy verfrissend en vernieuwend is, kan de film ook losstaand goed bekeken worden. Dat is best een bijzondere prestatie, omdat de film veel belangrijke elementen uit het Marvel Cinematic Universe introduceert of uitlegt. Hierbij kun je denken aan de duidelijke en sterke introductie tot de Infinity Stones. Dit was de eerste keer dat een film uit het Marvel Cinematic Universe echt dieper inging op het verhaal achter de Infinity Stones – en zelfs een zekere paarse superschurk. Guardians of the Galaxy kan niet anders dan een meesterlijke superhelden film genoemd worden.

The Conjuring: The Devil Made Me Do It (2021) – Film Recensie

The Conjuring: The Devil Made Me Do It wordt door redelijk wat filmliefhebbers en recensenten beschouwd als het minste deel uit deze bovennatuurlijke horror filmtrilogie. En om heel eerlijk te zijn, ben ik het ook hiermee eens. De grootste reden dat deze film wat tegenvalt, is het feit dat James Wan de film niet heeft geregisseerd. Tijdens het kijken van de film mis je gewoon zijn excentrieke regievisie en uitzonderlijke regiestijl. Nieuwkomer Michael Chaves doet het zeker niet slecht als regisseur, maar ver boven een gemiddelde prestatie komt hij met zijn regiewerk niet echt. Gelukkig is The Conjuring: The Devil Made Me Do It niet een slechte film. De film bevat genoeg punten die je (terecht) kunt bekritiseren – het gemis van Wan en het regiewerk van Chaves zijn daar twee voorbeelden van. Toch bevat deze derde film uit The Conjuring filmreeks ook genoeg pluspunten die de film toch nog goed – of in ieder geval redelijk – maken. Zo zijn de visuele en speciale effecten weer top. De cinematografie van Michael Burgess bevat diepere lagen en weet goed de sfeer van de filmwereld weer te geven. Het zijn uiteindelijk vooral de acteerprestaties van hoofdrolspelers Patrick Wilson en Vera Farmiga die de film toch goed weten te maken. Ook mag er zeker gezegd worden dat geluidsafdeling briljant werk aflevert!

The Legend of Tarzan (2016) – Film Recensie

Regisseur David Yates had het in 2016 druk met het proberen nieuw leven in te blazen in welbekende franchises. Zo regisseerde hij zowel Fantastic Beasts and Where to Find Them én The Legend of Tarzan. Beide films kwamen uit in 2016 en probeerden nieuw leven te blazen in hun filmfranchises. Een daarvan was redelijk succesvol (tot de vervolgen uitkwamen), maar de andere film een stuk minder. Hierbij een hint: de succesvollere film bevat geen grootse schreeuw, waar dit personage zo om bekend staat. Zoals je misschien al hebt kunnen raden – behalve als je denkt dat Newt Scamander goed kan schreeuwen – werd The Legend of Tarzan een stuk minder succesvol dan Yates’ andere geregisseerde film uit 2016. The Legend of Tarzan is, naar mijn mening, echter een ondergewaardeerde film. De film is dan verreweg van een uitstekende film, maar goed durf ik The Legend of Tarzan wel te noemen. Dit is een vermakelijke film die vooral gewaardeerd kan worden om het feit dat het de legende van Tarzans verhalen in leven laat houden. De verhalen rondom Tarzan zijn bijna even oud als de films die er over hem zijn gemaakt. Tarzan is een van de bekendste filmpersonages en een voorloper van de moderne filmische actieheld en superheld. Het filmpersonage is dan enigszins gedateerd, maar Yates waagt een poging om het verhaal wat te moderniseren. Dit doet de regisseur door in te spelen op thema’s die andere films rondom Tarzan minder bespreken – zoals de gevaren van kolonialisme en het verschrikkelijke slavernijverleden. Yates mag dan niet honderd procent erin slagen om deze onderwerpen even goed in beeld te brengen. Maar de regisseur weet de onderwerpen wel goed genoeg (op zijn minst degelijk) in beeld te brengen. Verder biedt de film genoeg actiemomenten waarin we Tarzan en Jane, met behulp van dieren, slechteriken zien verslaan.

Halloween Ends (2022) – Film Recensie

Om maar direct met de deur in huis te vallen: Halloween Ends is geen beste film. Dit afsluitende deel van David Gordon Greens Halloween trilogie is zelfs een belabberd slechte film. Heb ik me vermaakt met de film? Enigszins wel ja! Maakt dit de film direct goed? Nee, tuurlijk niet. Een film kan tegelijkertijd belabberd slecht en vermakelijk zijn. Dit lijkt voor sommige bioscoopgangers geen bekend fenomeen te zijn, maar films als The Room en nu ook Halloween Ends bewijzen het tegendeel. Halloween Ends oogt als een romantische, maar wraakzuchtige slasher en horrorfilm. Dit klinkt misschien als een aparte combinatie van filmgenres. En in dit geval is dat het ook zeker. David Gordon Green weet zijn trilogie en deze franchise helaas niet met een knal of groots spektakel te laten eindigen. In plaats daarvan heeft hij de laatste spijker in grafkist van deze franchise (zachtjes) geslagen. In ieder geval, totdat er weer een nieuwe remake of reboot komt, want laten we eerlijk zijn: die gaat er gegarandeerd komen.

Rocky (1976) – Film Recensie

Rocky is een uitstekende sportfilm dat het zware leven van een niemand – een zogenaamde loser – laat zien. Tegelijkertijd is de film ook een portret van een heldenfiguur die op blijft staan, waarbij het niet uitmaakt hoe vaak hij valt. De film speelt met thema’s rondom de Amerikaanse droom om het te maken in de sportwereld, waarbij het hoofdpersonage op een reis wordt gestuurd door de ontvangst van plotselinge roem. Rocky’s doorzettingsvermogen als personage en bokser zijn al direct vanaf de start van de film duidelijk te zien. Dit is volledig te danken aan de acteerprestatie en het scenario van Sylvester Stallone. Stallone heeft waarschijnlijk een groot deel van zichzelf in zijn filmpersonage Rocky gestopt. Dit komt doordat hij na het schrijven van het scenario, alleen de film wilde laten produceren als hij de titulaire hoofdrol kon spelen. De acteur en scenarist bleef volhouden dat dit de enige manier was om de film gemaakt te laten worden. Uiteindelijk kreeg hij ook zijn zin. Rocky is dus ook een testament aan Stallone’s doorzettingsvermogen om Rocky te verfilmen op een manier die overeen kwam met zijn passie. En dat is het meer dan waard geweest, want Rocky is een meesterwerk en een van de beste sportfilms aller tijden.

Top Gun (1986) – Film Recensie

Top Gun is een ’80s actiefilm met een nogal magertjes verhaal. Waarin soortgelijke ’80s actiefilms (als Commando) nog weg kwamen met gruwelijk overdreven actiescènes, moet Top Gun het vooral doen met carrière bepalende acteerprestaties. Als Tom Cruise niet de hoofdrol had gespeeld in deze film, dan had zijn acteercarrière vrij waarschijnlijk een andere wending genomen. Top Gun is – naar mijn mening – het echte startschot voor hem geweest. Zonder Top Gun was Cruise denk ik ook nooit gekozen voor de hoofdrol in Mission: Impossible. Maar wat maakt Cruise’s acteerprestatie in Top Gun dan zo bijzonder? Is het zijn charisma of zijn doorstralende ego? Ja, en nog eens, ja. Echter is het vooral hoe hij met zijn acteerwerk inspeelt op acteur Anthony Edwards – die ook een iconische acteerprestatie neerzet. De onderlinge broederlijke chemie tussen Cruise en Edwards is een “once in a lifetime” schot in de roos – het soort onderlinge acteerwerk waar sommige regisseurs alleen van kunnen dromen te bereiken. Het is jammer dat Top Gun zowel in zijn actie en verhaal teleurstelt, want de cast, regisseur Tony Scott en cinematograaf Jeffrey L. Kimball leveren allemaal prachtig werk af. Op 4 november 2022 bracht Dutch FilmWorks een bijzondere boxset uit op 4K UHD, Blu-ray en DVD. Hierbij heb ik het uiteraard over de boxset bestaande uit filmklassieker Top Gun en zijn waardige opvolger Top Gun: Maverick. Mijn dank aan Dutch FilmWorks voor het versturen van een recensie-exemplaar van deze boxset.

Ambulance (2022) – Film Recensie

Ambulance is een film van regisseur Michael Bay. Dit betekent dat Ambulance het zeker goed zal hebben gedaan bij filmliefhebbers die dol zijn op onzinnige actie en veelvoorkomende explosies. Op zijn tijd kan ik zeker een film als dit waarderen. Echter bevatten deze films regelmatig ook een goed (of in ieder geval beter) verhaal en andere sterke technische aspecten. Ditzelfde kan niet gezegd worden over Ambulance. Deze nieuwste film van Michael Bay weet op bijna elk vlak teleur te stellen. Zo is de film slecht geregisseerd en bevat het ook een slecht geschreven verhaal, met nog slechtere (en ongeloofwaardigere) dialogen. Gelukkig weten de drie belangrijkste leden uit de cast – Jake Gyllenhaal, Yahya Abdul-Mateen II, en Eiza González – het verhaal nog een beetje vermakelijk te maken. Gyllenhaal en Abdul-Mateen II leveren degelijk, maar wat overdreven acteerwerk. González aan de andere kant weet een van haar beste acteerprestaties tot nu toe neer te zetten. Het is een groot wonder dat dit heeft kunnen plaatsvinden in zo’n belachelijk slechte film als Ambulance. Het acteerwerk van González maakt het bestaan van deze film nog enigszins verdraagbaar. Maar is de film dan echt zo slecht als je over laat komen? Ja – of in ieder geval naar mijn mening wel. Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM brachten op 10 augustus 2022 Michael Bay’s Ambulance uit op 4K UHD, Blu-ray en DVD. Mijn dank aan Universal Pictures Home Entertainment en Day One MPM voor het versturen van een recensie-exemplaar.

Star Trek: The Motion Picture (1979) – The Director’s Edition – Film Recensie

Mijn film recensie voor Star Trek: The Motion Picture was de eerste recensie die ik ooit plaatste op mijn website. Er kan dus zeker gezegd worden dat deze recensie, ondanks zijn gedateerde en simpele aard, een speciaal plekje heeft in mijn hart. Toch vind ik het tijd worden om mijn film recensie van Star Trek: The Motion Picture een flinke update te geven. En het moment daarvoor is nu aangekomen, want op 16 september 2022 bracht Dutch FilmWorks de gerestaureerde versie van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition uit op 4K UHD Blu-ray. Hiervoor zag ik enkele keren de bioscoopversie van de film. De laatste keer dat ik de bioscoopversie van Star Trek: The Motion Picture zag was ik niet al te enthousiast. Ik had de film geen slecht cijfer gegeven, maar beter dan degelijk of middelmatig kon ik de film niet noemen. Toen vond ik dat de film te weinig zijn personages, motivaties en verhaallijnen onderbouwde. Zo benoemde ik in mijn originele recensie dat er wel sprake was van ideeën voor deze filmaspecten, maar dat ze nooit verder ontwikkeld worden dan de geopperde ideeën. Hierdoor voelde de film (toen) ook te lang in zijn speeltijd aan. Ik weet niet of het specifiek ligt aan The Director’s Edition of aan het feit dat ik met een andere blik naar de film kijk, maar ik heb velen malen meer genoten van Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition dan de bioscoopversie. Voor mij pakt Star Trek: The Motion Picture – The Director’s Edition veel van de problemen beter aan. Zo worden de karaktermotivaties beter onderbouwd en ontwikkelt het verhaal zich beter. Is Star Trek The Motion Picture – The Director’s Edition dan de definitieve versie van de film? Volgens mezelf – en regisseur Robert Wise – is dat zeker het geval. Ook al betekent dit niet dat deze versie geen gebreken heeft…